Geestelijke vernieuwing bij de opwekking in Wales 1904/1905
Leen van Valen • 81 - 2005/06 • Uitgave: 4
Geestelijke vernieuwing is in de eerste plaats een persoonlijke zaak. En als de aandacht hiervoor in prediking en pastoraat groot is, zal dit zijn weerslag hebben in de gemeente. Hoe meer personen zich door de Heilige Geest aangeraakt weten, hoe meer de invloed hiervan in de gemeente merkbaar zal zijn. Ontbreekt de aandacht voor de persoonlijke geloofsproblematiek, dan verzanden we in allerlei ‘stokpaardjes’ en randverschijnselen van het christelijk geloof, die de aandacht afleiden van de broodnodige relatie met Christus. Opwekking in een gemeente is niets anders dan een verse vernieuwing van het leven door de Geest van Christus.
De laatste grote opwekkingsbeweging in de westerse wereld is die van Wales. In de jaren 1904/05, nu honderd jaar geleden, gaf zij geestelijke vernieuwing aan vele duizenden waardoor het geestelijke gehalte van vele gemeenten veranderde. Vervolgens, en dat niet in de laatste plaats, kwamen ook velen buiten de kerken en geloofsgemeenschappen tot bekering. Bekend is daarbij het aandeel van de lekenprediker Evan Roberts, die met zijn eenvoudige en krachtige boodschap velen wist te bereiken. Maar hij was niet de enige! Mannen als Seth Joshua en R.B. Jones waren wel minder bekend, maar hun aandeel was zeker niet te verwaarlozen. Het Woord werd niet ondergewaardeerd en door geestdrijverij krachteloos gemaakt. En hoeveel indruk maakten de gebeden van kinderen van God en van zonde overtuigde zielen niet op anderen! En niet het minst waren de liederen die overal gezongen werden, zoals de bekende ‘ revival song’, ‘Here is love vast as the ocean…’ Dit alles was niet perfect georganiseerd en voorgeprogrammeerd, maar wel tot een bruikbaar instrumentarium voor de Geest om Zijn doel te bereiken.
Opwekkingen gaan nooit buiten de emoties om. Maar als zij hiermee beginnen en hiermee eindigen, dragen zij geen vrucht. Gevoelens die geen basis hebben in het vernieuwend werk van de Geest, verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dergelijke gevallen kwamen ook in Wales voor. Ten opzichte van eerdere opwekkingen in de rijke geschiedenis van het land, werd minder aandacht geschonken aan de leer, waardoor het gevaar van instabiliteit opdoemde. Dit wil echter niet zeggen dat de opwekking in Wales verzandde in emotionaliteit, zoals wel beweerd wordt. Overal werd de eenvoudige boodschap van het kruis gehoord en door velen verstaan. Het Woord werd niet ondergewaardeerd en door geestdrijverij krachteloos gemaakt.
Al was in Wales niet alles goud wat blonk, dan blijft het ontegenzeggelijk waar dat de impact van de opwekking op de kerken en op het land groot was. Het is indrukwekkend om de vele getuigenissen te lezen van hen die door de Geest van God werden aangeraakt.
De gedachtenis aan de grote opwekking in Wales kan het verlangen naar een nieuw herleven intensiveren. De gelovigen die vaak ingezonken zijn, hebben nieuwe geestelijke impulsen nodig. De kracht van vernieuwing behoort de hoogste prioriteit te hebben bij gemeentelijke beleidsplannen. Als de noodzaak hiervan niet meer wordt opgemerkt, als dit niet langer het verlangen van het hart is, dan is er iets grondig mis!
Leen van Valen
De laatste grote opwekkingsbeweging in de westerse wereld is die van Wales. In de jaren 1904/05, nu honderd jaar geleden, gaf zij geestelijke vernieuwing aan vele duizenden waardoor het geestelijke gehalte van vele gemeenten veranderde. Vervolgens, en dat niet in de laatste plaats, kwamen ook velen buiten de kerken en geloofsgemeenschappen tot bekering. Bekend is daarbij het aandeel van de lekenprediker Evan Roberts, die met zijn eenvoudige en krachtige boodschap velen wist te bereiken. Maar hij was niet de enige! Mannen als Seth Joshua en R.B. Jones waren wel minder bekend, maar hun aandeel was zeker niet te verwaarlozen. Het Woord werd niet ondergewaardeerd en door geestdrijverij krachteloos gemaakt. En hoeveel indruk maakten de gebeden van kinderen van God en van zonde overtuigde zielen niet op anderen! En niet het minst waren de liederen die overal gezongen werden, zoals de bekende ‘ revival song’, ‘Here is love vast as the ocean…’ Dit alles was niet perfect georganiseerd en voorgeprogrammeerd, maar wel tot een bruikbaar instrumentarium voor de Geest om Zijn doel te bereiken.
Opwekkingen gaan nooit buiten de emoties om. Maar als zij hiermee beginnen en hiermee eindigen, dragen zij geen vrucht. Gevoelens die geen basis hebben in het vernieuwend werk van de Geest, verdwijnen als sneeuw voor de zon. Dergelijke gevallen kwamen ook in Wales voor. Ten opzichte van eerdere opwekkingen in de rijke geschiedenis van het land, werd minder aandacht geschonken aan de leer, waardoor het gevaar van instabiliteit opdoemde. Dit wil echter niet zeggen dat de opwekking in Wales verzandde in emotionaliteit, zoals wel beweerd wordt. Overal werd de eenvoudige boodschap van het kruis gehoord en door velen verstaan. Het Woord werd niet ondergewaardeerd en door geestdrijverij krachteloos gemaakt.
Al was in Wales niet alles goud wat blonk, dan blijft het ontegenzeggelijk waar dat de impact van de opwekking op de kerken en op het land groot was. Het is indrukwekkend om de vele getuigenissen te lezen van hen die door de Geest van God werden aangeraakt.
De gedachtenis aan de grote opwekking in Wales kan het verlangen naar een nieuw herleven intensiveren. De gelovigen die vaak ingezonken zijn, hebben nieuwe geestelijke impulsen nodig. De kracht van vernieuwing behoort de hoogste prioriteit te hebben bij gemeentelijke beleidsplannen. Als de noodzaak hiervan niet meer wordt opgemerkt, als dit niet langer het verlangen van het hart is, dan is er iets grondig mis!
Leen van Valen
