Hoe ga je eindigen?
‘Houdt uw voorgangers in gedachtenis, die het woord Gods tot u hebben gesproken; let op het einde van hun wandel en volgt hun geloof na’ (Hebreeën 13:7).
Belangrijker dan hoe wij beginnen in het leven, is hoe wij eindigen. Iedere levenswandel heeft een uitkomst. In de HSV-vertaling staat in bovenstaand vers ‘let op de uitkomst van hun levenswandel’. Het ouder worden brengt vaak met zich mee dat bepaalde eigenschappen van een mens zich verder uitkristalliseren. Wat er diep in het hart van een mens verborgen zit, komt dan meer dan naar buiten. Mijn vrouw en ik hebben oudere mensen gekend die milder en vriendelijker werden naarmate ze ouder werden. Wij kennen enkele bejaarde mensen die zeer jong van geest zijn. Sommige ouderen zijn vol van vreugde en stralen veel meer dan in hun jonge jaren.
Dat heeft dan waarschijnlijk te maken met het kennen van God. Je komt elke dag immers een stapje dichter bij de hemel. Paulus schreef ook dat terwijl de uiterlijke mens vervalt de innerlijke mens juist van dag tot dag wordt vernieuwd. Het is in het leven van een kind van God nooit vergane glorie, maar alleen maar steeds dichter bij de glorie. De vader van Corrie ten Boom zei vaak tegen haar: “Het beste komt nog, mijn kind!” Dat te beseffen geeft ons zo veel hoop en verwachting, en die hoop doet ons leven!
Maar er zijn ook veel ouderen die steeds chagrijniger en lastiger worden naarmate ze ouder worden. Helaas zijn er veel oude mensen die gedesillusioneerd en bitter hun laatste jaren op aarde doorbrengen. Wat proef je soms een bitterheid bij oude mensen. Sommigen maken op een gegeven moment ruzie met iedereen. Sommigen menen dat zij zich als bejaarden alles kunnen permitteren en veroorzaken in winkels of in restaurants scènes omdat zij menen dat zíj recht op hebben het beste en niet een ander. Van nederigheid en bescheidenheid is dan weinig meer te bemerken.
Hoe je eindigt zegt veel over wie je bent. We zeggen wel eens: “Eind goed, al goed.” Het gaat niet om een goede gezondheid of dat je nog goed van verstand bent. Het gaat om een hart dat vervuld is van liefde. Zonder de persoonlijke omgang en relatie met Jezus Christus zal de zondemacht zijn verderfelijke werk doen. Wat zijn mensen toch geneigd tot zelfdestructief gedrag, waarin dan veel andere mensen ook schade wordt aangedaan. Veel komt voort uit teleurstelling en bitterheid. De enige remedie is om de radicale vergeving van God in en door de Here Jezus tot je hart te laten doordringen. Daardoor zul je ook zelf in staat worden gesteld om radicaal te vergeven en je onvolmaakte naaste lief te hebben. Daardoor zal er liefde in je hart komen voor mensen die dat helemaal niet verdienen. Je weet immers dat jij, in Christus, onvoorstelbaar geliefd bent, terwijl je dat ook helemaal niet verdiend.
Mijn vermoeden is dat mensen die hebben geleerd zich te disciplineren in het bidden en Bijbellezen daardoor bewaard blijven voor verharding. Die vertrouwelijke omgang met God maakt zo’n verschil. Persoonlijk geloof en vertrouwen groeit in stilte. Er wordt niet voor niets in onze tekst een verband gelegd tussen ‘het einde van hun wandel’ en ‘hun geloof’.
Met dit artikel rond ik meer dan vier jaar elke twee weken schrijven voor Het Zoeklicht voorlopig af (alleen in het kerstnummer zal nog een artikel van mij verschijnen). Op dit moment zit ik in mijn bediening in een periode van snoeien. Het is met pijn in het hart dat ik broeder Henk Schouten te kennen heb gegeven voorlopig te willen stoppen. Het heeft te maken met de noodzaak mij te beperken, om vooral in dat werkveld waar de Here mij een last voor heeft gegeven vrucht te kunnen dragen. In dat werkveld zijn wij gericht op hervorming, herleving en evangelisatie. Ik ben 44 jaar oud en ik heb gevoel dat ik nog maar aan begin sta van het werk dat ik voor de Here mag doen. Ons (Loïs’ en mijn) gebed is dat wij het evangelie ook mogen brengen aan mensen die de Here nog niet kennen. Dit gebed heeft de Here soms al duidelijk verhoord. Maar toch hopen we dat de Hij op die weg nog meer deuren zal openen. Wij zouden het op prijs stellen als u daar ook voor zou willen bidden, dat mijn werk als evangelist zich zal mogen uitbreiden. Daarin gaat het ons om de eer van God en om de behoudenis van zondaren.
In onze laatste nieuwsbrief hebben wij daar meer over geschreven. Als u deze zou willen ontvangen kunt u zich daarvoor aanmelden op onze website, www.goednieuws.info. Wij willen iedereen heel hartelijk danken voor de bemoedigende reacties die wij veelvuldig op de artikelen hebben ontvangen. Wij houden van Het Zoeklicht en van Het Brandpunt en wij blijven betrokken. Wij houden ook van de mensen die wij de afgelopen jaren binnen de beweging van Het Zoeklicht hebben leren kennen. Samen mogen we de Here dienen, ieder op onze eigen plek. Samen mogen we biddend onze weg vervolgen. Samen mogen we Hem verwachten. Het beste komt nog.
Oscar en Loïs Lohuis
Belangrijker dan hoe wij beginnen in het leven, is hoe wij eindigen. Iedere levenswandel heeft een uitkomst. In de HSV-vertaling staat in bovenstaand vers ‘let op de uitkomst van hun levenswandel’. Het ouder worden brengt vaak met zich mee dat bepaalde eigenschappen van een mens zich verder uitkristalliseren. Wat er diep in het hart van een mens verborgen zit, komt dan meer dan naar buiten. Mijn vrouw en ik hebben oudere mensen gekend die milder en vriendelijker werden naarmate ze ouder werden. Wij kennen enkele bejaarde mensen die zeer jong van geest zijn. Sommige ouderen zijn vol van vreugde en stralen veel meer dan in hun jonge jaren.
Dat heeft dan waarschijnlijk te maken met het kennen van God. Je komt elke dag immers een stapje dichter bij de hemel. Paulus schreef ook dat terwijl de uiterlijke mens vervalt de innerlijke mens juist van dag tot dag wordt vernieuwd. Het is in het leven van een kind van God nooit vergane glorie, maar alleen maar steeds dichter bij de glorie. De vader van Corrie ten Boom zei vaak tegen haar: “Het beste komt nog, mijn kind!” Dat te beseffen geeft ons zo veel hoop en verwachting, en die hoop doet ons leven!
Maar er zijn ook veel ouderen die steeds chagrijniger en lastiger worden naarmate ze ouder worden. Helaas zijn er veel oude mensen die gedesillusioneerd en bitter hun laatste jaren op aarde doorbrengen. Wat proef je soms een bitterheid bij oude mensen. Sommigen maken op een gegeven moment ruzie met iedereen. Sommigen menen dat zij zich als bejaarden alles kunnen permitteren en veroorzaken in winkels of in restaurants scènes omdat zij menen dat zíj recht op hebben het beste en niet een ander. Van nederigheid en bescheidenheid is dan weinig meer te bemerken.
Hoe je eindigt zegt veel over wie je bent. We zeggen wel eens: “Eind goed, al goed.” Het gaat niet om een goede gezondheid of dat je nog goed van verstand bent. Het gaat om een hart dat vervuld is van liefde. Zonder de persoonlijke omgang en relatie met Jezus Christus zal de zondemacht zijn verderfelijke werk doen. Wat zijn mensen toch geneigd tot zelfdestructief gedrag, waarin dan veel andere mensen ook schade wordt aangedaan. Veel komt voort uit teleurstelling en bitterheid. De enige remedie is om de radicale vergeving van God in en door de Here Jezus tot je hart te laten doordringen. Daardoor zul je ook zelf in staat worden gesteld om radicaal te vergeven en je onvolmaakte naaste lief te hebben. Daardoor zal er liefde in je hart komen voor mensen die dat helemaal niet verdienen. Je weet immers dat jij, in Christus, onvoorstelbaar geliefd bent, terwijl je dat ook helemaal niet verdiend.
Mijn vermoeden is dat mensen die hebben geleerd zich te disciplineren in het bidden en Bijbellezen daardoor bewaard blijven voor verharding. Die vertrouwelijke omgang met God maakt zo’n verschil. Persoonlijk geloof en vertrouwen groeit in stilte. Er wordt niet voor niets in onze tekst een verband gelegd tussen ‘het einde van hun wandel’ en ‘hun geloof’.
Met dit artikel rond ik meer dan vier jaar elke twee weken schrijven voor Het Zoeklicht voorlopig af (alleen in het kerstnummer zal nog een artikel van mij verschijnen). Op dit moment zit ik in mijn bediening in een periode van snoeien. Het is met pijn in het hart dat ik broeder Henk Schouten te kennen heb gegeven voorlopig te willen stoppen. Het heeft te maken met de noodzaak mij te beperken, om vooral in dat werkveld waar de Here mij een last voor heeft gegeven vrucht te kunnen dragen. In dat werkveld zijn wij gericht op hervorming, herleving en evangelisatie. Ik ben 44 jaar oud en ik heb gevoel dat ik nog maar aan begin sta van het werk dat ik voor de Here mag doen. Ons (Loïs’ en mijn) gebed is dat wij het evangelie ook mogen brengen aan mensen die de Here nog niet kennen. Dit gebed heeft de Here soms al duidelijk verhoord. Maar toch hopen we dat de Hij op die weg nog meer deuren zal openen. Wij zouden het op prijs stellen als u daar ook voor zou willen bidden, dat mijn werk als evangelist zich zal mogen uitbreiden. Daarin gaat het ons om de eer van God en om de behoudenis van zondaren.
In onze laatste nieuwsbrief hebben wij daar meer over geschreven. Als u deze zou willen ontvangen kunt u zich daarvoor aanmelden op onze website, www.goednieuws.info. Wij willen iedereen heel hartelijk danken voor de bemoedigende reacties die wij veelvuldig op de artikelen hebben ontvangen. Wij houden van Het Zoeklicht en van Het Brandpunt en wij blijven betrokken. Wij houden ook van de mensen die wij de afgelopen jaren binnen de beweging van Het Zoeklicht hebben leren kennen. Samen mogen we de Here dienen, ieder op onze eigen plek. Samen mogen we biddend onze weg vervolgen. Samen mogen we Hem verwachten. Het beste komt nog.
Oscar en Loïs Lohuis