Netanyahu toch premier?
Dirk van Genderen • 85 - 2009 • Uitgave: 5
Het is op het moment dat ik dit schrijf, nog onzeker hoe de nieuwe regering van Israël eruit zal gaan zien. Wereldwijd hebben veel christenen gebeden of Gods hand zichtbaar zou mogen worden in de uitslag van de verkiezingen. Velen hebben gebeden of Benjamin Netanyahu als winnaar uit de bus zou komen. Dat zou in hun ogen de beste bescherming zijn tegen het afstaan van nog meer land aan de Palestijnen en aan Syrië. Sommigen zeiden zelfs een woord van God te hebben gehad over hem, anderen vertelden dromen en visioenen over hem als de nieuwe leider van Israël te hebben gehad.
Moeten we blij zijn met deze uitslag? Het is in ieder geval duidelijk dat het Israëlische volk rechtser heeft gekozen dan bij de vorige verkiezingen. Dit impliceert een hardere opstelling richting onder meer Iran, Syrië, Hamas en Hezbollah. Ook zal de bereidheid tot terugtrekking uit Judea, Samaria en delen van Jeruzalem er niet groter op worden.
Ingewikkeld plaatje
Netanyahu’s Likud won een groot aantal zetels, maar werd niet de winnaar van de verkiezingen. Die eer viel Tzipi Livni met haar Kadima ten deel, hoewel ze een klein verliesje moest incasseren. Haar besliste optreden de afgelopen weken in de strijd om Gaza werd kennelijk gewaardeerd door de kiezers.
De grote verliezer was de linkse Arbeidspartij van Ehud Barak. Grote winnaar aan de rechterkant was Yisrael Beiteinu van Joseph Lieberman.
Het zal niet makkelijk worden een stabiele regering te vormen. Normaal gesproken zal Livni, als leider van de grootste partij, eerst het verzoek krijgen een regering te vormen. De kansen daarop zijn echter niet zo groot. Alle linkse partijen bij elkaar komen niet aan de helft van het aantal zetels van de Knesset. Dus zal ze steun moeten zoeken bij een of meer partijen ter rechterzijde. Netanyahu heeft al laten weten alleen in een regering met Kadima plaats te willen nemen wanneer hij zelf premier kan zijn. Het enige andere alternatief van Livni is dan Yisrael Beiteinu met Lieberman. Erg veel kans dat die elkaar zullen vinden, is er niet, omdat Lieberman veel harder tegen Hamas, Hezbollah en Iran op wil treden en geen land zal willen afstaan.
De kans is reëel aanwezig dat Netanyahu uiteindelijk toch de nieuwe premier zal worden. Hij zou leiding kunnen gaan geven aan de gezamenlijke rechtse partijen, hoewel zo’n coalitie niet stabiel zal zijn. Een brede regering van Likud en Kadima, aangevuld met enkele andere partijen, lijkt waarschijnlijker.
Tegenwicht bieden
Netanyahu is wellicht de man die tegenwicht kan bieden aan de druk van binnen en van buiten om meer land af te staan voor een Palestijnse staat. Moeten we daarom onze hoop en ons vertrouwen helemaal op hem te stellen? Dat geloof ik ook niet. Hij is niet de ‘hoop van Israël’. Hoewel hij krachtige taal spreekt, heeft hij in het verleden, als regeringsleider en als oppositieleider niet bewezen een zeer krachtig leider te zijn. Toch wil ik u aansporen voor hem te bidden en voor de mensen die om hem heen staan.
Onze hoop voor Israël mogen we op de Here stellen. Hij is meer dan in staat om voor Israël te strijden, wanneer de druk vanuit de wereld sterker zal worden. Hij zal Zijn plan met Israël definitief ten uitvoer brengen. Wanneer Israël land of gebieden zal willen afstaan, maar het gaat tegen Zijn wil in, dan zal Hij het verhinderen.
Het verstaan van de tijd
Hoe moeten we ons opstellen tijdens de formatie van een nieuwe regering? Ik las in 1 Kronieken 12. Daar stuitte ik op vers 32 en dat vers geeft een antwoord op de gestelde vraag. Er wordt hier over de kinderen van Issaschar gezegd: ‘…die ervaren waren in het verstand van de tijden, om te weten wat Israël doen moest…’ (Statenvertaling).
Laten we zo bidden, dat de Here mensen geeft in de nieuwe regering die verstand hebben van de tijden, de tijd waarin we leven en die weten wat Israël moet doen. Juist in deze spannende tijden, waarin antizionisme en antisemitisme toenemen, is het belangrijk dat de regering uit zulke mensen bestaat. Die zich niet laten chanteren door wie dan ook. Die het goede voor land en volk op het oog hebben. En die zich afhankelijk weten van de God van Israël.
Dirk van Genderen
Moeten we blij zijn met deze uitslag? Het is in ieder geval duidelijk dat het Israëlische volk rechtser heeft gekozen dan bij de vorige verkiezingen. Dit impliceert een hardere opstelling richting onder meer Iran, Syrië, Hamas en Hezbollah. Ook zal de bereidheid tot terugtrekking uit Judea, Samaria en delen van Jeruzalem er niet groter op worden.
Ingewikkeld plaatje
Netanyahu’s Likud won een groot aantal zetels, maar werd niet de winnaar van de verkiezingen. Die eer viel Tzipi Livni met haar Kadima ten deel, hoewel ze een klein verliesje moest incasseren. Haar besliste optreden de afgelopen weken in de strijd om Gaza werd kennelijk gewaardeerd door de kiezers.
De grote verliezer was de linkse Arbeidspartij van Ehud Barak. Grote winnaar aan de rechterkant was Yisrael Beiteinu van Joseph Lieberman.
Het zal niet makkelijk worden een stabiele regering te vormen. Normaal gesproken zal Livni, als leider van de grootste partij, eerst het verzoek krijgen een regering te vormen. De kansen daarop zijn echter niet zo groot. Alle linkse partijen bij elkaar komen niet aan de helft van het aantal zetels van de Knesset. Dus zal ze steun moeten zoeken bij een of meer partijen ter rechterzijde. Netanyahu heeft al laten weten alleen in een regering met Kadima plaats te willen nemen wanneer hij zelf premier kan zijn. Het enige andere alternatief van Livni is dan Yisrael Beiteinu met Lieberman. Erg veel kans dat die elkaar zullen vinden, is er niet, omdat Lieberman veel harder tegen Hamas, Hezbollah en Iran op wil treden en geen land zal willen afstaan.
De kans is reëel aanwezig dat Netanyahu uiteindelijk toch de nieuwe premier zal worden. Hij zou leiding kunnen gaan geven aan de gezamenlijke rechtse partijen, hoewel zo’n coalitie niet stabiel zal zijn. Een brede regering van Likud en Kadima, aangevuld met enkele andere partijen, lijkt waarschijnlijker.
Tegenwicht bieden
Netanyahu is wellicht de man die tegenwicht kan bieden aan de druk van binnen en van buiten om meer land af te staan voor een Palestijnse staat. Moeten we daarom onze hoop en ons vertrouwen helemaal op hem te stellen? Dat geloof ik ook niet. Hij is niet de ‘hoop van Israël’. Hoewel hij krachtige taal spreekt, heeft hij in het verleden, als regeringsleider en als oppositieleider niet bewezen een zeer krachtig leider te zijn. Toch wil ik u aansporen voor hem te bidden en voor de mensen die om hem heen staan.
Onze hoop voor Israël mogen we op de Here stellen. Hij is meer dan in staat om voor Israël te strijden, wanneer de druk vanuit de wereld sterker zal worden. Hij zal Zijn plan met Israël definitief ten uitvoer brengen. Wanneer Israël land of gebieden zal willen afstaan, maar het gaat tegen Zijn wil in, dan zal Hij het verhinderen.
Het verstaan van de tijd
Hoe moeten we ons opstellen tijdens de formatie van een nieuwe regering? Ik las in 1 Kronieken 12. Daar stuitte ik op vers 32 en dat vers geeft een antwoord op de gestelde vraag. Er wordt hier over de kinderen van Issaschar gezegd: ‘…die ervaren waren in het verstand van de tijden, om te weten wat Israël doen moest…’ (Statenvertaling).
Laten we zo bidden, dat de Here mensen geeft in de nieuwe regering die verstand hebben van de tijden, de tijd waarin we leven en die weten wat Israël moet doen. Juist in deze spannende tijden, waarin antizionisme en antisemitisme toenemen, is het belangrijk dat de regering uit zulke mensen bestaat. Die zich niet laten chanteren door wie dan ook. Die het goede voor land en volk op het oog hebben. En die zich afhankelijk weten van de God van Israël.
Dirk van Genderen
