Het geloofsvertrouwen in de psalmen - Ps. 45:9

Het geloofsvertrouwen
in de psalmen



"Mirre, aloë en kassia zijn al Uw klederen"

Psalm 45:9



Als we in de stilte zijn, in de binnenkamer om onze gedachten en ons hart op de Here te richten en Zijn aangezicht te zoeken dan kunnen er van die momenten zijn dat Hij zó nabij komt alsof de heerlijkheid des Heren de kamer en ons hart vervult. Die wonderbare momenten in de tegenwoordigheid van de Heiland zelf, kan een kind van God niet missen. Ze werken een blijvende indruk van Hem uit op onze ziel. In zulke kostbare momenten kun je eigenlijk alleen nog maar zingen. Wat een rijkdom mogen we bezitten als we Hem kennen en met Hem wandelen. O zee van Gods liefde!



Deze psalm is daar een sprekend en zingend voorbeeld van. Vervuld met de Geest van God, "trilt zijn hart van blijde woorden" (:2) als de psalmist de Here Jezus bezingt. Want dat doet hij hier. Het gaat hier over Koning Jezus – God door God gezalfd! (:8). Het gaat hier over God de Vader en God de Zoon. Ja, ook de Zoon is God. Hij was neergedaald uit de gemeenschap van Zijn Vader in de hemel als God de Zoon en werd Zoon des mensen. Tot op het diepst heeft Hij zich vernederd en laten vernederen aan het kruis. Hij bekommerde Zich niet om Zijn reputatie of om Zijn eer. Hij schaamde zich niet die onderste weg te gaan, want Hij wist dat aan het einde ervan de vreugde lag van uw en mijn eeuwig behoud. Dàt was en is nog steeds Zijn vreugde.



Toen de Here Jezus verheerlijkt werd bij Zijn intocht, op de dag van Zijn hemelvaart (Ps. 24), werd Hij tot Koning gezalfd met mirre, aloë en kassia – de heilige zalfolie (Ex. 30) en beeld van de zalving met de Heilige Geest (1 Joh. 2:20). In de Hebreeënbrief wordt van Zijn zalving in het bijzonder melding gemaakt en wel vanuit deze psalm (Hebr. 1:8,9). De heerlijke geuren van de zalfolie hangen om Hem heen, zo ook om allen die Hem toebehoren (2Cor.2:15). Soms schieten woorden tekort om Hem, onze Heiland, te aanbidden, te loven en te prijzen. Ga dan maar zingen, b.v. het lied dat ooit werd geschreven door zendelinge zuster M.A. Alt:



1. Mijn Heer draagt kleed’ren zo wonderschoon -

van mirre ‘en aloë

Hun teed’re geur vervult heel mijn ziel -

met liefde en zaal’ge vree.

2. Zijn leven legde mijn Heiland af -

Zijn kruis droeg Hij voor mij.

En als ik denk aan die trouw zo groot -

dan wordt mijn hart zo blij

3. In kassi is Zijn kleed gedoopt –

o raak de zoom slechts aan,

Een wond’re kracht stroomt daar van uit –

tot kranken zwaar belaan.


4. Hij daalde neder van omhoog –

tot zondaars zoals wij.

Komt kranken raakt Zijn kleed nu aan –

en heden zijt gij vrij.

Refrein:

Uit de ivoren paleizen –

diep in een dal van smart, daalde Hij neer, mijn dier’bre Heer –

tot in mijn zondaarshart.

Glorieklokken 168



Feike ter Velde