Hanna heeft haar Losser gevonden
ds. Theo Niemeijer • 83 - 2007 • Uitgave: 19
Hanna heeft haar Losser gevonden
Ook was daar Hanna, een profetes, een dochter van Fanuël, uit de stam Aser. Zij was op hoge leeftijd gekomen, nadat zij met haar man na haar huwelijksdag zeven jaren had geleefd, en nu was zij weduwe, ongeveer vierentachtig jaar oud, en zij diende God onafgebroken in de tempel, met vasten en bidden, nacht en dag. En zij kwam op datzelfde ogenblik daarbij staan, en zij loofde mede God en sprak over Hem tot allen, die voor Jeruzalem verlossing verwachtten (Luc. 2:36-38).
Topdrukte op het tempelplein
Het was een wonderlijke dag, toen Jozef en Maria hun pasgeboren kind voor het eerst naar de tempel brachten om Hem aan de Here toe te wijden. Jozef en Maria vormden met hun pasgeboren Kind nog maar een piepjong gezin, dat zich door de mensenmassa op het tempelplein heendrong, op weg naar de priester die voor hen de twee duiven zou offeren. Hen ontbrak het aan de middelen om een ram te offeren, ze waren kennelijk niet zo vermogend.
De priester deed zijn werk, een routinewerk zoals bij de vele andere offers die hij die dag zou moeten brengen. Voor hem was er niets bijzonders aan deze ouders met dit Kind. Het was een drukte van belang op het Tempelplein, maar niemand van hen besefte dat op dat moment de Verlosser onder hen was totdat de oude Simeon door de Heilige Geest naar hen werd geleid, het Kind Jezus in zijn armen nam en God loofde.
De (godsdienstige) massa gaat aan Hem voorbij
Dit is tekenend voor vandaag. Tussen alle godsdienstige mensen zijn er maar weinigen die de Here Jezus vinden. Ze beoefenen wel hun godsdienst, soms ook heel trouw, maar hebben nog nooit een persoonlijke ontmoeting met de Here Jezus gehad. Misschien bent u ook wel zo iemand, die elke zondag, jaar in jaar uit, de diensten in uw kerk bezoekt, maar nog nooit een echte ontmoeting met de Here Jezus hebt gehad. Over Simeon lezen we dat hij verwachtingsvol was en er naar verlangde om een ontmoeting met zijn Verlosser te krijgen. Zijn verlangen werd vervuld en ook uw verlangen zal vervuld worden wanneer u naar een ontmoeting met Hem verlangt.
Hanna vluchtte met haar verdriet naar de tempel
Er was echter nog een tweede persoon die de Messias tussen de vele mensen op het tempelplein ontdekte. Het was Hanna, een weduwe van vierentachtig jaar oud die zo langzamerhand bij het meubilair van de tempel behoorde. Ze was er altijd, onafgebroken, misschien al wel zestig jaar lang! Ze was zeven jaar getrouwd geweest. In de Statenvertaling lees je, dat ze zeven jaar vanaf haar maagdom met haar man geleefd heeft. De Bijbel leert ons, dat je als vrouw geroepen bent om als maagd het huwelijk in te gaan. Zo is het ook bij Maria gegaan, die toen ze reeds met Jozef verloofd was, nog niet met hem samenwoonde en ook nog geen omgang met hem had (zie Matt. 1:18 en Luc. 1:34).
Geen losser voor Hanna
Waarschijnlijk is Hanna kinderloos weduwe geworden. Normaal gesproken zou er dan een familielid geweest zijn die zich over haar ontfermd zou hebben. Dit was in Israël vastgelegd in het zogenaamde lossersrecht, waarbij het de opdracht van het naaste familielid was zich over de weduwe te bekommeren. Dit was bij Hanna kennelijk niet gebeurd, misschien had ze geen Losser die zich haar lot aan kon trekken. Met al haar teleurstellingen was er maar één plaats waar ze naar toe kon vluchten: de tempel! En zo vluchtte Hanna na zeven jaar huwelijk, nog als een jonge vrouw, met al haar verdriet naar God in de tempel, waar ze de rest van haar leven gebleven is.
Nooit te oud om God te dienen
We lezen over haar dat ze profetes was, iemand tot wie God sprak en die deze woorden weer aan anderen doorgaf. De beproevingen in haar leven hebben haar hart voor God niet toegesloten, maar juist geopend, zodat God tot haar kon spreken. Zo mocht Hanna de rest van haar leven de Here dienen. Er staat zelfs, dat ze onafgebroken, nacht en dag de Here diende met vasten en gebed en dat op de leeftijd van vierentachtig jaar oud!
Wat voelen wij ons vaak te oud om de Here te dienen. We zouden ons moeten schamen als we naar deze vrouw kijken, die ondanks haar leeftijd en bitter leedverdriet toch zo volhardend God diende. Nee, we zijn nooit te oud om Hem te dienen, om onze handen te vouwen en in volhardend gebed de nood van deze wereld bij de Here te brengen.
Hoewel er geen losser was toen ze haar man verloor, heeft ze nu toch eindelijk haar enige Losser gevonden. Het was de Heiland die ze aan het einde van haar leven mocht ontmoeten en haar troosteloze leven uiteindelijk toch zinvol maakte. Nu wist ze waarvoor ze geleefd had en kreeg haar leven een andere wending.
Samen rondom Jezus samenkomen
Daar, midden op het tempelplein, stond dit pasgetrouwde jonge stelletje, samen met de stokoude Simeon en Hanna rondom het Kind Jezus. Het was de eerste samenkomst met Jezus in het middelpunt, waar de God in de hemel gedankt en geëerd werd. Hoe onopvallend, maar toch ook zo prachtig zal dit tempelplein tafereel geweest zijn. Op Rembrandt maakte het zon enorme indruk dat hij er één van zijn mooiste schilderijen van gemaakt heeft.
De massa gaat aan het wonder van de geboorte van de Verlosser voorbij, net zoals al die tempelgangers die dit prachtige tafereel niet opmerkten. De wereld schreeuwt om een verlosser - iemand die gebroken leven weer heel kan maken, het onrecht om ons heen laat ophouden, vrede tussen de verschillende volkeren brengt en de natuur om ons heen herstelt. De Zoon van God werd als mens onder de mensen in Bethlehem geboren. Als mens, om ons als mensen te kunnen begrijpen en mee te voelen en te kunnen sterven, als God, om door Zijn goddelijke kracht de zonde en de dood te overwinnen en ons weer terug te brengen in onze relatie met God de Schepper.
Massas mensen zijn tijdens de kerstdrukte op de been om allerlei kerstzaken te regelen. Het woordje Kerst is afgeleid van de naam Christus. Mag Hij ook uw middelpunt worden, net zoals zon tweeduizend jaar geleden op het tempelplein bij Jozef, Maria, Simeon en Hanna het geval was? Mag het dit jaar met recht een Christusfeest voor u worden?
Ds. Theo Niemeijer
Ook was daar Hanna, een profetes, een dochter van Fanuël, uit de stam Aser. Zij was op hoge leeftijd gekomen, nadat zij met haar man na haar huwelijksdag zeven jaren had geleefd, en nu was zij weduwe, ongeveer vierentachtig jaar oud, en zij diende God onafgebroken in de tempel, met vasten en bidden, nacht en dag. En zij kwam op datzelfde ogenblik daarbij staan, en zij loofde mede God en sprak over Hem tot allen, die voor Jeruzalem verlossing verwachtten (Luc. 2:36-38).
Topdrukte op het tempelplein
Het was een wonderlijke dag, toen Jozef en Maria hun pasgeboren kind voor het eerst naar de tempel brachten om Hem aan de Here toe te wijden. Jozef en Maria vormden met hun pasgeboren Kind nog maar een piepjong gezin, dat zich door de mensenmassa op het tempelplein heendrong, op weg naar de priester die voor hen de twee duiven zou offeren. Hen ontbrak het aan de middelen om een ram te offeren, ze waren kennelijk niet zo vermogend.
De priester deed zijn werk, een routinewerk zoals bij de vele andere offers die hij die dag zou moeten brengen. Voor hem was er niets bijzonders aan deze ouders met dit Kind. Het was een drukte van belang op het Tempelplein, maar niemand van hen besefte dat op dat moment de Verlosser onder hen was totdat de oude Simeon door de Heilige Geest naar hen werd geleid, het Kind Jezus in zijn armen nam en God loofde.
De (godsdienstige) massa gaat aan Hem voorbij
Dit is tekenend voor vandaag. Tussen alle godsdienstige mensen zijn er maar weinigen die de Here Jezus vinden. Ze beoefenen wel hun godsdienst, soms ook heel trouw, maar hebben nog nooit een persoonlijke ontmoeting met de Here Jezus gehad. Misschien bent u ook wel zo iemand, die elke zondag, jaar in jaar uit, de diensten in uw kerk bezoekt, maar nog nooit een echte ontmoeting met de Here Jezus hebt gehad. Over Simeon lezen we dat hij verwachtingsvol was en er naar verlangde om een ontmoeting met zijn Verlosser te krijgen. Zijn verlangen werd vervuld en ook uw verlangen zal vervuld worden wanneer u naar een ontmoeting met Hem verlangt.
Hanna vluchtte met haar verdriet naar de tempel
Er was echter nog een tweede persoon die de Messias tussen de vele mensen op het tempelplein ontdekte. Het was Hanna, een weduwe van vierentachtig jaar oud die zo langzamerhand bij het meubilair van de tempel behoorde. Ze was er altijd, onafgebroken, misschien al wel zestig jaar lang! Ze was zeven jaar getrouwd geweest. In de Statenvertaling lees je, dat ze zeven jaar vanaf haar maagdom met haar man geleefd heeft. De Bijbel leert ons, dat je als vrouw geroepen bent om als maagd het huwelijk in te gaan. Zo is het ook bij Maria gegaan, die toen ze reeds met Jozef verloofd was, nog niet met hem samenwoonde en ook nog geen omgang met hem had (zie Matt. 1:18 en Luc. 1:34).
Geen losser voor Hanna
Waarschijnlijk is Hanna kinderloos weduwe geworden. Normaal gesproken zou er dan een familielid geweest zijn die zich over haar ontfermd zou hebben. Dit was in Israël vastgelegd in het zogenaamde lossersrecht, waarbij het de opdracht van het naaste familielid was zich over de weduwe te bekommeren. Dit was bij Hanna kennelijk niet gebeurd, misschien had ze geen Losser die zich haar lot aan kon trekken. Met al haar teleurstellingen was er maar één plaats waar ze naar toe kon vluchten: de tempel! En zo vluchtte Hanna na zeven jaar huwelijk, nog als een jonge vrouw, met al haar verdriet naar God in de tempel, waar ze de rest van haar leven gebleven is.
Nooit te oud om God te dienen
We lezen over haar dat ze profetes was, iemand tot wie God sprak en die deze woorden weer aan anderen doorgaf. De beproevingen in haar leven hebben haar hart voor God niet toegesloten, maar juist geopend, zodat God tot haar kon spreken. Zo mocht Hanna de rest van haar leven de Here dienen. Er staat zelfs, dat ze onafgebroken, nacht en dag de Here diende met vasten en gebed en dat op de leeftijd van vierentachtig jaar oud!
Wat voelen wij ons vaak te oud om de Here te dienen. We zouden ons moeten schamen als we naar deze vrouw kijken, die ondanks haar leeftijd en bitter leedverdriet toch zo volhardend God diende. Nee, we zijn nooit te oud om Hem te dienen, om onze handen te vouwen en in volhardend gebed de nood van deze wereld bij de Here te brengen.
Hoewel er geen losser was toen ze haar man verloor, heeft ze nu toch eindelijk haar enige Losser gevonden. Het was de Heiland die ze aan het einde van haar leven mocht ontmoeten en haar troosteloze leven uiteindelijk toch zinvol maakte. Nu wist ze waarvoor ze geleefd had en kreeg haar leven een andere wending.
Samen rondom Jezus samenkomen
Daar, midden op het tempelplein, stond dit pasgetrouwde jonge stelletje, samen met de stokoude Simeon en Hanna rondom het Kind Jezus. Het was de eerste samenkomst met Jezus in het middelpunt, waar de God in de hemel gedankt en geëerd werd. Hoe onopvallend, maar toch ook zo prachtig zal dit tempelplein tafereel geweest zijn. Op Rembrandt maakte het zon enorme indruk dat hij er één van zijn mooiste schilderijen van gemaakt heeft.
De massa gaat aan het wonder van de geboorte van de Verlosser voorbij, net zoals al die tempelgangers die dit prachtige tafereel niet opmerkten. De wereld schreeuwt om een verlosser - iemand die gebroken leven weer heel kan maken, het onrecht om ons heen laat ophouden, vrede tussen de verschillende volkeren brengt en de natuur om ons heen herstelt. De Zoon van God werd als mens onder de mensen in Bethlehem geboren. Als mens, om ons als mensen te kunnen begrijpen en mee te voelen en te kunnen sterven, als God, om door Zijn goddelijke kracht de zonde en de dood te overwinnen en ons weer terug te brengen in onze relatie met God de Schepper.
Massas mensen zijn tijdens de kerstdrukte op de been om allerlei kerstzaken te regelen. Het woordje Kerst is afgeleid van de naam Christus. Mag Hij ook uw middelpunt worden, net zoals zon tweeduizend jaar geleden op het tempelplein bij Jozef, Maria, Simeon en Hanna het geval was? Mag het dit jaar met recht een Christusfeest voor u worden?
Ds. Theo Niemeijer
