Het wereldnieuws: Apocalyptische trekken
Feike ter Velde • 82 - 2006/07 • Uitgave: 7
Terwijl de Koude Oorlog na de val van het IJzeren Gordijn tot een einde kwam, bouwden internationale spanningen zich op en lijkt er toch niet zo erg veel te zijn veranderd. Het Midden-Oosten blijft de wereld sterk bezig houden en Rusland herstelt zich van de ineenstorting van de Sovjet-Unie. President Alexander Poetin en de zijnen kiezen als speerpunt van politieke retoriek steeds vaker de Verenigde Staten. De VS werken aan een ruimteschild tegen internationale raketdreiging. Iran chanteert met olie. Alom nieuwe spanning!
alHet
grote Rusland van president Alexander Poetin voormalige chef van de Sovjet geheime dienst, de KGB krijgt steeds meer invloed
in West-Europa en wordt internationaal weer een stem die meepraat. Die groeiende politieke
invloed hangt mede samen met de toenemende behoefte in West-Europa aan het Russische aardgas. De groeiende schaarste aan energie, de enorme groei van de olieprijzen en de groei van de wereldeconomie heeft de vraag naar het Russische aardgas sterk doen toenemen. Rusland is een grote speler op de energiemarkt en weet dit politiek geweldig uit te buiten. Er komt een aardgastoevoer
van de Russische gasvelden naar Duitsland. De grote economie
van Duitsland wordt daarmee van de Russen afhankelijk. Iedereen
herinnert zich nog helder hoe Gazprom, de machtige Russische gasproducent, midden in de afgelopen
winter de kraan naar het onafhankelijke
Oekraïne dichtdraaide,
waardoor het hele land zonder aardgas kwam te zitten en miljoenen
huishoudens in de barre kou zaten. De Russen hadden het leveringscontract
opengebroken en de prijzen aanzienlijk verhoogd. Dat wilde Oekraïne niet betalen en dus ging de kraan dicht. Hoe betrouwbaar moet men dan de Russische gasleverancier met de grootste gasreserves ter wereld inschatten? Inmiddels hoort Rusland
als achtste lid bij de grote industriële
landen, eerst de G7, nu de G8. Door groeiende macht en invloed is Rusland als achtste erbij komen zitten. De Westerse wereld, de NAVO en vooral de Verenigde Staten blijven voor Rusland echter de vijand. De NAVO, die uitbreidde naar Oost-Europa en nu reikt tot aan de grenzen van Rusland, is de Russen een doorn in het oog.
Daar komt bij dat Europa en Amerika daarentegen met argusogen kijken naar de rol van Rusland
in het Midden-Oosten. Hoe zijn precies de contacten van Rusland
met Iran en ook die van China
met Iran. China heeft de snelst groeiende behoefte aan olie uit het Midden-Oosten, door de enorme groei van de economie. Het militaire
programma van China liegt er ook niet om. De relatie tussen China en Rusland is de laatste tijd aanzienlijk verbeterd. Samen liggen deze landen dwars als het gaat om sancties tegen Iran vanuit
de Veiligheidsraad van de Verenigde
Naties, zodat Iran rustig door kan gaan met zijn nucleaire programma, dat volgens Amerika gaat leiden tot de productie van atoomwapens door Iran op vrij korte termijn.
Ook wordt gevreesd dat via de ingestorte Sovjet-Unie splijtbaar materiaal op de zwarte markt is terechtgekomen, of terecht kan komen, wat kan leiden tot het maken
van de vuile bom door terroristen.
Die dreiging wordt kennelijk
zó groot gevoeld dat president Jacques Chirac onlangs heeft gezegd
dat Frankrijk niet zal schromen
zijn kernwapen in te zetten tegen dreigingen van buitenaf met kernwapens.
Bij dit alles komt een nieuwe ontwikkeling.
De Verenigde Staten zijn bezig met de planning van een antiraketschild in Europa tegen raketaanvallen
uit landen als Iran en Noord-Korea. Dat plan is al geopperd
door de regering van Ronald Reagan in de jaren 80 en stuitte toen op heftige protesten, vooral uit de Sovjet-Unie. Door de administratie
van Bill Clinton (Democraat)
is het plan op een laag pitje gekomen, maar de technologie in de wapenindustrie werkte er wel aan door. De regering Bush (Republikein)
heeft het ruimteschild weer op de prioriteitenlijst gezet, omdat met name Iran raketten heeft ontwikkeld, waarmee men Europa kan bestrijken. Dat is een technologie die met Noord-Korea is ontwikkeld. George Bush sprak daarom niet ten onrechte over de as van het kwaad. Acht jaar van niets doen door de regering Clinton
heeft de rol van Amerika in de wereld op achterstand gezet. Clinton was druk met Monica Lewinsky
en zijn overspel met haar, meer dan met de wereldpolitiek. Door de aanval op New York en Washington op 11 september 2001 door islamitische terreurorganisaties
is de westerse wereld met een schok weer wakker geworden. De oorlog tegen het internationale terrorisme, die president George Bush daarna uitriep, is ook wel een vuile oorlog geworden. Vooral
vanwege het gevangen houden van enkele honderden terreurverdachten
in het Cubaanse kamp Guantanamo Bay, die sindsdien nog nooit een strafproces hebben gehad. Dat hoort niet zo. De waarden
die men wil verdedigen gooit men zo zelf te grabbel.
De mislukking tot nu toe in het vestigen van een vreedzame democratie
in Irak doet George Bush beslist geen goed. De oorlog in Irak, de oorlog in Afghanistan en de internationale oorlog tegen terreur
kost de Amerikaanse economie
bovendien erg veel. De bouw van een antiraketsysteem, ook Star Wars genoemd, kost opnieuw bakken
met geld. Bovendien gaat het om landen als Polen en Tsjechië. Oost-Europese landen en daar maken Rusland en Russische militaire
kopstukken nu al luidruchtige
bezwaren tegen. Eerst treden deze landen toe tot de NAVO, dan tot de EU en vervolgens komen er Amerikaanse permanente militaire bases, vlakbij de Russische grens. Het doel is om Europa te beschermen
tegen een raketaanval, al dan niet met nucleaire of chemische lading, vanuit het Midden-Oosten. Waarlijk geen ondenkbare mogelijkheid.
Regeren is vooruitzien. Want niemand weet een oplossing als het gaat om de aspiraties van Iran en zijn islamitische moellahs.
De Russische generaal, Yuri Baluyevsky,
zei onlangs dat deze Oost-Europese landen betrokken kunnen raken bij militaire avonturen
waarin de Verenigde Staten zich zouden willen begeven. Het was een verkapte waarschuwing niet met Amerika in zee te gaan. Bouw het schild, maar je moet er wel serieus over nadenken wat er nadien op je hoofd kan vallen. Niet dat we een nucleaire oorlog met het Westen in de zin hebben. Dat plan hebben we niet. Maar het is begrijpelijk dat landen, die aan dit antiraketschild meewerken, hun risicos vergroten, aldus de generaal. Dit is de bekende sfeer van de Koude Oorlog, waarvan we dachten dat die voorbij was.
Een wapenwedloop tussen Amerika
en Rusland als gevolg van oplopende
spanningen met Rusland dat steeds minder democratisch wordt onder Poetin is voor beide staten om financiële redenen alleen al niet wenselijk. De spanningen om Iran laten zien hoe complex de wereldsituatie is.
De Iraanse brigadegeneraal, Hassan Abassi, hoofd van het Centrum voor veiligheid en onderzoek, verklaarde
dat de dreigingen van sancties door Amerika en de VN niets anders dan bluf zijn. De olieprijs, in geval van een embargo op de olie-export uit Iran zou de olieprijs opdrijven naar 110 dollar per vat. Zou Amerika een aanval uitvoeren op Iran en de olietoevoer
uit Iran stagneert volledig dan gaat de wereldprijs
voor olie naar zon 400 dollar per vat. Dit zou de economie van heel de westerse wereld ruïneren. Daarbij komt dat de grootste handelspartners van Iran, Rusland en China, niet stil kunnen blijven zitten
bij een Amerikaanse militaire aanval. Maar boven alles lijkt het enorme Amerikaanse begrotingstekort, boven de 500(!) miljard dollar, het voor Amerika onmogelijk
te maken een invasie in Iran te overwegen. Het beroepsleger van Amerika is daarvoor niet groot genoeg. De dienstplicht weer invoeren lijkt politiek niet haalbaar bij de Amerikaanse burgers. Iran kan derhalve doorgaan en zal doorgaan, want men ziet daar het einde der tijden naderen, waarin heel de wereld aan de Islam zal worden onderworpen. De Sjiitische messias, de twaalfde imam, zal spoedig op het wereldtoneel verschijnen, zeggen ze daar. Het moreel verziekte Westen, Europa en Amerika, zal dan ten onder gaan. De laatste waarheid, de Koran van Allah zal overwinnen, Israël zal worden vernietigd en de wereld overwonnen, zeggen ze.
Maar Jezus zegt bij dit alles tot zijn volgelingen: Vreest niet. Als dit alles begint te geschieden, hef je hoofd op, want je verlossing komt eraan. De Bewaarder
Israëls sluimert, noch slaapt!
alHet
grote Rusland van president Alexander Poetin voormalige chef van de Sovjet geheime dienst, de KGB krijgt steeds meer invloed
in West-Europa en wordt internationaal weer een stem die meepraat. Die groeiende politieke
invloed hangt mede samen met de toenemende behoefte in West-Europa aan het Russische aardgas. De groeiende schaarste aan energie, de enorme groei van de olieprijzen en de groei van de wereldeconomie heeft de vraag naar het Russische aardgas sterk doen toenemen. Rusland is een grote speler op de energiemarkt en weet dit politiek geweldig uit te buiten. Er komt een aardgastoevoer
van de Russische gasvelden naar Duitsland. De grote economie
van Duitsland wordt daarmee van de Russen afhankelijk. Iedereen
herinnert zich nog helder hoe Gazprom, de machtige Russische gasproducent, midden in de afgelopen
winter de kraan naar het onafhankelijke
Oekraïne dichtdraaide,
waardoor het hele land zonder aardgas kwam te zitten en miljoenen
huishoudens in de barre kou zaten. De Russen hadden het leveringscontract
opengebroken en de prijzen aanzienlijk verhoogd. Dat wilde Oekraïne niet betalen en dus ging de kraan dicht. Hoe betrouwbaar moet men dan de Russische gasleverancier met de grootste gasreserves ter wereld inschatten? Inmiddels hoort Rusland
als achtste lid bij de grote industriële
landen, eerst de G7, nu de G8. Door groeiende macht en invloed is Rusland als achtste erbij komen zitten. De Westerse wereld, de NAVO en vooral de Verenigde Staten blijven voor Rusland echter de vijand. De NAVO, die uitbreidde naar Oost-Europa en nu reikt tot aan de grenzen van Rusland, is de Russen een doorn in het oog.
Daar komt bij dat Europa en Amerika daarentegen met argusogen kijken naar de rol van Rusland
in het Midden-Oosten. Hoe zijn precies de contacten van Rusland
met Iran en ook die van China
met Iran. China heeft de snelst groeiende behoefte aan olie uit het Midden-Oosten, door de enorme groei van de economie. Het militaire
programma van China liegt er ook niet om. De relatie tussen China en Rusland is de laatste tijd aanzienlijk verbeterd. Samen liggen deze landen dwars als het gaat om sancties tegen Iran vanuit
de Veiligheidsraad van de Verenigde
Naties, zodat Iran rustig door kan gaan met zijn nucleaire programma, dat volgens Amerika gaat leiden tot de productie van atoomwapens door Iran op vrij korte termijn.
Ook wordt gevreesd dat via de ingestorte Sovjet-Unie splijtbaar materiaal op de zwarte markt is terechtgekomen, of terecht kan komen, wat kan leiden tot het maken
van de vuile bom door terroristen.
Die dreiging wordt kennelijk
zó groot gevoeld dat president Jacques Chirac onlangs heeft gezegd
dat Frankrijk niet zal schromen
zijn kernwapen in te zetten tegen dreigingen van buitenaf met kernwapens.
Bij dit alles komt een nieuwe ontwikkeling.
De Verenigde Staten zijn bezig met de planning van een antiraketschild in Europa tegen raketaanvallen
uit landen als Iran en Noord-Korea. Dat plan is al geopperd
door de regering van Ronald Reagan in de jaren 80 en stuitte toen op heftige protesten, vooral uit de Sovjet-Unie. Door de administratie
van Bill Clinton (Democraat)
is het plan op een laag pitje gekomen, maar de technologie in de wapenindustrie werkte er wel aan door. De regering Bush (Republikein)
heeft het ruimteschild weer op de prioriteitenlijst gezet, omdat met name Iran raketten heeft ontwikkeld, waarmee men Europa kan bestrijken. Dat is een technologie die met Noord-Korea is ontwikkeld. George Bush sprak daarom niet ten onrechte over de as van het kwaad. Acht jaar van niets doen door de regering Clinton
heeft de rol van Amerika in de wereld op achterstand gezet. Clinton was druk met Monica Lewinsky
en zijn overspel met haar, meer dan met de wereldpolitiek. Door de aanval op New York en Washington op 11 september 2001 door islamitische terreurorganisaties
is de westerse wereld met een schok weer wakker geworden. De oorlog tegen het internationale terrorisme, die president George Bush daarna uitriep, is ook wel een vuile oorlog geworden. Vooral
vanwege het gevangen houden van enkele honderden terreurverdachten
in het Cubaanse kamp Guantanamo Bay, die sindsdien nog nooit een strafproces hebben gehad. Dat hoort niet zo. De waarden
die men wil verdedigen gooit men zo zelf te grabbel.
De mislukking tot nu toe in het vestigen van een vreedzame democratie
in Irak doet George Bush beslist geen goed. De oorlog in Irak, de oorlog in Afghanistan en de internationale oorlog tegen terreur
kost de Amerikaanse economie
bovendien erg veel. De bouw van een antiraketsysteem, ook Star Wars genoemd, kost opnieuw bakken
met geld. Bovendien gaat het om landen als Polen en Tsjechië. Oost-Europese landen en daar maken Rusland en Russische militaire
kopstukken nu al luidruchtige
bezwaren tegen. Eerst treden deze landen toe tot de NAVO, dan tot de EU en vervolgens komen er Amerikaanse permanente militaire bases, vlakbij de Russische grens. Het doel is om Europa te beschermen
tegen een raketaanval, al dan niet met nucleaire of chemische lading, vanuit het Midden-Oosten. Waarlijk geen ondenkbare mogelijkheid.
Regeren is vooruitzien. Want niemand weet een oplossing als het gaat om de aspiraties van Iran en zijn islamitische moellahs.
De Russische generaal, Yuri Baluyevsky,
zei onlangs dat deze Oost-Europese landen betrokken kunnen raken bij militaire avonturen
waarin de Verenigde Staten zich zouden willen begeven. Het was een verkapte waarschuwing niet met Amerika in zee te gaan. Bouw het schild, maar je moet er wel serieus over nadenken wat er nadien op je hoofd kan vallen. Niet dat we een nucleaire oorlog met het Westen in de zin hebben. Dat plan hebben we niet. Maar het is begrijpelijk dat landen, die aan dit antiraketschild meewerken, hun risicos vergroten, aldus de generaal. Dit is de bekende sfeer van de Koude Oorlog, waarvan we dachten dat die voorbij was.
Een wapenwedloop tussen Amerika
en Rusland als gevolg van oplopende
spanningen met Rusland dat steeds minder democratisch wordt onder Poetin is voor beide staten om financiële redenen alleen al niet wenselijk. De spanningen om Iran laten zien hoe complex de wereldsituatie is.
De Iraanse brigadegeneraal, Hassan Abassi, hoofd van het Centrum voor veiligheid en onderzoek, verklaarde
dat de dreigingen van sancties door Amerika en de VN niets anders dan bluf zijn. De olieprijs, in geval van een embargo op de olie-export uit Iran zou de olieprijs opdrijven naar 110 dollar per vat. Zou Amerika een aanval uitvoeren op Iran en de olietoevoer
uit Iran stagneert volledig dan gaat de wereldprijs
voor olie naar zon 400 dollar per vat. Dit zou de economie van heel de westerse wereld ruïneren. Daarbij komt dat de grootste handelspartners van Iran, Rusland en China, niet stil kunnen blijven zitten
bij een Amerikaanse militaire aanval. Maar boven alles lijkt het enorme Amerikaanse begrotingstekort, boven de 500(!) miljard dollar, het voor Amerika onmogelijk
te maken een invasie in Iran te overwegen. Het beroepsleger van Amerika is daarvoor niet groot genoeg. De dienstplicht weer invoeren lijkt politiek niet haalbaar bij de Amerikaanse burgers. Iran kan derhalve doorgaan en zal doorgaan, want men ziet daar het einde der tijden naderen, waarin heel de wereld aan de Islam zal worden onderworpen. De Sjiitische messias, de twaalfde imam, zal spoedig op het wereldtoneel verschijnen, zeggen ze daar. Het moreel verziekte Westen, Europa en Amerika, zal dan ten onder gaan. De laatste waarheid, de Koran van Allah zal overwinnen, Israël zal worden vernietigd en de wereld overwonnen, zeggen ze.
Maar Jezus zegt bij dit alles tot zijn volgelingen: Vreest niet. Als dit alles begint te geschieden, hef je hoofd op, want je verlossing komt eraan. De Bewaarder
Israëls sluimert, noch slaapt!
