Spanning en Hoop
Jan van Barneveld • 79 - 2003/04 • Uitgave: 23
Voor ons, Nederlandse Christenen, voor kerken en gemeentes, zijn er twee uitermate urgente zaken, die onze directe aandacht vragen. Twee kwesties die van levensbelang zijn, vallen deze maand en de komende maanden samen. Het betreft twee volken in grote nood. Het ene volk, Israël, voelt en ondergaat die nood. Voor dat volk, voor Israël, is er hoop. Het andere volk, Nederland, bevindt zich in de situatie van Sodom, vlak voordat Lot en zijn gezin door twee engelen de stad werden uitgesleurd. Alleen als wij, kerk van Jezus Christus, onze plaats en verantwoordelijkheid zien is er nog hoop voor ons land. Waarom spelen die ‘urgente zaken’ juist deze en de komend maanden? Waarom deze misschien wat dramatische aanzet van dit artikel? Het ziet ernaar uit dat verschillende, enorme spanningen in het Midden-Oosten, binnenkort tot een uitbarsting zullen komen. Zo’n explosie kan wereldwijd grote gevolgen hebben. De (oordeels)paarden uit Openbaring 6 kunnen dan zomaar losbreken. Ook over ons land. De grote nood van ons land is ons allen bekend. We kunnen ons alleen maar dankbaar verbazen over het buitengewoon genadige geduld dat de Here God tot nu toe met ons heeft gehad. Maar er komt ook een tijd van het ‘geen uitstel meer’. We lichten enkele spanningsvelden in en rond Israël kort toe. De Gemeente speelt hierbij een toenemend belangrijke rol. Deze rol houdt ook verband met de nood van ons land.
Spanning P.A.
In de zogenaamde Palestijnse gebieden, beter gezegd in Gaza, Judea en Samaria, staat het op springen. De maatregelen van de Israëlische regering tegen het terrorisme blijken tamelijk effectief te zijn. Het volgende tabelletje geeft een duidelijk beeld:
----------------------------- 2002 2003
Terroristische aanvallen 5.301 3.838
Dodelijke slachtoffers 451 213
De veiligheidsmuur en het aanpakken van de terroristische infrastructuur van de 12-14 Palestijnse bendes blijken te werken. Toch waren er vanaf het begin van de intifada, september 2000 tot eind 2003, bijna 20.000 terroristische aanslagen, die aan Israëlische kant 900 dodelijke slachtoffers (632 burgers) en ruim 6000 gewonden (4274 burgers) kostten. Het dreigement van Sharon eenzijdig een eind te maken aan het conflict heeft onrust gebracht in de Palestijnse kampen. Arafat heeft weer eens aangekondigd om een Palestijnse staat uit te roepen met Jeruzalem als hoofdstad. Hij moet wel iets doen, want Hamas dreigt de leidende rol van Arafat’s al-Fatah partij over te nemen. Zijn veiligheidstroepen zijn de situatie niet meer meester. Steeds vaker raken de terroristenbendes met elkaar slaags. De verwarring wordt steeds groter. Het ligt voor de hand dat er iets gaat gebeuren. Ernstige aanslagen, een Palestijnse staat of gewelddadige onderlinge strijd? We weten het niet. De spanningen in de ‘gebieden’ zullen tot een uitbarsting komen. Wat zal er gebeuren als de ziekelijke Arafat sterft? We zien ook nu bijbelse toestanden. Vaak bracht de God van Israël de vijand in verwarring. Denk bijvoorbeeld aan de strijd van Jozua tegen de vijf koningen van Kanaän (Jozua 10:10), Barak tegen de Kanaänitische generaal Sisera (Richt. 4:15), Samuel tegen de Filistijnen (1 Sam .7:10), koning Josafat tegen drie volken (2 Kro. 20:1,2,22,23). We bidden met Israël: ‘Breng hen in verwarring’ en ‘Laten beschaamd en schaamrood worden die mij naar het leven staan’ (Psalm 70:3.
Spanning: VS en CIA
In een rapport van de Amerikaanse inlichtingendienst, CIA (december 2003), staat, dat voor 2020 geen vredesregeling verwacht wordt. Men ziet eerder een oorlog uitbreken tussen Syrië en Israël, waarbij mogelijk ABCwapens (atoomwapens, biologische en chemische wapens) gebruikt zullen worden. Zo’n oorlog zal wereldwijde gevolgen hebben. De druk van de VS op Israël om nederzettingen te ontruimen en een Palestijnse staat te erkennen is groot. Veel Israëli’s hebben het gevoel dat Israël z’n onafhankelijkheid aan de VS heeft verkocht voor een valse veiligheid. Ambassadeur Kurzner van de VS ‘heerst’ in Israël als een soort gouverneur. Als de VS Israël laat vallen, zal de God van Israël de VS laten vallen. Ook dat zal grote en gevaarlijke gevolgen hebben voor Israël en voor heel de wereld. Veel bijbelgetrouwe Christenen in de VS zijn zich dit bewust. Er is niet alleen veel gebed, maar ook politieke activiteit om Bush en zijn regering tot andere gedachten te brengen.
Spanning: Israël
Zondag de 11e januari was er in Tel Aviv een grote demonstratie (120.000-150.000 mensen) tegen de plannen van Sharon om nederzettingen te ontruimen en eenzijdig uit grote delen van Judea en Samaria terug te trekken. De situatie is eigenlijk te dwaas om echt te zijn. Overal in de wereld verliezen de terroristen terrein. Saddam Hoessein zit in de gevangenis. Terroristenstaten zoals Lybië, Syrië en Noord Korea proberen ‘zoete broodjes te bakken’ met de VS. Alleen van Israël wordt geëist terrorisme en moord te belonen met terugtrekking en een staat. Het is onvoorstelbaar als straks het Israëlische leger gaat doen wat de Arabische vijanden al die jaren van terreur niet is gelukt: Joodse gezinnen wegslepen uit hun huizen. De verdeeldheid in Israël is groot. Velen realiseren zich dat een Palestijnse staat de problemen niet zal oplossen. De haat tegen Israël zit te diep. Palestijnse kinderen krijgen het antisemitisme met de moedermelk ingegoten. Over de veiligheidsmuur heen, en vanuit een eigen staat zullen terroristengroepen andere wegen vinden om hun terreur voort te zetten. Bovendien zullen er honderdduizenden Palestijnen uit omringende Arabische landen naar die nieuwe staat vluchten en meewerken aan de strijd tegen Israël. Levensonderhoud en economie zijn voor hen geen probleem. De Arabische staten, de VN, de EU en zelfs de VS zullen doorgaan met het financieren van die terreur. Er is geen andere weg naar vrede dan de Weg naar boven, waar de God van Israël troont en vanwaar de Messias zal komen. Onderweg naar die Weg zoekt Israël onze steun. In het vorige nummer van Het Zoeklicht hebt u kunnen lezen dat de Knesset een commissie in het leven heeft geroepen om de relaties met Christelijke Israëlgroepen te verstevigen. Op het niveau van ons, ‘gewone gelovigen’ doen de orthodoxe rabbijn Victor Mordecai en andere Joodse leiders hetzelfde.
Spanning: Islam
De strijd om Israël is een geestelijke strijd. Victor Mordecai legde onlangs in een serie lezingen uit dat ‘Geestelijke leiders van de Islam tot de volgende conclusie zijn gekomen: Indien de moslims Israël en Jeruzalem weten te vernietigen en Joden en Christenen doden, dan is Allah de ware god. Indien Joden en Christenen Mekka vernietigen is YHVH de ware God. Moslims moeten dan ook bewijzen dat Allah groter is dan YHWH en Jezus. Vandaar de kreet ‘Allah Akbar’, ‘Allah is groter’. Mordecai verwacht dat de Arabische Moslimlanden binnenkort een kernoorlog tegen Israël zullen beginnen. Dan zal de Kaäba in Mekka worden vernietigd en de Messias Zich openbaren. Ontroerend en diep was zijn opmerking:‘Als Hij komt zullen allen naar Zijn handen kijken’. Mordecai besloot zijn lezing met de mededeling dat hij waarschijnlijk niet terugkomt vanwege de verwachte kernoorlog en de komst van de Messias.
Spanning: Nederland
Ook voor ons land is de toestand buitengewoon spannend, zelfs van levensbelang. Hoe lang hebben we nog, voordat er nog meer waarschuwende oordelen over dit land gaan komen? Als de Nederlandse kerk geen biddende kerk wordt, is er geen hoop en geen toekomst meer voor ons land en volk. Het is verbijsterend dat slechts zo’n 5% van de Nederlandse Christenen naar een bidstond gaat. Het is onbegrijpelijk dat de meeste kerken niet eens een bidstond hebben. Terwijl de nood ons tot de lippen is gekomen. Ook binnen veel gemeentes is de nood groot. Ziektes, problemen, scheuringen, lauwheid, bitterheid en valse leringen krijgen bijna de overhand. Bidstonden zijn de motor voor de gemeente, een zegen voor ons volk en voor Israël. Zo komen de nood van twee volken bij elkaar. Laat elke kerk een bidstond beginnen.
Daar wordt gebeden voor de eigen noden, voor Nederland en voor Israël. Misschien zal er zo nog zegen voor ons overblijven.
Spanning P.A.
In de zogenaamde Palestijnse gebieden, beter gezegd in Gaza, Judea en Samaria, staat het op springen. De maatregelen van de Israëlische regering tegen het terrorisme blijken tamelijk effectief te zijn. Het volgende tabelletje geeft een duidelijk beeld:
----------------------------- 2002 2003
Terroristische aanvallen 5.301 3.838
Dodelijke slachtoffers 451 213
De veiligheidsmuur en het aanpakken van de terroristische infrastructuur van de 12-14 Palestijnse bendes blijken te werken. Toch waren er vanaf het begin van de intifada, september 2000 tot eind 2003, bijna 20.000 terroristische aanslagen, die aan Israëlische kant 900 dodelijke slachtoffers (632 burgers) en ruim 6000 gewonden (4274 burgers) kostten. Het dreigement van Sharon eenzijdig een eind te maken aan het conflict heeft onrust gebracht in de Palestijnse kampen. Arafat heeft weer eens aangekondigd om een Palestijnse staat uit te roepen met Jeruzalem als hoofdstad. Hij moet wel iets doen, want Hamas dreigt de leidende rol van Arafat’s al-Fatah partij over te nemen. Zijn veiligheidstroepen zijn de situatie niet meer meester. Steeds vaker raken de terroristenbendes met elkaar slaags. De verwarring wordt steeds groter. Het ligt voor de hand dat er iets gaat gebeuren. Ernstige aanslagen, een Palestijnse staat of gewelddadige onderlinge strijd? We weten het niet. De spanningen in de ‘gebieden’ zullen tot een uitbarsting komen. Wat zal er gebeuren als de ziekelijke Arafat sterft? We zien ook nu bijbelse toestanden. Vaak bracht de God van Israël de vijand in verwarring. Denk bijvoorbeeld aan de strijd van Jozua tegen de vijf koningen van Kanaän (Jozua 10:10), Barak tegen de Kanaänitische generaal Sisera (Richt. 4:15), Samuel tegen de Filistijnen (1 Sam .7:10), koning Josafat tegen drie volken (2 Kro. 20:1,2,22,23). We bidden met Israël: ‘Breng hen in verwarring’ en ‘Laten beschaamd en schaamrood worden die mij naar het leven staan’ (Psalm 70:3.
Spanning: VS en CIA
In een rapport van de Amerikaanse inlichtingendienst, CIA (december 2003), staat, dat voor 2020 geen vredesregeling verwacht wordt. Men ziet eerder een oorlog uitbreken tussen Syrië en Israël, waarbij mogelijk ABCwapens (atoomwapens, biologische en chemische wapens) gebruikt zullen worden. Zo’n oorlog zal wereldwijde gevolgen hebben. De druk van de VS op Israël om nederzettingen te ontruimen en een Palestijnse staat te erkennen is groot. Veel Israëli’s hebben het gevoel dat Israël z’n onafhankelijkheid aan de VS heeft verkocht voor een valse veiligheid. Ambassadeur Kurzner van de VS ‘heerst’ in Israël als een soort gouverneur. Als de VS Israël laat vallen, zal de God van Israël de VS laten vallen. Ook dat zal grote en gevaarlijke gevolgen hebben voor Israël en voor heel de wereld. Veel bijbelgetrouwe Christenen in de VS zijn zich dit bewust. Er is niet alleen veel gebed, maar ook politieke activiteit om Bush en zijn regering tot andere gedachten te brengen.
Spanning: Israël
Zondag de 11e januari was er in Tel Aviv een grote demonstratie (120.000-150.000 mensen) tegen de plannen van Sharon om nederzettingen te ontruimen en eenzijdig uit grote delen van Judea en Samaria terug te trekken. De situatie is eigenlijk te dwaas om echt te zijn. Overal in de wereld verliezen de terroristen terrein. Saddam Hoessein zit in de gevangenis. Terroristenstaten zoals Lybië, Syrië en Noord Korea proberen ‘zoete broodjes te bakken’ met de VS. Alleen van Israël wordt geëist terrorisme en moord te belonen met terugtrekking en een staat. Het is onvoorstelbaar als straks het Israëlische leger gaat doen wat de Arabische vijanden al die jaren van terreur niet is gelukt: Joodse gezinnen wegslepen uit hun huizen. De verdeeldheid in Israël is groot. Velen realiseren zich dat een Palestijnse staat de problemen niet zal oplossen. De haat tegen Israël zit te diep. Palestijnse kinderen krijgen het antisemitisme met de moedermelk ingegoten. Over de veiligheidsmuur heen, en vanuit een eigen staat zullen terroristengroepen andere wegen vinden om hun terreur voort te zetten. Bovendien zullen er honderdduizenden Palestijnen uit omringende Arabische landen naar die nieuwe staat vluchten en meewerken aan de strijd tegen Israël. Levensonderhoud en economie zijn voor hen geen probleem. De Arabische staten, de VN, de EU en zelfs de VS zullen doorgaan met het financieren van die terreur. Er is geen andere weg naar vrede dan de Weg naar boven, waar de God van Israël troont en vanwaar de Messias zal komen. Onderweg naar die Weg zoekt Israël onze steun. In het vorige nummer van Het Zoeklicht hebt u kunnen lezen dat de Knesset een commissie in het leven heeft geroepen om de relaties met Christelijke Israëlgroepen te verstevigen. Op het niveau van ons, ‘gewone gelovigen’ doen de orthodoxe rabbijn Victor Mordecai en andere Joodse leiders hetzelfde.
Spanning: Islam
De strijd om Israël is een geestelijke strijd. Victor Mordecai legde onlangs in een serie lezingen uit dat ‘Geestelijke leiders van de Islam tot de volgende conclusie zijn gekomen: Indien de moslims Israël en Jeruzalem weten te vernietigen en Joden en Christenen doden, dan is Allah de ware god. Indien Joden en Christenen Mekka vernietigen is YHVH de ware God. Moslims moeten dan ook bewijzen dat Allah groter is dan YHWH en Jezus. Vandaar de kreet ‘Allah Akbar’, ‘Allah is groter’. Mordecai verwacht dat de Arabische Moslimlanden binnenkort een kernoorlog tegen Israël zullen beginnen. Dan zal de Kaäba in Mekka worden vernietigd en de Messias Zich openbaren. Ontroerend en diep was zijn opmerking:‘Als Hij komt zullen allen naar Zijn handen kijken’. Mordecai besloot zijn lezing met de mededeling dat hij waarschijnlijk niet terugkomt vanwege de verwachte kernoorlog en de komst van de Messias.
Spanning: Nederland
Ook voor ons land is de toestand buitengewoon spannend, zelfs van levensbelang. Hoe lang hebben we nog, voordat er nog meer waarschuwende oordelen over dit land gaan komen? Als de Nederlandse kerk geen biddende kerk wordt, is er geen hoop en geen toekomst meer voor ons land en volk. Het is verbijsterend dat slechts zo’n 5% van de Nederlandse Christenen naar een bidstond gaat. Het is onbegrijpelijk dat de meeste kerken niet eens een bidstond hebben. Terwijl de nood ons tot de lippen is gekomen. Ook binnen veel gemeentes is de nood groot. Ziektes, problemen, scheuringen, lauwheid, bitterheid en valse leringen krijgen bijna de overhand. Bidstonden zijn de motor voor de gemeente, een zegen voor ons volk en voor Israël. Zo komen de nood van twee volken bij elkaar. Laat elke kerk een bidstond beginnen.
Daar wordt gebeden voor de eigen noden, voor Nederland en voor Israël. Misschien zal er zo nog zegen voor ons overblijven.
