Honger naar de ware God(sbeleving) (2)
Zeven charismatische gevaren die de kerk bedreigen
Om mij heen zie ik een honger naar God en naar het beleven van Hem als realiteit. Als men zich in een zoektocht naar Hem op paden begeeft die de Zijne niet zijn, komt men echter op een dwaalspoor terecht. In een drietal artikelen behandel ik zeven ontwikkelingen die zich binnen kerken en gemeenten voordoen. Vaak betreft het hier de herontdekking of misinterpretatie van een deelwaarheid, die vervolgens een te grote plaats in het geloofsleven krijgt. In het vorige artikel heb ik de veranderingen in de inhoud van de Evangelieboodschap en de plaats van muziek besproken. De onderstaande drie zaken die ik beschrijf hebben kunnen ontstaan door het niet of verkeerd interpreteren van Bijbelteksten. Waar een subjectieve interpretatie of buiten-Bijbelse openbaring over de objectieve betekenis van een Bijbeltekst of gedeelte gaat heersen, gaan zaken scheefgroeien.
Een benauwende ‘kracht van woorden’
Een groeiende groep christenen gelooft dat wat ze uitspreken met hun mond werkelijkheid wordt. Deze stroming noemt men ook wel de ‘Word of faith’-beweging. Men baseert dit op teksten als bijvoorbeeld Spreuken 18:21 ‘dood en leven zijn in de macht van de tong.’ Het is ten hemel schreiend hoe Bijbelteksten gemolesteerd zijn om deze denkwijze mogelijk te maken. Op obsessief compulsieve wijze is men vervolgens bezig om positieve belijdenissen uit te spreken en de negatieve belijdenissen te herroepen en te verbreken. Vervolgens ‘claimt’ men rijkdom, voorspoed en gezondheid. Deze beweging is verwant aan en gaat vaak ook samen met het ‘Welvaartsevangelie’. In extreme gevallen heeft dit geloof in de ‘positieve belijdenis’ zelfs tot doden geleid, omdat ziekte ‘ontkend’ werd en adequate medische hulp daardoor niet werd gezocht.1 Bij sommige predikers heeft deze leer inderdaad tot grote voorspoed en rijkdom geleid; maar alleen maar omdat hun naïeve volgelingen hun eigen geld ‘in ruil voor zegen’ hebben afgegeven.
Dit ‘positief belijden’-denken is terug te voeren op een zekere E.W. Kenyon, die vervolgens meerdere - met name - Amerikaanse predikers heeft beïnvloed.2 Helaas hebben velen zich weer door deze predikers laten beïnvloeden en dit denken kritiekloos overgenomen. Een vrijwel identiek denken vindt men in bewegingen als Christian Science en ook een vrij recente wereldlijke hype als The Secret.
Deze denkwijze is nooit onderdeel geweest van hoe christenen de afgelopen 2000 jaar hebben gedacht en kan verwezen worden naar het rijk der fabelen. Naast aan animisme verwante denkbeelden vindt men ook het pantheïstische idee dat iedere christen een ‘kleine god’ is en dat daardoor uitgesproken woorden ‘scheppingskracht’ hebben. Dit denken is vreemd aan het Bijbelse denken.
Genezing voor iedereen!
De genezingen die Jezus Christus en de apostelen verrichtten waren uniek en echt. We lezen niet over mislukkingen en gevallen die te moeilijk voor hen waren. De unieke kracht van het doorbrekende Koninkrijk van God ging gepaard met tekenen en wonderen. Het was Gods eigen ‘stempel’ om te laten zien dat de boodschap en boodschappers uit Hem voortkwamen. De tekenen zouden de gelovigen volgen en niet andersom.
In de Bijbel lezen we ook van ziektegevallen die ‘voor lief’ werden aangenomen. Mensen werden ziek achtergelaten, soms werd aanhoudend gebeden, maar ‘Gods genade was op dat moment genoeg’ en de kwaal bleef.3
Ook nu is er nog de Bijbelse opdracht om voor zieken te bidden en hen te zalven met olie (Jakobus 5:14). Ook geloof ik dat God als Hij wil nog steeds ‘gaven van genezingen’ aan de gemeente geeft. Genezing valt echter niet te claimen. We dienen te bidden naar Gods wil en in onderwerping aan Hem. Niet genezen worden hoeft niets te maken te hebben met gebrek aan geloof. Het vóórkomen van tekenen en wonderen is overigens Bijbels gezien geen garantie dat het met de persoon in kwestie wel goed zit (Matteüs 7:22,23).
Het is vreselijk om te zien hoe soms genezingen geclaimd worden die achteraf gezien niet waar bleken te zijn. Er bestaan ongelooflijke getuigenissen van nog mobiele mensen die voor de bijeenkomst in rolstoelen werden gezet; en wat een wonder als ze dan uit de rolstoel kwamen! Ook beweren wetenschappers dat in massabijeenkomsten veel zogenaamde ‘psychosomatische ziektebeelden’ genezen worden. Door een psychisch probleem of conflict ontstaat een lichamelijke kwaal. Door beïnvloeding van diezelfde psyche wordt dit proces weer omgedraaid en verdwijnt de lichamelijke uiting. Hier speelt dus de kracht van suggestie en niet Gods kracht. In onze dagen komen genezingen van dodelijke kanker, HIV en het weer herstellen van bijvoorbeeld een afgerukt lichaamsdeel of het na enkele dagen opstaan uit de dood, zelden voor. Dit moeten we gewoon in alle eerlijkheid constateren.4
Hier valt veel over te zeggen; persoonlijk kan ik er mee leven dat wij in onze dagen niet die autoriteit hebben zoals Jezus of de apostelen die hadden. Bij de dood van Tabita in het plaatsje Joppe besloot niet iedereen in de gemeente te gaan bidden, maar riep men een man met buitengewone kracht en gaven, namelijk Petrus (Handelingen 9). Daarmee wil ik me er niet makkelijk van af maken en blijf geloven dat het kan en dat we ons naar genezingen mogen uitstrekken. Zelf heb ik enkele opmerkelijke zaken gezien na gebed om genezing; maar ook hier blijf ik voorzichtig.
Voor claims die niet waar blijken te zijn, heb ik geen goed woord over. We hoeven geen schijnwerkelijkheid te creëren. Laten we eerlijk onze moeite, ons zoeken en onze vragen onder ogen zien. Ieder geval van ziekte is een bewijs van de gevallen staat van deze schepping en doet ons ook denken aan de belofte dat dit ooit uitgebannen zal zijn. Ieder geval van ziekte herinnert er ons ook aan dat geloof in Jezus Christus nodig is tot redding van die gevallen staat. Ook al zou er geen genezingswonder gebeuren; de heerlijkheid van Jezus verlossingswerk is mij genoeg; Zijn genade is mij genoeg!
Demonen overal!
Demonie is een Bijbels gegeven waarmee we rekening moeten houden en waar we een antwoord op moeten hebben. Waar mensen worden lastiggevallen of zelfs bezeten zijn en er bevrijding gezocht wordt, mogen in Jezus’ Naam deze afvallige engelen worden weggestuurd. In de Bijbel vinden we dat sommige ziektebeelden door een boze geest werden veroorzaakt; en bij uitdrijven verdween de kromme rug of de ‘epilepsie’. Juist in gebieden met veel occulte activiteit, waar bijvoorbeeld een ‘Simon de Tovenaar’ actief was, werden vele demonen uitgedreven.5
Er zijn echter in onze dagen stromingen en mensen die beweren dat bij iedereen voor bevrijding van geesten gebeden moet worden. Hele stambomen en familielijnen worden doorgebeden. Allerlei uitspraken worden herroepen en bindingen worden verbroken. Voor ieder slecht gedrag of lichamelijke afwijking kan zo een verantwoordelijke demon worden geïdentificeerd en uitgedreven. We moeten desondanks nuchter constateren dat dit in de Bijbel zo niet voorkomt. Als dit zo belangrijk zou zijn en een standaard handelwijze zou moeten zijn bij een ieder die tot geloof kwam, had hierover toch wel meer in de Bijbel gestaan? Ook hier worden weer teksten uit het verband gerukt en wordt daarop een hele theologie en werkwijze gebouwd. Mogelijk is dit een truc van de duivel, om een gedeelte van de christenen bezig te houden en angst te zaaien. Zo is er van ‘jagen naar heiliging’ geen sprake meer en wordt men opgehouden om te doen wat echt nodig is.
Laten we alsjeblieft nuchter blijven. Iedereen die christen wordt, gaat over van het koninkrijk van de satan naar het koninkrijk van het licht. Niet bij iedereen is het nodig om inwonende en omwonende geesten weg te jagen. Een invloedrijke man, waar het de bevrijdingsbediening betreft, beweerde dat Saulus wel ‘bezeten’ moest zijn. Toch heb ik nooit gelezen dat Ananias naast het gebed om vervulling met de Heilige Geest en het herstel van het gezichtsvermogen om bevrijding van boze geesten bij Paulus heeft gebeden (Handelingen 9). We hebben als christen wel de opdracht gekregen om zelf actief de duivel te weerstaan (Jakobus 4:7) en de wapenrusting van God aan te doen (Efeze 6:12).
In het laatste artikel zal ik het gebruik van profetie en ‘opwekking’ bespreken.
Drs. W. Sliedrecht
Voor wie verder wil lezen:
Dr. M.J. Paul; Vergeving en genezing & Occulte machten en bevrijding
Dr. Kurt E. Koch; Christus oder satan / Between Christ and satan
Dr. John F. Macarthur; Charismatic chaos / De charismatische verwarring
Ds. Bram Krol; Aangetrokken tot het wonderlijke
1 Zie hiervoor bijvoorbeeld het boek van Ds. Bram Krol; Aangetrokken tot het wonderlijke; nieuwe ontwikkelingen in charismatische kring.
2 Zie onder andere een dun boekje van Don Gosset; De kracht van het positief belijden van Gods Woord.
3 Onder andere: 2Tim. 4:20, Gal. 4:14, 2Kor. 12:7-9.
4 Zie het lezenswaardige boek van John MacArtur: Charismatic Chaos (hij stoot door zijn soms scherpe toon vaak mensen af, maar de feiten en argumenten die hij noemt snijden wel hout) & zie ook: Joke van Saane; Gebedsgenezing.
5 Handelingen 8
Om mij heen zie ik een honger naar God en naar het beleven van Hem als realiteit. Als men zich in een zoektocht naar Hem op paden begeeft die de Zijne niet zijn, komt men echter op een dwaalspoor terecht. In een drietal artikelen behandel ik zeven ontwikkelingen die zich binnen kerken en gemeenten voordoen. Vaak betreft het hier de herontdekking of misinterpretatie van een deelwaarheid, die vervolgens een te grote plaats in het geloofsleven krijgt. In het vorige artikel heb ik de veranderingen in de inhoud van de Evangelieboodschap en de plaats van muziek besproken. De onderstaande drie zaken die ik beschrijf hebben kunnen ontstaan door het niet of verkeerd interpreteren van Bijbelteksten. Waar een subjectieve interpretatie of buiten-Bijbelse openbaring over de objectieve betekenis van een Bijbeltekst of gedeelte gaat heersen, gaan zaken scheefgroeien.
Een benauwende ‘kracht van woorden’
Een groeiende groep christenen gelooft dat wat ze uitspreken met hun mond werkelijkheid wordt. Deze stroming noemt men ook wel de ‘Word of faith’-beweging. Men baseert dit op teksten als bijvoorbeeld Spreuken 18:21 ‘dood en leven zijn in de macht van de tong.’ Het is ten hemel schreiend hoe Bijbelteksten gemolesteerd zijn om deze denkwijze mogelijk te maken. Op obsessief compulsieve wijze is men vervolgens bezig om positieve belijdenissen uit te spreken en de negatieve belijdenissen te herroepen en te verbreken. Vervolgens ‘claimt’ men rijkdom, voorspoed en gezondheid. Deze beweging is verwant aan en gaat vaak ook samen met het ‘Welvaartsevangelie’. In extreme gevallen heeft dit geloof in de ‘positieve belijdenis’ zelfs tot doden geleid, omdat ziekte ‘ontkend’ werd en adequate medische hulp daardoor niet werd gezocht.1 Bij sommige predikers heeft deze leer inderdaad tot grote voorspoed en rijkdom geleid; maar alleen maar omdat hun naïeve volgelingen hun eigen geld ‘in ruil voor zegen’ hebben afgegeven.
Dit ‘positief belijden’-denken is terug te voeren op een zekere E.W. Kenyon, die vervolgens meerdere - met name - Amerikaanse predikers heeft beïnvloed.2 Helaas hebben velen zich weer door deze predikers laten beïnvloeden en dit denken kritiekloos overgenomen. Een vrijwel identiek denken vindt men in bewegingen als Christian Science en ook een vrij recente wereldlijke hype als The Secret.
Deze denkwijze is nooit onderdeel geweest van hoe christenen de afgelopen 2000 jaar hebben gedacht en kan verwezen worden naar het rijk der fabelen. Naast aan animisme verwante denkbeelden vindt men ook het pantheïstische idee dat iedere christen een ‘kleine god’ is en dat daardoor uitgesproken woorden ‘scheppingskracht’ hebben. Dit denken is vreemd aan het Bijbelse denken.
Genezing voor iedereen!
De genezingen die Jezus Christus en de apostelen verrichtten waren uniek en echt. We lezen niet over mislukkingen en gevallen die te moeilijk voor hen waren. De unieke kracht van het doorbrekende Koninkrijk van God ging gepaard met tekenen en wonderen. Het was Gods eigen ‘stempel’ om te laten zien dat de boodschap en boodschappers uit Hem voortkwamen. De tekenen zouden de gelovigen volgen en niet andersom.
In de Bijbel lezen we ook van ziektegevallen die ‘voor lief’ werden aangenomen. Mensen werden ziek achtergelaten, soms werd aanhoudend gebeden, maar ‘Gods genade was op dat moment genoeg’ en de kwaal bleef.3
Ook nu is er nog de Bijbelse opdracht om voor zieken te bidden en hen te zalven met olie (Jakobus 5:14). Ook geloof ik dat God als Hij wil nog steeds ‘gaven van genezingen’ aan de gemeente geeft. Genezing valt echter niet te claimen. We dienen te bidden naar Gods wil en in onderwerping aan Hem. Niet genezen worden hoeft niets te maken te hebben met gebrek aan geloof. Het vóórkomen van tekenen en wonderen is overigens Bijbels gezien geen garantie dat het met de persoon in kwestie wel goed zit (Matteüs 7:22,23).
Het is vreselijk om te zien hoe soms genezingen geclaimd worden die achteraf gezien niet waar bleken te zijn. Er bestaan ongelooflijke getuigenissen van nog mobiele mensen die voor de bijeenkomst in rolstoelen werden gezet; en wat een wonder als ze dan uit de rolstoel kwamen! Ook beweren wetenschappers dat in massabijeenkomsten veel zogenaamde ‘psychosomatische ziektebeelden’ genezen worden. Door een psychisch probleem of conflict ontstaat een lichamelijke kwaal. Door beïnvloeding van diezelfde psyche wordt dit proces weer omgedraaid en verdwijnt de lichamelijke uiting. Hier speelt dus de kracht van suggestie en niet Gods kracht. In onze dagen komen genezingen van dodelijke kanker, HIV en het weer herstellen van bijvoorbeeld een afgerukt lichaamsdeel of het na enkele dagen opstaan uit de dood, zelden voor. Dit moeten we gewoon in alle eerlijkheid constateren.4
Hier valt veel over te zeggen; persoonlijk kan ik er mee leven dat wij in onze dagen niet die autoriteit hebben zoals Jezus of de apostelen die hadden. Bij de dood van Tabita in het plaatsje Joppe besloot niet iedereen in de gemeente te gaan bidden, maar riep men een man met buitengewone kracht en gaven, namelijk Petrus (Handelingen 9). Daarmee wil ik me er niet makkelijk van af maken en blijf geloven dat het kan en dat we ons naar genezingen mogen uitstrekken. Zelf heb ik enkele opmerkelijke zaken gezien na gebed om genezing; maar ook hier blijf ik voorzichtig.
Voor claims die niet waar blijken te zijn, heb ik geen goed woord over. We hoeven geen schijnwerkelijkheid te creëren. Laten we eerlijk onze moeite, ons zoeken en onze vragen onder ogen zien. Ieder geval van ziekte is een bewijs van de gevallen staat van deze schepping en doet ons ook denken aan de belofte dat dit ooit uitgebannen zal zijn. Ieder geval van ziekte herinnert er ons ook aan dat geloof in Jezus Christus nodig is tot redding van die gevallen staat. Ook al zou er geen genezingswonder gebeuren; de heerlijkheid van Jezus verlossingswerk is mij genoeg; Zijn genade is mij genoeg!
Demonen overal!
Demonie is een Bijbels gegeven waarmee we rekening moeten houden en waar we een antwoord op moeten hebben. Waar mensen worden lastiggevallen of zelfs bezeten zijn en er bevrijding gezocht wordt, mogen in Jezus’ Naam deze afvallige engelen worden weggestuurd. In de Bijbel vinden we dat sommige ziektebeelden door een boze geest werden veroorzaakt; en bij uitdrijven verdween de kromme rug of de ‘epilepsie’. Juist in gebieden met veel occulte activiteit, waar bijvoorbeeld een ‘Simon de Tovenaar’ actief was, werden vele demonen uitgedreven.5
Er zijn echter in onze dagen stromingen en mensen die beweren dat bij iedereen voor bevrijding van geesten gebeden moet worden. Hele stambomen en familielijnen worden doorgebeden. Allerlei uitspraken worden herroepen en bindingen worden verbroken. Voor ieder slecht gedrag of lichamelijke afwijking kan zo een verantwoordelijke demon worden geïdentificeerd en uitgedreven. We moeten desondanks nuchter constateren dat dit in de Bijbel zo niet voorkomt. Als dit zo belangrijk zou zijn en een standaard handelwijze zou moeten zijn bij een ieder die tot geloof kwam, had hierover toch wel meer in de Bijbel gestaan? Ook hier worden weer teksten uit het verband gerukt en wordt daarop een hele theologie en werkwijze gebouwd. Mogelijk is dit een truc van de duivel, om een gedeelte van de christenen bezig te houden en angst te zaaien. Zo is er van ‘jagen naar heiliging’ geen sprake meer en wordt men opgehouden om te doen wat echt nodig is.
Laten we alsjeblieft nuchter blijven. Iedereen die christen wordt, gaat over van het koninkrijk van de satan naar het koninkrijk van het licht. Niet bij iedereen is het nodig om inwonende en omwonende geesten weg te jagen. Een invloedrijke man, waar het de bevrijdingsbediening betreft, beweerde dat Saulus wel ‘bezeten’ moest zijn. Toch heb ik nooit gelezen dat Ananias naast het gebed om vervulling met de Heilige Geest en het herstel van het gezichtsvermogen om bevrijding van boze geesten bij Paulus heeft gebeden (Handelingen 9). We hebben als christen wel de opdracht gekregen om zelf actief de duivel te weerstaan (Jakobus 4:7) en de wapenrusting van God aan te doen (Efeze 6:12).
In het laatste artikel zal ik het gebruik van profetie en ‘opwekking’ bespreken.
Drs. W. Sliedrecht
Voor wie verder wil lezen:
Dr. M.J. Paul; Vergeving en genezing & Occulte machten en bevrijding
Dr. Kurt E. Koch; Christus oder satan / Between Christ and satan
Dr. John F. Macarthur; Charismatic chaos / De charismatische verwarring
Ds. Bram Krol; Aangetrokken tot het wonderlijke
1 Zie hiervoor bijvoorbeeld het boek van Ds. Bram Krol; Aangetrokken tot het wonderlijke; nieuwe ontwikkelingen in charismatische kring.
2 Zie onder andere een dun boekje van Don Gosset; De kracht van het positief belijden van Gods Woord.
3 Onder andere: 2Tim. 4:20, Gal. 4:14, 2Kor. 12:7-9.
4 Zie het lezenswaardige boek van John MacArtur: Charismatic Chaos (hij stoot door zijn soms scherpe toon vaak mensen af, maar de feiten en argumenten die hij noemt snijden wel hout) & zie ook: Joke van Saane; Gebedsgenezing.
5 Handelingen 8