Heiliging neemt tijd

Jef de Vriese • 88 - 2012 • Uitgave: 4
Het is levensbelangrijk de geboden van God te kennen, zodat wij door de genade van Christus weten welke verwachtingen God heeft m.b.t. het vluchten voor de zonde en het opbouwen van ons geloof (Judas :20,21). Bijbels onderwijs proclameert de wet van God, niet als een morele zweepslag, die de gelovige oordeelt en dwingt tot werken die zijn leven verbeteren. Bijbels onderwijs erkent de zwakheid van het menselijk vermogen, de beperktheden van de gelovige als slachtoffer van zonde en vruchteloosheid én brengt de gelovige die arm is van geest in de verzoenende, veilige en heilige tegenwoordigheid van God.
Omgaan met God leidt tot een levenslang groeiproces. Heiliging komt niet tot stand via korte snelle trajecten of instant-ervaringen, maar vergt van de gelovige persoonlijk discipelschap via oefening in de godsvrucht (1 Timoteüs 4:7).
God doet wonderen, in gebed wordt herstel ontvangen, het uitdrijven van demonen neemt belasting weg, de Heilige Geest geeft bijzondere geestelijke ervaringen, etc. Deze gebeurtenissen zijn momenten die God gebruikt, zodat normale geestelijke groei verder mogelijk wordt of blijft. Dergelijke ervaringen moeten niet uitgesloten worden, maar ook niet als kern van het geestelijk leven worden nagestreefd, omdat de Schrift in het heiligingproces het accent legt op volharding, het lopen van de wedloop, een continue geestelijke strijd en niet op een eenmalig bevrijdend en compleet ingrijpen van God. Pastorale zorg die zich uitsluitend op dit eenmalig bevrijdend ingrijpen richt, ondermijnt de Bijbelse leerstelling over geestelijke groei, waarin het progressieve, voortdurende, stapsgewijze karakter van heiliging een centrale rol speelt.

Jef De Vriese