Israël geklemd tussen het geweld

Feike ter Velde • 78 - 2002/03 • Uitgave: 14
De spanningen in de wereld lopen op. Internationaal vindt op allerlei niveau koortsachtig overleg plaats over de ophanden zijnde aanval van Amerika op Irak. Europa, en vooral Frankrijk en Duitsland, staan afwijzend tegenover een aanval. Engeland werkt nauw samen met Amerika, zoals in de Golfoorlog . Dit vervolg op die Golfoorlog zal toch heel anders verlopen. Er zijn grote zorgen over de gevolgen voor de wereldvrede.

Amerika heeft kortgeleden twintig luchtcorridors aangevraagd boven de Atlantische Oceaan. Dat meldde het Portugese weekblad Expresso op basis van bronnen binnen de luchtverkeersleidingscentrale op de Azoren. Normaal gesproken reserveren de Amerikanen vier luchtcorridors, vertelden militaire experts aan Expresso.
De vraag om extra ruimte zou erop wijzen dat de VS een grote hoeveelheid manschappen en licht materieel door de lucht naar de Perzische Golf zouden willen transporteren. Daarbij zouden tussenlandingen op de Azoren nodig zijn.

Iedereen die de ontwikkelingen in de wereld op de voet volgt kan niet anders dan constateren, dat de dreigingen voor de wereldvrede toenemen. Die dreiging komt uit het Midden-Oosten. De grote machten uit bijbelse tijden, zoals Babylon (Irak) en Perzië (Iran), Griekenland en Rome (Europa) staan weer volop in de schijnwerpers van het wereldgebeuren. Het hart van de ontwikkelingen betreft natuurlijk de positie van Israël en zijn toekomst. Omdat de profeten over deze dingen spreken is het van het grootste belang het profetisch Woord serieus te nemen, hoewel dat vaak ver te zoeken is in de christenheid wereldwijd.

Het dagelijks nieuws en de analisten van dat nieuws vertellen ons dat de oorlog om Irak aanstaande is. Deze oorlog zal worden ingezet met een grote aanval op Irak, wellicht een invasie van Amerikaanse troepen, het bezetten van Bagdad met als doel het uitschakelen van Saddam Hoessein en zijn dictatorschap. Hoessein heeft er nooit een geheim van gemaakt een dictator te worden als Nebukadnezar van het Babylon uit Daniëls dagen. Hij tiranniseert zijn volk in grote wreedheid. Hij moordt, vaak zelf eigenhandig, als hem dat goeddunkt. Maar wat voor de wereld de grootste dreiging is zijn de massavernietigingswapens, waarover hij beschikt. Zoals hij gifgas gebruikte om een grote slachting onder zijn eigen bevolking aan te richten, zo zal hij ook niet schromen deze wapens in te zetten in terroristische aanslagen. Het hebben van banden met ElQaida van Osama Bin Laden is niet bewezen, maar wie zou dat verwonderen als ze er zouden zijn. Ondanks de schijn van `vriendschap' die sommige moslimlanden met de Verenigde Staten hebben, is bekend dat de moslimbevolking in die landen grote bewondering koesteren voor helden als Saddam Hoessein en Osama bin Laden. Immers, hun helden nemen het — namens alle moslims, zo menen zij — op tegen de grote vijand Amerika en daarachter de nog grotere vijand, Israël.

De vraag is hoe de reactie zal zijn van de Islamitische wereld op een aanval door Amerika op Irak. De kokende massa's zijn onberekenbaar als nooit tevoren. De macht van sommige Islamitische dictators, zoals in Saoedi-Arabië, hangt maar aan een zijden draadje. Een eventuele volksopstand, aangewakkerd door moslim fundamentalisten, zal in bloed moeten worden gesmoord.

De vraag naar militaire antwoorden op de aanval van Amerika lijkt nog angstwekkender scenario's op te leveren. Volgens sommige analisten kan Irak wel degelijk over een "smerige atoombom" beschikken en kan die gebruiken ook. Volgens deze analisten heeft Irak een aantal Russische vliegtuigen gereedgemaakt voor éénmalige vluchten - zelfmoord operaties — met aan boord een `vuile bom'. De uit de Sovjet-Unie afkomstige Tupolev16 en Sukhoi-25 kunnen dienen voor enkele-reisvluchten naar Israël. Omdat de informatie over deze dodelijke vluchten zo ernstig zijn hebben Amerika en Engeland al laten weten speciale maatregelen in het westen van Irak te hebben genomen ter bescherming van Israël.

In Israël zijn berichten uitgegaan van het oppercommando van het leger, dat Israëls verdediging op alles is voorbereid. Chef Staf, Moshe Ya'alon sprak geruststellende woorden.
"De andere kant weet zeer wel dat wij in staat zijn onszelf te verdedigen". Hij sloot een tegenaanval tegen Irak, indien Irak kwaad tegen Israël in de zin heeft, niet uit. Anders dan premier Sjamir tijdens de Golfoorlog in 1991. Ondanks de veertig Scud-raketten op Israël, heeft Israëls leger toen niet gereageerd vanwege enorme Amerikaanse druk. Dat zal nu anders zijn, hebben premier Ariël Sharon en defensieminister Benjamin Ben-Eliëzer reeds gezegd.

Inmiddels heeft Irak de steun aan de Palestijnen opgevoerd, om hen te mobiliseren tegen Israël, mocht de Amerikaanse aanval op Irak beginnen. Hamas zal zijn achterban zeker oproepen tot de strijd en Israël van binnenuit een dolk in de rug proberen te steken. Israël heeft onlangs de militaire leider van Hamas, Salah Shehadah, met een grote bom om het leven gebracht en daarmee Hamas een gevoelige klap toegediend. Yasser Arafat en Ahmed Yassin zijn elkaars aartsvijanden, maar in de strijd tegen Israël vinden ze elkaar soms als vrienden. De bange vraag dringt zich ook op wat Hezbollah zal doen bij een Amerikaanse aanval op Irak. Hezbollah (Partij van Allah) is inmiddels zwaar bewapend en zit
verschanst tussen de burgerbevolking van Zuid-Libanon. Als Israël besluit tot het uitroeien van Hezbollah, om duizenden doden in Noord-Israël te voorkomen, zal dat een groot bloedbad worden in Libanon en Israël zal daar door de wereld op worden afgerekend. Voorwaar geen blij makend scenario.

Feike ter Velde