Schuldbelijdenis

Jef de Vriese • 80 - 2004/05 • Uitgave: 6
Schuldbelijdenis



In het geestelijk groeiproces schieten we allen tekort. Wij zijn niet alleen schuldig door persoonlijke daadwerkelijke zonde: we zijn dader. Het gaat ook over de gebrokenheid waaraan wij deel hebben door toedoen van anderen en door het feit van in deze gebroken wereld te leven: we zijn slachtoffer. In een geestelijk volwassen gebed leidt dit naar
schuldbelijdenis.

Volwassen schuldgebed is echter wars van het opleggen van schuldgevoelens of emotionele zelfmarteling die blijft steken in uitdrukking van psychische pijn. Dan is het gebed niet meer dan het gebruik van religieuze woorden als zonde en schuld, die uitdrukking geven aan het emotionele onvermogen. Dan is er vanuit de ontmoeting met God geen hoop op herstel.

Gebed is uitdrukking van schuld, van waaruit een weg van hoop ontstaat naar vergeving en bevrijding. Schuldgebed openbaart zonde en onderdrukt de waarheid omtrent het eigen falen niet. Tegelijkertijd gaat in de belijdenis-ontmoeting met God Zijn genade levensveranderend tewerk. Geestelijk berouw bewerken dan inkeer tot heil. Zo is er dan nu geen veroordeling! (Rom. 8:1)



Drs. Jef De Vriese