In tijden van crisis
Dirk van Genderen • 84 - 2008 • Uitgave: 7
Als het waar is dat we in tijden van crisis leven - en ik geloof dat het waar is - dan is het belangrijkste dat we voor onszelf weten dat we vrede met God hebben. Dat door genade onze zonden vergeven zijn en dat ons leven tot eer van God en tot zegen van anderen is.
Bij het woord crisis kun je denken aan een persoonlijke crisis. Een crisis zoals David meemaakte toen Ziklag verwoest was en alle vrouwen en kinderen waren weggevoerd. Toen zijn mannen erover spraken om hem te stenigen, sterkte hij zich in de Here zijn God en overwon hij de crisis.
Bij het woord crisis denk ik onder andere aan de situatie in het Midden-Oosten, waar op het moment dat ik dit schrijf (6 maart) de spanningen tussen Israël en de Palestijnen in Gaza verder oplopen. Net komt het nieuwsbericht binnen dat een zeer bloedige aanslag is gepleegd op een Jeruzalemse Jeshiva, waarbij acht doden en veel gewonden zijn gevallen.
Op internet lees ik een reportage van Stan Goodenough, die een paar dagen in Sderot was en aan den lijve ondervond wat het is om voortdurend onder Palestijns raketvuur te liggen.
Hezbollah-leider Nasrallah zegt klaar te zijn voor het volgende treffen met Israël en ook de berichten uit andere Arabische landen over het verwijderen van de ‘Zionistische entiteit’ klinken niet erg vredelievend. Toch blijft er hoop voor Israël, omdat het moment naderbij komt dat God voor haar zal strijden. Hij staat garant voor het voortbestaan van Jeruzalem en Israël.
Bij het woord crisis komt ook de onverwachte wederopstanding van de Russische militaire grootmacht mij in gedachten. In een paar jaar tijd heeft Poetin zijn land weer op de wereldkaart gezet. En ook in de toekomst, nu Medvedev is gekozen tot nieuwe president, zal Poetin, in zijn functie van premier, een stevige machtsbasis blijven houden.
Russische bommenwerpers en straaljagers testen regelmatig de NAVO op hun alertheid. Al verschillende keren waagden ze zich zelfs in de directe nabijheid van Amerikaanse vliegdekschepen en ook Russische onderzeeboten verrasten de Amerikanen al een paar keer.
Als het klopt dat Rusland het land Magog in Ezechiël 38 is, wat door velen zo wordt gezien, dan is dit een veelzeggende ontwikkeling.
Bij het woord crisis denk ik ook aan de economische crisis die zich momenteel als een olievlek uitbreidt. De ernst van de situatie is op dit moment moeilijk in te schatten. Sommige deskundigen maken zich grote zorgen, anderen verwachten dat de uiteindelijke gevolgen mee zullen vallen.
Een feit is in ieder geval dat de voedselprijzen wereldwijd sterk stijgen. Zo sterk zelfs, dat voedsel in ‘arme’ landen onbetaalbaar begint te worden. Tegelijkertijd blijven alle grondstoffenprijzen sterk stijgen, zodat het leven voor de consumenten nog duurder zal worden, wat onder meer zichtbaar is aan de pomp wanneer we tanken.
Ook de waarde van de dollar blijft dalen, wat wel aangeeft dat de positie van de grootmacht Amerika zwakker wordt. Analisten verschillen van mening over de gevolgen van deze ontwikkeling, sommigen verwachten een totale ineenstorting van de grootmacht Amerika.
Bij het woord crisis moet ook de crisis op het geestelijke erf worden genoemd. De verdeeldheid tussen gemeenten en christenen. Ook aan de groeiende groep christenen die gaat voor een goed-gevoel-geloven. En aan de verschuiving van de nadruk van de verticale relatie met God naar de horizontale relatie met de medemens en het milieu. Natuurlijk, in het verleden is hier wel eens te weinig aandacht voor geweest, maar nu slaat het her en der behoorlijk door.
Wat is het appèl op ons wanneer we de tijd in ogenschouw nemen waarin we leven? Laten we voor alles onze hoop en verwachting alleen op de Here Jezus stellen! Alles kan wankelen en bezwijken, maar Hij blijft Dezelfde, tot in eeuwigheid. Dwars door de oordelen en de crisis heen klinkt Gods roep tot bekering en terugkeer tot Hem aan een wereld in zonde.
Laten we niet wachten om ons leven in orde te maken met God, als dat nodig is. We leven in ernstige tijden. Stel het niet uit tot morgen, of later. ‘Daar al deze dingen aldus vergaan, hoedanig behoort gij dan te zijn in heilige wandel en godsvrucht, vol verwachting u spoedende naar de komst van de dag Gods...’ (2Petr. 3:11,12a).
Beseffen we dat het oordeel begint bij het huis Gods (1Petr. 4:17)? Laten we daarom onze zielen aan de getrouwe Schepper overgeven, steeds het goede doende.
Dirk van Genderen
Bij het woord crisis kun je denken aan een persoonlijke crisis. Een crisis zoals David meemaakte toen Ziklag verwoest was en alle vrouwen en kinderen waren weggevoerd. Toen zijn mannen erover spraken om hem te stenigen, sterkte hij zich in de Here zijn God en overwon hij de crisis.
Bij het woord crisis denk ik onder andere aan de situatie in het Midden-Oosten, waar op het moment dat ik dit schrijf (6 maart) de spanningen tussen Israël en de Palestijnen in Gaza verder oplopen. Net komt het nieuwsbericht binnen dat een zeer bloedige aanslag is gepleegd op een Jeruzalemse Jeshiva, waarbij acht doden en veel gewonden zijn gevallen.
Op internet lees ik een reportage van Stan Goodenough, die een paar dagen in Sderot was en aan den lijve ondervond wat het is om voortdurend onder Palestijns raketvuur te liggen.
Hezbollah-leider Nasrallah zegt klaar te zijn voor het volgende treffen met Israël en ook de berichten uit andere Arabische landen over het verwijderen van de ‘Zionistische entiteit’ klinken niet erg vredelievend. Toch blijft er hoop voor Israël, omdat het moment naderbij komt dat God voor haar zal strijden. Hij staat garant voor het voortbestaan van Jeruzalem en Israël.
Bij het woord crisis komt ook de onverwachte wederopstanding van de Russische militaire grootmacht mij in gedachten. In een paar jaar tijd heeft Poetin zijn land weer op de wereldkaart gezet. En ook in de toekomst, nu Medvedev is gekozen tot nieuwe president, zal Poetin, in zijn functie van premier, een stevige machtsbasis blijven houden.
Russische bommenwerpers en straaljagers testen regelmatig de NAVO op hun alertheid. Al verschillende keren waagden ze zich zelfs in de directe nabijheid van Amerikaanse vliegdekschepen en ook Russische onderzeeboten verrasten de Amerikanen al een paar keer.
Als het klopt dat Rusland het land Magog in Ezechiël 38 is, wat door velen zo wordt gezien, dan is dit een veelzeggende ontwikkeling.
Bij het woord crisis denk ik ook aan de economische crisis die zich momenteel als een olievlek uitbreidt. De ernst van de situatie is op dit moment moeilijk in te schatten. Sommige deskundigen maken zich grote zorgen, anderen verwachten dat de uiteindelijke gevolgen mee zullen vallen.
Een feit is in ieder geval dat de voedselprijzen wereldwijd sterk stijgen. Zo sterk zelfs, dat voedsel in ‘arme’ landen onbetaalbaar begint te worden. Tegelijkertijd blijven alle grondstoffenprijzen sterk stijgen, zodat het leven voor de consumenten nog duurder zal worden, wat onder meer zichtbaar is aan de pomp wanneer we tanken.
Ook de waarde van de dollar blijft dalen, wat wel aangeeft dat de positie van de grootmacht Amerika zwakker wordt. Analisten verschillen van mening over de gevolgen van deze ontwikkeling, sommigen verwachten een totale ineenstorting van de grootmacht Amerika.
Bij het woord crisis moet ook de crisis op het geestelijke erf worden genoemd. De verdeeldheid tussen gemeenten en christenen. Ook aan de groeiende groep christenen die gaat voor een goed-gevoel-geloven. En aan de verschuiving van de nadruk van de verticale relatie met God naar de horizontale relatie met de medemens en het milieu. Natuurlijk, in het verleden is hier wel eens te weinig aandacht voor geweest, maar nu slaat het her en der behoorlijk door.
Wat is het appèl op ons wanneer we de tijd in ogenschouw nemen waarin we leven? Laten we voor alles onze hoop en verwachting alleen op de Here Jezus stellen! Alles kan wankelen en bezwijken, maar Hij blijft Dezelfde, tot in eeuwigheid. Dwars door de oordelen en de crisis heen klinkt Gods roep tot bekering en terugkeer tot Hem aan een wereld in zonde.
Laten we niet wachten om ons leven in orde te maken met God, als dat nodig is. We leven in ernstige tijden. Stel het niet uit tot morgen, of later. ‘Daar al deze dingen aldus vergaan, hoedanig behoort gij dan te zijn in heilige wandel en godsvrucht, vol verwachting u spoedende naar de komst van de dag Gods...’ (2Petr. 3:11,12a).
Beseffen we dat het oordeel begint bij het huis Gods (1Petr. 4:17)? Laten we daarom onze zielen aan de getrouwe Schepper overgeven, steeds het goede doende.
Dirk van Genderen
