In de greep van de angst

Feike ter Velde • 82 - 2006/07 • Uitgave: 13
Aanhoudende terreurdreiging houdt onze samenleving in toenemende mate in de greep van de angst. We schreven op deze plaats na 11 september 2001 – toen moslimfanaten hun ideaal bereikten met het opblazen van de Twin Towers in New York – dat “nu álles mogelijk is.” En dat lijkt niet overdreven. Terreurdreiging en terreurdaden nemen toe in aantal en omvang. Nog maar net werd een grote aanslag door Al Qaida verijdeld door de Britse geheime dienst, alsmede een aanslag op Duitse treinen. Maar het effect is bereikt: angst.



Zoals niemand vooraf kon bedenken dat er een tijd zou zijn dat mensen in een moderne samenleving in gaskamers massaal zouden worden afgeslacht en in gasovens zouden worden verbrand, zoals in Auschwitz, zo had ook niemand kunnen vermoeden dat mensen met een goede schoolopleiding in staat zouden zijn vliegtuigen in wolkenkrabbers te laten vliegen om zelf daarbij om te komen, enkel en alleen om mensenlevens te vernietigen. Het vernietigen van mensenlevens, zonder dat er enig doel mee wordt gediend dan te doden, komt van de grote mensenmoorder van de beginne, de duivel.


Deze satanische geest is in mensen gevaren die lustmoordenaars zijn geworden. In de hele wereld is deze geest actief, met gebruikmaking van de islam als aanjager. In Azië, in Afrika, in Europa en in Amerika, overal vinden we dezelfde terreur, met als speerpunt: Israël. In de hele wereld zijn terreurcellen en deze breiden zich steeds meer uit. Er wordt geronseld aan universiteiten in Europa en Amerika onder studerende jonge moslims. De aanvoerende zelfmoordterroristen van de Londense metro studeerden aan een universiteit. Het doel is duidelijk: angst zaaien en de samenleving vernietigen, verlammen. Dat lukt goed. De onlangs verijdelde aanslag op vliegtuigen naar Amerika vanuit Londen heeft miljoenen gekost. De beveiliging van vliegtuigen en vliegvelden kost wereldwijd al jarenlang miljarden. Het zijn allemaal instrumenten om onze samenleving uit te hollen. Want men is uit op de vernietiging ervan, om uiteindelijk de macht te grijpen.
Deze samenleving moet islamitisch worden. En we zijn hard op weg.


Het is moeilijk verteerbaar voor veel mensen dat zij, die vanuit islamitische landen hier zijn komen wonen, hier werken, hier een uitkering krijgen, de beste medische zorg krijgen die mogelijk is, deze samenleving toch willen vernietigen. Daar zitten ongrijpbare duistere krachten achter, waarmee niet in redelijkheid kan worden overlegd of waarmee tot een vergelijk gekomen zou kunnen worden. Deze samenleving, gebouwd op oorspronkelijk christelijke normen en waarden, heeft de God van de Bijbel in ballingschap gedaan. Openlijk verklaart men nog steeds: weg met alles wat met kerk en godsdienst heeft te maken. Daarom is de islam en de daarmee samenhangende terreur ook een gesel voor deze samenleving, zoals de Filistijnen destijds de tuchtiging waren voor Israël. Het is ook de tuchtiging voor de kerk, die het Woord loslaat, haar wervingskracht steeds verder verliest en haar heil zoekt in het hier en nu. Dat is de ‘positieve’ kant ervan. Zo mogen we er ook naar kijken, als gelovigen. We mogen ook weten dat het zendingsveld dichtbij is gekomen. In moslimlanden is zending vaak gevaarlijk en voor moslims is het moeilijk en gevaarlijk om tot bekering te komen. Dat is hier makkelijker, hoewel veel bekeerde moslims ook hier soms wel op een hun hoede moeten zijn.



Maar de angst die de terreurdreiging met zich meebrengt grijpt zichtbaar meer om zich heen. Daar kan ook onze regering haar ogen niet voor sluiten. Wat niet wordt gezegd, ja, angstvallig wordt vermeden, is dat we te maken hebben met een botsing van de culturen. De islam verdraagt de Westerse samenleving niet en kan daar niet in bestaan. De islam moet die samenleving veranderen in islamitische zin. Want ieder moslim weet dat hij hier, volgens de leer van de koran, leeft in een huis van oorlog. Het kan pas vrede worden als hier de moslimwetten gelden. Het is wel leuk om moslims op te nemen in een christelijke partij, die het CDA zegt te zijn, maar ook daar moet je je afvragen of dit ook niet het paard van Troje zijn. Zwakke christenen in het CDA zullen gauw zeggen dat het uiteindelijk om dezelfde God gaat. En daarmee is de bom gelegd. De strijd tegen terreur leggen moslims uit als strijd tegen en discriminatie van de Islam. Het is te gek voor woorden, maar men kan dit overal in de straat beluisteren. Omdat het niet ‘politiek correct’ is, spreekt men dit niet uit en dat maakt het extra ernstig. Zo kan alles onder de oppervlakte in onze samenleving doorzieken. De strijd tegen terreur is niet anders dan strijd tegen door van geweldsgedachten en lustmoord vervulde moslims. En omdat het moslims zijn wordt het uitgelegd als strijd tegen de Islam. Bij de groeiende kracht van de terreurdreiging zal de samenleving toch op enig moment moeten erkennen dat er geen oplossingen zijn en dat heel de moslimgemeenschap in de Westerse wereld per definitie bedreigend is. Gematigde islam bestaat in feite niet. Natuurlijk zijn er aardige individuele moslims, die niet te na gesproken. Maar het gaat om een botsing der culturen, waarbij de politieke islam niet minder dan fascistisch is. In hun ogen – en dat komt uit de koran – zijn niet-moslims ongelovigen die uiteindelijk dienen te worden uitgeroeid.

Bovendien steken veel moslims het niet onder stoelen of banken: “Wij zullen Europa onderwerpen door culturele oorlogsvoering, demografische oorlogsvoering en religieuze oorlogsvoering. Ons staan machtige wapens ter beschikking als vruchtbaarheid, immigratie en vooral de zogenaamde multiculturele samenleving, die ons veel vrijheid biedt,” zo vatte een omstreden Italiaanse journaliste en schrijfster de dingen samen na interviews met moslims.



De bekende arabist dr. Hans Jansen schrijft over onze Westerse reactie op moslimterreur o.a. dit:

“De methoden die het strafrecht toestaat bij de bestrijding van wangedrag en misdaad gaan minder ver dan de veel ruwere methoden die door een oorlogsituatie worden opgedrongen. Het strafrecht is dan ook niet geschikt voor terrorismebestrijding. Hoe het ook tegen onze natuur en ons systeem ingaat, indien mogelijk moeten terroristen sneuvelen tijdens hun zelfgekozen acties. Het is niet nodig om bang te zijn ‘martelaren te maken’. Beter tien dode martelaren in de hemel dan één levende, gewapende terrorist op straat. Martelaren zijn immers geen bedreiging van de openbare orde, terroristen wel. Laten we ons bij de bestrijding van terrorisme dat gepleegd wordt in de naam van de islam, alsjeblieft geen zorgen maken over wat de moslims er van vinden. Ook het raadplegen van moslims over wat de ‘ware’ islam hier voorschrijft, is uit den boze. Als de terroristen eenmaal zijn vernietigd, is dat voor de andere, niet-vernietigde moslims voldoende bewijs dat de terroristen er ook theologisch naast zaten, anders had Allah hen immers wel gespaard. Vernietigen gaat dus voor.
Wanneer er een grote terroristische aanval op een Nederlands doel wordt gepleegd door terroristen die zich op de islam beroepen, zou dat kunnen leiden tot spontane acties van de bevolking waarbij bijvoorbeeld moskeeën in brand worden gestoken. Dat zal de moslims in Nederland er eerder toe brengen zich van de terroristen af te keren dan hen te steunen. De overheidsreacties op zulke spontane pogingen tot tegenterreur dienen daar dan ook rekening mee te houden.”




In 1683 stonden de Moslims (de Turken) voor de poorten van Wenen en werden teruggedreven. Niet alle Turken waren daarbij. Maar de oorlog was hevig. Dat geldt ook voor het moslimterrorisme. Moslims zijn nu binnen onze poorten. De angst regeert. De strijd wordt heviger. Alles is nu mogelijk en daarom moeten we ons daarop voorbereiden. Het is ook ‘teken van de tijd’!



Feike ter Velde