Europa... in de greep van het Beest
Feike ter Velde • 79 - 2003/04 • Uitgave: 26
In de nieuwe grondwet van Europa is het christendom en dus de God van het christendom, definitief afgezworen. De Europese geschiedenis moet nu, vervalst, worden herschreven. Het humanisme – de mens als norm van alle dingen – is tot grondslag van alle waarden en normen verklaard. Die zijn: "de gelijkheid van alle mensen en eerbied voor de rede". Deze termen, uit de pen gevloeid van de Fransman Giscard d’Estaign in het voorwoord van de Europese grondwet, komen rechtstreeks uit de Franse revolutie van 1789. Het leidmotief voor deze revolutie was: ‘ni Dieu, ni maitre’ – dat is: geen God en geen meester. De onafhankelijke, vrije mens, die zichzelf tot norm en wet is. Europa kwam in de greep van het Beest.
Natuurlijk zijn woorden als ‘gelijkheid voor alle mensen’ en ‘eerbied voor de rede’ op zichzelf mooie termen. Maar deze begrippen, zonder een geestelijk, bijbels, fundament zijn koud en vooral ook hol, niet waar! De mensheid is niet blanco begonnen aan de Europese samenleving en kwam niet rein en smetteloos ‘uit de lucht vallen’. Niet de Verlichting en de Franse Revolutie – een nieuwe herleving van het humanisme – hebben vrede en vooruitgang gebracht, maar zijn de geestelijke bron geworden, waaruit de geweldenaars van de 20e eeuw als Napoleon, Stalin en Hitler hebben geput. De 20e eeuw is de eeuw geworden van ongekende oorlogen en ongekend geweld, met een ongekend aantal dodelijke slachtoffers. Hoofddoel van Hitler: het Joodse volk uitroeien en het Europese vrederijk stichten. Dat rijk is nu bijna voltooid in de Europese Unie. Op het graf van de zes miljoen vermoorde Joden, verrees de nieuwe wereldorde in het Verenigd Europa van de 20e eeuw. Maar de 20e eeuw, na de Franse revolutie en het verheerlijkte humansime, is ook de eeuw geworden van de massavernietigingswapens, gifgassen, terreur, abortus en vrije seks, ontwrichting en ontwaarding van het huwelijk, criminaliteit en geweld. Moreel zit Europa compleet aan de grond, ondanks alle mooie woorden.
De profetie laat ons echter de geestelijke achtergronden van de heersende wereldmachten zien. Een helder beeld toont ons het beeld van Nebukadnezar en de verklaring daarvan door de profeet Daniël. Vier wereldmachten, die elkaar zouden opvolgen en de blauwdruk vormen voor wat zich zou gaan ontwikkelen in de komende eeuwen. We vinden dit verder uitgewerkt in wat aan de apostel Johannes op Patmos wordt getoond. De laatste wereldmacht is de macht van het humanisme, de mens, en zijn getal is zeshonderd zes en zestig! (Openb. 13:18). Hier wordt de mens als Beest aan ons voorgesteld. Dat beest is uit de aarde opgekomen en lijkt op de Mens Jezus (het Lam – Openb. 13:11), maar de taal die hij gebruikt is die van satan zelf (de draak (:12). We worden opgeroepen dus niet naar het uiterlijk te kijken, maar naar het innerlijk, het wezen van dit beest. Dat innerlijk is satanisch, het is de draak, de duivel zelf (de draak is satan zelf – Openb. 12:9).
Allen die het laatste bijbelboek altijd hebben ‘vergeestelijkt’ worden in onze tijd ontmaskerd. De grote reformator, Johannes Calvijn, zag de vier wereldrijken als ineengestorte werkelijkheden. Hij zag de triomf van het Christendom over het Romeinse rijk, dat definitief was weggevaagd van de wereldkaart. Hij had kunnen weten dat dit Romeinse Rijk zich in de eindtijd zou herstellen. Door vergeestelijking van de profetie is echter ook Calvijn het spoor bijster geraakt. Weliswaar schildert hij het oude Romeinse rijk als een monster, als een draak (Leviathan), maar van het herstel ervan in de eindtijd, zoals Daniël 2 vermeld, wilde Calvijn niets weten. Het was toen ook de eindtijd nog niet. De reformatoren waren meer bezig met de ‘rechtvaardiging van de goddeloze’ dan met de profetie over de eindtijd en de Wederkomst. Dat werd pas door de Geest in de 19e en vooral, in de 20e eeuw aan de orde gesteld.
Wij zien vandaag, nu we in de eindtijd leven, het bijna ongelofelijke gebeuren: het Romeinse rijk is inmiddels al grotendeels hersteld in de Europese Unie. Dat herstelde Europese rijk zal zich steeds verder manifesteren in al zijn rauwe heidendom, dat van het humanisme. Calvijn verwachtte een vernieuwing van de wereld door de heerschappij van Christus en van de kerk. Hij geloofde dat die wereldrijken definitief waren overwonnen en nooit meer zouden terugkeren. Hij meende dat de eindtijd al op de Pinksterdag begon en dat die steen die het beeld van Dan. 2 vernietigt, Christus is, die woont in en heerst vanuit een in macht groeiende kerk. Dat was een ernstige misvatting. Wij weten vandaag wel beter. De kerk heerst niet, maar brokkelt steeds verder af ten gunste van de ‘geest van de wereld’. Dat is diezelfde geest van de oude Grieken en Romeinen: de geest van het humanisme. Het Beest van Openbaring 13 draagt dat merkteken van het humanisme. Het is de mens, geïnspireerd door satan, in verzet en in vijandschap tegen de levende God, Zijn wet en Zijn Woord. Van Adolf Hitler is bekend, dat zijn geestelijke inspiratiebron lag in het oproepen van geesten van doden, het spiritisme. Vanuit die demonische wereld hoorde hij dat en hoe hij de Joden moest ombrengen in Europa en datzelfde Europa, als het grote ideaal, de mensen voor ogen moest schilderen. Deze beweringen werden als politiek ideaal omarmd en werden tot dè waarheid. Had men Gods Woord gekend en gelooft dan was dat nooit gebeurd.
Niemand kan zich echter nu meer beroepen op de absolute waarheidsclaim van de Bijbel. De ‘geest’ van het zogenaamde postmodernisme heeft ons geleerd dat er geen absolute waarheid bestaat. Daarmee is in onze tijd het oorspronkelijke waarheidsbegrip onderuit gehaald. Niets is zonder meer ‘waar’, zegt men vandaag, maar iets is alleen waar als je het zelf gelooft. Dat is het ‘relationele waarheidsbegrip’. Heb je een relatie met wat jij ‘de waarheid’ noemt dan is dat voor jou ook echt waar, maar niet persé voor een ander. Een objectieve waarheid – een waarheid die voor iedereen voor wáár wordt gehouden – bestaat dus niet meer. Hiermee groeit de huidige generatie op zonder vaste kaders en zonder enig houvast. Iedereen moet zijn eigen waarheid maar zoeken. Men heeft geen fundament meer onder de voeten. Deze ontredderde en ontheemde generatie zal zich straks zonder meer werpen in de armen van de Antichrist van Openbaring 13, zonder te zien dat dit het Beest is vol van gruwelijkheden. Uit de sterke behoefte aan houvast en aan zekerheid zal men zijn mooie beloften van vrede en welvaart – net als destijds die van Napoleon, Stalin en Hitler – vastgrijpen en omarmen. Het zal nog gepaard gaan met wonderen en tekenen ook; zelfs vuur van de hemel zal hij doen neerkomen, zodat de hele wereld zich zal verbazen. Het is nu allemaal mogelijk geworden, omdat alle ingrediënten in ons werelddeel, Europa, gereed liggen. Europa is in de greep van het Beest.
Feike ter Velde
Natuurlijk zijn woorden als ‘gelijkheid voor alle mensen’ en ‘eerbied voor de rede’ op zichzelf mooie termen. Maar deze begrippen, zonder een geestelijk, bijbels, fundament zijn koud en vooral ook hol, niet waar! De mensheid is niet blanco begonnen aan de Europese samenleving en kwam niet rein en smetteloos ‘uit de lucht vallen’. Niet de Verlichting en de Franse Revolutie – een nieuwe herleving van het humanisme – hebben vrede en vooruitgang gebracht, maar zijn de geestelijke bron geworden, waaruit de geweldenaars van de 20e eeuw als Napoleon, Stalin en Hitler hebben geput. De 20e eeuw is de eeuw geworden van ongekende oorlogen en ongekend geweld, met een ongekend aantal dodelijke slachtoffers. Hoofddoel van Hitler: het Joodse volk uitroeien en het Europese vrederijk stichten. Dat rijk is nu bijna voltooid in de Europese Unie. Op het graf van de zes miljoen vermoorde Joden, verrees de nieuwe wereldorde in het Verenigd Europa van de 20e eeuw. Maar de 20e eeuw, na de Franse revolutie en het verheerlijkte humansime, is ook de eeuw geworden van de massavernietigingswapens, gifgassen, terreur, abortus en vrije seks, ontwrichting en ontwaarding van het huwelijk, criminaliteit en geweld. Moreel zit Europa compleet aan de grond, ondanks alle mooie woorden.
De profetie laat ons echter de geestelijke achtergronden van de heersende wereldmachten zien. Een helder beeld toont ons het beeld van Nebukadnezar en de verklaring daarvan door de profeet Daniël. Vier wereldmachten, die elkaar zouden opvolgen en de blauwdruk vormen voor wat zich zou gaan ontwikkelen in de komende eeuwen. We vinden dit verder uitgewerkt in wat aan de apostel Johannes op Patmos wordt getoond. De laatste wereldmacht is de macht van het humanisme, de mens, en zijn getal is zeshonderd zes en zestig! (Openb. 13:18). Hier wordt de mens als Beest aan ons voorgesteld. Dat beest is uit de aarde opgekomen en lijkt op de Mens Jezus (het Lam – Openb. 13:11), maar de taal die hij gebruikt is die van satan zelf (de draak (:12). We worden opgeroepen dus niet naar het uiterlijk te kijken, maar naar het innerlijk, het wezen van dit beest. Dat innerlijk is satanisch, het is de draak, de duivel zelf (de draak is satan zelf – Openb. 12:9).
Allen die het laatste bijbelboek altijd hebben ‘vergeestelijkt’ worden in onze tijd ontmaskerd. De grote reformator, Johannes Calvijn, zag de vier wereldrijken als ineengestorte werkelijkheden. Hij zag de triomf van het Christendom over het Romeinse rijk, dat definitief was weggevaagd van de wereldkaart. Hij had kunnen weten dat dit Romeinse Rijk zich in de eindtijd zou herstellen. Door vergeestelijking van de profetie is echter ook Calvijn het spoor bijster geraakt. Weliswaar schildert hij het oude Romeinse rijk als een monster, als een draak (Leviathan), maar van het herstel ervan in de eindtijd, zoals Daniël 2 vermeld, wilde Calvijn niets weten. Het was toen ook de eindtijd nog niet. De reformatoren waren meer bezig met de ‘rechtvaardiging van de goddeloze’ dan met de profetie over de eindtijd en de Wederkomst. Dat werd pas door de Geest in de 19e en vooral, in de 20e eeuw aan de orde gesteld.
Wij zien vandaag, nu we in de eindtijd leven, het bijna ongelofelijke gebeuren: het Romeinse rijk is inmiddels al grotendeels hersteld in de Europese Unie. Dat herstelde Europese rijk zal zich steeds verder manifesteren in al zijn rauwe heidendom, dat van het humanisme. Calvijn verwachtte een vernieuwing van de wereld door de heerschappij van Christus en van de kerk. Hij geloofde dat die wereldrijken definitief waren overwonnen en nooit meer zouden terugkeren. Hij meende dat de eindtijd al op de Pinksterdag begon en dat die steen die het beeld van Dan. 2 vernietigt, Christus is, die woont in en heerst vanuit een in macht groeiende kerk. Dat was een ernstige misvatting. Wij weten vandaag wel beter. De kerk heerst niet, maar brokkelt steeds verder af ten gunste van de ‘geest van de wereld’. Dat is diezelfde geest van de oude Grieken en Romeinen: de geest van het humanisme. Het Beest van Openbaring 13 draagt dat merkteken van het humanisme. Het is de mens, geïnspireerd door satan, in verzet en in vijandschap tegen de levende God, Zijn wet en Zijn Woord. Van Adolf Hitler is bekend, dat zijn geestelijke inspiratiebron lag in het oproepen van geesten van doden, het spiritisme. Vanuit die demonische wereld hoorde hij dat en hoe hij de Joden moest ombrengen in Europa en datzelfde Europa, als het grote ideaal, de mensen voor ogen moest schilderen. Deze beweringen werden als politiek ideaal omarmd en werden tot dè waarheid. Had men Gods Woord gekend en gelooft dan was dat nooit gebeurd.
Niemand kan zich echter nu meer beroepen op de absolute waarheidsclaim van de Bijbel. De ‘geest’ van het zogenaamde postmodernisme heeft ons geleerd dat er geen absolute waarheid bestaat. Daarmee is in onze tijd het oorspronkelijke waarheidsbegrip onderuit gehaald. Niets is zonder meer ‘waar’, zegt men vandaag, maar iets is alleen waar als je het zelf gelooft. Dat is het ‘relationele waarheidsbegrip’. Heb je een relatie met wat jij ‘de waarheid’ noemt dan is dat voor jou ook echt waar, maar niet persé voor een ander. Een objectieve waarheid – een waarheid die voor iedereen voor wáár wordt gehouden – bestaat dus niet meer. Hiermee groeit de huidige generatie op zonder vaste kaders en zonder enig houvast. Iedereen moet zijn eigen waarheid maar zoeken. Men heeft geen fundament meer onder de voeten. Deze ontredderde en ontheemde generatie zal zich straks zonder meer werpen in de armen van de Antichrist van Openbaring 13, zonder te zien dat dit het Beest is vol van gruwelijkheden. Uit de sterke behoefte aan houvast en aan zekerheid zal men zijn mooie beloften van vrede en welvaart – net als destijds die van Napoleon, Stalin en Hitler – vastgrijpen en omarmen. Het zal nog gepaard gaan met wonderen en tekenen ook; zelfs vuur van de hemel zal hij doen neerkomen, zodat de hele wereld zich zal verbazen. Het is nu allemaal mogelijk geworden, omdat alle ingrediënten in ons werelddeel, Europa, gereed liggen. Europa is in de greep van het Beest.
Feike ter Velde
