Een gezegende dag - Toogdag 2004
Een gezegende dag
Op het kantoor wordt het altijd wat onrustig wanneer de Toogdag dichterbij komt. Er moet heel veel geregeld en georganiseerd worden. Telefoontjes, brieven, afspraken worden gemaakt en dan moet weer gekeken worden of de dingen ook goed uitgevoerd worden. De spanning neemt toe. Het is geweldig dat we een God hebben tot Wie we om genade en kracht mogen bidden.
De laatste autos met materiaal rijden richting Barneveld, daar wacht de enorme klus, alles op te bouwen, klaar te zetten en te testen. De laatste dingen worden gedaan, de eerste gasten en bezoekers beginnen binnen te komen. Handen worden geschud, blijde gezichten begroeten elkaar, een weerzien van broeders en zusters die elkaar lange tijd niet gezien hebben. De medewerkers en sprekers ontmoeten elkaar voor een laatste woord en bemoediging. Samen naderen we in gebed tot de Here. Wanneer we de zaal binnen lopen blijkt deze al bijna helemaal gevuld te zijn met Toogdagbezoekers van het noorden tot het zuiden van het land en zelf enkelen van buiten onze landsgrenzen, bij elkaar ruim 2500 broeders en zusters.
Na de opening begroet ds. Theo Niemeijer alle aanwezigen en allen die medewerking zullen verlenen, op heel fijne wijze wordt de dag door ds. Niemeijer verder geleid. Al snel ervaren we de aanwezigheid van onze Heiland.
Het Zaans Interkerkelijk Mannenkoor en het Hardenbergs Christelijk Mannenkoor o.l.v. Jan Quintus Zwart laten het prachtige Heer, wij staan nu hand in hand klinken door de zaal, gevolgd door de uitnodiging Kom in Mijn hart. Deze uitnodiging werd verder uitgebouwd door Henk Binnendijk. Een beeld dat alle bezoekers bij zal blijven was het verhaal van Michael Angelo. Deze kunstenaar kon schitterende beeldwerken creëren. Toen hem gevraagd werd hoe hij zon schitterend paard uit het graniet kon beitelen, antwoordde Angelo: het paard zit erin, je moet alleen alles wat niet paard is eromheen weg halen. Zo wil ook de Here Jezus, meer en meer in ons leven naar voren komen. Alles wat bij Hem niet hoort moet opgeruimd worden.
Deze dag was er ook een optreden van de Country Trail Band, heel andere muziek dan we doorgaans op de Toogdag hebben. Wim Pols maakte ons enthousiast. De wijze waarop deze groep speelde sprak velen aan. Johannes de Heer liederen, maar dan net even anders, wat een spontaniteit.
Daarna mocht ondergetekende spreken, over het thema, Leven uit geloof. Er is een hovaardig leven, dat doelloos en zinloos is, het brengt niet wat het belooft. Waarachtig leven is in onze Here Jezus Christus. Daar hoeft niets aan toegevoegd te worden, geen Jezus plus, maar Jezus alleen. Peter Kits zong aansluitend het nodigende lied: Zachtkens en teder roept Jezus de Zijnen.
Fijn was, dat zowel s morgens als s middags er aanwezigen waren die gesprekken wilden hebben met onze nazorgmedewerkers. Enkele mochten zelfs tot de Here Jezus worden geleid.
Een hoogtepunt was de presentatie van de nieuwe bundel van Johannes de Heer. Het was een eeuw geleden dat de eerste bundel verscheen. Peter Grasmeijer van Unisong (de bundel van Johannes de Heer wordt niet door 'Het Zoeklicht' uitgebracht, maar we voelen ons wel verbonden) nodigde Joop de Heer, kleinzoon van Johannes de Heer en Peter Kits uit op het podium. Zij ontvingen de eerste exemplaren van de nieuwe bundel. Het grote boek met noten. In deze nieuwe bundel zijn 53 nieuwe liederen opgenomen. De tekstboekjes volgen later. Deze kunnen als supplement toegevoegd worden in de bestaande tekstboekjes.
In de middag samenkomst begonnen we weer met fijne samenzang, de broeders die ons daarbij begeleiden maakten het zingen licht en enthousiast. Norberth Lieth uit Zwitserland sprak over de verloren zoon. Een verrassende uitleg, deze zoon is het volk Israël. Israël zoekt aansluiting, assimilatie onder de volken, maar slaagt daar maar niet in. Uiteindelijk echter zal Israël door nood gedreven terugkeren tot de Vader. De Vader heeft alle zegeningen voor Israël al klaar. Na de bijeenkomst vroeg ik br.Lieth wie dan wel met de oudste zoon wordt bedoeld. Hij wees naar de orthodoxie en de wet. Velen zullen over die dingen nog zeker nagedacht hebben.
Voor de kinderen was er zoals altijd, een eigen bijeenkomst. Jarenlang werd dit verzorgd door fam. Meinema met vrijwilligers uit hun gemeente. De Meinemas zijn echter verhuisd en het werd voor hen onmogelijk met dit kinderwerk door te gaan. We zijn dankbaar voor het vele dat zij jarenlang hebben gedaan.
In de stichting kinderwerk Exalt uit Gouda hebben we andere, ook enthousiaste broeders en zusters gevonden die bereid waren dit kinderwerk op te pakken. Exalt werkt veel onder straatkinderen, vooral in de Bijlmer en in Amsterdam. Verrassend is te horen dat met name moslimouders blij zijn met hun werk, zij proeven liefde. Liefde werd ook geproefd door onze kinderen. Ik heb even om het hoekje gekeken, de kinderen straalden. Moge de Here het werk van Exalt zegenen.
Magistraal klonk het lied Dank sei Dir Herr uit de vele monden van de beide mannenkoren. Zo hebben we het ook ervaren, de zegeningen van deze dag, dank zij u Heer.
Langzaam aan liep de zaal weer leeg, een laatste bezoek aan de stands. De stands werden opgeruimd. De autos volgeladen en naar Doorn gereden. Terwijl velen van de bezoekers nog de zegeningen van de dag bespraken, werkten onze mensen tot een eind in de zaterdagavond om veel van het materiaal op te ruimen.
Was alles goed en geslaagd, helaas niet. We moesten vaststellen dat de collecten bedoeld om de kosten van de dag te dekken met ongeveer 5000,= achter bleven. Toch willen we ons daardoor niet laten ontmoedigen, de Toogdag voor volgend jaar is alweer gepland. De tweede zaterdag in september 2005. Zo de Here wil mogen we elkaar ook dan weer ontmoeten.
ds. Henk Schouten
Op het kantoor wordt het altijd wat onrustig wanneer de Toogdag dichterbij komt. Er moet heel veel geregeld en georganiseerd worden. Telefoontjes, brieven, afspraken worden gemaakt en dan moet weer gekeken worden of de dingen ook goed uitgevoerd worden. De spanning neemt toe. Het is geweldig dat we een God hebben tot Wie we om genade en kracht mogen bidden.
De laatste autos met materiaal rijden richting Barneveld, daar wacht de enorme klus, alles op te bouwen, klaar te zetten en te testen. De laatste dingen worden gedaan, de eerste gasten en bezoekers beginnen binnen te komen. Handen worden geschud, blijde gezichten begroeten elkaar, een weerzien van broeders en zusters die elkaar lange tijd niet gezien hebben. De medewerkers en sprekers ontmoeten elkaar voor een laatste woord en bemoediging. Samen naderen we in gebed tot de Here. Wanneer we de zaal binnen lopen blijkt deze al bijna helemaal gevuld te zijn met Toogdagbezoekers van het noorden tot het zuiden van het land en zelf enkelen van buiten onze landsgrenzen, bij elkaar ruim 2500 broeders en zusters.
Na de opening begroet ds. Theo Niemeijer alle aanwezigen en allen die medewerking zullen verlenen, op heel fijne wijze wordt de dag door ds. Niemeijer verder geleid. Al snel ervaren we de aanwezigheid van onze Heiland.
Het Zaans Interkerkelijk Mannenkoor en het Hardenbergs Christelijk Mannenkoor o.l.v. Jan Quintus Zwart laten het prachtige Heer, wij staan nu hand in hand klinken door de zaal, gevolgd door de uitnodiging Kom in Mijn hart. Deze uitnodiging werd verder uitgebouwd door Henk Binnendijk. Een beeld dat alle bezoekers bij zal blijven was het verhaal van Michael Angelo. Deze kunstenaar kon schitterende beeldwerken creëren. Toen hem gevraagd werd hoe hij zon schitterend paard uit het graniet kon beitelen, antwoordde Angelo: het paard zit erin, je moet alleen alles wat niet paard is eromheen weg halen. Zo wil ook de Here Jezus, meer en meer in ons leven naar voren komen. Alles wat bij Hem niet hoort moet opgeruimd worden.
Deze dag was er ook een optreden van de Country Trail Band, heel andere muziek dan we doorgaans op de Toogdag hebben. Wim Pols maakte ons enthousiast. De wijze waarop deze groep speelde sprak velen aan. Johannes de Heer liederen, maar dan net even anders, wat een spontaniteit.
Daarna mocht ondergetekende spreken, over het thema, Leven uit geloof. Er is een hovaardig leven, dat doelloos en zinloos is, het brengt niet wat het belooft. Waarachtig leven is in onze Here Jezus Christus. Daar hoeft niets aan toegevoegd te worden, geen Jezus plus, maar Jezus alleen. Peter Kits zong aansluitend het nodigende lied: Zachtkens en teder roept Jezus de Zijnen.
Fijn was, dat zowel s morgens als s middags er aanwezigen waren die gesprekken wilden hebben met onze nazorgmedewerkers. Enkele mochten zelfs tot de Here Jezus worden geleid.
Een hoogtepunt was de presentatie van de nieuwe bundel van Johannes de Heer. Het was een eeuw geleden dat de eerste bundel verscheen. Peter Grasmeijer van Unisong (de bundel van Johannes de Heer wordt niet door 'Het Zoeklicht' uitgebracht, maar we voelen ons wel verbonden) nodigde Joop de Heer, kleinzoon van Johannes de Heer en Peter Kits uit op het podium. Zij ontvingen de eerste exemplaren van de nieuwe bundel. Het grote boek met noten. In deze nieuwe bundel zijn 53 nieuwe liederen opgenomen. De tekstboekjes volgen later. Deze kunnen als supplement toegevoegd worden in de bestaande tekstboekjes.
In de middag samenkomst begonnen we weer met fijne samenzang, de broeders die ons daarbij begeleiden maakten het zingen licht en enthousiast. Norberth Lieth uit Zwitserland sprak over de verloren zoon. Een verrassende uitleg, deze zoon is het volk Israël. Israël zoekt aansluiting, assimilatie onder de volken, maar slaagt daar maar niet in. Uiteindelijk echter zal Israël door nood gedreven terugkeren tot de Vader. De Vader heeft alle zegeningen voor Israël al klaar. Na de bijeenkomst vroeg ik br.Lieth wie dan wel met de oudste zoon wordt bedoeld. Hij wees naar de orthodoxie en de wet. Velen zullen over die dingen nog zeker nagedacht hebben.
Voor de kinderen was er zoals altijd, een eigen bijeenkomst. Jarenlang werd dit verzorgd door fam. Meinema met vrijwilligers uit hun gemeente. De Meinemas zijn echter verhuisd en het werd voor hen onmogelijk met dit kinderwerk door te gaan. We zijn dankbaar voor het vele dat zij jarenlang hebben gedaan.
In de stichting kinderwerk Exalt uit Gouda hebben we andere, ook enthousiaste broeders en zusters gevonden die bereid waren dit kinderwerk op te pakken. Exalt werkt veel onder straatkinderen, vooral in de Bijlmer en in Amsterdam. Verrassend is te horen dat met name moslimouders blij zijn met hun werk, zij proeven liefde. Liefde werd ook geproefd door onze kinderen. Ik heb even om het hoekje gekeken, de kinderen straalden. Moge de Here het werk van Exalt zegenen.
Magistraal klonk het lied Dank sei Dir Herr uit de vele monden van de beide mannenkoren. Zo hebben we het ook ervaren, de zegeningen van deze dag, dank zij u Heer.
Langzaam aan liep de zaal weer leeg, een laatste bezoek aan de stands. De stands werden opgeruimd. De autos volgeladen en naar Doorn gereden. Terwijl velen van de bezoekers nog de zegeningen van de dag bespraken, werkten onze mensen tot een eind in de zaterdagavond om veel van het materiaal op te ruimen.
Was alles goed en geslaagd, helaas niet. We moesten vaststellen dat de collecten bedoeld om de kosten van de dag te dekken met ongeveer 5000,= achter bleven. Toch willen we ons daardoor niet laten ontmoedigen, de Toogdag voor volgend jaar is alweer gepland. De tweede zaterdag in september 2005. Zo de Here wil mogen we elkaar ook dan weer ontmoeten.
ds. Henk Schouten