Rome

Henk Schouten • 81 - 2005/06 • Uitgave: 17
Rome



Het Romeinse rijk is voor christenen heel belangrijk, omdat het de heersende macht was tijdens het leven van de Here Jezus en de apostelen. De invloed van Rome begon ongeveer 250 v. Chr. en de laatste Romeinse machthebber werd in 1453 gedood. Het Romeinse rijk was het rijk met de grootste politieke invloed ooit. In tegenstelling echter tot de voorgaande koninkrijken, zoals het Babylonische, het Medo-Perzische en het Griekse rijk, is het laatste hoofdstuk van de profetieën over het Romeinse rijk nog niet gesloten. De (nabije) toekomst zal volgens veel bijbelkenners nog een herleving van het Romeinse rijk laten zien, dat zal gebeuren in de vorm van een soort federatie van meerdere landen, die met elkaar het oude Romeinse systeem vormen, inhoudelijk en wellicht ook geografisch. Daarom is het erg belangrijk de profetie met betrekking tot het Romeinse rijk zeer ernstig te nemen.



Vervulde profetieën

Rome, of het Romeinse rijk wordt in het Oude Testament nergens met die naam aangeduid, dit in tegenstelling tot het Nieuwe Testament waar die naam wel voorkomt. Toch zien we onmiskenbaar duidelijke verwijzingen naar Rome. In het bijzonder komen we dit bij Daniël tegen. Het vierde rijk, dat we in het droomgezicht van Nebukadnezar kunnen herkennen is volgens veel bijbeluitleggers Rome. Het was het machtigste rijk, heeft de meeste gebieden aan zich onderworpen en heeft de langste regeerperiode gekend. Gedurende meer dan duizend jaar was het Romeinse rijk de heersende factor in Zuid Europa, West Azië en Noord Afrika, drie continenten! De Middellandse Zee werd een soort Romeins meer. Rome beheerste de toenmaals bekende wereld en continentale verbindingen. We herkennen dit rijk ook in het vierde dier van Daniël 7:7, vreselijk, schrikwekkend en geweldig sterk.

In 63 v. Chr. werd Jeruzalem veroverd door Pompey de Grote (106-48). Wanneer we luisteren naar Daniël 7:7 en dit vergelijken met de enorme expansie van het Romeinse rijk, kunnen we niet anders concluderen, dan dat het inderdaad gaat om dit rijk van keizers en senatoren.



Onvervulde profetieën

We lezen in Daniël 2 en 7 echter ook een aantal zaken, dat hun vervulling nog niet gehad heeft. We moeten ook van de onvervulde profetieën verwachten dat ze letterlijk werkelijkheid zullen worden. Zou het kunnen zijn dat wij in de tijd leven waarin we profetieën tot leven zien komen? In de twee benen van het beeld van Daniël zien we de deling van het rijk in een Oost en West Romeins rijk. We lezen in Daniël 2:34-35 dat een steen, niet door mensenhanden losgemaakt, het beeld aan de voeten treft en verbrijzeld, het hele!! beeld wordt gelijk kaf op een dorsvloer in de zomer, de steen wordt tot een grote berg, die heel de aarde vulde.

Nergens in de geschiedenis zien we iets wat daar op lijkt, het grote rijk viel langzaam uit elkaar. Eerst het West Romeinse rijk, toen Italië door Attila de Hun werd veroverd (451). Het Oost Romeinse rijk werd veel later onderworpen, in 1453 was het Mohammed II, die in Constantinopel, de laatste Romeinse keizer versloeg. Over de tijd tot nu toe, wordt in de bijbel niet gesproken. Die loopt parallel met de geschiedenis van Gods volk Israël. Land en stad werden genomen, ontvolkt en overgelaten aan voorbijtrekkende volken. Israël leek op te gaan in de wereldgeschiedenis. De profeet zwijgt verder. Wel had de profeet al veel eerder deze dingen voorzegd. Maar de terugkeer van Gods volk was aangekondigd. Wij leven in de tijd, dat na die lange stilte er weer beweging is gekomen. We zien hoe het joodse volk uit alle hoeken en gaten terugkeert naar het land, dat aan hun vaderen werd beloofd tot en altijd durende bezitting. Gelijktijdig met deze terugkeer zien we hoe er ook weer beweging komt in de situatie van het oude Romeinse rijk. Velen probeerden dit rijk met geweld weer tot leven te wekken. Dat werkte niet.

Nu zien we hoe door een onzichtbare hand, de volkeren van al die verschillende landen elkaar door overleg en afspraak wel weten te vinden. Het Romeinse rijk staat op uit haar diepe narcose, waar de volkeren zelf nee zeggen tegen die ontwikkeling (de referenda!), gaan regeringen door met hun streven, het lijkt wel of ze niet anders kunnen.

Dit Romeinse rijk zal hersteld worden, opdat ook de laatste profetieën worden vervuld.

Dan denken we aan de steen die zonder toedoen van mensenhanden het beeld verpulveren zal. Dat betekent niet anders dan dat het rijk van de mens vernietigd zal worden. Let er daarbij op dat nadrukkelijk heel het beeld genoemd wordt. Tegelijkertijd het ijzer, het leem, het koper, het zilver en het goud. Zou het kunnen zijn, dat in deze laatste dagen niet alleen het Romeinse rijk herleeft, maar ook die andere koninkrijken nog van zich laten horen? Iran, Irak, ze zijn dagelijks in het nieuws, hoe zal het met Griekenland, Macedonië gaan.



Ook over de steen moet natuurlijk gesproken worden. Dikwijls werd gezegd, die steen dat is de gemeente, de kerk, Gods koninkrijk. Er kwamen ook kerkvorsten en een kerkelijke staat, nota bene in het hart van het Romeinse rijk. Toch ben ik ervan overtuigd, dat met die steen niet de kerk wordt bedoeld. Ik ben er vast van overtuigd, dat met die steen niets en niemand minder bedoeld wordt dan onze Here Jezus, wanneer Hij komt. In Daniël 7 zien we ook, dat het visioen over de vier dieren, overgaat in het aanschouwen van iemand die komt met de wolken des hemels, die eruit zag als een mensenzoon. Hem werd heerschappij gegeven, een eeuwige heerschappij.



We zien hoe in onze tijd al die dingen samenlopen. Herstel en terugkeer van Gods volk, herstel van het Romeinse rijk. Het kan niet lang meer duren, dan zullen we onze Heer zien. Maar wat een verantwoording is dat. Zijn er niet heel veel mensen die de blijde boodschap nog moeten horen? Laten we inspiratie putten uit de belofte van Zijn komst en werken zolang het dag is.

Maranatha, onze Heer zal zeker komen.





Ds. Henk Schouten