Joden... houdt moed!
Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 3
Joden... houdt moed!
Als wij in Europa ons bevrijdingsfeest vieren in de meimaand, zijn er weinigen die denken aan de grootste Europese schande aller tijden: de moord op de zes miljoen Europese Joden.
Een Joodse vrouw schrijft aan allen die zich om redenen zorgen maken over de Joden in Israël, het volgende:
Ik ben niet bang om ergens naar toe te gaan, met de bus te reizen of een winkelcentrum te bezoeken. Ik heb niets in mijn levenspatroon gewijzigd sinds de terreur tegen ons begon. Mensen vergeten wel eens dat er in Israël twee keer meer slachtoffers in het verkeer vallen dan bij terreuraanslagen. Meer mensen ook sterven jaarlijks aan een hartaanval, aan kanker en aan andere dingen, maar dat tonen ze niet op de televisie. Versta me vooral niet verkeerd, er is een oorlog aan de gang en dat is verre van plezierig, maar laten we de dingen eerlijk onder ogen zien: Wij zijn nooit beter af geweest dan nu! Het zijn de media en vooral de televisie door welke mensen gaan denken dat het einde is gekomen. Zestig jaar geleden joeg men de Joden de dood in, zoals schapen naar de slachter.
Vijfenvijftig jaar geleden hadden we geen land, geen leger. Zeven Arabische landen verklaarden de oorlog aan de kleine Joodse staat, die nog maar enkele uren oud was. Met zon 650.000 Joden moesten we stand houden tegen de rest van de Arabische wereld. We hadden geen leger, geen machtige luchtmacht als nu, alleen maar vastberaden mensen, die geen andere plek hadden om naartoe te gaan. Syrië, Libanon, Irak, Jordanië, Egypte, Libië en Saoedi-Arabië vielen ons tegelijkertijd en van alle kanten aan.
Het stuk land dat de Verenigde Naties ons had toegewezen was 65% woestijn. We moesten hier met helemaal niets beginnen. Vijfendertig jaar geleden moesten we strijd leveren tegen de drie sterkste legers van het Midden-Oosten en we hebben ze in zes dagen kunnen wegvagen. We streden tegen allerlei samengaande Arabische legers, die met moderne wapens waren uitgerust, vooral enorme hoeveelheden Russische wapens, tanks en straaljagers. We hebben ze kunnen overwinnen.
Vandaag hebben we een eigen land, een leger en een sterke luchtmacht. Een hoogwaardige technologische economie, we exporteren voor miljarden. Intel, Microsoft, IBM computergiganten, ontwikkelen in ons land hun technologie. Onze artsen wonnen vele wereldprijzen voor allerlei medische ontwikkelingen. De woestijn bloeit vandaag en we verkopen onze sinaasappelen en groenten over de hele wereld. Israël heeft eigen satellieten in de ruimte. Wij schuiven aan bij Amerika met 250 miljoen inwoners, bij Rusland met 200 miljoen inwoners, bij China met 1,1 miljard inwoners, bij de Europese Unie met 350 miljoen inwoners - allemaal landen met ruimtevaarttechnologie.
Israël is onder de atoommachten van deze wereld, met Amerika, Rusland, China, India, Frankrijk en Engeland. We zeggen het niet hardop, maar iedereen weet t.
Bedenk toch dat we zestig jaar geleden berooid, beschaamd, zonder hoop de dood werden ingejaagd. We zijn opgekrabbeld uit de rokende as van Europa, we konden onze oorlogen winnen, zelfs met lege handen. We hebben alles opgebouwd uit het niets.
Wie is eigenlijk die Arafat om mij doodsangst aan te jagen? Laat me niet lachen!
We hebben net het Paasfeest gevierd. Laten we niet vergeten waarover dat gaat.
We hebben Farao overleefd, de Grieken en de Romeinen. We kwamen de Spaanse inquisitie te boven en de Russische pogroms, Hitlers moordmachine en de holocaust. We overwonnen de Arabische legers en hielden stand tegen Saddam Hoessein.
Rustig aan, vrienden, we zullen ook de huidige vijanden te boven komen.
Ga welke periode in de geschiedenis dan ook maar na. Het Joodse volk is nooit beter af geweest dan vandaag.
Dus, laten we ons hoofd opheffen en bedenken dat iedere natie die ons heeft getracht uit te roeien zelf werd vernietigd, maar wij zijn er nog!
Egypte? Iedereen weet waar hun rijk eindigde. De Grieken, de Romeinen? Wie spreekt er Latijn vandaag? Het Derde Rijk? Is daar nog enig recent nieuws vandaan gekomen?
Wat is er geworden van die rijken die we in de Bijbel vinden? Wij zijn er nog en we spreken nog dezelfde Hebreeuwse taal. De Arabieren weten het nog niet, maar ze zullen aan de weet komen dat er een God is, de Enige! Als we maar bij onze oorspronkelijke roeping blijven, onze identiteit, dan zullen we in eeuwigheid bestaan.
Excuses voor het feit dat u ons niet hoort klagen of janken en dat we niet bang zijn. Het is prima hier in Israël, hoor!
Nog even dit: trap niet in de troep die via de media komt. Zij zullen u niet vertellen dat we hier onze feesten vieren, dat mensen doorgaan met hun leven, uit gaan, bij familie en vrienden op bezoek gaan. Ja, we treuren over onze doden, die er niet meer zijn, terwijl zij zich over hun bloed verheugen.
Ondanks alles: wij zullen het te boven komen.
Je kunt deze brief doorsturen aan alle Joden en alle mensen in deze wereld. Het kan Joden helpen hun hoofd rechtop te houden, hun te sterken. Zeg ze, waar dan ook, dat ze zich geen zorgen maken. Zeg ze vooral om gróót te denken en het héle beeld steeds voor ogen te houden. Dan zie ik je volgend jaar in Jeruzalem!
Feike ter Velde
Als wij in Europa ons bevrijdingsfeest vieren in de meimaand, zijn er weinigen die denken aan de grootste Europese schande aller tijden: de moord op de zes miljoen Europese Joden.
Een Joodse vrouw schrijft aan allen die zich om redenen zorgen maken over de Joden in Israël, het volgende:
Ik ben niet bang om ergens naar toe te gaan, met de bus te reizen of een winkelcentrum te bezoeken. Ik heb niets in mijn levenspatroon gewijzigd sinds de terreur tegen ons begon. Mensen vergeten wel eens dat er in Israël twee keer meer slachtoffers in het verkeer vallen dan bij terreuraanslagen. Meer mensen ook sterven jaarlijks aan een hartaanval, aan kanker en aan andere dingen, maar dat tonen ze niet op de televisie. Versta me vooral niet verkeerd, er is een oorlog aan de gang en dat is verre van plezierig, maar laten we de dingen eerlijk onder ogen zien: Wij zijn nooit beter af geweest dan nu! Het zijn de media en vooral de televisie door welke mensen gaan denken dat het einde is gekomen. Zestig jaar geleden joeg men de Joden de dood in, zoals schapen naar de slachter.
Vijfenvijftig jaar geleden hadden we geen land, geen leger. Zeven Arabische landen verklaarden de oorlog aan de kleine Joodse staat, die nog maar enkele uren oud was. Met zon 650.000 Joden moesten we stand houden tegen de rest van de Arabische wereld. We hadden geen leger, geen machtige luchtmacht als nu, alleen maar vastberaden mensen, die geen andere plek hadden om naartoe te gaan. Syrië, Libanon, Irak, Jordanië, Egypte, Libië en Saoedi-Arabië vielen ons tegelijkertijd en van alle kanten aan.
Het stuk land dat de Verenigde Naties ons had toegewezen was 65% woestijn. We moesten hier met helemaal niets beginnen. Vijfendertig jaar geleden moesten we strijd leveren tegen de drie sterkste legers van het Midden-Oosten en we hebben ze in zes dagen kunnen wegvagen. We streden tegen allerlei samengaande Arabische legers, die met moderne wapens waren uitgerust, vooral enorme hoeveelheden Russische wapens, tanks en straaljagers. We hebben ze kunnen overwinnen.
Vandaag hebben we een eigen land, een leger en een sterke luchtmacht. Een hoogwaardige technologische economie, we exporteren voor miljarden. Intel, Microsoft, IBM computergiganten, ontwikkelen in ons land hun technologie. Onze artsen wonnen vele wereldprijzen voor allerlei medische ontwikkelingen. De woestijn bloeit vandaag en we verkopen onze sinaasappelen en groenten over de hele wereld. Israël heeft eigen satellieten in de ruimte. Wij schuiven aan bij Amerika met 250 miljoen inwoners, bij Rusland met 200 miljoen inwoners, bij China met 1,1 miljard inwoners, bij de Europese Unie met 350 miljoen inwoners - allemaal landen met ruimtevaarttechnologie.
Israël is onder de atoommachten van deze wereld, met Amerika, Rusland, China, India, Frankrijk en Engeland. We zeggen het niet hardop, maar iedereen weet t.
Bedenk toch dat we zestig jaar geleden berooid, beschaamd, zonder hoop de dood werden ingejaagd. We zijn opgekrabbeld uit de rokende as van Europa, we konden onze oorlogen winnen, zelfs met lege handen. We hebben alles opgebouwd uit het niets.
Wie is eigenlijk die Arafat om mij doodsangst aan te jagen? Laat me niet lachen!
We hebben net het Paasfeest gevierd. Laten we niet vergeten waarover dat gaat.
We hebben Farao overleefd, de Grieken en de Romeinen. We kwamen de Spaanse inquisitie te boven en de Russische pogroms, Hitlers moordmachine en de holocaust. We overwonnen de Arabische legers en hielden stand tegen Saddam Hoessein.
Rustig aan, vrienden, we zullen ook de huidige vijanden te boven komen.
Ga welke periode in de geschiedenis dan ook maar na. Het Joodse volk is nooit beter af geweest dan vandaag.
Dus, laten we ons hoofd opheffen en bedenken dat iedere natie die ons heeft getracht uit te roeien zelf werd vernietigd, maar wij zijn er nog!
Egypte? Iedereen weet waar hun rijk eindigde. De Grieken, de Romeinen? Wie spreekt er Latijn vandaag? Het Derde Rijk? Is daar nog enig recent nieuws vandaan gekomen?
Wat is er geworden van die rijken die we in de Bijbel vinden? Wij zijn er nog en we spreken nog dezelfde Hebreeuwse taal. De Arabieren weten het nog niet, maar ze zullen aan de weet komen dat er een God is, de Enige! Als we maar bij onze oorspronkelijke roeping blijven, onze identiteit, dan zullen we in eeuwigheid bestaan.
Excuses voor het feit dat u ons niet hoort klagen of janken en dat we niet bang zijn. Het is prima hier in Israël, hoor!
Nog even dit: trap niet in de troep die via de media komt. Zij zullen u niet vertellen dat we hier onze feesten vieren, dat mensen doorgaan met hun leven, uit gaan, bij familie en vrienden op bezoek gaan. Ja, we treuren over onze doden, die er niet meer zijn, terwijl zij zich over hun bloed verheugen.
Ondanks alles: wij zullen het te boven komen.
Je kunt deze brief doorsturen aan alle Joden en alle mensen in deze wereld. Het kan Joden helpen hun hoofd rechtop te houden, hun te sterken. Zeg ze, waar dan ook, dat ze zich geen zorgen maken. Zeg ze vooral om gróót te denken en het héle beeld steeds voor ogen te houden. Dan zie ik je volgend jaar in Jeruzalem!
Feike ter Velde
