Israël, twistappel en oogappel

Peter de Haan • 87 - 2011 • Uitgave: 21
Na een week waarin de Palestijnen een volwaardig lidmaatschap van de VN aanvroegen, was dit een actueel thema: Israël, twistappel en oogappel. De sprekers Henk Schouten en Ton Stier gingen op deze twee benamingen van Israël in, ’s middags gaf Gerrit Leuvenink aan waarom het voor ons persoonlijk van belang is om hiermee bezig te zijn. Natuurlijk werd er ook uit volle borst gezongen door zowel het hiervoor uitgenodigde Holland-Koor en de groep U-Turn als door de vele Toogdagbezoekers.

Twistappel
“Misschien is er volgend jaar geen Toogdag meer.” Zo trapte Henk Schouten in de ochtendbijeenkomst af. “Want ik geloof in een spoedige opname. Het is nu nog genadetijd, tijd om antwoord te geven op de vraag: Waar zult u zijn op het moment van de bazuin van de aartsengel die de opname aankondigt.”
“Ik heb hoop en verwachting voor Israël, maar net als Paulus, ook smart en hartzeer voor dat volk.” Hij verwijst naar Zacharia 12:2, waar God zegt: “Zie, Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond…”. “Had u dat gedacht van God? Ik geloof dat dit voortkomt uit Zijn liefde voor Israël en voor de volken. Er is verlossing en in dat plan staat Israël met alles wat er gebeurt centraal. We zien in de geschiedenis dat, wanneer de druk op Israël hevig werd, Gods volk tot God riep. Het volk moet gelouterd worden en zijn Messias leren kennen. Dat is nog niet gebeurd. Maar in Zacharia 12:5 staat een ‘totdat’! Volkeren, lees dit!,” roept Henk Schouten luid, “De volken zullen getoetst worden op hun houding tegenover Israël (Matteüs 25). Ook binnen Israël is er de keuze, voor of tegen Jezus. Tot de ongelovigen in deze wereld zeg ik: “Het gaat niet lukken. Ahmadinejad, je zult Israël niet wegvagen. Abbas, er komt geen groot Palestina, maar een groot Israël. Een ieder die zijn hoop gesteld heeft op Jezus Christus zal behouden worden. Hij is mijn hoop, verlosser en zaligmaker en ik hoop dat u daar ‘Amen’ op kunt zeggen.”

Oogappel
Tussen de twee ochtendverkondigingen klonken de krachtige klanken van gospelformatie U-Turn. Deze driekoppige formatie zong weliswaar in het Engels, maar de Nederlandse tekst werd op grote schermen gepresenteerd, zodat de boodschap van verwachting en vertrouwen op God duidelijk overkwam.
Daarna belicht Ton Stier Israël als Gods oogappel. Dit woord, oogappel, is in de Bijbel gereserveerd voor Gods volk. “Oude bondgenoten hebben Israël de rug toegekeerd en de Arabische lente heeft een sterk anti-Israëlisch sentiment losgemaakt. Mijn zorg strekt zich ook uit naar hun eeuwig heil. Dat heil is uit het Joodse volk voortgekomen, maar nog niet in alle harten neergedaald.”
“We bidden voor Jeruzalem als hoofdstad van Israël, maar ook dat de stad vindt wat tot vrede dient. In Psalm 22 lezen we in de Statenvertaling niet over de vrede voor Jeruzalem, maar de vrede van Jeruzalem. De vrede van Jeruzalem is een persoon, de Here Jezus Christus. Wanneer Die komt, zal er vrede zijn. Dan zal het volk in vrede en veiligheid leven.” Het lied van Mozes (Deuteronomium 32) spreekt over de trouw van God en van de ontrouw van Zijn volk. Daarop gaat Stier in op Zacharia 2, waar de Here zegt Jeruzalem tot muur te zijn, want ‘wie u aanraakt, raakt Zijn oogappel aan.’ (vers 8) “De oogappel is het teerste deel van het lichaam en dat bescherm je vanuit een reflex. Het heil is uit de Joden. Maar ook voor de Joden,” zo sluit hij af.

Nadat het Holland-Koor vlot, vrolijk en enthousiast zong over het op weg gaan naar het huis van de Heer was het aan Henk Schouten om in het middagprogramma enkele vragen over dit thema te beantwoorden, naar aanleiding van de ochtendbijeenkomst. Daarbij benadrukte hij dat we niet alleen voor Israël moeten bidden, maar zeker ook voor de Joden die de Messias belijden. Ook stelde hij dat de deur van genade nog altijd open staat voor Israël. De laatste vraag ging over de verschillende momenten waarop verschillende groepen voor verschillende tronen komen.

Verwarring
Gerrit Leuvenink grijpt terug op het verhaal van de Samaritaanse vrouw. Deze vrouw heeft Jezus leren kennen en Die doet haar hele leven veranderen. “In deze vrouw leeft iets van ‘wat moet ik eigenlijk geloven?’ Ze weet dat de Messias zal komen en Jezus openbaart zich aan haar als de Messias.”
Bij het nadenken over Israël en de toekomst gaat het niet om het weten, maar dat het in je hart leeft, stelt Leuvenink. “Is er een eenheid tussen wat je gelooft in het hart en wat je belijdt met de mond. Want als het alleen lippentaal is, komt er verwarring. De wereld heeft uw getuigenis nodig, want ook zij is in verwarring. Helaas is de overeenkomst tussen hart en mond niet meer vanzelfsprekend. Ook in de kerken wordt Jezus al gezien als voorbeeldig mens. Die verwarring komt doordat het hart niet vol is van het Woord van God. Misschien is er in uw kerk nog maar een klein vuurtje voor Jezus en Israël en dat mogen we met ons getuigenis aanwakkeren,” zo moedigt hij aan.” We hebben de opdracht om van Hem te getuigen. Laat de reactie van anderen u niet ontmoedigen en houd vast aan het Woord van God. De vrouw van Sichar ging terug naar haar dorp en getuigde en er kwamen mensen tot geloof. Straal uit dat je een zekerheid hebt in deze wereld, dat je een onopgeefbare liefde hebt voor Israël en voor Jezus.”
Deze dag werd afgesloten met een korte presentatie van het kinderprogramma. De kinderen hielden zich, onder leiding van Tjitske de Haan, bezig met de strijd van Israël tegen de Filistijnen, met de geschiedenissen van David en Goliath en van Simson.

Tekst: Peter de Haan
Foto’s: Frans Etienne