Eindelijk vrij, sterven is winst!
Henk Schouten • 85 - 2009 • Uitgave: 14/15
Eindelijk vrij, sterven is winst!
U hebt allang begrepen dat u een apart blad in handen hebt. Als abonnee bent u vertrouwd met de dingen waar we voor staan. Dat is de Bijbelse boodschap, die we in al haar facetten willen laten klinken. Dit nummer laat verschillende kanten van vrijheid zien, maar ook dat er valse vrijheid is. Niet dat we alles uitputtend en volledig kunnen behandelen, maar mogelijk zetten we u toch wat aan het denken. Misschien bent u geen vaste lezer van dit blad, dan hopen we toch uw aandacht getrokken te hebben bij dingen die er volgens ons wezenlijk toe doen. Wat is vrijheid, wat doen we met vrijheid, wat is vrijheid ons waard?
Vrijheid en vakantie
Eindelijk vrij is het thema van dit blad. Natuurlijk zochten en zoeken we aansluiting bij het verlangen dat veel mensen hebben. Verlangen naar vrijheid, even geen plichten, geen lasten, geen vergaderingen, geen productiestress, maar vrijheid. Dan gaat het ons om echte vrijheid, geen surrogaat met fatale bijsmaak, maar echte, vaste, dus eeuwige, vrijheid.
Misschien bent u de poort uitgelopen, verliet u het industrieterrein, ging u door de deur van het kantoor met die gedachte eindelijk vrij, vakantie. Het afgelopen jaar stond in het teken van de financiële crisis. Er is een ineenzakkende economie, wanneer zal dat stoppen? Wat zullen we er van merken? Hoe staat ons bedrijf ervoor? Houden we ons werk? Na dat lange, bange jaar van spanning, stress en onzekerheid nu eindelijk vrij, vakantie. Een paar weken even niet en niets, rust en recreatie.
Parallel
De vrijheid die wij hebben en waar we naar uitzien heeft een beetje een parallel met de geschetste situatie van werk en vrijheid. Dan vergelijken we het leven met werken en de dood met vrijheid. In het leven ervaren we spanning, zorg, moeite, teleurstelling. Dan zijn we toe aan vrijheid, geen zorg, geen moeite, teleurstelling of spanning.
In ieder mensenleven treedt slijtage op, dat kan op jongere leeftijd of op ongedacht hoge leeftijd gebeuren. Als predikant heb ik menigmaal aan het sterfbed gestaan van een eens vitaal leven. Dan was de vitaliteit, de levenskracht op. Op zulke momenten verlangen veel mensen naar rust en vrijheid. Die vrijheid moet dan door het sterven geboden worden. Hoe verschrikkelijk de dood ook is, bij het sterven wordt toch vaak verzucht: dit is beter zo. Het lijden was immers ondraaglijk, nu is de stervende uit zijn lijden verlost. In zulke situaties wordt de dood niet zelden als verlosser begroet. Maar is het sterven inderdaad een verlossing? En is dat voor iedereen zo?
Geloof en verzoening
Meestal stond ik aan het sterfbed van iemand die geloof in de Here Jezus had. Ik moet zeggen dat de sfeer daar altijd anders was. Jazeker, er was altijd verdriet, maar ook hoop. Het geloof bleek steeds vertroostend te zijn. Wat houdt dat geloof dan in? Verzoening! Dat is daarop het kortst mogelijke antwoord, verzoening. Verzoening houdt in dat men met God in orde is.
Helaas, er zijn mensen die God loochenen. Zij roepen een leven lang dat God er niet is, leven ook alsof God er niet is. Soms slagen ze erin de Godloochening tot in het stervensuur vol te houden. Andere beginnen tegen de tijd dat het einde nadert te twijfelen, kunnen dan soms niet meer terug, of weten niet hoe en sterven in ongeloof en onverzoend. Ook al is dan het lichamelijk lijden op aarde voorbij, ik geloof niet dat je dan zeggen mag dat iemand verlost is uit het lijden. Vreselijk is het onverlost te sterven, want dan komt het lijden dat onophoudelijk en eeuwig duren zal.
Eindelijk vrij, sterven is winst
Misschien niet een thema dat u in een vakantienummer zou verwachten. Met een dergelijk verhaal gaan we niet aan het strand liggen of onder de parasol zitten. Toch hebben we er bewust voor gekozen hier wel over te schrijven. Waarom? Omdat het leven ons voortdurend opjaagt. Het dagelijks bestaan gunt ons geen rust. Als we vrij zijn hebben we onze sociale verplichtingen, anders wel onze club, hobby of gewoon het boek dat we altijd nog wilden lezen. In vakantietijd echter valt dat jachtige ritme van het leven even stil, dan is er een heel ander ritme. En is dát niet het uitgelezen moment om eens echt stil te staan bij wat er werkelijk toe doet? Want niemand komt eromheen. Ik bedoel: het sterven is het enige echt democratische in het leven, dat is er voor iedereen. Daar moet je over nadenken als je nog springlevend bent. Zou het inderdaad zo kunnen zijn, dat sterven winst brengt?
Wat voor winst en wat voor voordeel is dat dan? Dan kom ik toch weer bij de Here God. Wanneer de Bijbelse boodschap nu toch eens waar is? Durf daar over na te denken? Probeer de Bijbel eens tegen te spreken, bijvoorbeeld de historische zaken die er beschreven staan. Probeer eens te kijken naar de profetieën? Wat heeft de Bijbel allemaal geprofeteerd, hoe staat het met de vervulling daarvan? Wie dat eerlijk en vrij durft te doen, zal niet anders dan kunnen concluderen dat de Bijbel absoluut betrouwbaar is. Zou dat voor haar beschrijving van de toekomst van de mens dan anders liggen? Ik kan dat niet geloven. Wat leert de Bijbel over de toekomst? Dat er een opstanding is voor ieder mens. Het verschil zit in de soort opstanding, ten leven dan wel ten dode. De opstanding ten leven is winst. Nooit meer pijn, nooit meer verdriet, nooit meer rouw, nooit meer oorlog, nooit meer ziekte, nooit meer moeite. Ja, voor wie gelooft in de Bijbel en in de daarin gewezen weg, Jezus Christus, is sterven winst. Dat heerlijke zal voor altijd, dus eeuwig zijn. Eindelijk vrij!
Ds. Henk Schouten
U hebt allang begrepen dat u een apart blad in handen hebt. Als abonnee bent u vertrouwd met de dingen waar we voor staan. Dat is de Bijbelse boodschap, die we in al haar facetten willen laten klinken. Dit nummer laat verschillende kanten van vrijheid zien, maar ook dat er valse vrijheid is. Niet dat we alles uitputtend en volledig kunnen behandelen, maar mogelijk zetten we u toch wat aan het denken. Misschien bent u geen vaste lezer van dit blad, dan hopen we toch uw aandacht getrokken te hebben bij dingen die er volgens ons wezenlijk toe doen. Wat is vrijheid, wat doen we met vrijheid, wat is vrijheid ons waard?
Vrijheid en vakantie
Eindelijk vrij is het thema van dit blad. Natuurlijk zochten en zoeken we aansluiting bij het verlangen dat veel mensen hebben. Verlangen naar vrijheid, even geen plichten, geen lasten, geen vergaderingen, geen productiestress, maar vrijheid. Dan gaat het ons om echte vrijheid, geen surrogaat met fatale bijsmaak, maar echte, vaste, dus eeuwige, vrijheid.
Misschien bent u de poort uitgelopen, verliet u het industrieterrein, ging u door de deur van het kantoor met die gedachte eindelijk vrij, vakantie. Het afgelopen jaar stond in het teken van de financiële crisis. Er is een ineenzakkende economie, wanneer zal dat stoppen? Wat zullen we er van merken? Hoe staat ons bedrijf ervoor? Houden we ons werk? Na dat lange, bange jaar van spanning, stress en onzekerheid nu eindelijk vrij, vakantie. Een paar weken even niet en niets, rust en recreatie.
Parallel
De vrijheid die wij hebben en waar we naar uitzien heeft een beetje een parallel met de geschetste situatie van werk en vrijheid. Dan vergelijken we het leven met werken en de dood met vrijheid. In het leven ervaren we spanning, zorg, moeite, teleurstelling. Dan zijn we toe aan vrijheid, geen zorg, geen moeite, teleurstelling of spanning.
In ieder mensenleven treedt slijtage op, dat kan op jongere leeftijd of op ongedacht hoge leeftijd gebeuren. Als predikant heb ik menigmaal aan het sterfbed gestaan van een eens vitaal leven. Dan was de vitaliteit, de levenskracht op. Op zulke momenten verlangen veel mensen naar rust en vrijheid. Die vrijheid moet dan door het sterven geboden worden. Hoe verschrikkelijk de dood ook is, bij het sterven wordt toch vaak verzucht: dit is beter zo. Het lijden was immers ondraaglijk, nu is de stervende uit zijn lijden verlost. In zulke situaties wordt de dood niet zelden als verlosser begroet. Maar is het sterven inderdaad een verlossing? En is dat voor iedereen zo?
Geloof en verzoening
Meestal stond ik aan het sterfbed van iemand die geloof in de Here Jezus had. Ik moet zeggen dat de sfeer daar altijd anders was. Jazeker, er was altijd verdriet, maar ook hoop. Het geloof bleek steeds vertroostend te zijn. Wat houdt dat geloof dan in? Verzoening! Dat is daarop het kortst mogelijke antwoord, verzoening. Verzoening houdt in dat men met God in orde is.
Helaas, er zijn mensen die God loochenen. Zij roepen een leven lang dat God er niet is, leven ook alsof God er niet is. Soms slagen ze erin de Godloochening tot in het stervensuur vol te houden. Andere beginnen tegen de tijd dat het einde nadert te twijfelen, kunnen dan soms niet meer terug, of weten niet hoe en sterven in ongeloof en onverzoend. Ook al is dan het lichamelijk lijden op aarde voorbij, ik geloof niet dat je dan zeggen mag dat iemand verlost is uit het lijden. Vreselijk is het onverlost te sterven, want dan komt het lijden dat onophoudelijk en eeuwig duren zal.
Eindelijk vrij, sterven is winst
Misschien niet een thema dat u in een vakantienummer zou verwachten. Met een dergelijk verhaal gaan we niet aan het strand liggen of onder de parasol zitten. Toch hebben we er bewust voor gekozen hier wel over te schrijven. Waarom? Omdat het leven ons voortdurend opjaagt. Het dagelijks bestaan gunt ons geen rust. Als we vrij zijn hebben we onze sociale verplichtingen, anders wel onze club, hobby of gewoon het boek dat we altijd nog wilden lezen. In vakantietijd echter valt dat jachtige ritme van het leven even stil, dan is er een heel ander ritme. En is dát niet het uitgelezen moment om eens echt stil te staan bij wat er werkelijk toe doet? Want niemand komt eromheen. Ik bedoel: het sterven is het enige echt democratische in het leven, dat is er voor iedereen. Daar moet je over nadenken als je nog springlevend bent. Zou het inderdaad zo kunnen zijn, dat sterven winst brengt?
Wat voor winst en wat voor voordeel is dat dan? Dan kom ik toch weer bij de Here God. Wanneer de Bijbelse boodschap nu toch eens waar is? Durf daar over na te denken? Probeer de Bijbel eens tegen te spreken, bijvoorbeeld de historische zaken die er beschreven staan. Probeer eens te kijken naar de profetieën? Wat heeft de Bijbel allemaal geprofeteerd, hoe staat het met de vervulling daarvan? Wie dat eerlijk en vrij durft te doen, zal niet anders dan kunnen concluderen dat de Bijbel absoluut betrouwbaar is. Zou dat voor haar beschrijving van de toekomst van de mens dan anders liggen? Ik kan dat niet geloven. Wat leert de Bijbel over de toekomst? Dat er een opstanding is voor ieder mens. Het verschil zit in de soort opstanding, ten leven dan wel ten dode. De opstanding ten leven is winst. Nooit meer pijn, nooit meer verdriet, nooit meer rouw, nooit meer oorlog, nooit meer ziekte, nooit meer moeite. Ja, voor wie gelooft in de Bijbel en in de daarin gewezen weg, Jezus Christus, is sterven winst. Dat heerlijke zal voor altijd, dus eeuwig zijn. Eindelijk vrij!
Ds. Henk Schouten
