Een schrikwekkend beeld
Een schrikwekkend beeld
Tekenen van de tijd zijn zichtbare gebeurtenissen en ontwikkelingen in onze wereld. De Bijbel spreekt erover, zodat we aan die tekenen de tijd zullen herkennen. Onze geschiedenis heeft een begin en een einde. De oppervlakkige mens ontkent de gedachte aan dat einde en vlucht ervan weg. De vraag is: waar is de moderne mens heen gevlucht? Hij is naar binnen gevlucht, in zichzelf. Hij heeft zich een gesloten wereldbeeld gevormd, met zichzelf in het centrum daarvan en als norm voor alle dingen. Dat leidt een schrikwekkend beeld: de mens.
Sommige dingen zijn meer zichtbaar dan andere. De tekenen van de tijd zijn zichtbare dingen, maar hun ware gedaante, het wezen ervan, is voor het natuurlijk oog meestal niet zichtbaar. Niet voor iemand die geestelijke ogen heeft gekregen. De Bijbel maakt het verwijt: "Jullie zien aan wat voor ogen is" (2 Cor. 10:7). Maar wie de tekenen van de tijd wil zien moet "verlichte ogen van het hart" (Ef. 1:18) krijgen om de werkelijkheid te zien, zoals die is.
De Here God kiest soms wonderlijke wegen om Zijn boodschap aan ons door te geven. Zo ook de droom van de heidense Babylonische koning, Nebukadnezar (Dan. 2). Die droom slaat op het einde van deze bedeling en de komst van het Koninkrijk Gods op aarde (Dan. 2:44). Het gaat dus over de toekomst van onze wereld. Is het wonderlijk dat zon door-en-door heidense koning dit geopenbaard krijgt? Ook wonderlijk, dat hij er zelf niets van begrijpt en dat een Joodse jongeman, Daniël, gaat uitleggen wàt hij heeft gedroomd en wàt de droom betekent.
Dat deze heidense koning de openbaring ontvangt kan alleen daarin worden verstaan dat de Here God in zijn wijs bestuur en om ons niet helemaal bekende redenen, het wereldbestuur in handen gelegd heeft van de heidenen (Dan. 2:37-38). Israël, dat bedoeld is hoofd der natiën te worden, is dat hier nog niet. Hier zelfs in de Babylonische ballingschap, in gevangenschap, onderdrukt en onderworpen aan de nukken en grillen van de koning. Toch niet helemaal, voor wie goed kijkt. God had Israël geen enkele aardse macht gegeven, maar aan Daniël had Hij wel gezag gegeven. Niemand weet hoe het verder moet na de droom van de koning, maar Daniël krijgt het van God geopenbaard (:28) en daarmee goddelijk gezag.
Het beeld dat Nebukadnezar zag was schrikwekkend. Het wonderlijke is dat de hedendaagse theologie weinig aandacht meer heeft voor dit beeld, omdat men ervan uitgaat dat die wereldrijken Babel, Perzië, Griekenland en Rome (Dan. 2:43) er niet meer zijn. Maar dat is: "alleen maar kijken naar wat voor ogen is" en dan zie je niet veel.
De ware betekenis van die lokale rijken van toen moeten we in hun geestelijke strekking verstaan. Inderdaad zijn ze, met de oprichting van de staat Israël na de Tweede Wereldoorlog, ook weer op het wereldtoneel verschenen. Maar we willen nu kijken naar hun geestelijke betekenis, omdat daarover in deze profetie ten diepste wordt gesproken. Het gaat om twee geesten die achter deze wereldrijken manifest worden en aan ons worden getoond. In onze dagen is dat de Islam en het Humanisme.
De islam
De eerste twee rijken, goud en zilver, zijn Babel en Perzië. Die zijn beide van dezelfde geestelijke soort. Babel werd ook door Perzië niet verwoest. Daniël leefde in deze beide, elkaar opvolgende, wereldrijken van toen. Nu zijn die twee rijken, in hun lokale vorm Irak en Iran voor ons zichtbaar tot leven gekomen en krachtig in beweging gezet door de geest van de Islam en met toenemende wereldwijde invloed en impact. Ontkennen en wegredeneren is niet langer mogelijk. De geest van de Islam houdt miljoenen in zijn greep.
Het humanisme
Die andere twee rijken, koper en ijzer Griekenland en Rome zijn ook min of meer van dezelfde geestelijke soort. De religie van de Grieken ging vloeiend over het Romeinse rijk in. Zeus van de Grieken werd Jupiter bij de Romeinen, maar was dezelfde god. Afgoden vertegenwoordigen in de Bijbel de goden de geestelijke machten in de hemelse gewesten (Ef. 6:12). Achter Griekenland is dat de geest van humanisme. Die twee geesten samen, Islam en Humanisme, vormen dat schrikwekkende beeld! Om dat te zien, moet je goed willen kijken. Geestelijke machten en hun werkelijkheid zijn door de humanistische invloed in de theologie verdwenen. Zij behoren bij een verouderd wereldbeeld, zo wil men ons doen geloven. "De duivel bestaat niet" kan men vaak horen, ook uit de mond van theologen.
In de 18e eeuw, werd de Verlichting steeds meer vaardig over de mensheid, die uiteindelijk leidde tot de Franse revolutie, waaruit bloedige oorlogen (Napoleon) voortkwamen. Toen men het feest van die revolutie vierde, droeg men het beeld van de menselijke rede op de schouders mee in de straten van Parijs.
De mens was autonoom (= zichzelf tot wet) geworden, vrij. Vrij van elke geestelijke overheersing, vrij van God, ni Dieu - geen God, ni Maitre - geen meester, zo vierde men. Het was de tweede renaissaince (wedergeboorte) van het oude Griekse humanisme van 250 voor Christus, dat in de 15e eeuw al eerder tot wedergeboorte was gekomen.
In de 20e eeuw stegen er demonische ideologieën op uit de afgrond, geïnspireerd door de geest van de Verlichting en het Humanisme: het communisme en het fascisme, met opnieuw veel bloedvergieten, erger dan alles daarvóór. De Georgiër, Jozef Stalin, met de moord op zon veertig miljoen Russen; de Oostenrijker, Adolf Hitler, met de moord op zes miljoen Joden om zijn vrederijk van de Arische mens in Europa te kunnen stichten en de miljoenen die dientengevolge omkwamen op het slagveld.
New York
Deze tweede geest achter het beeld van Nebukadnezar werd nog meer zichtbaar toen het humanisme het christendom ging overvleugelen op alle terreinen. Door het christendom geïnspireerde wetgeving in Europa werd en wordt gaandeweg vervangen door humanistisch geïnspireerde wetgeving, waarbij de mens heerst over leven en dood: abortus en euthanasie. De mens betreedt hiermee terreinen leven en dood die aan God toebehoren. Heel de westerse wereld is nu doordrenkt van deze geest. Het vrijheidsbeeld van New York gemaakt van ijzer en koper(!), de materialen van die laatste twee wereldrijken symboliseert dit humanisme. De makers zijn Alexandre Gustave Eiffel (hij bouwde de Eiffeltoren in Parijs), die het ijzerwerk maakte, en de vrijmetselaar Fréderic Auguste Bartholdi, die het koperen beeld maakte.
Haar kledij beeldt, volgens de deskundige beschrijving, het oude Romeinse rijk uit. De fakkel in haar hand vertegenwoordigt de Verlichting. De zeven punten op de kroon van de vrouw vertegenwoordigen de zeven werelddelen en de zeven oceanen. New York, wereldstad aan de zee, stad van handel en industrie, stad van het geld- en het bankwezen, stad van de culturen en de godsdiensten, geworden tot het hart van de wereldpolitiek, de Verenigde Naties en de grote wereldbeslissingen. Zij de grote stad en haar beeld staat symbool voor het wereldhumanisme, dat vijandschap betekent tegen de levende God en zijn geboden.
Deze geest achter het beeld van Daniël kostte ook aan miljoenen ongeboren kinderen het leven. De mens heerst nu over leven en dood en het aanzien ervan is schrikwekkend. Het getal van de antichrist is het getal van de mens, de mens als religie, de mens van de eindtijd en zijn getal is zeshonderd zesenzestig.
Feike ter Velde
Tekenen van de tijd zijn zichtbare gebeurtenissen en ontwikkelingen in onze wereld. De Bijbel spreekt erover, zodat we aan die tekenen de tijd zullen herkennen. Onze geschiedenis heeft een begin en een einde. De oppervlakkige mens ontkent de gedachte aan dat einde en vlucht ervan weg. De vraag is: waar is de moderne mens heen gevlucht? Hij is naar binnen gevlucht, in zichzelf. Hij heeft zich een gesloten wereldbeeld gevormd, met zichzelf in het centrum daarvan en als norm voor alle dingen. Dat leidt een schrikwekkend beeld: de mens.
Sommige dingen zijn meer zichtbaar dan andere. De tekenen van de tijd zijn zichtbare dingen, maar hun ware gedaante, het wezen ervan, is voor het natuurlijk oog meestal niet zichtbaar. Niet voor iemand die geestelijke ogen heeft gekregen. De Bijbel maakt het verwijt: "Jullie zien aan wat voor ogen is" (2 Cor. 10:7). Maar wie de tekenen van de tijd wil zien moet "verlichte ogen van het hart" (Ef. 1:18) krijgen om de werkelijkheid te zien, zoals die is.
De Here God kiest soms wonderlijke wegen om Zijn boodschap aan ons door te geven. Zo ook de droom van de heidense Babylonische koning, Nebukadnezar (Dan. 2). Die droom slaat op het einde van deze bedeling en de komst van het Koninkrijk Gods op aarde (Dan. 2:44). Het gaat dus over de toekomst van onze wereld. Is het wonderlijk dat zon door-en-door heidense koning dit geopenbaard krijgt? Ook wonderlijk, dat hij er zelf niets van begrijpt en dat een Joodse jongeman, Daniël, gaat uitleggen wàt hij heeft gedroomd en wàt de droom betekent.
Dat deze heidense koning de openbaring ontvangt kan alleen daarin worden verstaan dat de Here God in zijn wijs bestuur en om ons niet helemaal bekende redenen, het wereldbestuur in handen gelegd heeft van de heidenen (Dan. 2:37-38). Israël, dat bedoeld is hoofd der natiën te worden, is dat hier nog niet. Hier zelfs in de Babylonische ballingschap, in gevangenschap, onderdrukt en onderworpen aan de nukken en grillen van de koning. Toch niet helemaal, voor wie goed kijkt. God had Israël geen enkele aardse macht gegeven, maar aan Daniël had Hij wel gezag gegeven. Niemand weet hoe het verder moet na de droom van de koning, maar Daniël krijgt het van God geopenbaard (:28) en daarmee goddelijk gezag.
Het beeld dat Nebukadnezar zag was schrikwekkend. Het wonderlijke is dat de hedendaagse theologie weinig aandacht meer heeft voor dit beeld, omdat men ervan uitgaat dat die wereldrijken Babel, Perzië, Griekenland en Rome (Dan. 2:43) er niet meer zijn. Maar dat is: "alleen maar kijken naar wat voor ogen is" en dan zie je niet veel.
De ware betekenis van die lokale rijken van toen moeten we in hun geestelijke strekking verstaan. Inderdaad zijn ze, met de oprichting van de staat Israël na de Tweede Wereldoorlog, ook weer op het wereldtoneel verschenen. Maar we willen nu kijken naar hun geestelijke betekenis, omdat daarover in deze profetie ten diepste wordt gesproken. Het gaat om twee geesten die achter deze wereldrijken manifest worden en aan ons worden getoond. In onze dagen is dat de Islam en het Humanisme.
De islam
De eerste twee rijken, goud en zilver, zijn Babel en Perzië. Die zijn beide van dezelfde geestelijke soort. Babel werd ook door Perzië niet verwoest. Daniël leefde in deze beide, elkaar opvolgende, wereldrijken van toen. Nu zijn die twee rijken, in hun lokale vorm Irak en Iran voor ons zichtbaar tot leven gekomen en krachtig in beweging gezet door de geest van de Islam en met toenemende wereldwijde invloed en impact. Ontkennen en wegredeneren is niet langer mogelijk. De geest van de Islam houdt miljoenen in zijn greep.
Het humanisme
Die andere twee rijken, koper en ijzer Griekenland en Rome zijn ook min of meer van dezelfde geestelijke soort. De religie van de Grieken ging vloeiend over het Romeinse rijk in. Zeus van de Grieken werd Jupiter bij de Romeinen, maar was dezelfde god. Afgoden vertegenwoordigen in de Bijbel de goden de geestelijke machten in de hemelse gewesten (Ef. 6:12). Achter Griekenland is dat de geest van humanisme. Die twee geesten samen, Islam en Humanisme, vormen dat schrikwekkende beeld! Om dat te zien, moet je goed willen kijken. Geestelijke machten en hun werkelijkheid zijn door de humanistische invloed in de theologie verdwenen. Zij behoren bij een verouderd wereldbeeld, zo wil men ons doen geloven. "De duivel bestaat niet" kan men vaak horen, ook uit de mond van theologen.
In de 18e eeuw, werd de Verlichting steeds meer vaardig over de mensheid, die uiteindelijk leidde tot de Franse revolutie, waaruit bloedige oorlogen (Napoleon) voortkwamen. Toen men het feest van die revolutie vierde, droeg men het beeld van de menselijke rede op de schouders mee in de straten van Parijs.
De mens was autonoom (= zichzelf tot wet) geworden, vrij. Vrij van elke geestelijke overheersing, vrij van God, ni Dieu - geen God, ni Maitre - geen meester, zo vierde men. Het was de tweede renaissaince (wedergeboorte) van het oude Griekse humanisme van 250 voor Christus, dat in de 15e eeuw al eerder tot wedergeboorte was gekomen.
In de 20e eeuw stegen er demonische ideologieën op uit de afgrond, geïnspireerd door de geest van de Verlichting en het Humanisme: het communisme en het fascisme, met opnieuw veel bloedvergieten, erger dan alles daarvóór. De Georgiër, Jozef Stalin, met de moord op zon veertig miljoen Russen; de Oostenrijker, Adolf Hitler, met de moord op zes miljoen Joden om zijn vrederijk van de Arische mens in Europa te kunnen stichten en de miljoenen die dientengevolge omkwamen op het slagveld.
New York
Deze tweede geest achter het beeld van Nebukadnezar werd nog meer zichtbaar toen het humanisme het christendom ging overvleugelen op alle terreinen. Door het christendom geïnspireerde wetgeving in Europa werd en wordt gaandeweg vervangen door humanistisch geïnspireerde wetgeving, waarbij de mens heerst over leven en dood: abortus en euthanasie. De mens betreedt hiermee terreinen leven en dood die aan God toebehoren. Heel de westerse wereld is nu doordrenkt van deze geest. Het vrijheidsbeeld van New York gemaakt van ijzer en koper(!), de materialen van die laatste twee wereldrijken symboliseert dit humanisme. De makers zijn Alexandre Gustave Eiffel (hij bouwde de Eiffeltoren in Parijs), die het ijzerwerk maakte, en de vrijmetselaar Fréderic Auguste Bartholdi, die het koperen beeld maakte.
Haar kledij beeldt, volgens de deskundige beschrijving, het oude Romeinse rijk uit. De fakkel in haar hand vertegenwoordigt de Verlichting. De zeven punten op de kroon van de vrouw vertegenwoordigen de zeven werelddelen en de zeven oceanen. New York, wereldstad aan de zee, stad van handel en industrie, stad van het geld- en het bankwezen, stad van de culturen en de godsdiensten, geworden tot het hart van de wereldpolitiek, de Verenigde Naties en de grote wereldbeslissingen. Zij de grote stad en haar beeld staat symbool voor het wereldhumanisme, dat vijandschap betekent tegen de levende God en zijn geboden.
Deze geest achter het beeld van Daniël kostte ook aan miljoenen ongeboren kinderen het leven. De mens heerst nu over leven en dood en het aanzien ervan is schrikwekkend. Het getal van de antichrist is het getal van de mens, de mens als religie, de mens van de eindtijd en zijn getal is zeshonderd zesenzestig.
Feike ter Velde