Spannende tijden
Jan van Barneveld • 78 - 2002/03 • Uitgave: 22
Onze koningin heeft in haar kerstboodschap opmerkelijke dingen gezegd. Zij bracht gevoelens van veel landgenoten onder woorden toen ze zei: "Wij leven in een verwarrende tijd, vol onrust en onbestemde angstgevoelens". We leven in een spannende tijd. Door Gods genade weten wij de Weg uit al die onbestemde angstgevoelens. Wij zien dwars door die verwarring heen de machtige Hand van God in ontwikkelingen van onze tijd. Komende maanden wordt het heel spannend. De politieke onderhandelingen rond de kabinetsformatie zouden wel eens bepalend kunnen zijn voor de toekomst van ons land en ons volk. Bepalend in een heel definitieve zin wat betreft oordeel of genadig uitstel van de Here God. Koningin Beatrix zei ook: "De grenzen van het toelaatbare liggen vast in wetten". Door een serie goddeloze wetten zijn door God bepaalde grenzen verlegd en heeft ons land zwaar gezondigd tegen de Almachtige. Grenzen zijn overschreden en het oordeel van Sodom staat voor de deur. Krijgt Nederland, wellicht door een CDA-kabinet (mogelijk met inbreng van de CU) nog één kans die wetten terug te draaien en om normen en waarden naar Gods inzettingen om te buigen? Kan er nog een dam opgeworpen worden tegen de verloedering van de samenleving, waar Hare Majesteit over sprak? We gaan spannende weken tegemoet. Weken, waarin onze intense voorbede wel eens een beslissende rol zouden kunnen spelen voor ons land.
Nog meer spanning
Dinsdag de 28e zijn er verkiezingen in Israël. Ook daar staat er veel op het spel. Laten we niet vergeten te bidden dat Israël een regering krijgt die naar Gods geboden handelt. Dan is er nog iets belangrijks: De hele wereld roept om een Palestijnse staat in Gods land. De afgelopen 55 jaar heeft de God van Israël herhaaldelijk duidelijk gemaakt dat zo’n Palestijnse staat niet naar Zijn wil is. Israël heeft, net als ons land, een regering nodig die moedig en vast de weg van de Here God en Zijn Woord gaat. Linkse partijen in ons land hebben het afgelopen jaar tijdens hun oppositie duidelijk gemaakt dat Israël van hen niet veel begrip en sympathie heeft te verwachten. Als onze nieuwe regering de moed en genoeg ruggengraat heeft om tegen de stroom van de Europese Unie, van de Verenigde Naties en van de rijke olielanden in, Israël te steunen, mogen we nog op een zegen in de vorm van uitstel van het oordeel voor ons land hopen. Want hoe dan ook, Gods plannen met Israël en met de wereld gaan door. Hij is begonnen met de verlossing van Zijn volk en zal dit werk ook voltooien. Hij is ook begonnen met "Zijn oordelen, die over de ganse aarde gaan" (Psalm 105:7). In Zijn grote genade is er ruimte voor uitstel. Denk alleen maar aan Ninevé!
De God van het uitstel
Als de Here God een volk gaat oordelen, wordt vaak een vergelijking met Sodom gemaakt. Sodom is voorbeeld voor allen (landen en personen) die goddeloos leven (zie 2Petrus 2:6 en Judas 7). Landen die met Sodom worden vergeleken en geoordeeld werden zijn: Israël, Babel (Jes. 13:19 en Jer. 50:40), Edom (Jer. 49:18) en Moab en Ammon (Zefanja 2:9). Ons land is hard op weg naar Sodom. Sommige kerken en christenen gedragen zich als Lot in Sodom in plaats van zich biddend in te zetten voor de redding van ons land. Als we deze voorbeelden uit de (bijbelse) geschiedenis naast ons land zetten, kunnen we ons alleen maar verbazen over de grote genade van God, die ons al zo lang uitstel heeft gegeven. Terwijl wij, christenen, hopelijk nog een laatste kans krijgen als het CDA (met de CU?) regeringsverantwoordelijkheid krijgt. De Here God is een God van genadig uitstel, maar niet van afstel. Dat geldt voor de onbekeerde zondaar, en ook voor een land.
Voorwaarden
Als we bijbels handelen zullen we bijbelse resultaten zien. Veel in de Schrift is ons ten voorbeeld geschied. Heel wat keren lezen we hoe God in Zijn genade een oordeel uitstelde. Denk bijvoorbeeld aan Ninevé, dat geen 40 dagen maar zo'n 120 jaar uitstel kreeg. De geschiedenis van het Tweestammenrijk, van Juda, is vol van Gods genadige uitstel. In 722 voor Christus werd het Tienstammenrijk door de Assyriërs onder de voet gelopen en in ballingschap gevoerd. In die tijd regeerde Hizkia (727-698) over Juda. Assyrië had toen ook bijna heel Juda veroverd. Op Jeruzalem na. Maar koning Hizkia was een zeer gelovig man en samen met de Levieten bracht hij een omkeer en er kwam een opwekking. De vijand trok weg, er was nog een toekomst voor Juda. Koning Manasse maakte het wel heel goddeloos bont. Het land werd weer veroverd, Manasse werd met kettingen geboeid en naar Babel gesleurd. Hij bekeerde zich, deed de afgoden weg en er was weer genadig uitstel van God. Toen ging het weer mis en het was de vrome koning Josia, onder wiens regering een opwekking kwam en het land kreeg tot 586 voor Christus uitstel. Toen was er geen uitstel meer, en Nebukadnezar verwoestte het land en de Tempel. Er zijn dus voorwaarden: Verootmoediging, bekering en afzweren van de afgoden van onze tijd.
Bijeenkomst
In deze spannende tijden speelt de Gemeente van Christus dus ook een belangrijke rol. Veel christenen in ons land ervaren eenzelfde ongerustheid als onze koningin. Ik heb het gevoel dat we de komende maanden een beslissend keerpunt zullen passeren. Oordeel of uitstel. Niet alleen voor ons land, maar ook voor de hele wereld. Er is een klein teken van hoop, want de laatste jaren wordt er steeds meer gebeden voor deze ernstige situatie. De le februari is het 50 jaar geleden dat ons land getroffen werd door de watersnoodramp. In Dordrecht is er een verootmoedigingssamenkomst, waarin de organisatoren stil willen staan bij de ernstige situatie waarin Gods gemeente in Nederland verkeert. Immers, opwekking begint bij de gemeente van Christus en uitstel van het oordeel wordt afgesmeekt door de gemeente van een land.
drs. Jan van Barneveld
Nog meer spanning
Dinsdag de 28e zijn er verkiezingen in Israël. Ook daar staat er veel op het spel. Laten we niet vergeten te bidden dat Israël een regering krijgt die naar Gods geboden handelt. Dan is er nog iets belangrijks: De hele wereld roept om een Palestijnse staat in Gods land. De afgelopen 55 jaar heeft de God van Israël herhaaldelijk duidelijk gemaakt dat zo’n Palestijnse staat niet naar Zijn wil is. Israël heeft, net als ons land, een regering nodig die moedig en vast de weg van de Here God en Zijn Woord gaat. Linkse partijen in ons land hebben het afgelopen jaar tijdens hun oppositie duidelijk gemaakt dat Israël van hen niet veel begrip en sympathie heeft te verwachten. Als onze nieuwe regering de moed en genoeg ruggengraat heeft om tegen de stroom van de Europese Unie, van de Verenigde Naties en van de rijke olielanden in, Israël te steunen, mogen we nog op een zegen in de vorm van uitstel van het oordeel voor ons land hopen. Want hoe dan ook, Gods plannen met Israël en met de wereld gaan door. Hij is begonnen met de verlossing van Zijn volk en zal dit werk ook voltooien. Hij is ook begonnen met "Zijn oordelen, die over de ganse aarde gaan" (Psalm 105:7). In Zijn grote genade is er ruimte voor uitstel. Denk alleen maar aan Ninevé!
De God van het uitstel
Als de Here God een volk gaat oordelen, wordt vaak een vergelijking met Sodom gemaakt. Sodom is voorbeeld voor allen (landen en personen) die goddeloos leven (zie 2Petrus 2:6 en Judas 7). Landen die met Sodom worden vergeleken en geoordeeld werden zijn: Israël, Babel (Jes. 13:19 en Jer. 50:40), Edom (Jer. 49:18) en Moab en Ammon (Zefanja 2:9). Ons land is hard op weg naar Sodom. Sommige kerken en christenen gedragen zich als Lot in Sodom in plaats van zich biddend in te zetten voor de redding van ons land. Als we deze voorbeelden uit de (bijbelse) geschiedenis naast ons land zetten, kunnen we ons alleen maar verbazen over de grote genade van God, die ons al zo lang uitstel heeft gegeven. Terwijl wij, christenen, hopelijk nog een laatste kans krijgen als het CDA (met de CU?) regeringsverantwoordelijkheid krijgt. De Here God is een God van genadig uitstel, maar niet van afstel. Dat geldt voor de onbekeerde zondaar, en ook voor een land.
Voorwaarden
Als we bijbels handelen zullen we bijbelse resultaten zien. Veel in de Schrift is ons ten voorbeeld geschied. Heel wat keren lezen we hoe God in Zijn genade een oordeel uitstelde. Denk bijvoorbeeld aan Ninevé, dat geen 40 dagen maar zo'n 120 jaar uitstel kreeg. De geschiedenis van het Tweestammenrijk, van Juda, is vol van Gods genadige uitstel. In 722 voor Christus werd het Tienstammenrijk door de Assyriërs onder de voet gelopen en in ballingschap gevoerd. In die tijd regeerde Hizkia (727-698) over Juda. Assyrië had toen ook bijna heel Juda veroverd. Op Jeruzalem na. Maar koning Hizkia was een zeer gelovig man en samen met de Levieten bracht hij een omkeer en er kwam een opwekking. De vijand trok weg, er was nog een toekomst voor Juda. Koning Manasse maakte het wel heel goddeloos bont. Het land werd weer veroverd, Manasse werd met kettingen geboeid en naar Babel gesleurd. Hij bekeerde zich, deed de afgoden weg en er was weer genadig uitstel van God. Toen ging het weer mis en het was de vrome koning Josia, onder wiens regering een opwekking kwam en het land kreeg tot 586 voor Christus uitstel. Toen was er geen uitstel meer, en Nebukadnezar verwoestte het land en de Tempel. Er zijn dus voorwaarden: Verootmoediging, bekering en afzweren van de afgoden van onze tijd.
Bijeenkomst
In deze spannende tijden speelt de Gemeente van Christus dus ook een belangrijke rol. Veel christenen in ons land ervaren eenzelfde ongerustheid als onze koningin. Ik heb het gevoel dat we de komende maanden een beslissend keerpunt zullen passeren. Oordeel of uitstel. Niet alleen voor ons land, maar ook voor de hele wereld. Er is een klein teken van hoop, want de laatste jaren wordt er steeds meer gebeden voor deze ernstige situatie. De le februari is het 50 jaar geleden dat ons land getroffen werd door de watersnoodramp. In Dordrecht is er een verootmoedigingssamenkomst, waarin de organisatoren stil willen staan bij de ernstige situatie waarin Gods gemeente in Nederland verkeert. Immers, opwekking begint bij de gemeente van Christus en uitstel van het oordeel wordt afgesmeekt door de gemeente van een land.
drs. Jan van Barneveld
