Pinksterfeest
Pinksterfeest
Het Pinksterfeest bepaalt ons ieder jaar bij de Persoon en het werk van de Heilige Geest. Op de Pinksterdag werd de Gemeente van Christus geboren. Daarvóór bestond ze niet. Ze is door de wedergeboorte en dat is het typische werk van de Geest tot stand gekomen. Hij heeft, eerst in de honderdtwintig, toen in de drieduizend en daarna in allen die tot datzelfde levende geloof mochten komen, het nieuwe leven van de Paasmorgen gebracht. Het leven van de opgestane Christus wordt door de Geest gegeven aan elk die in Hem gelooft. Dat leven van de Geest is het verborgen leven van een Christen, het is zijn geheim, het is niet over te dragen op anderen, het is alleen te ontvangen uit de hemel. Religie of moraal kunnen ons dat leven niet geven. Het kan alleen door God, uit de hemel, aan ons op aarde, worden geschonken. Die Geest, die afdaalt van de hemel in het hart van de mens die zich tot Christus bekeert, brengt ons in een levende gemeenschap met God. Zó worden wij veranderde mensen!
Het christenleven, door de Geest, is een hemels leven in deze aardse werkelijkheid. Dat is eigenlijk bijzonder. De Geest gaat Zijn goddelijk werk in ons doen als het Woord, de boodschap van de Bijbel en wel van het Evangelie(!) wordt vernomen (1 Petr. 1:23-25). Het gaat om de verkondiging van Christus. Het moet niet primair gaan óver de Bijbel, hoewel daar veel goede dingen over te zeggen zijn. Het moet gaan, vanuit de Bijbel, over de rijkdom van de Here Jezus Christus. Dán gaat de Geest een werk doen in het hart. Dat noemt de Bijbel wedergeboorte. Dat is een gebeurtenis. O, wat een dag voor een mens die dat mag meemaken. "O happy day, when Jesus washed my sins away" (O blijde dag, toen Jezus mijn zonde weg waste) zegt een bekende spiritual. Die vreugde van die dag staat mij nog steeds helder bij. Al zou een mens nooit meer iets meemaken van God dan is dat genoeg voor de hele levenstijd.
Toch mag daarna nog veel van de Geest ervaren worden in ons leven. We mogen streven naar de gaven charismata van de Geest (Rom. 12:6 - 1 Cor. 14:1). Deze gaven worden bijzonder door de Geest gegeven tot opbouw van de Gemeente. De toetssteen is altijd: wordt ook de vrucht van de Geest gezien, waarvan de eerste de liefde is. Gaven en vrucht sluiten elkaar niet uit, maar in. De inwonende Geest maakt ons bekwaam voor de taak waartoe de Here ons heeft geroepen. Sommigen worden bekwaamd om te besturen, anderen om te preken en onderwijs te geven, weer anderen om te helpen, naast allerlei andere gaven die er zijn. Die gaven zijn nooit bedoeld tot meerdere glorie van het eigen-ik, maar altijd tot opbouw van de Gemeente. Wij wensen u een waarlijk en waardig Pinksterfeest!
Namens de Redactie
Feike ter Velde
Het Pinksterfeest bepaalt ons ieder jaar bij de Persoon en het werk van de Heilige Geest. Op de Pinksterdag werd de Gemeente van Christus geboren. Daarvóór bestond ze niet. Ze is door de wedergeboorte en dat is het typische werk van de Geest tot stand gekomen. Hij heeft, eerst in de honderdtwintig, toen in de drieduizend en daarna in allen die tot datzelfde levende geloof mochten komen, het nieuwe leven van de Paasmorgen gebracht. Het leven van de opgestane Christus wordt door de Geest gegeven aan elk die in Hem gelooft. Dat leven van de Geest is het verborgen leven van een Christen, het is zijn geheim, het is niet over te dragen op anderen, het is alleen te ontvangen uit de hemel. Religie of moraal kunnen ons dat leven niet geven. Het kan alleen door God, uit de hemel, aan ons op aarde, worden geschonken. Die Geest, die afdaalt van de hemel in het hart van de mens die zich tot Christus bekeert, brengt ons in een levende gemeenschap met God. Zó worden wij veranderde mensen!
Het christenleven, door de Geest, is een hemels leven in deze aardse werkelijkheid. Dat is eigenlijk bijzonder. De Geest gaat Zijn goddelijk werk in ons doen als het Woord, de boodschap van de Bijbel en wel van het Evangelie(!) wordt vernomen (1 Petr. 1:23-25). Het gaat om de verkondiging van Christus. Het moet niet primair gaan óver de Bijbel, hoewel daar veel goede dingen over te zeggen zijn. Het moet gaan, vanuit de Bijbel, over de rijkdom van de Here Jezus Christus. Dán gaat de Geest een werk doen in het hart. Dat noemt de Bijbel wedergeboorte. Dat is een gebeurtenis. O, wat een dag voor een mens die dat mag meemaken. "O happy day, when Jesus washed my sins away" (O blijde dag, toen Jezus mijn zonde weg waste) zegt een bekende spiritual. Die vreugde van die dag staat mij nog steeds helder bij. Al zou een mens nooit meer iets meemaken van God dan is dat genoeg voor de hele levenstijd.
Toch mag daarna nog veel van de Geest ervaren worden in ons leven. We mogen streven naar de gaven charismata van de Geest (Rom. 12:6 - 1 Cor. 14:1). Deze gaven worden bijzonder door de Geest gegeven tot opbouw van de Gemeente. De toetssteen is altijd: wordt ook de vrucht van de Geest gezien, waarvan de eerste de liefde is. Gaven en vrucht sluiten elkaar niet uit, maar in. De inwonende Geest maakt ons bekwaam voor de taak waartoe de Here ons heeft geroepen. Sommigen worden bekwaamd om te besturen, anderen om te preken en onderwijs te geven, weer anderen om te helpen, naast allerlei andere gaven die er zijn. Die gaven zijn nooit bedoeld tot meerdere glorie van het eigen-ik, maar altijd tot opbouw van de Gemeente. Wij wensen u een waarlijk en waardig Pinksterfeest!
Namens de Redactie
Feike ter Velde