Ik zal u maken
Ik zal u maken
Kom en volg Mij en Ik zal u maken (Matt. 4:19).
Onlangs ben ik samen met een groep jongvolwassenen een studie begonnen over de Bergrede. In Matteüs 5 t/m 7 vinden we deze bekende toespraak van de Here Jezus. Wanneer je de Bergrede goed leest, dan kom je er achter dat de Here Jezus spreekt over een manier van leven die heel anders is dan de manier van leven waar wij toe geneigd zijn. Jezus pleit voor een soort tegencultuur, voor het leven volgens een waardensysteem dat zo anders is dan het waardensysteem van de wereld om ons heen. Eigenlijk is de Bergrede een toespraak die ons allemaal verplettert. Als we werkelijk begrijpen wat Jezus bedoelt, dan zullen we waarschijnlijk uitroepen: Maar dat kan ik toch niet?! Nederig van hart zijn, werkelijk treuren om je zonden, zachtmoedig zijn, rein van hart leven, barmhartigheid tonen aan anderen, je verheugen als je vervolgd wordt. En wat te denken van geen overspel plegen in je hart, je oog uitrukken, de linkerwang toekeren als iemand je op je rechterwang slaat en je vijand liefhebben. Als iemand iets van je afneemt, geef hem er nog wat bij bovendien! Het is bepaald niet geijkt wat Jezus allemaal voorstelt. En inderdaad, uit onszelf kunnen we helemaal niet op die manier leven.
Het bemoedigende is echter dat de Bergrede ook niet bedoeld is als een pakket van opdrachten en verplichtingen die God op onze schouders legt. Het is, beter gezegd, een omschrijving van wat God door Zijn genade van ons wil maken. Vlak voordat Jezus begint te praten over deze bijzondere manier van leven roept Hij Petrus en Andreas om hun netten achter te laten en Hem te volgen. En dan zegt Hij: Komt achter Mij en Ik zal u vissers van mensen maken (Matt. 4:19). En daarin ligt één van de belangrijkste geestelijke lessen uit de hele Bijbel voor ons verborgen: Waneer wij tot Jezus komen en Hem willen volgen, achter Hem willen gaan in dit leven, dan maakt Hij ons tot de mensen die Hij wil dat wij worden. Hij zegt: Ik zal je maken Hij zegt: Ik zal het doen. Wanneer wij lezen over die bijzondere manier van leven waar Jezus over spreekt, dan is het ook de bedoeling dat we uitroepen Maar dit kan ik helemaal niet! Juist als we dat werkelijk gaan beseffen, dan kunnen we werkelijk tot Christus komen om Hem in ons te laten doen wat wij zelf niet kunnen.
Jezus zelf heeft inderdaad geleefd volgens de leefregels die Hij in de Bergrede heeft onderwezen. Hij deed zelf wat Hij aan anderen leerde. Hij leefde wat Hij predikte. Hij was nederig van hart, huilde over zonden, was barmhartig, had Zijn vijanden lief en heeft alles weggegeven. Zijn leven was geheel anders, volkomen uniek, buitengewoon opvallend. Voor ons om net zo te leven is niet mogelijk in eigen kracht. Voor ons om Jezus na te volgen is eigenlijk een onmogelijkheid, tenzij er een kracht van Boven in ons leven komt. En dat is de heerlijkheid van het evangelie. Door Jezus ís er kracht gekomen onder de mensen. Hij wil met Zijn Geest in ons wonen en door Zijn inwoning in ons hart en leven worden we in staat gesteld om ook op een manier te gaan leven die geheel anders is dan de manier van leven die we gewend zijn. Dan is het niet meer ik, maar Christus die in mij leeft. Wie leert leven uit dit geheimenis zal boven zichzelf worden uitgetild.
Regelmatig komt het voor dat ik voor een opgave sta waarvan ik van tevoren denk: hoe moet dat ooit gaan lukken? Maar juist als ik een gevoel van onmacht ervaar, juist wanneer ik er het meest van doordrongen ben dat ik voor een spreekbeurt of een gesprek of een schrijfopdracht zelf niet in huis heb wat er eigenlijk voor nodig is en de Heer vraag of Hij het wil doen, dan gebeuren er wonderlijke dingen. Zijn kracht wordt in onze zwakheid geopenbaard. Onze grootste beperking is onze trots en onze onafhankelijkheid van God. Onze grootste vrijheid is onze overgave aan de Heer en het leren gaan in Zijn kracht. En dat geldt ook voor het leren beheersen van onszelf, het leren vergeven, het leren liefhebben van vijanden en het leren nalaten van zonden en doen van de gerechtigheid. Ook ten aanzien van onze levensheiliging geldt: Die u roept is getrouw, Hij zal het ook doen. Het was een vreugde om dit aan de jongvolwassenen te mogen doorgeven nu we ons verdiepen in de Bergrede.
Ds. Oscar Lohuis
Reacties: oscar.lohuis@solcon.nl
Kom en volg Mij en Ik zal u maken (Matt. 4:19).
Onlangs ben ik samen met een groep jongvolwassenen een studie begonnen over de Bergrede. In Matteüs 5 t/m 7 vinden we deze bekende toespraak van de Here Jezus. Wanneer je de Bergrede goed leest, dan kom je er achter dat de Here Jezus spreekt over een manier van leven die heel anders is dan de manier van leven waar wij toe geneigd zijn. Jezus pleit voor een soort tegencultuur, voor het leven volgens een waardensysteem dat zo anders is dan het waardensysteem van de wereld om ons heen. Eigenlijk is de Bergrede een toespraak die ons allemaal verplettert. Als we werkelijk begrijpen wat Jezus bedoelt, dan zullen we waarschijnlijk uitroepen: Maar dat kan ik toch niet?! Nederig van hart zijn, werkelijk treuren om je zonden, zachtmoedig zijn, rein van hart leven, barmhartigheid tonen aan anderen, je verheugen als je vervolgd wordt. En wat te denken van geen overspel plegen in je hart, je oog uitrukken, de linkerwang toekeren als iemand je op je rechterwang slaat en je vijand liefhebben. Als iemand iets van je afneemt, geef hem er nog wat bij bovendien! Het is bepaald niet geijkt wat Jezus allemaal voorstelt. En inderdaad, uit onszelf kunnen we helemaal niet op die manier leven.
Het bemoedigende is echter dat de Bergrede ook niet bedoeld is als een pakket van opdrachten en verplichtingen die God op onze schouders legt. Het is, beter gezegd, een omschrijving van wat God door Zijn genade van ons wil maken. Vlak voordat Jezus begint te praten over deze bijzondere manier van leven roept Hij Petrus en Andreas om hun netten achter te laten en Hem te volgen. En dan zegt Hij: Komt achter Mij en Ik zal u vissers van mensen maken (Matt. 4:19). En daarin ligt één van de belangrijkste geestelijke lessen uit de hele Bijbel voor ons verborgen: Waneer wij tot Jezus komen en Hem willen volgen, achter Hem willen gaan in dit leven, dan maakt Hij ons tot de mensen die Hij wil dat wij worden. Hij zegt: Ik zal je maken Hij zegt: Ik zal het doen. Wanneer wij lezen over die bijzondere manier van leven waar Jezus over spreekt, dan is het ook de bedoeling dat we uitroepen Maar dit kan ik helemaal niet! Juist als we dat werkelijk gaan beseffen, dan kunnen we werkelijk tot Christus komen om Hem in ons te laten doen wat wij zelf niet kunnen.
Jezus zelf heeft inderdaad geleefd volgens de leefregels die Hij in de Bergrede heeft onderwezen. Hij deed zelf wat Hij aan anderen leerde. Hij leefde wat Hij predikte. Hij was nederig van hart, huilde over zonden, was barmhartig, had Zijn vijanden lief en heeft alles weggegeven. Zijn leven was geheel anders, volkomen uniek, buitengewoon opvallend. Voor ons om net zo te leven is niet mogelijk in eigen kracht. Voor ons om Jezus na te volgen is eigenlijk een onmogelijkheid, tenzij er een kracht van Boven in ons leven komt. En dat is de heerlijkheid van het evangelie. Door Jezus ís er kracht gekomen onder de mensen. Hij wil met Zijn Geest in ons wonen en door Zijn inwoning in ons hart en leven worden we in staat gesteld om ook op een manier te gaan leven die geheel anders is dan de manier van leven die we gewend zijn. Dan is het niet meer ik, maar Christus die in mij leeft. Wie leert leven uit dit geheimenis zal boven zichzelf worden uitgetild.
Regelmatig komt het voor dat ik voor een opgave sta waarvan ik van tevoren denk: hoe moet dat ooit gaan lukken? Maar juist als ik een gevoel van onmacht ervaar, juist wanneer ik er het meest van doordrongen ben dat ik voor een spreekbeurt of een gesprek of een schrijfopdracht zelf niet in huis heb wat er eigenlijk voor nodig is en de Heer vraag of Hij het wil doen, dan gebeuren er wonderlijke dingen. Zijn kracht wordt in onze zwakheid geopenbaard. Onze grootste beperking is onze trots en onze onafhankelijkheid van God. Onze grootste vrijheid is onze overgave aan de Heer en het leren gaan in Zijn kracht. En dat geldt ook voor het leren beheersen van onszelf, het leren vergeven, het leren liefhebben van vijanden en het leren nalaten van zonden en doen van de gerechtigheid. Ook ten aanzien van onze levensheiliging geldt: Die u roept is getrouw, Hij zal het ook doen. Het was een vreugde om dit aan de jongvolwassenen te mogen doorgeven nu we ons verdiepen in de Bergrede.
Ds. Oscar Lohuis
Reacties: oscar.lohuis@solcon.nl