Ontwortelde generatie

Feike ter Velde • 79 - 2003/04 • Uitgave: 18
Op allerlei wijzen raakt onze generatie ontworteld van haar verleden, kerkelijk, maatschappelijk en sociaal. Door het Samen-op-Weg-proces van de kerken gaat er in de kerken heel veel veranderen. Dat betekent dat er veel historische banden worden doorgesneden. De eigenheid van de kerk waarin je bent geboren en opgegroeid, verbleekt en alles wordt anders. Dat vraagt een groot aanpassingsvermogen en dat is vooral voor ouderen soms (te) moeilijk. Er groeit in elk mensenleven altijd een zekere traditie en dat is op zich helemaal niet slecht. Vooral naarmate men ouder wordt, geven zekere tradities ook orde en rust aan het leven. Men kan het dan niet meer opbrengen om steeds maar weer hijgend achter allerlei vernieuwingen aan te hollen. Ik ontmoet wel ouderen in evangelische kringen, die het zo zijn gaan missen dat ze nooit meer een psalm in de kerk zingen. Toen ze jong waren, veranderden ze van kerk en na tientallen jaren beginnen ze dingen uit hun vroegere traditie te missen. Er zijn er ook die na jaren, vanuit de evangelische beweging, weer terugkeren naar de reformatorische kerk. Er zijn er ook die hun evangelische kerk een zondag per maand verruilen voor de reformatorische kerk om gewoon weer eens helemaal die oude liturgie mee te maken in alle rust en vooral om een goed opgebouwde en degelijke bijbelse preek te horen. We leven in bewogen tijden.

Hetzelfde zien we in de samenleving gebeuren. Landen van Europa gaan op in het geheel van de Europese Unie. Alle kaarten lijken opnieuw te moeten worden geschud. De boeren krijgen het steeds moeilijker om het hoofd boven water te houden. Een toenemend aantal van hen grijpt naar de drankfles en de ellende in sommige gezinnen is niet gering. De uitspraak van onze vroegere premier Dries van Agt deed ons ook nogal opveren: ‘Nederland kan wel verdwijnen’ (Tijdspiegel). Daarachter schuilt een dieperliggende gedachte aan het internationalisme dat vooral in bepaalde linkse kringen opgeld doet. Het hele proces van globalisering (de wereld wordt een dorp) werkt zulke uitspraken in de hand. Dat een land als het onze nog iets van een eigen geschiedenis en een eigen cultuur heeft, is in die kringen volstrekt achterhaald en verwerpelijk. Vooral daar vindt men dan ook de spot en de smakeloze, meestal ordinaire en vulgaire humor over ons koningshuis, waarover de laatste tijd nogal wat te doen is. Men zoekt een vrijheid, los van de eigen geschiedenis, in de wereld van de mensen. Maar die wereld is een schijnwereld en bestaat. Utopia is niet meer dan het fantasie-land van de Engelse humanist Thomas More. Zijn droomeiland was in feite de ‘communistische’ heilsstaat. We hebben kunnen zien wat dat gebracht heeft in Rusland en Oost-Europa aan geestelijke ondermijning en verwoesting door de ontworteling van mensen uit hun achtergrond.

Voor een ontwortelde generatie, een verweesde samenleving, een ontheemde natie, is het Woord Gods de spijze te rechter tijd. Hij houdt de geschiedenis in Zijn hand en Hij wil een ieder van ons tot Vader zijn en ons verbergen in Zijn tent – de kerk – ten dage van het kwaad (Ps. 27:5).

Namens de Redactie
ftv