Eliëzer Braun: 'Keer terug Israël'
Feike ter Velde • 85 - 2009 • Uitgave: 6
ELIËZER BRAUN
Keer terug Israël
Eliëzer Braun (55) reist de hele wereld af om christenen ervan te overtuigen dat de God van Israël, dat is ook de God van de Christenen, de Joden heeft teruggebracht naar het land der vaderen. Hij woont op de Westbank, de westelijke Jordaanoever, door Israëls vijanden bezet gebied genoemd, maar in de Bijbel heet het: Samaria. Hij bouwt aan de relatie met evangelische christenen wereldwijd en wil een brug bouwen over de tweeduizend jaar scheiding tussen de Kerk en Israël. Eliëzer vertelt over zegen en zorg!
Met hulp van christenen heeft Eliëzer Braun een organisatie opgebouwd die hulp verschaft aan de vele emigranten die naar Samaria zijn gekomen om zich daar in Bijbels land te vestigen. Immers, Gods Woord spreekt van een herstel van het land (Ez. 36) voor de komst van Zijn volk uit de diaspora, de verstrooiing. Maar wonen in Samaria betekent voor deze mensen een constante situatie van onveiligheid, de hele dag de mogelijkheid van een moordaanslag op de meest onverwachte momenten en dientengevolge grote psychische spanningen, voor kinderen, jongeren, maar ook voor vele volwassenen.
In zijn toespraken tot christenen legt Eliëzer er de nadruk op dat de terugkeer van het Joodse volk en de herrijzenis van de staat Israël uit de as van Auschwitz, een werk van de levende God is. Hij heeft het in Zijn Woord voorzegd en wij mogen dat in onze levenstijd allemaal in vervulling zien gaan. Wij leven in bijzondere tijden. Joden en Christenen leven onder de zegen en de leiding van dezelfde God, de God van Israël, de God van Abraham, Isaäk en Jakob. Bijbelgetrouwe christenen geloven ook in de profetieën en in het herstel van Israël in de toekomst en daarom behoren Joden en Christenen bij elkaar, vindt Eliëzer Braun.
Hij legt uit hoe en wat we behoren te bidden als het gaat om het welzijn van het Joodse volk in het land. Voorlichting aan christenen is daarom van het grootste belang. Het Oude en het Nieuwe Testament tellen meer dan duizend teksten over de terugkeer van het Joodse volk uit de verstrooiing onder de volken. Er is een groeiend besef in Israël dat juist Bijbelgetrouwe christenen de vrienden van Israël zijn, omdat zij de plaats van het Joodse volk zien in het Beloofde Land. We kunnen ons daarom verheugen in een groeiende relatie tussen Israël en Christenen wereldwijd. Als hij tot Christenen spreekt, stelt hij ook de grote vraag: Waar was God tijdens de Holocaust? Het onbeschrijfelijke lijden van het Joodse volk in de afgelopen tweeduizend jaar stelt ons allemaal voor ongekend grote vragen. We kunnen het alleen een plek geven als we gaan verstaan wat de profeten in het Oude Testament daarover zeggen. Het lijden van Israël heeft ook Messiaanse trekken en betekenis voor ons kijken naar Israël vandaag.
De organisatie van Eliëzer Braun heet Shuva Israel, dat is: Keer terug Israël. Velen zijn teruggekeerd en wonen in het land Israël dat sinds zijn bestaan (1948) door de omringende islamitische landen dagelijks wordt bedreigd. Wonen in het land, te midden van een zo grondig vijandige wereld, religieus gemotiveerde haat vanuit de koran en religieus gemotiveerde terreur en zelfmoordacties, betekent voor het Joodse volk een dagelijks leven van ongekende spanning. Dagelijkse vragen als: Komt mijn kind vandaag veilig terug uit school? Wat gebeurt er als ik mijn auto start? Hoe veilig is het in het drukke restaurant of in de concertzaal? Kan ik wel met de bus gaan? Is het schooltje van mijn kleuter wel veilig genoeg? Zulke diepe vragen roepen grote spanningen op die uitwerken in de gezondheid van elk mens, ook van kinderen en volwassenen in Israël, maar vooral ook van de Joodse bewoners van Samaria.
Eliëzer zette een studie- en hulpprogramma op. Er is behoefte aan een Community Centre - een gezamenlijk huis waar mensen uit verschillende dorpen in Samaria elkaar kunnen ontmoeten, elkaar kunnen bemoedigen, samen de motivatie vinden voor het moeilijke leven van elke dag, vooral uit de Bijbel, waar God de terugkeer belooft onder moeilijke omstandigheden. Kinderen moeten er ook van tijd tot tijd eens even uit. Daarom worden er ook groepsreizen georganiseerd voor de jeugd om zich te ontspannen en waar er plaats is voor gesprekken met kinderen over hun spanning en soms zelfs over hun depressies, want ook dat komt voor. Onveilig reizen op de Westbank voor Joodse mensen tussen de Joodse nederzettingen maakt het moeilijk om voor jongeren en kinderen dingen te organiseren waar ze heen kunnen gaan. Zomerkampen in een veiliger gebied in Israël is voor deze jongeren een grote uitkomst. Shuva Israël zorgt voor deze activiteiten, die ook nog betaalbaar moeten zijn. Vier of vijf kinderen uit een gezin op zomerkamp betekent financieel heel veel voor dat gezin. Maar de duizenden Joodse kinderen in Samaria hebben deze hulp hard nodig. Zij, de kinderen, trekken zich het lot waarin ze verkeren het meest aan. Slapeloosheid en zorgen in een kinderleven zijn te erg om er lang bij stil te staan. Iedere volwassene weet: hier moet iets aan gedaan worden. Eliëzers visie op de nood is hartverwarmend, maar op die visie volgen ook zijn concrete daden en dat is indrukwekkend. Maar moeilijk is het en moeilijk blijft het.
De veiligheidssituatie van de nederzettingen in Samaria is een zorg voor de overheid. Maar als mensen vanwege te grote spanningen, vooral voor hun kinderen, besluiten weg te trekken en de gemeenschap van Joodse mensen krimpt daarmee in, dan wordt de moraal onder de achterblijvers ook erg op de proef gesteld. Ook dan moeten er nieuwe voorzieningen komen, die hulp bieden in de moeilijke omstandigheden. De gemeenschap moet wel in stand worden gehouden en ook de voorzieningen, zoals scholen en publieke gebouwen. Maar het geld daarvoor moet ineens door veel minder mensen worden opgebracht. Eliëzer Braun is ongelofelijk dankbaar als er in de wereld christenen blijken te zijn die zich het lot van Joodse mensen onder deze moeilijke omstandigheden aantrekken en bijdragen met hun giften aan de leniging van de nood.
Als tieners vanuit Samaria gaan studeren aan een universiteit kost dat voor de ouders veel geld. Het studiegeld is op dit moment ongeveer 1.800,- per student per jaar en soms zijn er meer kinderen uit een gezin die universitair onderwijs behoren te krijgen. Er is een hele kleine overheidsbijdrage van ongeveer 220,- per student per jaar. Dat stelt gezinnen voor een zware opgave. Eliëzer Braun reist rond om christenen in de wereld te interesseren voor de moeiten van Joodse mensen in Samaria en is altijd weer dankbaar om wat hij dan krijgt. Een ander initiatief van Eliëzer en zijn medewerkers is om aan de soldaten te denken die gelegerd zijn in Samaria. Niet allen, maar een aantal is daar wekenlang ver van huis. Zij krijgen vanuit de nederzettingen regelmatig en vooral op de Joodse feestdagen, cadeaus en allerlei blijken van vriendschap en waardering. Zij bewaken ons en zorgen ervoor dat de kinderen naar school kunnen en s nachts veilig kunnen slapen.
Als er nieuwe mensen komen, dan hebben die, vooral de eerste tijd, van alles nodig voor de inrichting van hun huis. Een bed om in te slapen, maar ook een pan om in te koken. Soms komen hier nieuwe Joodse mensen uit Rusland wonen die niets hebben. Zij beginnen in een soort oude caravan, maar ze hebben wel een koelkast nodig en een stoel om op te zitten. Daarnaast moeten ook alle mensen voorzien worden van een snel waarschuwingssysteem voor hun eigen veiligheid. Altijd is er de dreiging van terreur voor elke Joodse bewoner van Samaria. Binnen enkele seconden zorgen we voor een waarschuwing als er gevaar dreigt. Aanleg en onderhoud ervan kost ook weer geld. En zo zijn er nog tal van projecten meer die in Samaria lopen en van onmisbare waarde zijn voor de mensen die daar wonen. Zegen maar ook zorgen, veel zorgen.
Eliëzer citeert tot slot de Bijbel:
Gij zult weer wijngaarden planten op de bergen van Samaria, en wie ze planten, zullen ook de vrucht genieten. Want de dag is daar, dat de wachters roepen op het gebergte van Efraïm: Komt, laat ons opgaan naar Sion, tot de HERE, onze God! (Jer. 31:5,6).
Feike ter Velde
Keer terug Israël
Eliëzer Braun (55) reist de hele wereld af om christenen ervan te overtuigen dat de God van Israël, dat is ook de God van de Christenen, de Joden heeft teruggebracht naar het land der vaderen. Hij woont op de Westbank, de westelijke Jordaanoever, door Israëls vijanden bezet gebied genoemd, maar in de Bijbel heet het: Samaria. Hij bouwt aan de relatie met evangelische christenen wereldwijd en wil een brug bouwen over de tweeduizend jaar scheiding tussen de Kerk en Israël. Eliëzer vertelt over zegen en zorg!
Met hulp van christenen heeft Eliëzer Braun een organisatie opgebouwd die hulp verschaft aan de vele emigranten die naar Samaria zijn gekomen om zich daar in Bijbels land te vestigen. Immers, Gods Woord spreekt van een herstel van het land (Ez. 36) voor de komst van Zijn volk uit de diaspora, de verstrooiing. Maar wonen in Samaria betekent voor deze mensen een constante situatie van onveiligheid, de hele dag de mogelijkheid van een moordaanslag op de meest onverwachte momenten en dientengevolge grote psychische spanningen, voor kinderen, jongeren, maar ook voor vele volwassenen.
In zijn toespraken tot christenen legt Eliëzer er de nadruk op dat de terugkeer van het Joodse volk en de herrijzenis van de staat Israël uit de as van Auschwitz, een werk van de levende God is. Hij heeft het in Zijn Woord voorzegd en wij mogen dat in onze levenstijd allemaal in vervulling zien gaan. Wij leven in bijzondere tijden. Joden en Christenen leven onder de zegen en de leiding van dezelfde God, de God van Israël, de God van Abraham, Isaäk en Jakob. Bijbelgetrouwe christenen geloven ook in de profetieën en in het herstel van Israël in de toekomst en daarom behoren Joden en Christenen bij elkaar, vindt Eliëzer Braun.
Hij legt uit hoe en wat we behoren te bidden als het gaat om het welzijn van het Joodse volk in het land. Voorlichting aan christenen is daarom van het grootste belang. Het Oude en het Nieuwe Testament tellen meer dan duizend teksten over de terugkeer van het Joodse volk uit de verstrooiing onder de volken. Er is een groeiend besef in Israël dat juist Bijbelgetrouwe christenen de vrienden van Israël zijn, omdat zij de plaats van het Joodse volk zien in het Beloofde Land. We kunnen ons daarom verheugen in een groeiende relatie tussen Israël en Christenen wereldwijd. Als hij tot Christenen spreekt, stelt hij ook de grote vraag: Waar was God tijdens de Holocaust? Het onbeschrijfelijke lijden van het Joodse volk in de afgelopen tweeduizend jaar stelt ons allemaal voor ongekend grote vragen. We kunnen het alleen een plek geven als we gaan verstaan wat de profeten in het Oude Testament daarover zeggen. Het lijden van Israël heeft ook Messiaanse trekken en betekenis voor ons kijken naar Israël vandaag.
De organisatie van Eliëzer Braun heet Shuva Israel, dat is: Keer terug Israël. Velen zijn teruggekeerd en wonen in het land Israël dat sinds zijn bestaan (1948) door de omringende islamitische landen dagelijks wordt bedreigd. Wonen in het land, te midden van een zo grondig vijandige wereld, religieus gemotiveerde haat vanuit de koran en religieus gemotiveerde terreur en zelfmoordacties, betekent voor het Joodse volk een dagelijks leven van ongekende spanning. Dagelijkse vragen als: Komt mijn kind vandaag veilig terug uit school? Wat gebeurt er als ik mijn auto start? Hoe veilig is het in het drukke restaurant of in de concertzaal? Kan ik wel met de bus gaan? Is het schooltje van mijn kleuter wel veilig genoeg? Zulke diepe vragen roepen grote spanningen op die uitwerken in de gezondheid van elk mens, ook van kinderen en volwassenen in Israël, maar vooral ook van de Joodse bewoners van Samaria.
Eliëzer zette een studie- en hulpprogramma op. Er is behoefte aan een Community Centre - een gezamenlijk huis waar mensen uit verschillende dorpen in Samaria elkaar kunnen ontmoeten, elkaar kunnen bemoedigen, samen de motivatie vinden voor het moeilijke leven van elke dag, vooral uit de Bijbel, waar God de terugkeer belooft onder moeilijke omstandigheden. Kinderen moeten er ook van tijd tot tijd eens even uit. Daarom worden er ook groepsreizen georganiseerd voor de jeugd om zich te ontspannen en waar er plaats is voor gesprekken met kinderen over hun spanning en soms zelfs over hun depressies, want ook dat komt voor. Onveilig reizen op de Westbank voor Joodse mensen tussen de Joodse nederzettingen maakt het moeilijk om voor jongeren en kinderen dingen te organiseren waar ze heen kunnen gaan. Zomerkampen in een veiliger gebied in Israël is voor deze jongeren een grote uitkomst. Shuva Israël zorgt voor deze activiteiten, die ook nog betaalbaar moeten zijn. Vier of vijf kinderen uit een gezin op zomerkamp betekent financieel heel veel voor dat gezin. Maar de duizenden Joodse kinderen in Samaria hebben deze hulp hard nodig. Zij, de kinderen, trekken zich het lot waarin ze verkeren het meest aan. Slapeloosheid en zorgen in een kinderleven zijn te erg om er lang bij stil te staan. Iedere volwassene weet: hier moet iets aan gedaan worden. Eliëzers visie op de nood is hartverwarmend, maar op die visie volgen ook zijn concrete daden en dat is indrukwekkend. Maar moeilijk is het en moeilijk blijft het.
De veiligheidssituatie van de nederzettingen in Samaria is een zorg voor de overheid. Maar als mensen vanwege te grote spanningen, vooral voor hun kinderen, besluiten weg te trekken en de gemeenschap van Joodse mensen krimpt daarmee in, dan wordt de moraal onder de achterblijvers ook erg op de proef gesteld. Ook dan moeten er nieuwe voorzieningen komen, die hulp bieden in de moeilijke omstandigheden. De gemeenschap moet wel in stand worden gehouden en ook de voorzieningen, zoals scholen en publieke gebouwen. Maar het geld daarvoor moet ineens door veel minder mensen worden opgebracht. Eliëzer Braun is ongelofelijk dankbaar als er in de wereld christenen blijken te zijn die zich het lot van Joodse mensen onder deze moeilijke omstandigheden aantrekken en bijdragen met hun giften aan de leniging van de nood.
Als tieners vanuit Samaria gaan studeren aan een universiteit kost dat voor de ouders veel geld. Het studiegeld is op dit moment ongeveer 1.800,- per student per jaar en soms zijn er meer kinderen uit een gezin die universitair onderwijs behoren te krijgen. Er is een hele kleine overheidsbijdrage van ongeveer 220,- per student per jaar. Dat stelt gezinnen voor een zware opgave. Eliëzer Braun reist rond om christenen in de wereld te interesseren voor de moeiten van Joodse mensen in Samaria en is altijd weer dankbaar om wat hij dan krijgt. Een ander initiatief van Eliëzer en zijn medewerkers is om aan de soldaten te denken die gelegerd zijn in Samaria. Niet allen, maar een aantal is daar wekenlang ver van huis. Zij krijgen vanuit de nederzettingen regelmatig en vooral op de Joodse feestdagen, cadeaus en allerlei blijken van vriendschap en waardering. Zij bewaken ons en zorgen ervoor dat de kinderen naar school kunnen en s nachts veilig kunnen slapen.
Als er nieuwe mensen komen, dan hebben die, vooral de eerste tijd, van alles nodig voor de inrichting van hun huis. Een bed om in te slapen, maar ook een pan om in te koken. Soms komen hier nieuwe Joodse mensen uit Rusland wonen die niets hebben. Zij beginnen in een soort oude caravan, maar ze hebben wel een koelkast nodig en een stoel om op te zitten. Daarnaast moeten ook alle mensen voorzien worden van een snel waarschuwingssysteem voor hun eigen veiligheid. Altijd is er de dreiging van terreur voor elke Joodse bewoner van Samaria. Binnen enkele seconden zorgen we voor een waarschuwing als er gevaar dreigt. Aanleg en onderhoud ervan kost ook weer geld. En zo zijn er nog tal van projecten meer die in Samaria lopen en van onmisbare waarde zijn voor de mensen die daar wonen. Zegen maar ook zorgen, veel zorgen.
Eliëzer citeert tot slot de Bijbel:
Gij zult weer wijngaarden planten op de bergen van Samaria, en wie ze planten, zullen ook de vrucht genieten. Want de dag is daar, dat de wachters roepen op het gebergte van Efraïm: Komt, laat ons opgaan naar Sion, tot de HERE, onze God! (Jer. 31:5,6).
Feike ter Velde
