Messiaanse profetie (1) - Visioenen van een fantastische toekomst!
Gert van de Weerd • 85 - 2009 • Uitgave: 13
Messiaanse profetie (1):
Visioenen van een fantastische toekomst!
Zoals we in de voorgaande artikelen over Bijbelse profetie duidelijk gemaakt hebben, is de kern van de boodschap uit Gods Woord geheel met Messiaanse profetie verweven. De apostel Paulus, die als geen ander het vermogen bezat om Gods Woord helder uit te leggen, heeft dat kort en bondig omschreven in Efeziërs 1:8b-10 (NBV-vertaling), dat we daarom nog eens herhalen: ‘Hij (dat is God) heeft ons in al zijn wijsheid en inzicht dit mysterie onthuld: zijn voornemen om met Christus de voltooiing van de tijd (de Eindtijd) te verwezenlijken en zijn besluit om alles in de hemel en op aarde onder één hoofd bijeen te brengen, onder Christus.’
Er worden dus twee rijken beloofd
De profetie van Efeziërs 1:8b-10 spreekt over twee onderscheiden Goddelijke doelstellingen. Eén komt op aarde tot vervulling - dat is het Messiaanse Vrederijk (of: Duizendjarig Rijk, Op. 20:1-6) - en het volk Israël is de drager van die profetie. De ander betreft een hemels koninkrijk en in die belofte ligt de fantastische toekomst van de Gemeente van Christus ingebed. Beide rijken worden in de Eindtijd op gezag van de allerhoogste God onder één hoofd gesteld; onder Jezus Christus, de Messias: De toekomstige koning van Israël; de Heer van Zijn Gemeente.
De lange weg naar de vervulling van de profetie van Efeziërs 1:8b-10 kent vijf belangrijke mijlpalen:
1. De komst van Jezus Christus op aarde en Zijn prediking over het komende koninkrijk.
2. Zijn sterven, waarmee Hij onze zonde verzoende. Zo maakte Jezus de weg vrij tot de derde mijlpaal.
3. De stichting van de Gemeente van Christus en de komst van de Heilige Geest die daaraan verbonden is.
4. De opname van de Gemeente van Christus, waardoor deze tot een volmaakte status komt en zij met Jezus Christus in de hemel (het Vaderhuis, Joh. 14:2) verenigd wordt (1Tess. 4:13-18 en 2Tess. 2:1-12).
5. De stichting van het Messiaanse Vrederijk (of: Duizendjarig Rijk) op aarde.
We onderscheiden dus vijf belangrijke mijlpalen op weg naar de eeuwigheid. De eerste drie zijn reeds historie geworden; die profetieën zijn al vervuld. Gelovige christenen zien nu uit naar de vervulling van punt 4. Als die plaatsvindt - wellicht niet ver van nu - dan staat ook de vervulling van punt 5 voor de deur.
Messiaanse Profetie onthult sleutelmomenten
De Almachtige onthulde aan Zijn profeten vele details over de stichting van het Messiaanse Vrederijk. Die informatie kwam echter zelden tot hen in de vorm van exacte, chronologische gegevens over plaats en tijd.* De Bijbel bevat dus geen jaartallenboekje dat de toekomst gedetailleerd in kaart brengt. God gaf Zijn profeten slechts inzicht in belangrijke sleutelmomenten.
* ls dat wel het geval was, dan waren wij willoze slachtoffers van een onafwendbaar lot geweest. Dat is beslist niet het geval. Mensen hebben weliswaar geen invloed op de uiteindelijke doelstelling van Messiaanse Profetie; echter, wel op de weg die daarnaar toe leidt.
Profetie: Kijken naar bergtoppen
In geval de Almachtige aan een profeet de toekomst onthult, kijkt de profeet in zijn visioen door de tijd als over een berglandschap. Waar zijn blik op valt en wat dus door hem in de Bijbel beschreven wordt, zijn de bergtoppen. Dat wil zeggen, de belangrijke momenten in Gods heilsgeschiedenis. Zo blijven de dalen (dat is de verstreken tijd) vooralsnog onzichtbaar, of ze nu groot of klein zijn. Het kan dus gebeuren dat twee gebeurtenissen, die in de Bijbel achter elkaar beschreven staan (waardoor men sterk de indruk krijgt, dat ze aansluitend zullen plaatsvinden), in feite door vele jaren gescheiden worden.
Het einddoel wordt steeds beter zichtbaar
Messiaanse Profeten zagen (toen zij hun profetie ontvingen) in een toekomst, zoals die er vele eeuwen geleden uitzag. Daarin werd het grote einddoel (Het Messiaanse Rijk) voorafgegaan door talrijke gebeurtenissen, die vandaag de dag al vervuld zijn. Wij leven echter veel verder in de tijd dan de profeten. De Eindtijd is nu niet meer de ‘laatste halte’ in een lange reeks toekomstige gebeurtenissen. Voor ons is het de eerstvolgende halte geworden! Voor ons staat het voor de deur! Mede daarom kunnen we die Eindtijd steeds duidelijker zien.
De kennis neemt toe!
Er is echter nog een tweede reden, waarom het zicht op de Eindtijd beter wordt. God geeft aan gelovige christenen namelijk toenemende kennis van eindtijdprofetie; dus inzicht in Zijn Raad. Daniël 12:8-10 (NBV) spreekt daarover: ‘Ik hoorde het, maar begreep het niet en zei: ‘Mijn heer, hoe zal dit alles aflopen?Â’ Maar hij zei: ‘Ga heen, Daniël, want deze dingen blijven verborgen en verzegeld tot de eindtijd. Velen zullen zich laten reinigen, zuiveren en louteren, maar de wettelozen zullen wetteloos handelen; en geen van de wettelozen zal het begrijpen, maar de verlichten zullen het wel begrijpen.’
In de Eindtijd geeft God dus aanvullend inzicht aan ‘de verlichten’ van Zijn kinderen (dat zijn zij die de Bijbel gelovig bestuderen). Dat gebeurt in onze tijd! En dankzij die Goddelijke kennisverrijking kunnen wij de Bijbel steeds beter begrijpen. Daarmee ontstaat ook toenemend inzicht in Eindtijdprofetie. Zo vervagen de voorvervullingen tegenover het machtige massief van het komende Godsrijk, dat zich steeds grootser aan christenen openbaart. Het zal, wellicht binnen afzienbare tijd, de geestelijke horizon van de gelovige geheel vullen.
Komt de profeet Elia terug?
Zoals reeds gesteld, kan het voorkomen dat een dal tussen twee bergtoppen, dus het aantal jaren tussen twee belangrijke profetieën, onbepaald van duur is. Dit komt vooral daar voor, waar het beloften betreft die afhangen van het gedrag van de persoon, volk of groepering waaraan die belofte gegeven is.
Een typisch voorbeeld van een profetische vervulling die uitgesteld werd, vinden we in het boek Maleachi, hoofdstuk 4:5 ‘Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte Dag de Heren komt.’
Maleachi profeteert dus dat de ten hemel gevaren profeet eens op aarde terug zal komen. De Joden hebben deze tekst altijd serieus genomen, want deze verwachting leeft nu al meer dan 2000 jaar onder het Joodse volk. Daarom zet men bij de briet mila (= rituele besnijdenis van jongens) een stoel klaar voor Elia; mocht hij binnenkomen. Ook wordt op sederavond een beker wijn voor hem op de sederschotel gezet. Het is daarom dat de discipelen de volgende, raadselachtige vraag aan Jezus stellen (Matt. 17:10b): ‘Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen, dat Elia eerst (= vóór de tweede komst van de Messias) moet komen?’
Het dubbelzinnige antwoord van Jezus moet de discipelen wel raadselachtig in de oren geklonken hebben (vers 12): ‘Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is (of: komende is) en zij hebben hem niet erkend.’
Hij komt en is komende?
Hoe kan dat nu? Het antwoord wordt ons in Matteüs 11:13-14 gegeven: ‘Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe; en indien gij het wilt aanvaarden: hij is Elia, die komen zou.’ Toch was Johannes de Doper de profeet Elia niet; wel iemand die in de kracht van Elia optrad (Luc. 1:17).
Uit Matteüs 11 kunnen we de conclusie trekken, dat Johannes de Doper de profeet Elia had kunnen zijn. Echter, de voorwaarde voor de vervulling van deze profetie was een massale bekering van het volk Israël en de aanvaarding van Jezus Christus als hun Messias. Zijn verwerping - dus hun ongeloof - schoof de vervulling van de profetie naar de verre toekomst; dus kon ook per definitie de grote en geduchte Dag des Heren (Zie: Maleachi 4:5) nog niet plaatsvinden.
Gert van de Weerd
Uit: God bepaalt de tijd, een uitgave Het Zoeklicht.
Visioenen van een fantastische toekomst!
Zoals we in de voorgaande artikelen over Bijbelse profetie duidelijk gemaakt hebben, is de kern van de boodschap uit Gods Woord geheel met Messiaanse profetie verweven. De apostel Paulus, die als geen ander het vermogen bezat om Gods Woord helder uit te leggen, heeft dat kort en bondig omschreven in Efeziërs 1:8b-10 (NBV-vertaling), dat we daarom nog eens herhalen: ‘Hij (dat is God) heeft ons in al zijn wijsheid en inzicht dit mysterie onthuld: zijn voornemen om met Christus de voltooiing van de tijd (de Eindtijd) te verwezenlijken en zijn besluit om alles in de hemel en op aarde onder één hoofd bijeen te brengen, onder Christus.’
Er worden dus twee rijken beloofd
De profetie van Efeziërs 1:8b-10 spreekt over twee onderscheiden Goddelijke doelstellingen. Eén komt op aarde tot vervulling - dat is het Messiaanse Vrederijk (of: Duizendjarig Rijk, Op. 20:1-6) - en het volk Israël is de drager van die profetie. De ander betreft een hemels koninkrijk en in die belofte ligt de fantastische toekomst van de Gemeente van Christus ingebed. Beide rijken worden in de Eindtijd op gezag van de allerhoogste God onder één hoofd gesteld; onder Jezus Christus, de Messias: De toekomstige koning van Israël; de Heer van Zijn Gemeente.
De lange weg naar de vervulling van de profetie van Efeziërs 1:8b-10 kent vijf belangrijke mijlpalen:
1. De komst van Jezus Christus op aarde en Zijn prediking over het komende koninkrijk.
2. Zijn sterven, waarmee Hij onze zonde verzoende. Zo maakte Jezus de weg vrij tot de derde mijlpaal.
3. De stichting van de Gemeente van Christus en de komst van de Heilige Geest die daaraan verbonden is.
4. De opname van de Gemeente van Christus, waardoor deze tot een volmaakte status komt en zij met Jezus Christus in de hemel (het Vaderhuis, Joh. 14:2) verenigd wordt (1Tess. 4:13-18 en 2Tess. 2:1-12).
5. De stichting van het Messiaanse Vrederijk (of: Duizendjarig Rijk) op aarde.
We onderscheiden dus vijf belangrijke mijlpalen op weg naar de eeuwigheid. De eerste drie zijn reeds historie geworden; die profetieën zijn al vervuld. Gelovige christenen zien nu uit naar de vervulling van punt 4. Als die plaatsvindt - wellicht niet ver van nu - dan staat ook de vervulling van punt 5 voor de deur.
Messiaanse Profetie onthult sleutelmomenten
De Almachtige onthulde aan Zijn profeten vele details over de stichting van het Messiaanse Vrederijk. Die informatie kwam echter zelden tot hen in de vorm van exacte, chronologische gegevens over plaats en tijd.* De Bijbel bevat dus geen jaartallenboekje dat de toekomst gedetailleerd in kaart brengt. God gaf Zijn profeten slechts inzicht in belangrijke sleutelmomenten.
* ls dat wel het geval was, dan waren wij willoze slachtoffers van een onafwendbaar lot geweest. Dat is beslist niet het geval. Mensen hebben weliswaar geen invloed op de uiteindelijke doelstelling van Messiaanse Profetie; echter, wel op de weg die daarnaar toe leidt.
Profetie: Kijken naar bergtoppen
In geval de Almachtige aan een profeet de toekomst onthult, kijkt de profeet in zijn visioen door de tijd als over een berglandschap. Waar zijn blik op valt en wat dus door hem in de Bijbel beschreven wordt, zijn de bergtoppen. Dat wil zeggen, de belangrijke momenten in Gods heilsgeschiedenis. Zo blijven de dalen (dat is de verstreken tijd) vooralsnog onzichtbaar, of ze nu groot of klein zijn. Het kan dus gebeuren dat twee gebeurtenissen, die in de Bijbel achter elkaar beschreven staan (waardoor men sterk de indruk krijgt, dat ze aansluitend zullen plaatsvinden), in feite door vele jaren gescheiden worden.
Het einddoel wordt steeds beter zichtbaar
Messiaanse Profeten zagen (toen zij hun profetie ontvingen) in een toekomst, zoals die er vele eeuwen geleden uitzag. Daarin werd het grote einddoel (Het Messiaanse Rijk) voorafgegaan door talrijke gebeurtenissen, die vandaag de dag al vervuld zijn. Wij leven echter veel verder in de tijd dan de profeten. De Eindtijd is nu niet meer de ‘laatste halte’ in een lange reeks toekomstige gebeurtenissen. Voor ons is het de eerstvolgende halte geworden! Voor ons staat het voor de deur! Mede daarom kunnen we die Eindtijd steeds duidelijker zien.
De kennis neemt toe!
Er is echter nog een tweede reden, waarom het zicht op de Eindtijd beter wordt. God geeft aan gelovige christenen namelijk toenemende kennis van eindtijdprofetie; dus inzicht in Zijn Raad. Daniël 12:8-10 (NBV) spreekt daarover: ‘Ik hoorde het, maar begreep het niet en zei: ‘Mijn heer, hoe zal dit alles aflopen?Â’ Maar hij zei: ‘Ga heen, Daniël, want deze dingen blijven verborgen en verzegeld tot de eindtijd. Velen zullen zich laten reinigen, zuiveren en louteren, maar de wettelozen zullen wetteloos handelen; en geen van de wettelozen zal het begrijpen, maar de verlichten zullen het wel begrijpen.’
In de Eindtijd geeft God dus aanvullend inzicht aan ‘de verlichten’ van Zijn kinderen (dat zijn zij die de Bijbel gelovig bestuderen). Dat gebeurt in onze tijd! En dankzij die Goddelijke kennisverrijking kunnen wij de Bijbel steeds beter begrijpen. Daarmee ontstaat ook toenemend inzicht in Eindtijdprofetie. Zo vervagen de voorvervullingen tegenover het machtige massief van het komende Godsrijk, dat zich steeds grootser aan christenen openbaart. Het zal, wellicht binnen afzienbare tijd, de geestelijke horizon van de gelovige geheel vullen.
Komt de profeet Elia terug?
Zoals reeds gesteld, kan het voorkomen dat een dal tussen twee bergtoppen, dus het aantal jaren tussen twee belangrijke profetieën, onbepaald van duur is. Dit komt vooral daar voor, waar het beloften betreft die afhangen van het gedrag van de persoon, volk of groepering waaraan die belofte gegeven is.
Een typisch voorbeeld van een profetische vervulling die uitgesteld werd, vinden we in het boek Maleachi, hoofdstuk 4:5 ‘Zie, Ik zend u de profeet Elia, voordat de grote en geduchte Dag de Heren komt.’
Maleachi profeteert dus dat de ten hemel gevaren profeet eens op aarde terug zal komen. De Joden hebben deze tekst altijd serieus genomen, want deze verwachting leeft nu al meer dan 2000 jaar onder het Joodse volk. Daarom zet men bij de briet mila (= rituele besnijdenis van jongens) een stoel klaar voor Elia; mocht hij binnenkomen. Ook wordt op sederavond een beker wijn voor hem op de sederschotel gezet. Het is daarom dat de discipelen de volgende, raadselachtige vraag aan Jezus stellen (Matt. 17:10b): ‘Hoe kunnen de schriftgeleerden zeggen, dat Elia eerst (= vóór de tweede komst van de Messias) moet komen?’
Het dubbelzinnige antwoord van Jezus moet de discipelen wel raadselachtig in de oren geklonken hebben (vers 12): ‘Elia zal wel komen en alles herstellen, maar Ik zeg u, dat Elia reeds gekomen is (of: komende is) en zij hebben hem niet erkend.’
Hij komt en is komende?
Hoe kan dat nu? Het antwoord wordt ons in Matteüs 11:13-14 gegeven: ‘Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe; en indien gij het wilt aanvaarden: hij is Elia, die komen zou.’ Toch was Johannes de Doper de profeet Elia niet; wel iemand die in de kracht van Elia optrad (Luc. 1:17).
Uit Matteüs 11 kunnen we de conclusie trekken, dat Johannes de Doper de profeet Elia had kunnen zijn. Echter, de voorwaarde voor de vervulling van deze profetie was een massale bekering van het volk Israël en de aanvaarding van Jezus Christus als hun Messias. Zijn verwerping - dus hun ongeloof - schoof de vervulling van de profetie naar de verre toekomst; dus kon ook per definitie de grote en geduchte Dag des Heren (Zie: Maleachi 4:5) nog niet plaatsvinden.
Gert van de Weerd
Uit: God bepaalt de tijd, een uitgave Het Zoeklicht.
