Gehoorzaam?

Door de hete woestijn op weg naar Ninevé, stevent Jona af op Gods doel. Hij is uiteindelijk toch gewillig geworden om te gehoorzamen. De storm is voorbij. Hij is gered uit de vis. Maar de woestijn is Tarsis niet. Het leven is soms een barre tocht, met periodes die uiterlijk niets lijken op te leveren, maar innerlijk wel het hart veranderen. Jona heeft veel tijd om na te denken. Hij beseft dat hij geen keuze heeft en dus gaat hij naar Ninevé.
Jona’s gehoorzaamheid is evenzeer in strijd met Gods verlangen als zijn eerdere ongehoorzaamheid. Hij gaat, gered uit de vis, naar Ninevé. Hij predikt het Woord. Maar Jona haat Ninevé! De gehoorzame Jona is wraakzuchtig en heeft geen liefde voor de stad. Ondanks zijn gehoorzaamheid en zijn harde werk in de woestijn en de prediking in de massale, grote stad, verraadt Jona de Geest van God door zijn boosheid en verachting.
Jona is professioneel gehoorzaam. Hij gaat zo gehoorzaam te werk, dat er uiterlijk niets op hem valt aan te merken, maar hij zorgt er wel voor dat hij innerlijk weg kan blijven, weg van het aangezicht des Heren. God heeft zijn gebed om redding beantwoord, maar zijn hart gaat nog niet uit naar de redding van anderen. Er is nog steeds geen innerlijke overgave, geen open hart. Hij preekt met een perfecte theologie, maar met een hart als een moordkuil: “Geen genade!”
Hoe ligt bij jou de balans tussen uiterlijke gehoorzaamheid en innerlijke barmhartigheid?

Jef De Vriese