Simson, hij die op de zon lijkt (3)
Henk Schouten • 86 - 2010 • Uitgave: 20
Simson, de spierballen man van het Oude Testament. Simson, de Schwarzenegger onder de Israëlieten. Simson, de man wiens kracht tot de verbeelding spreekt, houdt ons nog weer bezig. Het zal wel een aardige baby geweest zijn. Er zal weinig verschil geweest zijn tussen hem en zijn vriendjes. Hij groeide op en dat bracht allerlei problemen met zich mee. Simson pubert.
Simson zag een vrouw
Simson wordt gloeiend tot achter de oren en krijgt vlinders in de buik. Simson wordt helemaal onrustig als hij aan het meisje denkt, over haar droomt. Hij ziet voortdurend haar gestalte, hij hoort haar stem, hij ruikt haar haar. Kortom Simson is stapelverliefd. Natuurlijk, in het dorp waar hij was opgegroeid waren wel aardige meisjes. Het waren allemaal goeie vriendinnen, maar dit meisje uit Timna, dat is anders. Maar zijn ouders zien het niet zo zitten.
Ik denk dat Manoah en zijn vrouw zich terecht zorgen maken. Hun zoon kiest een meisje dat niet tot Gods volk behoort. Ze is een Filistijnse, d.w.z. ze hoort niet tot de gelovigen. En ik denk dat Manoah dat heel terecht als een criterium ziet. Veel ouders kennen de zorg van Manoah en zijn vrouw. Wij kennen het spreekwoord: ‘Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.’
Abraham stuurde zijn knecht erop uit om een vrouw voor zijn zoon te zoeken. Abraham zegt dan, “leg dan uw hand onder mijn heup, opdat ik u doe zweren bij de Here, de God des hemels en der aarde, dat gij voor mijn zoon geen vrouw zult nemen uit de dochters der Kanaänieten, in wier midden ik woon” (Genesis 24:3).
Mozes schrijft als wetgever van Israël ook over deze dingen: “Wanneer gij van hun dochters voor uw zonen neemt en zij haar goden overspelig achterna lopen, dan zouden zij tevens uw zonen tot overspelig nalopen van haar goden verleiden” (Exodus 34:16).
De huwelijksrelatie is zo’n innige band, zo’n belangrijke verbintenis, daarvoor moet ieder met zorg, zijn of haar partner kiezen. Hebben we kracht en eenheid als het gaat om de belangrijkste dingen van het leven? Dat is meer dan een leuk figuurtje, of een gave bink. En bovenal, willen we samen de Here dienen? Is dat Oudtestamentisch? Paulus schrijft ons in het Nieuwe Testament dat we geen ongelijk juk moeten aangaan. Het is heel terecht dat Manoah waarschuwt. Waarschuwen wij onze kinderen op dit punt nog wel. Voeden wij onze kinderen ook op dit punt nog wel op? Simson trekt zich niets aan van de argumenten van zijn ouders. Kort, krachtig en vooral eigenwijs is zijn reactie: “Neem háár voor mij, want zij bevalt mij.” Dan wordt het moeilijk voor ouders. Na duidelijke waarschuwing zijn de volwassen geworden kinderen zelf verantwoordelijk, zoals we allemaal zelf verantwoordelijk zijn voor onze daden en keuzes in het leven.
Een leeuw op de weg
Op de zondagsschool gaat zo’n verhaal erin. Een beetje getalenteerd verteller boeit de jonge leventjes met zijn schitterende vertelling. Je ziet het als het ware voor je. De leeuw wordt in tweeën gescheurd. Zou dit verhaal er alleen staan om de spierballen van Simson te tonen? Natuurlijk heeft dit allemaal te maken met Gods plan, God zoekt een aanleiding om Simson op strafexpeditie te sturen naar de Filistijnen. Maar er is meer te leren. We worden menigmaal aangevallen door leeuwen. Dan doemen er problemen op die te groot voor ons zijn. We kennen allemaal wel de klappen in het leven. Klappen wanneer ernstige ziekte je overvalt. Klappen die je krijgt, wanneer je baan op de tocht staat. Klappen die je krijgt in de sfeer van huwelijken en relaties, waaraan je ten gronde kunt gaan. Wat dat betreft is er een eindeloze variëteit aan rampspoed wat ons mensen treffen en ontmoedigen kan. En wat vooral zo ernstig is, zorgen kunnen ons treffen in ons geloofsleven. Zorgen en problemen kunnen relaties tussen mensen aantasten, maar ook de relatie tussen God en mensen komt daardoor soms onder hevige druk. Juist dan is het belangrijk, wanneer zo’n leeuw ons levenspad kruist, vol te zijn met Gods Geest.
De Geest des Heren greep hem aan
Dat is mooi hier, wat we van Simson lezen. In Gods kracht kan hij de strijd aan en de zorg en de onzekerheid tegemoet treden. In Gods kracht zal hij overwinnaar zijn. Veel mensen dragen hun zorg, hun moeite en hun strijd zelf. Ze spreken zich wel in gebed naar God uit, maar ze durven de leeuw niet aan te pakken. Dat is juist dikwijls wat God ons leren wil: doe het maar, Ik ben er bij. Veel mensen wachten op God, maar de Here wacht op ons. De Here God jaagt de leeuw niet weg, maar geeft kracht om de leeuw te overwinnen.
Dat vind ik, dat hier geleerd moet worden. Gods Geest greep Simson aan. In dat benauwde moment liet God hem niet alleen. Wat belangrijk is, is dat we zo’n relatie hebben met de Here, dat Zijn Geest ook werkelijk toegang heeft tot ons leven. Met Hem zullen we meer dan overwinnaars zijn.
Ds. Henk Schouten
Simson zag een vrouw
Simson wordt gloeiend tot achter de oren en krijgt vlinders in de buik. Simson wordt helemaal onrustig als hij aan het meisje denkt, over haar droomt. Hij ziet voortdurend haar gestalte, hij hoort haar stem, hij ruikt haar haar. Kortom Simson is stapelverliefd. Natuurlijk, in het dorp waar hij was opgegroeid waren wel aardige meisjes. Het waren allemaal goeie vriendinnen, maar dit meisje uit Timna, dat is anders. Maar zijn ouders zien het niet zo zitten.
Ik denk dat Manoah en zijn vrouw zich terecht zorgen maken. Hun zoon kiest een meisje dat niet tot Gods volk behoort. Ze is een Filistijnse, d.w.z. ze hoort niet tot de gelovigen. En ik denk dat Manoah dat heel terecht als een criterium ziet. Veel ouders kennen de zorg van Manoah en zijn vrouw. Wij kennen het spreekwoord: ‘Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen.’
Abraham stuurde zijn knecht erop uit om een vrouw voor zijn zoon te zoeken. Abraham zegt dan, “leg dan uw hand onder mijn heup, opdat ik u doe zweren bij de Here, de God des hemels en der aarde, dat gij voor mijn zoon geen vrouw zult nemen uit de dochters der Kanaänieten, in wier midden ik woon” (Genesis 24:3).
Mozes schrijft als wetgever van Israël ook over deze dingen: “Wanneer gij van hun dochters voor uw zonen neemt en zij haar goden overspelig achterna lopen, dan zouden zij tevens uw zonen tot overspelig nalopen van haar goden verleiden” (Exodus 34:16).
De huwelijksrelatie is zo’n innige band, zo’n belangrijke verbintenis, daarvoor moet ieder met zorg, zijn of haar partner kiezen. Hebben we kracht en eenheid als het gaat om de belangrijkste dingen van het leven? Dat is meer dan een leuk figuurtje, of een gave bink. En bovenal, willen we samen de Here dienen? Is dat Oudtestamentisch? Paulus schrijft ons in het Nieuwe Testament dat we geen ongelijk juk moeten aangaan. Het is heel terecht dat Manoah waarschuwt. Waarschuwen wij onze kinderen op dit punt nog wel. Voeden wij onze kinderen ook op dit punt nog wel op? Simson trekt zich niets aan van de argumenten van zijn ouders. Kort, krachtig en vooral eigenwijs is zijn reactie: “Neem háár voor mij, want zij bevalt mij.” Dan wordt het moeilijk voor ouders. Na duidelijke waarschuwing zijn de volwassen geworden kinderen zelf verantwoordelijk, zoals we allemaal zelf verantwoordelijk zijn voor onze daden en keuzes in het leven.
Een leeuw op de weg
Op de zondagsschool gaat zo’n verhaal erin. Een beetje getalenteerd verteller boeit de jonge leventjes met zijn schitterende vertelling. Je ziet het als het ware voor je. De leeuw wordt in tweeën gescheurd. Zou dit verhaal er alleen staan om de spierballen van Simson te tonen? Natuurlijk heeft dit allemaal te maken met Gods plan, God zoekt een aanleiding om Simson op strafexpeditie te sturen naar de Filistijnen. Maar er is meer te leren. We worden menigmaal aangevallen door leeuwen. Dan doemen er problemen op die te groot voor ons zijn. We kennen allemaal wel de klappen in het leven. Klappen wanneer ernstige ziekte je overvalt. Klappen die je krijgt, wanneer je baan op de tocht staat. Klappen die je krijgt in de sfeer van huwelijken en relaties, waaraan je ten gronde kunt gaan. Wat dat betreft is er een eindeloze variëteit aan rampspoed wat ons mensen treffen en ontmoedigen kan. En wat vooral zo ernstig is, zorgen kunnen ons treffen in ons geloofsleven. Zorgen en problemen kunnen relaties tussen mensen aantasten, maar ook de relatie tussen God en mensen komt daardoor soms onder hevige druk. Juist dan is het belangrijk, wanneer zo’n leeuw ons levenspad kruist, vol te zijn met Gods Geest.
De Geest des Heren greep hem aan
Dat is mooi hier, wat we van Simson lezen. In Gods kracht kan hij de strijd aan en de zorg en de onzekerheid tegemoet treden. In Gods kracht zal hij overwinnaar zijn. Veel mensen dragen hun zorg, hun moeite en hun strijd zelf. Ze spreken zich wel in gebed naar God uit, maar ze durven de leeuw niet aan te pakken. Dat is juist dikwijls wat God ons leren wil: doe het maar, Ik ben er bij. Veel mensen wachten op God, maar de Here wacht op ons. De Here God jaagt de leeuw niet weg, maar geeft kracht om de leeuw te overwinnen.
Dat vind ik, dat hier geleerd moet worden. Gods Geest greep Simson aan. In dat benauwde moment liet God hem niet alleen. Wat belangrijk is, is dat we zo’n relatie hebben met de Here, dat Zijn Geest ook werkelijk toegang heeft tot ons leven. Met Hem zullen we meer dan overwinnaars zijn.
Ds. Henk Schouten
