Israël mag niet winnen
Voor het tweede jaar op rij kreeg Israël bij de stemming voor de finale van het Eurovisie Songfestival veel punten van het Europese publiek. Dit was aanleiding voor sommigen om vragen te stellen. Immers, iedereen mag winnen, maar niet die verschrikkelijke Joodse staat Israël. Mocht dat wel gebeuren, dan moet er wel iets aan de hand zijn. Om erger te voorkomen, moet Israël uitgesloten worden.
Het leest als de moderne Eurovisie-versie van het bloedsprookje dat al eeuwen klinkt: de Joden manipuleren achter de schermen alles voor hun eigen gewin en trekken aan de touwtjes. Dit keer zijn het landen als Spanje en België die bij de organiserende European Broadcasting Union (EBU) vragen stellen over het stemsysteem. Zij willen dat onderzocht wordt hoe het kan dat Israël zoveel stemmen heeft gekregen van het Europese publiek. In Spanje zelf bijvoorbeeld is 140.000 keer gestemd tijdens de finale, zonder dat bekend is door hoeveel mensen. Dat verdient onderzoek, aldus zelfs de premier van het Zuid-Europese land, die vindt dat er een gedetailleerde analyse moet komen van de publieksstemmen. De VRT, de Belgische publieke omroep, sluit zich aan en wil volledige transparantie over de publieksstemming.
In Nederland willen AVROTROS en de NPO (die altijd beweert objectief en neutraal te zijn en niet gebonden aan een standpunt of levensovertuiging) een gesprek over de uitsluiting van Israël. Het liedjesfestijn moet apolitiek blijven, zo vinden zij, en deelname van Israël is dat niet. Dat de competitie al veel vaker politieke ladingen had, wordt maar even vergeten.
Het nieuwskanaal Nu.nl doet hier nog een schepje bovenop. In een artikel over deze materie suggereren ze rommelen met televoting. Ze wijzen op de campagne van de Israëlische overheid voor het ingezonden liedje en de hoeveelheid geld die in reclame ervoor gestoken is. Dit is op geen enkele wijze tegen de regels van het festijn, maar ‘de boze Joden met hun geld kopen de overwinning’ is zo wel de suggestie. Ook wijst de website op het aantal luisteruren op Spotify van de Israëlische inzending: die zou veel te weinig zijn voor een lied dat zo hoog is geëindigd. Zonder het opnieuw expliciet te zeggen, suggereren ze daarmee dat het doorgestoken kaart is. Er zijn zelfs mensen die wel 20 keer hebben gestemd op Israël, zo lezen we, zonder dat ze keken naar het festival. Alsof het verboden is. Alsof het kwaadaardig is.
Het lijkt er al met al op dat de Israëlhaters zijn geschrokken van wat er gebeurde. Dit hadden ze niet verwacht of gedacht. Wat als Israël had gewonnen? Wat als Israël volgend jaar wint? Dat zou in hun ogen het verkeerde politieke statement zijn. Dan moet het hele circus zelfs naar Israël, de ‘koloniale onderdrukker’. Terwijl het politieke in de competitie zogenaamd onwenselijk zou zijn, maken ze het op deze manier zelf geheel en al politiek. Wat hen ten diepste drijft is dit: we moeten voorkomen dat Israël ook maar een kans heeft op de winst en als dat wel dreigt, dan weg met Israël en de Joden met hun manipulaties en machinaties. Want bovenal mag Israël niet winnen.
Roelof Ham
Wil je deze content helpen mogelijk te maken? Je kunt ons werk steunen door een gift te geven.
