GrootNieuwsRadio: De nieuwe evangelische zender van Nederland
Feike ter Velde • 85 - 2009 • Uitgave: 13
Evert ten Ham (47) is initiatiefnemer van de nieuwe evangelische radiozender GrootNieuwsRadio – “24 uur per dag, 7 dagen in de week het Evangelie van Jezus Christus via 1008 AM. Dat is de missie van GrootNieuwsRadio. In allerlei programma's brengen we het woord van redding en genade door Jezus Christus en leven we in de verwachting van Zijn komst”, zegt de website. Een verhaal van teleurstelling, doorzettingsvermogen, verrassende zegeningen en gebedsverhoring.
Evert ten Ham - voormalig medewerker van de Evangelische Omroep, vader van vijf zoons en een dochter - heeft een grote passie: het grote nieuws van het Evangelie van de Here Jezus Christus uitzenden in gesproken woord en muziek. Twee jongens van net in de twintig die een eigen grondbedrijf hebben, luisterden naar de zender tijdens hun werk op de shovel. Zij hoorden dat de uitzendingen zouden stoppen omdat het geld op was. Ze belden op - net als heel veel andere luisteraars in het land - en ze vertelden dat ze door de uitzendingen tot een veel blijmoediger geloofsleven waren gekomen. Ze vonden dat de zender moest blijven. Ze zegden een grote financiële bijdrage toe… ‘als de uitzendingen maar blijven!’
Op 1 september 2007 werd GrootNieuwsRadio eigenaar van de middengolffrequentie 1008, want Evert ten Ham wilde een evangelische radiozender behouden voor Nederland, waarop in vrijheid het evangelie zou worden uitgezonden. De frequentie was te koop, omdat mediareus Talpa de frequentie van de hand wilde doen. In het contact met Talpa zei men daar dat het de meest logische ontwikkeling zou zijn, omdat er al genoeg commerciële zenders zijn, maar een christelijke station op het vrije commerciële erf is een gat in de markt.
Evert moest geld hebben. Een begroting wees uit dat het moest beginnen met 1,2 miljoen euro voor het eerste jaar. Evert zocht contact met een aantal zakenmensen, die misschien steun wilden verlenen aan de christelijke zender in oprichting. Elf mensen zegden toe op de geplande vergadering te komen, waar tekst en uitleg zou worden gegeven. Evert had enthousiaste plannen. Hij had te horen gekregen dat hij moest stoppen met zijn radioprogramma bij de EO De Randen van de nacht. Weer zou daarmee een evangeliserend programma bij de EO verdwijnen, zonder dat er iets goeds of beters voor terug zou komen. Evert was des te meer gemotiveerd voor GrootNieuwsRadio - een zender die evangelisatie tot doel had, zonder dictaten van netmanagers die niets hebben met het Evangelie, maar wel de dienst uitmaken ook als het gaat om de inhoud van EO-programma’s.
Er kwam echter niemand van de elf uitgenodigde zakenmensen opdagen. “Hoe moet het nu verder? Wat kunnen we nu doen?” vroeg Evert zich af. “Zouden we een kans hebben om de zenderfrequentie in handen te krijgen? Daar moest een contract voor worden getekend en de uitzendingen moesten kort daarna beginnen. Dat was de wettelijke verplichting. Ik was boos, omdat het nachtprogramma moest verdwijnen, er niemand was die het voor het programma opnam en er geen uitzicht was gekomen een nieuwe evangeliezender op te starten. Ik heb die weken gebeden in mijn wanhoop. Ik had me geweldig ingezet, mijn energie was nu op, de teleurstelling groot, omdat er ook niemand was gekomen van de elf mensen die hadden toegezegd. Ik zei ook tegen de Here dat ik op was en geen nieuwe mogelijkheden meer zag die konden worden aangeboord. In mijn gebed zei ik ook, dat ik niets meer zou ondernemen, tenzij de Here een nieuwe deur zou openen en iets zou doen.
De volgende dag zei iemand van mijn team dat er was opgebeld door een mijnheer die ik moest terugbellen. Ik belde het nummer, dat bleek van een van de elf zakenmensen te zijn, mijnheer Floor de Groot. Hij maakte zijn excuses dat hij niet was komen opdagen zonder afbericht. Ik was blij hem te ontmoeten, maar had niet zoveel verwachting meer. Nochtans legde ik hem de plannen die we hadden aan hem uit, maar die we nu min of meer hadden laten varen. Ik gaf er het financiële plaatje bij: 1,2 miljoen euro. Hij zei: “Ik stap erin. Ik geloof dat dit door moet gaan.” Ik wist niet wat ik hoorde. Ik was redelijk van slag. Hij had me gezegd dat hij nog wel een bevestiging van de Here wilde ontvangen voordat alle seinen op groen zouden kunnen gaan. Talpa drong aan op haast, want er was inmiddels nog een gegadigde voor de frequentie. Ik zei tegen Talpa, dat we nog moesten wachten op een bevestiging van God. Ik vroeg de financiële man daar om er ook voor te bidden. Ze wisten daar niet wat ze hoorden, natuurlijk. Maar de bevestiging van de Here kwam kort daarna en alles kon doorgaan.
Per 1 september 2007 moest de zender de lucht in en dat is gelukt. In december hadden we de rest rond, met de mensen, het programmaschema en we konden voluit dankbaar zijn, dat de Here dwars door de diepten heen ons zo gezegend had. Wat frustratie had geleken veranderde in vreugde. Maar een jaar later was het geld op. De start voor het eerste jaar was volledig betaald, maar een tweede jaar in leek onmogelijk. Het betalen van de rekeningen werd steeds moeilijker en het moment naderde dat we de stekker eruit moesten trekken. Het zou niet lukken. Dat kreeg natuurlijk wel weer publiciteit. De kranten schreven erover en tot onze verbazing kwamen er in snel tempo meer donateurs bij, zeg maar ‘leden’ die met een maandelijks bedrag wilden steunen. Maar genoeg was het nog niet.
Op 1 december 2008 hadden we onze laatste uitzending. We namen afscheid van onze luisteraars. Floor de Groot en anderen waren erbij in de studio achter de microfoon. We hebben eerlijk gezegd hoe moeilijk het was in dat eerste jaar genoeg donateurs te vinden en dat we, om een faillissement af te wenden € 350.000,- nodig hadden. Iemand zei: ‘dat zijn maar vijfendertig mensen die elk duizend euro zouden geven en dan is het rond.’ Bij de luisteraars bleek groot vertrouwen te bestaan, grote liefde voor ons werk en onze uitzendingen. Tijdens die laatste uitzending kwam er vijftigduizend euro aan toezeggingen binnen, o.a. die twee jongens met dat grondbedrijfje gaven elk spontaan duizend euro. Een moeder belde, die kort ervoor haar zoon ten grave had gedragen. Zij deed een grote gift, omdat onze uitzendingen voor haar zieke zoon en ook voor haar zo’n grote troost waren geweest. De stroom van dit soort reacties bleef aanhouden. We konden alle rekeningen betalen. Een andere zakenman belde op en zei dat hij collega’s had opgebeld en zevenhonderdduizend euro had voor het volgende jaar. De Here had voorzien. We stonden erbij en keken ernaar. Ik realiseerde mij dat GrootNieuwsRadio niet langer van mij, van ons, was, maar dat het van de Here was. Het is helemaal Zijn werk! Toen wij het niet meer zagen zitten, greep Hij in. We mochten verder gaan!
Bij de laatste bijeenkomst van ons team, toen het allemaal zo hopeloos leek, zou ik nog wat zeggen. Mijn Bijbel lag in de auto, dus ik nam een dagboekje dat in ons kantoor lag en las de tekst voor die dag. Die tekst vroeg: Waarin stel jij je vertrouwen? Ik vroeg dat aan iedereen, nu we vanaf de volgende dag werkloos zouden zijn. We waren er verlegen mee. Onze toekomst was onzeker en na een jaar van fijn werken en bouwen, moesten we gaan stoppen. Maar wat was die vraag terecht: Waarin stel jij je vertrouwen? We hebben gebeden en gezegd: Here, hier hebt U GrootNieuwsRadio. Wij kunnen niet verder en geven alles aan U terug. Niet wetend dat korte tijd daarna de Here zó zou optreden en de sluizen van de hemel zou openen. Wat een les moesten we leren. We moesten leren het eerst helemaal los te laten en toen gaf de Here het weer terug. We waren en zijn nog steeds zo dankbaar, dat God dit werk in Zijn hand heeft gehouden. Op 14 mei jl. hadden we een dankconcert, waar veel mensen geheel belangeloos aan hebben meegewerkt.
We zoeken donateurs die bijvoorbeeld tien euro per maand aan ons werk willen bijdragen om zo een gezonde basis te hebben, de rekeningen te kunnen betalen en ons werk voort te kunnen zetten in de komende tijd. Van alle gasten en medewerkers in onze programma’s vragen we ook dit gratis te doen. En iedereen doet dit ook van harte. Zo dragen velen met ons de lasten voor dit mooie werk. Mensen kunnen zich als donateurs aanmelden via onze website: www.grootnieuwsradio.nl/donatie en voor elke donateur zijn we de Here bijzonder dankbaar. Vooral omdat we weten dat onze uitzendingen voor heel velen tot grote zegen zijn.”
Feike ter Velde
Evert ten Ham - voormalig medewerker van de Evangelische Omroep, vader van vijf zoons en een dochter - heeft een grote passie: het grote nieuws van het Evangelie van de Here Jezus Christus uitzenden in gesproken woord en muziek. Twee jongens van net in de twintig die een eigen grondbedrijf hebben, luisterden naar de zender tijdens hun werk op de shovel. Zij hoorden dat de uitzendingen zouden stoppen omdat het geld op was. Ze belden op - net als heel veel andere luisteraars in het land - en ze vertelden dat ze door de uitzendingen tot een veel blijmoediger geloofsleven waren gekomen. Ze vonden dat de zender moest blijven. Ze zegden een grote financiële bijdrage toe… ‘als de uitzendingen maar blijven!’
Op 1 september 2007 werd GrootNieuwsRadio eigenaar van de middengolffrequentie 1008, want Evert ten Ham wilde een evangelische radiozender behouden voor Nederland, waarop in vrijheid het evangelie zou worden uitgezonden. De frequentie was te koop, omdat mediareus Talpa de frequentie van de hand wilde doen. In het contact met Talpa zei men daar dat het de meest logische ontwikkeling zou zijn, omdat er al genoeg commerciële zenders zijn, maar een christelijke station op het vrije commerciële erf is een gat in de markt.
Evert moest geld hebben. Een begroting wees uit dat het moest beginnen met 1,2 miljoen euro voor het eerste jaar. Evert zocht contact met een aantal zakenmensen, die misschien steun wilden verlenen aan de christelijke zender in oprichting. Elf mensen zegden toe op de geplande vergadering te komen, waar tekst en uitleg zou worden gegeven. Evert had enthousiaste plannen. Hij had te horen gekregen dat hij moest stoppen met zijn radioprogramma bij de EO De Randen van de nacht. Weer zou daarmee een evangeliserend programma bij de EO verdwijnen, zonder dat er iets goeds of beters voor terug zou komen. Evert was des te meer gemotiveerd voor GrootNieuwsRadio - een zender die evangelisatie tot doel had, zonder dictaten van netmanagers die niets hebben met het Evangelie, maar wel de dienst uitmaken ook als het gaat om de inhoud van EO-programma’s.
Er kwam echter niemand van de elf uitgenodigde zakenmensen opdagen. “Hoe moet het nu verder? Wat kunnen we nu doen?” vroeg Evert zich af. “Zouden we een kans hebben om de zenderfrequentie in handen te krijgen? Daar moest een contract voor worden getekend en de uitzendingen moesten kort daarna beginnen. Dat was de wettelijke verplichting. Ik was boos, omdat het nachtprogramma moest verdwijnen, er niemand was die het voor het programma opnam en er geen uitzicht was gekomen een nieuwe evangeliezender op te starten. Ik heb die weken gebeden in mijn wanhoop. Ik had me geweldig ingezet, mijn energie was nu op, de teleurstelling groot, omdat er ook niemand was gekomen van de elf mensen die hadden toegezegd. Ik zei ook tegen de Here dat ik op was en geen nieuwe mogelijkheden meer zag die konden worden aangeboord. In mijn gebed zei ik ook, dat ik niets meer zou ondernemen, tenzij de Here een nieuwe deur zou openen en iets zou doen.
De volgende dag zei iemand van mijn team dat er was opgebeld door een mijnheer die ik moest terugbellen. Ik belde het nummer, dat bleek van een van de elf zakenmensen te zijn, mijnheer Floor de Groot. Hij maakte zijn excuses dat hij niet was komen opdagen zonder afbericht. Ik was blij hem te ontmoeten, maar had niet zoveel verwachting meer. Nochtans legde ik hem de plannen die we hadden aan hem uit, maar die we nu min of meer hadden laten varen. Ik gaf er het financiële plaatje bij: 1,2 miljoen euro. Hij zei: “Ik stap erin. Ik geloof dat dit door moet gaan.” Ik wist niet wat ik hoorde. Ik was redelijk van slag. Hij had me gezegd dat hij nog wel een bevestiging van de Here wilde ontvangen voordat alle seinen op groen zouden kunnen gaan. Talpa drong aan op haast, want er was inmiddels nog een gegadigde voor de frequentie. Ik zei tegen Talpa, dat we nog moesten wachten op een bevestiging van God. Ik vroeg de financiële man daar om er ook voor te bidden. Ze wisten daar niet wat ze hoorden, natuurlijk. Maar de bevestiging van de Here kwam kort daarna en alles kon doorgaan.
Per 1 september 2007 moest de zender de lucht in en dat is gelukt. In december hadden we de rest rond, met de mensen, het programmaschema en we konden voluit dankbaar zijn, dat de Here dwars door de diepten heen ons zo gezegend had. Wat frustratie had geleken veranderde in vreugde. Maar een jaar later was het geld op. De start voor het eerste jaar was volledig betaald, maar een tweede jaar in leek onmogelijk. Het betalen van de rekeningen werd steeds moeilijker en het moment naderde dat we de stekker eruit moesten trekken. Het zou niet lukken. Dat kreeg natuurlijk wel weer publiciteit. De kranten schreven erover en tot onze verbazing kwamen er in snel tempo meer donateurs bij, zeg maar ‘leden’ die met een maandelijks bedrag wilden steunen. Maar genoeg was het nog niet.
Op 1 december 2008 hadden we onze laatste uitzending. We namen afscheid van onze luisteraars. Floor de Groot en anderen waren erbij in de studio achter de microfoon. We hebben eerlijk gezegd hoe moeilijk het was in dat eerste jaar genoeg donateurs te vinden en dat we, om een faillissement af te wenden € 350.000,- nodig hadden. Iemand zei: ‘dat zijn maar vijfendertig mensen die elk duizend euro zouden geven en dan is het rond.’ Bij de luisteraars bleek groot vertrouwen te bestaan, grote liefde voor ons werk en onze uitzendingen. Tijdens die laatste uitzending kwam er vijftigduizend euro aan toezeggingen binnen, o.a. die twee jongens met dat grondbedrijfje gaven elk spontaan duizend euro. Een moeder belde, die kort ervoor haar zoon ten grave had gedragen. Zij deed een grote gift, omdat onze uitzendingen voor haar zieke zoon en ook voor haar zo’n grote troost waren geweest. De stroom van dit soort reacties bleef aanhouden. We konden alle rekeningen betalen. Een andere zakenman belde op en zei dat hij collega’s had opgebeld en zevenhonderdduizend euro had voor het volgende jaar. De Here had voorzien. We stonden erbij en keken ernaar. Ik realiseerde mij dat GrootNieuwsRadio niet langer van mij, van ons, was, maar dat het van de Here was. Het is helemaal Zijn werk! Toen wij het niet meer zagen zitten, greep Hij in. We mochten verder gaan!
Bij de laatste bijeenkomst van ons team, toen het allemaal zo hopeloos leek, zou ik nog wat zeggen. Mijn Bijbel lag in de auto, dus ik nam een dagboekje dat in ons kantoor lag en las de tekst voor die dag. Die tekst vroeg: Waarin stel jij je vertrouwen? Ik vroeg dat aan iedereen, nu we vanaf de volgende dag werkloos zouden zijn. We waren er verlegen mee. Onze toekomst was onzeker en na een jaar van fijn werken en bouwen, moesten we gaan stoppen. Maar wat was die vraag terecht: Waarin stel jij je vertrouwen? We hebben gebeden en gezegd: Here, hier hebt U GrootNieuwsRadio. Wij kunnen niet verder en geven alles aan U terug. Niet wetend dat korte tijd daarna de Here zó zou optreden en de sluizen van de hemel zou openen. Wat een les moesten we leren. We moesten leren het eerst helemaal los te laten en toen gaf de Here het weer terug. We waren en zijn nog steeds zo dankbaar, dat God dit werk in Zijn hand heeft gehouden. Op 14 mei jl. hadden we een dankconcert, waar veel mensen geheel belangeloos aan hebben meegewerkt.
We zoeken donateurs die bijvoorbeeld tien euro per maand aan ons werk willen bijdragen om zo een gezonde basis te hebben, de rekeningen te kunnen betalen en ons werk voort te kunnen zetten in de komende tijd. Van alle gasten en medewerkers in onze programma’s vragen we ook dit gratis te doen. En iedereen doet dit ook van harte. Zo dragen velen met ons de lasten voor dit mooie werk. Mensen kunnen zich als donateurs aanmelden via onze website: www.grootnieuwsradio.nl/donatie en voor elke donateur zijn we de Here bijzonder dankbaar. Vooral omdat we weten dat onze uitzendingen voor heel velen tot grote zegen zijn.”
Feike ter Velde
