Islam wint Spaanse verkiezingen

Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 4
Islam wint Spaanse verkiezingen



Opmars in Europa krijgt nieuwe impuls met de herverovering van Spaans grondgebied




De Spaanse socialisten – maar in feite Al Qaida – wonnen de verkiezingen. Zo is de opzet van Al Qaida, de terreurbende van Osama Bin Laden, geslaagd: terugtrekking van Spaanse troepen uit Irak. Terreur werd daarmee onmiddellijk en rijkelijk beloond. Er is een trend gezet. Wie zal het volgende slachtoffer zijn. Volgens de Nederlandse inlichtingendiensten kunnen we er hier nu ook op wachten. Ook de Nederlandse socialisten van Wouter Bos willen troepen uit Irak weg hebben. Een directe uitnodiging aan Al Qaida een bom te komen plaatsen in een grote mensenmenigte. In Madrid vielen ruim tweehonderd doden en het doel was bereikt. Het uiteindelijke doel is: Islamitische heerschappij over Europa.



De Islam, moslims, moskeeën, imams, jihad, Islamitische boeken met oproepen tot moord en geweld, dit alles domineert bijna dagelijks het nieuws. Vooralsnog lijkt onze regering niet willens, of niet bij machte een krachtiger beleid te voeren tegen islamisering van onze maatschappij. De Jihad tegen het Westen is allang begonnen, maar dat is nog niet doorgedrongen. Een doorsnee moslimmoeder leert haar kinderen dat ‘we hier op oorlogsgrond leven’, omdat hier geen islamitische wetgeving bestaat. Daarom zal er de jihad nodig zijn. Iedere moslim leert de korantekst: "O gij die gelooft (de moslim, ftv), neemt geen Jood of Christen als vriend; zij spannen samen". Er kan dus geen sprake zijn van ‘inburgering’ zoals onze overheid die voor ogen heeft.



De geschiedenis van de Islam in Europa leert veel over het denken van islamieten vandaag. De grote aanslag in Madrid wordt door de Islam gezien als het begin van het terugnemen van de grond die eens islamitisch was. Dat zal vervolgens bijdragen aan de opmars van de Islam in heel Europa. De verovering van Spanje en de vestiging van het beroemde kalifaat is onderdeel van de eerste en grote jihad naar het Westen, waarbij de ‘islamitische vrede’ zich over geheel Noord Afrika tot aan de Atlantische Oceaan uitbreidde. De oversteek naar Europa vond plaats aan het begin van de achtste eeuw en leidde tot de verovering van Spanje (Al-Andalus) en grote delen van Frankrijk. Pas bij de historische slag bij Tours en Poitiers in 732 onder Karel Martel werd haar een halt toegeroepen. In Cordoba bereikte de Arabische bouwkunst een hoogtepunt in het Westen, zoals de voornaamste moskee van het Westen en het paleis der Moorse heersers, het Alcazar. Zijn beide opvolgers Abd ar-Rahman II en III bouwden het rijk verder uit en verfraaiden de bouwwerken van de vermaarde stad, die na Constantinopel en Bagdad gold als het derde centrum van de toenmalige wereld. Daarbij moeten wij wel bedenken dat de bloei van Cordoba geenszins een vrucht was van de islam, want de stad bestond lang voordat de moslims het gebied veroverden. Cordoba dateert al van de tijd der Foeniciërs, de Romeinen hebben eraan gebouwd en de christenen brachten haar tot grote bloei, inclusief de schoonheid van haar vele gebouwen. Wij kunnen dan ook gevoeglijk constateren dat ook hier de Christenen, samen met de Joden van Spanje, het intellectuele en economische weefsel vormden waarop de Islam verder borduurde.



In het Oosten begonnen de islamitische Turken – de Ottomanen – Europa binnen te dringen. Met hun legers veroverden zij de Balkan en maakten daarbij handig gebruik van de onderlinge verdeeldheid van de aldaar wonende volken, zoals de Bulgaren, de Grieken, de Serviërs en de ‘Bosnakken’. Die deels nationale, deels religieuze, onderlinge haat jegens de medechristenen overtrof soms hun afkeer van de Muzelmannen (moslims), die soms uit onverdachte hoek, konden rekenen op steun tijdens hun strooptochten in de Balkan. Hiermee werd een groot deel van de Byzantijnse cultuur al vernietigd lang voordat de schitterende hoofdstad Constantinopel tenslotte in 1453 in islamitische handen viel. De tactiek jegens de overwonnen volken was verschillend, waarmee ook het begrip ‘balkaniseren’ werd ingevoerd:

• massaslachtingen, zoals de beruchte ‘slag op het Merelveld’ in 1389, waarbij de schedels van de overwonnen vijanden werden opgehoopt tot piramiden als uitdrukking van verachting van de ‘ongelovigen’ en als teken van verering van Allah;

• gedwongen volksverhuizingen, waarmee de grondslag werd gelegd voor de vele ‘etnische zuiveringen’ sindsdien, die op hun beurt weer zouden leiden tot gemengde bevolkingen die slechts in verachting en haat konden samenleven;

• wegvoering in slavernij, zoals een groot deel van de bevolking van Constantinopel, met als gevolg een grote recessie op de slavenmarkt, zoals dat 1400 jaar eerder ook was gebeurd met de Joden die de Romeinse holocaust hadden overleefd;

• bevordering tot de staat van dhimmies (extreme belastingen voor niet-moslims) waarmee zij zorgden voor een stuk economische welvaart en stabiliteit die bijdroeg tot de oogverblindende pracht en praal van de Ottomaanse paleizen, iets waartoe de Ottomanen zelf niet in staat zouden zijn geweest.

Maar niet alleen de dhimmies lieten via hun speciale ‘beschermbelasting’ (djizja) het geld in de landen van de Sultans stromen. Een andere belangrijke bron van inkomsten waren schattingen die werden opgelegd aan steden zoals Venetië, als prijs voor hun vrijheid en de voortzetting van hun Levantijnse handel (d.w.z. met de kuststreken van het Midden-Oosten).

De opmars van de Ottomanen ging verder tot aan Wenen, waar zij, na een kort beleg in 1529, door de Habsburgers en toegesnelde Poolse troepen werden verslagen. Bij hun opmars hadden zij in Hongarije een complete genocide (volkenmoord) aangericht. Op hun terugtocht koelden de verslagen legers hun woede over hun nederlaag in onbeschrijflijke gruweldaden op de bevolkingen die zij aantroffen. Anderhalve eeuw later trachtten zij nogmaals hun gramschap over de vernedering jegens de Habsburgers te verhalen bij het tweede beleg van Wenen in 1683, waar zij opnieuw het onderspit moesten delven1.



Als moslims vandaag in de moskee wordt geleerd, dat de verovering van Spanje een heilzame onderneming was, waarbij motieven van bevrijding en zelfverdediging de hoofdrol speelden, worden deze er vertrouwd mee gemaakt dat de jihad dus acceptabel is. Dat betekent een direct gevaar voor onze maatschappij.



Bekend zijn de martelaren van Cordoba. Deze christenen werden onthoofd omdat zij weigerden hun mening over de islam aan te passen aan de islamitische autoriteit. Niet-moslims in Spanje, ten tijde van de islamitische overheersing, kenden geen burgerrechten. Zijn hadden geen democratische rechten, moesten extra belasting betalen en mochten geen wapens dragen. Zij hadden geen recht op zelfverdediging. Slechts door de islam als superieure religie te erkennen konden zij hun vege lijf redden. Zij waren "dhimmi’s:

Het is de moslim verplicht de dhimmi te vernederen. De goede moslim doet een goede daad door iedere dag de dhimmi te vernederen. Dat moet hem eraan herinneren dat hij in de fout zit, dat hij zich tot de islam moet bekeren. De dhimmi moet een nederig gedrag tonen tegenover de moslim. Er zijn andere voorschriften tegenover de godsdienst: "De dhimmi mag geen kerken of synagogen bouwen. Hij moet zijn doden begraven zonder een woord." In de krijgsgodsdienst, die Islam heet, bestaat de wereld uit twee gedeelten:

1) de islamgrond en 2) de oorlogsgrond. Het eerste wordt door de sjaria (koranwetten) geregeerd het tweede moet door de jihad (heilige oorlog) worden veroverd. Dit zijn geen theoretische zaken, maar praktijk in de moskeeën, ook in ons land. Het praten over inburgeren zal beperkt blijven tot lege koffiepraat, meer niet. De islam in Nederland en in Europa is op weg een ‘staat in een staat’ te worden, op weg naar verovering van heel de Westerse wereld.



Feike ter Velde



1www.fairweb.nl/islam



Islam in Europa (volgens de Spaanse krant El Pàis van 14 februari 2004)


























Liechtenstein 1.000 moslims ( 3,6%)
Portugal 9.000 ( 0,1%)
Kroatië 60.000 ( 0,1%)
Denemarken 80.000 ( 1,5%)
Griekenland 137.000 ( 1,3%)
Zwitserland 156.000 ( 2,2%)
Oostenrijk 162.000 ( 2,1%)
Cyprus 190.000 (18,6%)
België 256.000 ( 2,5%)
Spanje 479.000 ( 1,2%)
Italië 544.000 ( 1,2%)
Macedonië 610.000 (30,2%)
Nederland 669.000 ( 4,3%)
Bulgarije 1.080.000 (13,1%)
Bosnië Herzegowina 1.535.000 (40,0%)
Ver. Koninkrijk 1.547.000 ( 2,6%)
Duitsland 1.738.000 ( 3,0%)
Servië Montenegro 2.021.000 (19,0%)
Albanie 2.330.000 (70,0%)
Frankrijk 3.263.000 ( 5,5%)
Rusland 14.690.000 (10,0%)
Turkije 64.410.000 (99,8%)
Totale bevolking van Europa
(incl. Rusland, Turkije en Cyprus) 794.346.000
waarvan 94.985.000 moslims (12,9%)



De Bijbel zegt:

Wie is Hij toch, de Koning der ere?

De HERE – JHWH , de Here der heerscharen,

Sterk en geweldig, geweldig in de strijd!

Psalm 24