Rachab
Henk Schouten • 80 - 2004/05 • Uitgave: 12
Rachab
Israël staat op het punt het beloofde land binnen te trekken. Dat belooft wat. Bijna een halve eeuw geleden waren ze weggetrokken uit Egypte. Er lag een woestijnreis achter hen, die zacht gezegd, enerverend te noemen was. Een hele generatie werd begraven in het zand van de woestijn. Zelfs Mozes, de door God verkoren en aangewezen leider van het volk, mocht het beloofde land niet binnentrekken. Maar nu ligt dan eindelijk het land voor hen open. Het uitverkoren volk mag zich waardig weten om dit land in bezit te nemen. Een plekje voor elke stam, voor elk geslacht en ieder gezin. Maar is waardigheid voldoende, het gaat toch ook en vooral om genade!
Er gebeurt iets opmerkelijks, daar in die eerste stad, Jericho daar woont een hoer. Je kunt natuurlijk wat verzachtende woorden gebruiken, maar deze vrouw is gewoon een publieke vrouw van laag allooi. Met haar wil je niet samen gezien worden; dat schaadt je goede naam en faam. Het opmerkelijke is dat deze vrouw, die je niet wil kennen, door God gekend wordt en God ruimt ook voor haar een plaats in, in het beloofde land. Rachab had niet de moeite en niet de ontberingen van de woestijnreis gehad, maar toch staat ook zij aan de poort van het beloofde land, om dat land mede te beërven. Niet omdat ze het waard zou zijn. Zij is symbool van Gods genade. Zij, de overspelige, die zich prostitueerde, zij mag erbij horen. Dat is genade. Een ander woord kan ik daarvoor niet bedenken. Genade rijk en vrij.
Dat Rachab door genade binnen mag gaan is verwonderlijk, maar zij mag staan in de galerij van geloofshelden, naast mannen als Henoch, Noach en Abraham. Wij zouden dat nooit zo hebben geregisseerd. Een bewijs temeer voor de inspiratie door de Heilige Geest. Gods hart en hand herkennen we hierin.
Misschien is de naamsaanwezigheid van Rachab wel het meest opzienbarende en het meest bemoedigende in de rij van geloofshelden. Zon vrouw hadden we daar nooit verwacht, hoe kon dat nu gebeuren? Dan moeten we de geschiedenis volgen en vooral is van belang de samenvatting daarvan in Hebreeën 11:31, we lezen daar dat Rachab niet is omgekomen met de ongehoorzamen. Haar stad en landgenoten worden ongehoorzamen genoemd. Ongehoorzaam is niet onwetend of onkundig. U mag aannemen, dat het volk schuilend achter de muren van Jericho en nog onbewust van wat komen gaat, heel goed wist wat er gebeurd was met de farao van Egypte en gedetailleerd op de hoogte was van de titanenstrijd in de woestijn met Amelek. Rachab zelf zegt: Ik weet dat de Here u het land gegeven heeft want wij hebben gehoord . Het was bekend dat de strijd tegen Israël een strijd tegen de God van Israël was. Het was bekend, het was gehoord, maar men gehoorzaamde niet. Zij die wel gehoor geven aan Gods woord, zullen genade vinden bij God. Wat ook gedaan werd, hoe het leven ook ingevuld was, welke zonde er ook speelde. In Rachab treffen we een pracht stuk evangelie van genade aan. Wanneer mensen tot gehoorzaamheid komen is er genade!
Ik moest, terwijl ik dit alles in de computer verwerkte, denken aan de toekomst van Israël. Uit de bijbel begrijp ik dat er een moment bepaald is dat de Here Jezus weer voor Zijn volk zal strijden. Tegen het einde van de grote verdrukking, wanneer het duizendjarige rijk voor de deur staat, zal de Here Jezus neerdalen van de Hemel en voor Zijn volk strijden. De antichrist en de door hem verzamelde volken zullen de strijd met de Here Jezus aangaan. Ook van die wereld, dat is onze wereld, moet gezegd worden dat zij ongehoorzaam is . Al deze dingen zijn bekend. De mensen zijn niet onwetend, maar ongehoorzaam. Men heeft het woord van God bespot, verknipt, verafschuwd, genegeerd. Dat is niets anders dan ongehoorzaamheid.
Maar laten we het niet over de mensen hebben, maar over de mens, het individu. Per slot van rekening leven we in het tijdperk van het individualisme. Hoe staat het met die éne, ik bedoel met u? Wanneer de Heilige Geest voortgaat te schrijven en het boek des levens neemt, zal uw naam daarin geschreven staan? Wat daartoe nodig is, is gehoorzaamheid. We leven in het tijdperk van de ongehoorzaamheid. Kinderen luisteren niet meer naar ouders. Volwassenen luisteren niet meer naar gezag. Dat moet ik toch weten en dat maak ik zelf wel uit is zo ongeveer de hoogste norm en moraal. Voor al die mensen is als waarschuwing, in de galerij van geloofshelden, deze grote heldin opgenomen. En wanneer Israël het beloofde land binnentreedt, dan ontvangt ook Rachab de hoer een plekje. Dat is louter alleen op grond van genade.
Wie God aanspreekt op Zijn genade, die komt niet in het oordeel maar wordt gered door Jezus Christus. Wanneer u Mattheüs 1 leest, ziet u verwonderd, in het geslachtregister van de Here Jezus Rachab de hoer. Wat een genade!
ds. Henk Schouten
Israël staat op het punt het beloofde land binnen te trekken. Dat belooft wat. Bijna een halve eeuw geleden waren ze weggetrokken uit Egypte. Er lag een woestijnreis achter hen, die zacht gezegd, enerverend te noemen was. Een hele generatie werd begraven in het zand van de woestijn. Zelfs Mozes, de door God verkoren en aangewezen leider van het volk, mocht het beloofde land niet binnentrekken. Maar nu ligt dan eindelijk het land voor hen open. Het uitverkoren volk mag zich waardig weten om dit land in bezit te nemen. Een plekje voor elke stam, voor elk geslacht en ieder gezin. Maar is waardigheid voldoende, het gaat toch ook en vooral om genade!
Er gebeurt iets opmerkelijks, daar in die eerste stad, Jericho daar woont een hoer. Je kunt natuurlijk wat verzachtende woorden gebruiken, maar deze vrouw is gewoon een publieke vrouw van laag allooi. Met haar wil je niet samen gezien worden; dat schaadt je goede naam en faam. Het opmerkelijke is dat deze vrouw, die je niet wil kennen, door God gekend wordt en God ruimt ook voor haar een plaats in, in het beloofde land. Rachab had niet de moeite en niet de ontberingen van de woestijnreis gehad, maar toch staat ook zij aan de poort van het beloofde land, om dat land mede te beërven. Niet omdat ze het waard zou zijn. Zij is symbool van Gods genade. Zij, de overspelige, die zich prostitueerde, zij mag erbij horen. Dat is genade. Een ander woord kan ik daarvoor niet bedenken. Genade rijk en vrij.
Dat Rachab door genade binnen mag gaan is verwonderlijk, maar zij mag staan in de galerij van geloofshelden, naast mannen als Henoch, Noach en Abraham. Wij zouden dat nooit zo hebben geregisseerd. Een bewijs temeer voor de inspiratie door de Heilige Geest. Gods hart en hand herkennen we hierin.
Misschien is de naamsaanwezigheid van Rachab wel het meest opzienbarende en het meest bemoedigende in de rij van geloofshelden. Zon vrouw hadden we daar nooit verwacht, hoe kon dat nu gebeuren? Dan moeten we de geschiedenis volgen en vooral is van belang de samenvatting daarvan in Hebreeën 11:31, we lezen daar dat Rachab niet is omgekomen met de ongehoorzamen. Haar stad en landgenoten worden ongehoorzamen genoemd. Ongehoorzaam is niet onwetend of onkundig. U mag aannemen, dat het volk schuilend achter de muren van Jericho en nog onbewust van wat komen gaat, heel goed wist wat er gebeurd was met de farao van Egypte en gedetailleerd op de hoogte was van de titanenstrijd in de woestijn met Amelek. Rachab zelf zegt: Ik weet dat de Here u het land gegeven heeft want wij hebben gehoord . Het was bekend dat de strijd tegen Israël een strijd tegen de God van Israël was. Het was bekend, het was gehoord, maar men gehoorzaamde niet. Zij die wel gehoor geven aan Gods woord, zullen genade vinden bij God. Wat ook gedaan werd, hoe het leven ook ingevuld was, welke zonde er ook speelde. In Rachab treffen we een pracht stuk evangelie van genade aan. Wanneer mensen tot gehoorzaamheid komen is er genade!
Ik moest, terwijl ik dit alles in de computer verwerkte, denken aan de toekomst van Israël. Uit de bijbel begrijp ik dat er een moment bepaald is dat de Here Jezus weer voor Zijn volk zal strijden. Tegen het einde van de grote verdrukking, wanneer het duizendjarige rijk voor de deur staat, zal de Here Jezus neerdalen van de Hemel en voor Zijn volk strijden. De antichrist en de door hem verzamelde volken zullen de strijd met de Here Jezus aangaan. Ook van die wereld, dat is onze wereld, moet gezegd worden dat zij ongehoorzaam is . Al deze dingen zijn bekend. De mensen zijn niet onwetend, maar ongehoorzaam. Men heeft het woord van God bespot, verknipt, verafschuwd, genegeerd. Dat is niets anders dan ongehoorzaamheid.
Maar laten we het niet over de mensen hebben, maar over de mens, het individu. Per slot van rekening leven we in het tijdperk van het individualisme. Hoe staat het met die éne, ik bedoel met u? Wanneer de Heilige Geest voortgaat te schrijven en het boek des levens neemt, zal uw naam daarin geschreven staan? Wat daartoe nodig is, is gehoorzaamheid. We leven in het tijdperk van de ongehoorzaamheid. Kinderen luisteren niet meer naar ouders. Volwassenen luisteren niet meer naar gezag. Dat moet ik toch weten en dat maak ik zelf wel uit is zo ongeveer de hoogste norm en moraal. Voor al die mensen is als waarschuwing, in de galerij van geloofshelden, deze grote heldin opgenomen. En wanneer Israël het beloofde land binnentreedt, dan ontvangt ook Rachab de hoer een plekje. Dat is louter alleen op grond van genade.
Wie God aanspreekt op Zijn genade, die komt niet in het oordeel maar wordt gered door Jezus Christus. Wanneer u Mattheüs 1 leest, ziet u verwonderd, in het geslachtregister van de Here Jezus Rachab de hoer. Wat een genade!
ds. Henk Schouten
