Een spannend jaar
Jan van Barneveld • 79 - 2003/04 • Uitgave: 21
Het Joodse volk viert wel drie keer per jaar ‘nieuwjaar’. Voor Israël begint het nieuwe jaar 5765 op 16 september.. Ook de Uittocht uit Egypte markeert ‘nieuwjaar’ voor Israël: ‘Deze maand zal u de eerste van de maanden van het jaar zijn’ (Exodus12:2). Dat ‘nieuwjaar’ valt op de 6e april, tijdens Pesach. Dan is er nog het ‘nieuwjaar van de bomen’, dat Israël een paar dagen geleden, de 4e januari, heeft gevierd. In Israël is dat de bomen-plant-dag. Tijdens Rosh Hashana (Eerste van het Jaar) worden in de synagogen veel lofprijzingen en gebeden opgezonden. We hopen en verwachten dat veel van die gebeden in onze tijd vervuld zullen worden. We noemen er een paar:
• Wanneer zult U regeren in Sion? Spoedig en in onze dagen en voor altijd zult U er zetelen. Uw grootheid en heiligheid zullen in Jeruzalem, Uw stad, erkend worden van geslacht op geslacht.
• Moge het Uw wil zijn, Eeuwige, onze God en God van onze voorouders, dat de heilige tempel spoedig, in onze dagen herbouwd zal worden en geef ons deel aan Uw Tora.
• Mogen onze ogen aanschouwen dat U in ontferming naar Sion terugkeert.
• Laten allen door U gemaakt vol eerbied voor U zijn, alle schepselen zich voor U neerbuigen…
Hoeveel stappen zal 2004 Israël (en ons) dichter brengen bij de verhoring van die gebeden? In 2004 zullen we veel ‘tekenen der tijden’ meemaken. De waarschuwende oordelen van God, Jezus noemt ze ‘het begin van de weeën’, zullen duidelijker, groter in aantal en scherper zijn. Opvallende gebeurtenissen in en rond Israël zullen plaatsvinden. Het is een opdracht te letten op die ‘tekenen der tijden’ en ook op de vijgenboom, op Israël. Op iemand letten betekent meer dan ‘aandacht geven aan’. Het betekent ook ‘zorgen voor’ en zo nodig helpen en voorbede doen. Dat zal één van de belangrijkste taken zijn voor de Gemeente van Christus in 2004. We zien hoe Israël steeds meer in een onmogelijke hoek gedreven wordt. De profeet Jeremia (30:7) spreekt duidelijk over ‘een tijd van benauwdheid voor Jakob’. De Heer belooft daarbij: ‘Maar daaruit zal hij gered worden’. Onze gebeden helpen Israël door die ‘tijd van benauwdheid’ en brengen Gods redding voor Zijn volk dichterbij.
De Palestijnse staat
Het vooruitzicht dat er een 23e Moslim-Arabische staat, vol fel hatende terroristen in Judea, Samaria en Gaza komt, benauwt velen in Israël. De hele wereld staat erachter. De VN de EU, de VS en zelfs Sharon en Netanjahu werken aan die staat op de Westoever van de Jordaan. Weinigen realiseren zich dat men nu al 57 jaar bezig is over die Palestijnse staat. In feite bestaat er al meer dan 80 jaar zo’n staat. Een stukje geschiedenis werkt verhelderend:
- In 1922 gaf Engeland een het grootste deel van het mandaatgebied Palestina, dat aan de Joden beloofd was, aan de Arabieren. Dat werd Jordanië. Joden mochten zich daar niet vestigen. De ‘Palestijnen’ hebben dus hun staat al.
- In november 1947 werd de rest van Palestina door het Verdelingsplan van de VN nog eens opgesplitst in een Joodse en Arabisch deel. De Arabieren accepteerden dat niet en wilden heel Israël. Ze begonnen en verloren een oorlog tegen Israël.
- Van 1949-1967 bezette Jordanië de Westbank. De ‘Palestijnen’ hadden toen 18 jaren lang de kans om een Palestijnse staat te eisen en te stichten. Nooit is daarover gerept. De PLO hield zich voornamelijk met terrorisme in Israël bezig. Ze wilden heel Israël!
- Toen Israël tijdens de Zesdaagse Oorlog de Westbank op Jordanië veroverde zijn al de plannen van Israël om de Palestijnen die daar woonden meer zelfbestuur te geven op niets uitgelopen.
- In 1993 kwamen de Oslo Akkoorden. Die moesten leiden naar een Palestijnse staat. Door het PLO terrorisme zijn die mislukt.
- Premier Ehud Barak bood Arafat 95% van de Westbank en een staat aan. Het antwoord van Arafat was meer terreur.
- Eind 2002 kwam de ‘routekaart’ van de VS, waar nu niemand meer in gelooft. Maar president Bush zal de komende maanden in zijn verkiezingscampagne zijn plan om in 2005 een Palestijnse staat te vestigen weer nieuw leven inblazen.
- Ten slotte ligt er het Akkoord van Geneve, dat achter de rug van de Israëlische regering om tussen de Israëlische linkse oppositie en een paar Palestijnen gesloten is. De hele wereld staat er juichend achter. Enkele EU-landen hebben het zelfs gefinancierd. Een plan dat nog gevaarlijker is voor Israël dan de Oslo Akkoorden.
- Ook premier Sharon komt met een plan. Hij zal de PA een staat aanbieden. Waarschijnlijk op 50% van het gebied van Judea en Samaria. De grens zal vermoedelijk langs de veiligheidsmuur, die Israël nu bijna klaar heeft, lopen. 95% van de Palestijnen zal binnen dat gebied komen te wonen. Sharon denkt zelfs aan 2004.
Hoe komt het toch dat na al die jaren en na al die pogingen er nog geen Palestijnse staat is? Terwijl de hele wereld en zelfs Sharon er nu achter staan! Zal die Palestijnse staat er dan nu eindelijk komen?
Demografische bom
Waarom zijn Sharon en Netanjahu van gedachten veranderd? Hoe denken Arafat en de zijnen over het Akkoord van Geneve? Om met het laatste te beginnen: De top adviseur van Arafat, Hani al- Hassan zei in een toespraak tot de Palestijnse ‘vluchtelingen’ in Libanon: ‘De heuvels van Palestina wachten op jullie. In 2007 zal deze fase voorbij zijn en jullie zullen Palestina vullen… Zij (Israël) willen één ding en Allah wil iets anders’. Het gaat de Palestijnse terroristen echt niet om een Palestijnse staat. Het gaat om een oud Arabisch ideaal: De vernietiging van Israël.
Sharon realiseert zich dat Israël de gebieden niet kan annexeren. Hij kan de Palestijnen niet wegjagen. ‘Dat willen we niet en is politiek niet haalbaar’, zei hij onlangs. Want in Israël zijn 5,2 miljoen Joden. Daarbij komen dan 3,5 miljoen Palestijnen uit de Westbank en Gaza plus 1,2 miljoen in Israël zelf. Binnen een paar jaar zullen de Arabieren/Moslims de meerderheid in Israël uitmaken en dan is de Joodse staat verdwenen. Men noemt dat de demografische bom, waarop Israël zit. Vandaar dat Sharon de terroristen veilig wil ‘opsluiten’ achter een hek totdat de Palestijnen ophouden met de terreur en echt in vrede met Israël willen leven. In de Joodse nederzettingen is over dit plan veel onrust ontstaan. Want dan zullen er een aantal nederzettingen ontruimd worden. Iemand uit de nederzettingen schreef: ‘Op het moment dat je onze aanwezigheid in Judea, Samaria en Gaza baseert op veiligheidsargumenten, zonder de Bijbel en zonder enige Goddelijke belofte, dan geef je je over’. De landbelofte aan Abraham spreekt over ‘het ganse land Kanaän tot een altoosdurende bezitting’ (Genesis 17:8). Dit is Gods uitgangspunt in het Midden Oostenconflict. Zionistische Joden en bijbelgetrouwe Christenen zijn ook ongerust over de plannen van Sharon. In februari organiseren zij in Jeruzalem een groot noodcongres, waarop alternatieve plannen worden voorgesteld.
Profetische gebeurtenissen
We zijn een spannend jaar ingegaan. Internationaal wordt het net om Israël steeds strakker aangehaald. De veiligheidsmuur wordt door het Internationale Gerechtshof in den Haag behandeld. De nederzettingen komen voor het Internationale Strafhof. De VN en bevooroordeelde internationale media hebben Israël tot een pariastaat gemaakt. Intern is Israël verdeeld. Europa maakt zich klaar om met een interventiemacht in te grijpen. Uiteraard ten gunste van de Moslim/Arabieren/Palestijnen. Maar we verwachten dat de HERE, de God van Israël, zal ingrijpen en dat we verbaasd zullen staan over Zijn machtige daden. Middenin al die ontwikkelingen staat de Gemeente van de Here Jezus. Als ‘wachters op de muren van Jeruzalem’ die ‘de ganse dag en de ganse nacht nimmer zullen zwijgen’. Zij laten de HERE geen rust ‘totdat Hij Jeruzalem grondvest en het stelt tot een lof op aarde' (Jesaja 62:6,7). Wachters, wees wakker in 2004!
drs. Jan van Barneveld
• Wanneer zult U regeren in Sion? Spoedig en in onze dagen en voor altijd zult U er zetelen. Uw grootheid en heiligheid zullen in Jeruzalem, Uw stad, erkend worden van geslacht op geslacht.
• Moge het Uw wil zijn, Eeuwige, onze God en God van onze voorouders, dat de heilige tempel spoedig, in onze dagen herbouwd zal worden en geef ons deel aan Uw Tora.
• Mogen onze ogen aanschouwen dat U in ontferming naar Sion terugkeert.
• Laten allen door U gemaakt vol eerbied voor U zijn, alle schepselen zich voor U neerbuigen…
Hoeveel stappen zal 2004 Israël (en ons) dichter brengen bij de verhoring van die gebeden? In 2004 zullen we veel ‘tekenen der tijden’ meemaken. De waarschuwende oordelen van God, Jezus noemt ze ‘het begin van de weeën’, zullen duidelijker, groter in aantal en scherper zijn. Opvallende gebeurtenissen in en rond Israël zullen plaatsvinden. Het is een opdracht te letten op die ‘tekenen der tijden’ en ook op de vijgenboom, op Israël. Op iemand letten betekent meer dan ‘aandacht geven aan’. Het betekent ook ‘zorgen voor’ en zo nodig helpen en voorbede doen. Dat zal één van de belangrijkste taken zijn voor de Gemeente van Christus in 2004. We zien hoe Israël steeds meer in een onmogelijke hoek gedreven wordt. De profeet Jeremia (30:7) spreekt duidelijk over ‘een tijd van benauwdheid voor Jakob’. De Heer belooft daarbij: ‘Maar daaruit zal hij gered worden’. Onze gebeden helpen Israël door die ‘tijd van benauwdheid’ en brengen Gods redding voor Zijn volk dichterbij.
De Palestijnse staat
Het vooruitzicht dat er een 23e Moslim-Arabische staat, vol fel hatende terroristen in Judea, Samaria en Gaza komt, benauwt velen in Israël. De hele wereld staat erachter. De VN de EU, de VS en zelfs Sharon en Netanjahu werken aan die staat op de Westoever van de Jordaan. Weinigen realiseren zich dat men nu al 57 jaar bezig is over die Palestijnse staat. In feite bestaat er al meer dan 80 jaar zo’n staat. Een stukje geschiedenis werkt verhelderend:
- In 1922 gaf Engeland een het grootste deel van het mandaatgebied Palestina, dat aan de Joden beloofd was, aan de Arabieren. Dat werd Jordanië. Joden mochten zich daar niet vestigen. De ‘Palestijnen’ hebben dus hun staat al.
- In november 1947 werd de rest van Palestina door het Verdelingsplan van de VN nog eens opgesplitst in een Joodse en Arabisch deel. De Arabieren accepteerden dat niet en wilden heel Israël. Ze begonnen en verloren een oorlog tegen Israël.
- Van 1949-1967 bezette Jordanië de Westbank. De ‘Palestijnen’ hadden toen 18 jaren lang de kans om een Palestijnse staat te eisen en te stichten. Nooit is daarover gerept. De PLO hield zich voornamelijk met terrorisme in Israël bezig. Ze wilden heel Israël!
- Toen Israël tijdens de Zesdaagse Oorlog de Westbank op Jordanië veroverde zijn al de plannen van Israël om de Palestijnen die daar woonden meer zelfbestuur te geven op niets uitgelopen.
- In 1993 kwamen de Oslo Akkoorden. Die moesten leiden naar een Palestijnse staat. Door het PLO terrorisme zijn die mislukt.
- Premier Ehud Barak bood Arafat 95% van de Westbank en een staat aan. Het antwoord van Arafat was meer terreur.
- Eind 2002 kwam de ‘routekaart’ van de VS, waar nu niemand meer in gelooft. Maar president Bush zal de komende maanden in zijn verkiezingscampagne zijn plan om in 2005 een Palestijnse staat te vestigen weer nieuw leven inblazen.
- Ten slotte ligt er het Akkoord van Geneve, dat achter de rug van de Israëlische regering om tussen de Israëlische linkse oppositie en een paar Palestijnen gesloten is. De hele wereld staat er juichend achter. Enkele EU-landen hebben het zelfs gefinancierd. Een plan dat nog gevaarlijker is voor Israël dan de Oslo Akkoorden.
- Ook premier Sharon komt met een plan. Hij zal de PA een staat aanbieden. Waarschijnlijk op 50% van het gebied van Judea en Samaria. De grens zal vermoedelijk langs de veiligheidsmuur, die Israël nu bijna klaar heeft, lopen. 95% van de Palestijnen zal binnen dat gebied komen te wonen. Sharon denkt zelfs aan 2004.
Hoe komt het toch dat na al die jaren en na al die pogingen er nog geen Palestijnse staat is? Terwijl de hele wereld en zelfs Sharon er nu achter staan! Zal die Palestijnse staat er dan nu eindelijk komen?
Demografische bom
Waarom zijn Sharon en Netanjahu van gedachten veranderd? Hoe denken Arafat en de zijnen over het Akkoord van Geneve? Om met het laatste te beginnen: De top adviseur van Arafat, Hani al- Hassan zei in een toespraak tot de Palestijnse ‘vluchtelingen’ in Libanon: ‘De heuvels van Palestina wachten op jullie. In 2007 zal deze fase voorbij zijn en jullie zullen Palestina vullen… Zij (Israël) willen één ding en Allah wil iets anders’. Het gaat de Palestijnse terroristen echt niet om een Palestijnse staat. Het gaat om een oud Arabisch ideaal: De vernietiging van Israël.
Sharon realiseert zich dat Israël de gebieden niet kan annexeren. Hij kan de Palestijnen niet wegjagen. ‘Dat willen we niet en is politiek niet haalbaar’, zei hij onlangs. Want in Israël zijn 5,2 miljoen Joden. Daarbij komen dan 3,5 miljoen Palestijnen uit de Westbank en Gaza plus 1,2 miljoen in Israël zelf. Binnen een paar jaar zullen de Arabieren/Moslims de meerderheid in Israël uitmaken en dan is de Joodse staat verdwenen. Men noemt dat de demografische bom, waarop Israël zit. Vandaar dat Sharon de terroristen veilig wil ‘opsluiten’ achter een hek totdat de Palestijnen ophouden met de terreur en echt in vrede met Israël willen leven. In de Joodse nederzettingen is over dit plan veel onrust ontstaan. Want dan zullen er een aantal nederzettingen ontruimd worden. Iemand uit de nederzettingen schreef: ‘Op het moment dat je onze aanwezigheid in Judea, Samaria en Gaza baseert op veiligheidsargumenten, zonder de Bijbel en zonder enige Goddelijke belofte, dan geef je je over’. De landbelofte aan Abraham spreekt over ‘het ganse land Kanaän tot een altoosdurende bezitting’ (Genesis 17:8). Dit is Gods uitgangspunt in het Midden Oostenconflict. Zionistische Joden en bijbelgetrouwe Christenen zijn ook ongerust over de plannen van Sharon. In februari organiseren zij in Jeruzalem een groot noodcongres, waarop alternatieve plannen worden voorgesteld.
Profetische gebeurtenissen
We zijn een spannend jaar ingegaan. Internationaal wordt het net om Israël steeds strakker aangehaald. De veiligheidsmuur wordt door het Internationale Gerechtshof in den Haag behandeld. De nederzettingen komen voor het Internationale Strafhof. De VN en bevooroordeelde internationale media hebben Israël tot een pariastaat gemaakt. Intern is Israël verdeeld. Europa maakt zich klaar om met een interventiemacht in te grijpen. Uiteraard ten gunste van de Moslim/Arabieren/Palestijnen. Maar we verwachten dat de HERE, de God van Israël, zal ingrijpen en dat we verbaasd zullen staan over Zijn machtige daden. Middenin al die ontwikkelingen staat de Gemeente van de Here Jezus. Als ‘wachters op de muren van Jeruzalem’ die ‘de ganse dag en de ganse nacht nimmer zullen zwijgen’. Zij laten de HERE geen rust ‘totdat Hij Jeruzalem grondvest en het stelt tot een lof op aarde' (Jesaja 62:6,7). Wachters, wees wakker in 2004!
drs. Jan van Barneveld
