Nederig luisteren
Jef de Vriese • 81 - 2005/06 • Uitgave: 14
Nederig luisteren
Wanneer God spreekt moeten wij snel zijn om te horen en traag zijn om te spreken (Jak. 1:19). Indien wij daar geen aandacht voor hebben, lopen wij het risico dat de begeerte van ons hart ongebreideld naar buiten komt. Ons spreken verraadt immers onze innerlijke gesteldheid. Het is onmogelijk om goed te luisteren indien tegelijkertijd onze eigen gedachten doormalen en zich naar de oppervlakte dringen om de ander antwoord te bieden. Wij kunnen beter eerst Gods Woord bereidwillig overdenken en pas nadien een doordacht antwoord geven. Het past om eerbiedig en voorzichtig te zijn wanneer wij tot God spreken.
Wanneer God spreekt moeten wij niet te snel boos worden. Misschien uiten we onze boosheid niet met woorden, maar smeult ze diep van binnen. Zij zit verborgen in ons hart. Wij koesteren haar, misschien zonder dat een ander het opmerkt. Wij koesteren haar niet alleen tegen het Woord, maar ook tegen diegenen die het Woord brengen met een inhoud of op een wijze die ons hart niet wil aanvaarden.
Sommige Galaten waren de vijand van Paulus geworden doordat hij hen de waarheid vertelde (Gal. 4:16). Hun wrok tegen Paulus vond uiteindelijk haar oorsprong in hun rancune tegen de waarheid. Dat wij zelf zo op predikers van de waarheid reageren geven wij uiteraard niet graag toe. Toch is het goed de vraag te stellen of onze reactie tegen iemand niet een verscholen reactie is tegen de waarheid. Wij worden immers niet graag de les gelezen. Het getuigt dan ook van volwassenheid om naar de gepredikte les te luisteren zonder boosheid de boventoon te laten voeren.
Jef De Vriese
Wanneer God spreekt moeten wij snel zijn om te horen en traag zijn om te spreken (Jak. 1:19). Indien wij daar geen aandacht voor hebben, lopen wij het risico dat de begeerte van ons hart ongebreideld naar buiten komt. Ons spreken verraadt immers onze innerlijke gesteldheid. Het is onmogelijk om goed te luisteren indien tegelijkertijd onze eigen gedachten doormalen en zich naar de oppervlakte dringen om de ander antwoord te bieden. Wij kunnen beter eerst Gods Woord bereidwillig overdenken en pas nadien een doordacht antwoord geven. Het past om eerbiedig en voorzichtig te zijn wanneer wij tot God spreken.
Wanneer God spreekt moeten wij niet te snel boos worden. Misschien uiten we onze boosheid niet met woorden, maar smeult ze diep van binnen. Zij zit verborgen in ons hart. Wij koesteren haar, misschien zonder dat een ander het opmerkt. Wij koesteren haar niet alleen tegen het Woord, maar ook tegen diegenen die het Woord brengen met een inhoud of op een wijze die ons hart niet wil aanvaarden.
Sommige Galaten waren de vijand van Paulus geworden doordat hij hen de waarheid vertelde (Gal. 4:16). Hun wrok tegen Paulus vond uiteindelijk haar oorsprong in hun rancune tegen de waarheid. Dat wij zelf zo op predikers van de waarheid reageren geven wij uiteraard niet graag toe. Toch is het goed de vraag te stellen of onze reactie tegen iemand niet een verscholen reactie is tegen de waarheid. Wij worden immers niet graag de les gelezen. Het getuigt dan ook van volwassenheid om naar de gepredikte les te luisteren zonder boosheid de boventoon te laten voeren.
Jef De Vriese
