In Memoriam: Jacques Kunen
Henk Schouten • 81 - 2005/06 • Uitgave: 1
In Memoriam: Jacques Kunen
Zo zullen we altijd met de Here wezen 1 Thess. 4:17
Op 2 maart werd onze broeder Jacques Kunen door zijn Heer en Heiland thuisgehaald. Jacques was een zeer trouw en toegewijd medewerker van Het Zoeklicht. Niets was hem te veel en hij stond altijd klaar om, daar waar handen nodig waren, te helpen. Zo heeft hij op bijna alle terreinen van ons werk zijn grote inzet en ijver getoond, maar vooral was hij een grote hulp voor Peter Kits. Steeds wanneer Peter het land in mocht gaan voor één van onze avonden, was Jacques steevast zijn begeleider. Menige broeder of zuster in het land zal Jacques ook in die hoedanigheid hebben leren kennen. Menigmaal sprak hij over ons werk vanaf het preekgestoelte, beval boeken aan en vertelde over ons blad. Laat in de nachtelijke uren
ging hij met een dankbaar gevoel weer op reis naar huis.
Ruim twee jaar geleden werd een ernstige ziekte openbaar, Jacques zou niet lang meer leven. We mochten heilige momenten hebben toen hem de handen werden opgelegd en Jacques met olie werd gezalfd. Er mocht een groot herstel komen, waar we de Here dankbaar voor zijn. Ook de artsen bevestigden dit herstel. Ongeveer een half jaar geleden werd Jacques opnieuw ziek. Hij heeft ervan getuigd dat de Here hem genadig is geweest en die extra tijd werd voor hem en zijn gezin tot zegen, het ziek zijn en de nabijheid van de Heer, werd nu op heel andere wijze ervaren.
Natuurlijk wilde Jacques graag nog bij zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen blijven, de Here beschikte dat anders. Jacques kon dit goed aanvaarden en wist zich geborgen bij zijn Heiland. De begrafenis moest van
Jacques een dankdienst worden, zo was het ook. Indrukwekkend was het
gedicht van Patrice in de dienst en de woorden van Daniëlle bij het graf,
de beide dochters van Jacques.
Jacques zal gemist worden op ons kantoor, hij was altijd duidelijk aanwezig met zijn inzet, gave en toewijding. We zullen nog vaak aan hem denken. Onze voorbede mag uitgaan naar Trix , de kinderen en kleinkinderen. Dat de vertroosting van Hem die de levende is, hen omringen zal. We mogen weten, straks zullen we altijd en samen met de Here wezen.
Ds. Henk Schouten
Zo zullen we altijd met de Here wezen 1 Thess. 4:17
Op 2 maart werd onze broeder Jacques Kunen door zijn Heer en Heiland thuisgehaald. Jacques was een zeer trouw en toegewijd medewerker van Het Zoeklicht. Niets was hem te veel en hij stond altijd klaar om, daar waar handen nodig waren, te helpen. Zo heeft hij op bijna alle terreinen van ons werk zijn grote inzet en ijver getoond, maar vooral was hij een grote hulp voor Peter Kits. Steeds wanneer Peter het land in mocht gaan voor één van onze avonden, was Jacques steevast zijn begeleider. Menige broeder of zuster in het land zal Jacques ook in die hoedanigheid hebben leren kennen. Menigmaal sprak hij over ons werk vanaf het preekgestoelte, beval boeken aan en vertelde over ons blad. Laat in de nachtelijke uren
ging hij met een dankbaar gevoel weer op reis naar huis.
Ruim twee jaar geleden werd een ernstige ziekte openbaar, Jacques zou niet lang meer leven. We mochten heilige momenten hebben toen hem de handen werden opgelegd en Jacques met olie werd gezalfd. Er mocht een groot herstel komen, waar we de Here dankbaar voor zijn. Ook de artsen bevestigden dit herstel. Ongeveer een half jaar geleden werd Jacques opnieuw ziek. Hij heeft ervan getuigd dat de Here hem genadig is geweest en die extra tijd werd voor hem en zijn gezin tot zegen, het ziek zijn en de nabijheid van de Heer, werd nu op heel andere wijze ervaren.
Natuurlijk wilde Jacques graag nog bij zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen blijven, de Here beschikte dat anders. Jacques kon dit goed aanvaarden en wist zich geborgen bij zijn Heiland. De begrafenis moest van
Jacques een dankdienst worden, zo was het ook. Indrukwekkend was het
gedicht van Patrice in de dienst en de woorden van Daniëlle bij het graf,
de beide dochters van Jacques.
Jacques zal gemist worden op ons kantoor, hij was altijd duidelijk aanwezig met zijn inzet, gave en toewijding. We zullen nog vaak aan hem denken. Onze voorbede mag uitgaan naar Trix , de kinderen en kleinkinderen. Dat de vertroosting van Hem die de levende is, hen omringen zal. We mogen weten, straks zullen we altijd en samen met de Here wezen.
Ds. Henk Schouten
