Leven uit de kracht van de opstanding!
ds. Yme Horjus • 87 - 2011 • Uitgave: 8
Ik lees wel eens over evangeliegemeenten in de wereld die een ‘overwinningsgeloof’ propageren. Zij bieden mensen een snelle route naar een leven dat bestaat uit enkel zegeningen en weldaden. Je hoeft het alleen maar te grijpen, want God wil dat jij een overwinnaar bent. In zulke gemeenten is het soms zo, dat mensen pastoraal in de kou komen te staan wanneer ziekte en lijden zich aandienen. Want in de prediking van de gemeente gaat men ervan uit dat kinderen van God geroepen zijn om te leven uit de werkelijkheid van de heerlijkheid van God. Voorbeelden van genezingen, die de preken doorspekken, suggereren dat wij geen genoegen hoeven te nemen met minder. Dit overwinningsgeloof schurkt aan tegen het bekende welvaartsevangelie. Als Paulus nadenkt over de kracht van Pasen, komt hij bij iets anders uit! Dan start hij vanuit het aangevochten leven waarmee elke christen te maken heeft. Er is bij hem geen Pasen zonder Goede Vrijdag.
Ik vind het zo bijzonder dat Paulus in Romeinen 8:31-39 de term overwinnaar gebruikt voor mensen die dagelijks leven met de gebrokenheid van de schepping en het lijden om de Naam van Jezus. Hij noemt die mensen met een psalmcitaat ‘slachtschapen’ en zegt dat onze situatie zo erg is, dat wij ‘de ganse dag worden gedood’. Onze situatie is weinig benijdenswaardig. Wij zuchten mee met de schepping, die in al haar delen zucht en in barensnood is. Ons leven is vaak niet gemakkelijk en ons geloof levert ook nog eens druk en vervolging op, maar toch zijn wij overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad.
Ja, zegt Paulus, “Wij zijn zelfs méér dan overwinnaars!” Hij gebruikt hiervoor een werkwoord dat nergens anders in het Nieuwe Testament meer voorkomt. Je zou het kunnen vertalen met: wij zijn volkomen overwinnaars. Of: super-overwinnaars! Terwijl Paulus zelf dagelijks de realiteit ervaart van het lijden omwille van de Naam van Christus en voortdurend te maken heeft met de honger, naaktheid en gevaar die hem bedreigen, kan hij toch zeggen: “Wij zijn meer dan overwinnaars, wij zijn superkampioenen.” Als hij het heeft over het zwaard, hing dit hem elke dag boven het hoofd. Maar toch: meer dan overwinnaars.
Want niets kon hem scheiden van de liefde van Christus. In die paar verzen zegt hij dat maar liefst twee keer. Alsof hij het ons maar wil inprenten. Paulus benadrukt dat hij te midden van alle tegenstand en lijden dat wil vasthouden als een zekerheid die onvervreemdbaar ons bezit is. “In dit alles…”, zegt hij. In het doorstaan van moeite en strijd. In het ondergaan van vervolging en lichamelijk lijden. Dáárin, dáárin is hij meer dan overwinnaar. In dit alles…!
De gemeenten met een smal en eenzijdig overwinningsgeloof vergeten erbij te zeggen dat Paulus heeft gezegd: “In dit alles…” Die gemeenten gaan dan voorbij, niet alleen aan de gebrokenheid van de schepping, maar ook aan de werkelijkheid van het lijden ter wille van de Naam van Christus. Wij moeten ons niets laten wijsmaken, er is geen snelle route naar de overwinning. Die overwinning komt er alleen door het lijden heen. Voor Jezus was dat ook zo. De overwinning van de Paasmorgen kon er alleen komen dwars door het lijden van Golgotha heen. Wij staan niet boven onze Here. Ook voor ons geldt dat er geen overwinning is dan door lijden heen. In het evangelie is overwinning altijd inclusief lijden. Daarin moeten we ook navolgers van Christus willen zijn!
Waarom benadrukt Paulus dit nu zo: ‘in dit alles meer dan overwinnaars’!? Hij wil niet dat wij verlamd raken door het lijden dat ons overkomt. Hij wil niet dat wij gefixeerd zijn op enkel de moeitevolle kant van ons discipelschap. We mogen leven uit de kracht van Jezus’ opstanding en leven met de heerlijkheid van Pasen voor ogen. We moeten de pijn die we lijden zien als de barensweeën van het rijk van de hemel. Die pijn gaat voorbij, maar de heerlijkheid wacht. Maar wij zien soms niet meer de overwinning die wacht. Wij voelen ons ingekapseld in troosteloosheid en wanhoop. Wij missen dat uitzicht en daarom zegt Paulus: “Mensen, we zijn super-overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad. De heerlijkheid van het Koninkrijk mag nu al onze vreugde zijn en ons leven dat soms vol lijden is, perspectief geven.”
Ds. Yme Horjus
Ik vind het zo bijzonder dat Paulus in Romeinen 8:31-39 de term overwinnaar gebruikt voor mensen die dagelijks leven met de gebrokenheid van de schepping en het lijden om de Naam van Jezus. Hij noemt die mensen met een psalmcitaat ‘slachtschapen’ en zegt dat onze situatie zo erg is, dat wij ‘de ganse dag worden gedood’. Onze situatie is weinig benijdenswaardig. Wij zuchten mee met de schepping, die in al haar delen zucht en in barensnood is. Ons leven is vaak niet gemakkelijk en ons geloof levert ook nog eens druk en vervolging op, maar toch zijn wij overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad.
Ja, zegt Paulus, “Wij zijn zelfs méér dan overwinnaars!” Hij gebruikt hiervoor een werkwoord dat nergens anders in het Nieuwe Testament meer voorkomt. Je zou het kunnen vertalen met: wij zijn volkomen overwinnaars. Of: super-overwinnaars! Terwijl Paulus zelf dagelijks de realiteit ervaart van het lijden omwille van de Naam van Christus en voortdurend te maken heeft met de honger, naaktheid en gevaar die hem bedreigen, kan hij toch zeggen: “Wij zijn meer dan overwinnaars, wij zijn superkampioenen.” Als hij het heeft over het zwaard, hing dit hem elke dag boven het hoofd. Maar toch: meer dan overwinnaars.
Want niets kon hem scheiden van de liefde van Christus. In die paar verzen zegt hij dat maar liefst twee keer. Alsof hij het ons maar wil inprenten. Paulus benadrukt dat hij te midden van alle tegenstand en lijden dat wil vasthouden als een zekerheid die onvervreemdbaar ons bezit is. “In dit alles…”, zegt hij. In het doorstaan van moeite en strijd. In het ondergaan van vervolging en lichamelijk lijden. Dáárin, dáárin is hij meer dan overwinnaar. In dit alles…!
De gemeenten met een smal en eenzijdig overwinningsgeloof vergeten erbij te zeggen dat Paulus heeft gezegd: “In dit alles…” Die gemeenten gaan dan voorbij, niet alleen aan de gebrokenheid van de schepping, maar ook aan de werkelijkheid van het lijden ter wille van de Naam van Christus. Wij moeten ons niets laten wijsmaken, er is geen snelle route naar de overwinning. Die overwinning komt er alleen door het lijden heen. Voor Jezus was dat ook zo. De overwinning van de Paasmorgen kon er alleen komen dwars door het lijden van Golgotha heen. Wij staan niet boven onze Here. Ook voor ons geldt dat er geen overwinning is dan door lijden heen. In het evangelie is overwinning altijd inclusief lijden. Daarin moeten we ook navolgers van Christus willen zijn!
Waarom benadrukt Paulus dit nu zo: ‘in dit alles meer dan overwinnaars’!? Hij wil niet dat wij verlamd raken door het lijden dat ons overkomt. Hij wil niet dat wij gefixeerd zijn op enkel de moeitevolle kant van ons discipelschap. We mogen leven uit de kracht van Jezus’ opstanding en leven met de heerlijkheid van Pasen voor ogen. We moeten de pijn die we lijden zien als de barensweeën van het rijk van de hemel. Die pijn gaat voorbij, maar de heerlijkheid wacht. Maar wij zien soms niet meer de overwinning die wacht. Wij voelen ons ingekapseld in troosteloosheid en wanhoop. Wij missen dat uitzicht en daarom zegt Paulus: “Mensen, we zijn super-overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad. De heerlijkheid van het Koninkrijk mag nu al onze vreugde zijn en ons leven dat soms vol lijden is, perspectief geven.”
Ds. Yme Horjus
