Komst en wederkomst

ds. Jac. Schouten • 78 - 2002/03 • Uitgave: 14
De betekenis van Jozef

Er zijn niet alleen profetische woorden die ons wijzen naar de komende dingen van het eindgebeuren, er zijn ook beelden in de Bijbel, die ons iets van de toekomst laten zien. We noemen dit typologie. Dat zijn beelden die spreken van de werkelijkheid, anders gezegd: het zijn schaduwbeelden van toekomstige gebeurtenissen, hoewel hier altijd een waarschuwing op zijn
plaats is. We moeten oppassen niet te veel te willen vergelijken, het zijn beelden.
Zo zien we in Jozef, de zoon van Jakob, een beeld van de Here Jezus in zijn vernedering en in zijn hoogheid.
Het valt ons bij het lezen van de geschiedenis van Jozef op dat deze de geliefde zoon van Jakob is. Nu zal Jakob van al zijn zonen wel hebben gehouden, maar Jozef, het eerste kind van Rachel, daar had hij een bijzondere band mee. Zo is de Here Jezus Christus, Gods eniggeboren Zoon, de Geliefde van de Vader. Het klinkt ons uit de hemel tegemoet: Deze is Mijn Zoon, in wie Ik mijn welbehagen heb! (Matth. 3 vs. 17).
Ook wordt van Jozef geen zonde of enig verkeerd iets gemeld in de Bijbel. En nu luisteren we naar een woord van de Here Jezus in Johannes 8 vs. 46! Wie overtuigt Mij van zonde?! Jozef, al wordt ons dat niet vermeld, zal zeker wel gezondigd hebben. In Rom. 3 vs. 10 lezen we dat wij allen gezondigd hebben en de heerlijkheid Gods derven. Maar de Here Jezus was zonder zonde. In deze typering, deze vergelijking, gaan we nu verder. En in de geschiedenis van Jozef zien we de glorie van de Here Jezus verschijnen.

De gezondene van de Vader
Jozef krijgt van Jakob, zijn vader, de opdracht om op weg te gaan en zijn broers te gaan zoeken, om te zien hoe zij het maken (Gen. 37 vs. 14). We noemden hierboven al het woord dat we horen bij de doop van de Here Jezus. Hij is de Gezondene. Gezonden, allereerst tot het door God uitverkoren volk Israël. Maar dan lezen we in Joh. 1 vs. 11 dat Hij gekomen is tot het Zijne, maar de zijnen hebben Hem niet aangenomen. Dit is en was een tragische zaak.
Zijn eigen volk kende Hem niet. Heeft Hem zelfs naar het kruis verwezen. Zij wilden Hem niet erkennen, ondanks dat ze konden aanschouwen dat in Hem de profetieën werden vervuld. Zelfs als Stefanus de hemel open ziet en de Zoon des mensen staande ziet (Hand. 7 vs.56), accepteren zij Hem niet, maar verwerpen Hem met alle kracht van hun hart. Israël verwerpt de tot hen Gezondene. Zoals Jozef werd verworpen door zijn broers, werd de Here Jezus verworpen.

De Heiland der wereld
In het boek Handelingen zien wij hoe in de begintijd van de gemeente de gelovigen vooral uit Israël kwamen. In Handelingen 20 vs. 21 lezen wij van vele duizenden. En in Handelingen 6 horen wij van de talrijke schare priesters die tot geloof gekomen zijn. Hoewel er altijd, heel de geschiedenis door, Joden in de Here Jezus geloofd hebben, is later hun aantal gering geworden. Het volk als geheel heeft geen gehoor gegeven aan de boodschap van het reddende evangelie. Maar wel vanuit de heidenwereld kwamen de mensen tot geloof, een schare die niemand tellen kan, zoveel.

Dat is de gemeente, de bruidsgemeente, die straks de Here tegemoet zal gaan. Zo vinden wij Jozef in de gevangenis in Egypte, totaal verlaten. Het is of we de Here Jezus horen roepen vanuit Zijn nood en pijn: "Red van het zwaard mijn ziel, mijn eenzame" (Ps. 22 vs.21). De broers van Jozef en zijn vader, denken dat hij dood is. Praktisch gezien hebben zij hem zien sterven. Een slaaf werd in die tijd niet erg oud.
Maar in Egypte is Jozef een machtig man geworden, met een prachtige naam, Safnath-paaneach, wat betekent: Redder van het volk. We denken aan de naam welke de Heiland kreeg. "Gij zult Hem de naam Jezus geven", zo horen we de hemelbode zeggen tegen Jozef en Maria, want Hij zal zijn volk redden van hun zonden. De Redder van het volk wordt de Redder der wereld. Valt Israël er nu buiten?

De Koning van Israël
Als de hongersnood, ook voor Jakob en zijn zonen, zeer nijpend is geworden, gaan zij op weg naar Egypte, om voedsel te halen. En daar vindt de grote confrontatie plaats tussen Jozef en zijn broers (Gen. 45). Hoewel wij dankbaar en verblijd zijn met de groeiende groep Messias belijdende Joden van onze dagen, houdt de grote massa van Israël zich verre van het evangelie. Maar het gaat nijpend worden. Steeds meer komt het volk alleen te staan temidden van steeds machtiger wordende vijanden. Nog een korte tijd en dan is er voor Israël in deze wereld geen enkele hulp meer te verwachten. Dan blijft er maar één weg open, de weg naar boven. Steeds meer zien we, als in de dertiger jaren van de vorige eeuw, dat de Jood van alles de schuld krijgt. Soms vragen we ons af of de wereld het niet door krijgt dat we een herhaling te zien krijgen van die zwarte bladzijde vooral in de Europese geschiedenis.

Maar dan komt de grote finale. Zacharia 14 zegt ons dat de Here voor Zijn volk zal strijden als in de dagen van weleer. Zijn voeten zullen dan staan op de Olijfberg. En dan zal de grote ontmoeting plaatsvinden. Zoals Jozef voor zijn broers stond, waarbij alle vreemden waren weggezonden, zo zal de Messias zich aan Zijn volk tonen, met de woorden: "Ik ben Jezus van Nazareth, de Zoon van David, de Koning van Israël". Dan gaat het Vrederijk beginnen, tot heil voor Israël, tot heil voor de volkeren der aarde.

ds. Jac. Schouten