Spreuken 4:23-27
Els ter Welle • 83 - 2007 • Uitgave: 14
Spreuken
Behoed uw hart bovenal wat te bewaren is , doe weg de valsheid van mond..., laat uw oogopslag rechtuit zijn , houd uw voet verwijderd van het kwade.
Spreuken 4:23-27
Het is zo belangrijk om te zien dat het hart de oorsprong is van het leven. Van daaruit worden al onze bewegingen aangestuurd. Het is echter niet zo dat, als we ons innerlijk bewaken, we naar de rest niet hoeven om te kijken. Dat zien we heel duidelijk in de verzen van deze keer. Onze mond (oor), oog en voet zijn de toegangspoorten tot ons hart en oefenen daar hun invloed. Spreuken 18:20 zegt bijv.: Van de vrucht van iemands mond wordt zijn binnenste verzadigd. Hier is de gewone volgorde van Spreuken dus omgekeerd: niet van het hart naar de mond, maar van de mond naar het hart. Goede woorden verkwikken ons hart, verkeerde woorden maken ons hart onrein en onrustig. En zo is het ook met wat we onszelf toestaan om te zien en om te horen en waar we kiezen om te gaan. Het werkt als communicerende vaten, het staat in verbinding met elkaar. Ons uiterlijk gedrag beïnvloedt dus ons innerlijk.
Maar! Om spreken en handelen onder controle proberen te houden zonder dat ons hart is gereinigd en bevrijd, is water naar de zee dragen. Daar lopen humanisten enorm tegen aan. Heel veel pogingen om goed te leven stranden doordat de verhoogde inspanning faalt. Natuurlijk is het belangrijk om onze menslijke mogelijkheden ten volle uit te buiten. Maar de gevallen mens kan het niet alleen. Het gaat erom hoe we van binnen zijn en van daaruit naar buiten doen. Het innerlijke en het uiterlijke leven moeten in evenwicht zijn met elkaar. Dat eist oprechtheid.
De buitenkant fatsoeneren is niet voldoende. Dat deden de Farizeeën. Ze verstonden de kunst zich goed voor te doen en hun imago op te houden. Jezus noemt hen witgepleisterde graven. Van buiten leken ze wit, maar van binnen waren ze vol onreinheid. Jezus prikte er zo doorheen. En dat doet Hij ook bij ons.
Een leven dat God welgevallig is, vergt meer dan het overnemen van een bepaalde gedragslijn. Het gaat niet zonder de innerlijke verandering door de Heilige Geest en het verlossende werk van Jezus. Het is dus niet meer moeite doen, maar u meer overgeven aan God!
Els ter Welle
Behoed uw hart bovenal wat te bewaren is , doe weg de valsheid van mond..., laat uw oogopslag rechtuit zijn , houd uw voet verwijderd van het kwade.
Spreuken 4:23-27
Het is zo belangrijk om te zien dat het hart de oorsprong is van het leven. Van daaruit worden al onze bewegingen aangestuurd. Het is echter niet zo dat, als we ons innerlijk bewaken, we naar de rest niet hoeven om te kijken. Dat zien we heel duidelijk in de verzen van deze keer. Onze mond (oor), oog en voet zijn de toegangspoorten tot ons hart en oefenen daar hun invloed. Spreuken 18:20 zegt bijv.: Van de vrucht van iemands mond wordt zijn binnenste verzadigd. Hier is de gewone volgorde van Spreuken dus omgekeerd: niet van het hart naar de mond, maar van de mond naar het hart. Goede woorden verkwikken ons hart, verkeerde woorden maken ons hart onrein en onrustig. En zo is het ook met wat we onszelf toestaan om te zien en om te horen en waar we kiezen om te gaan. Het werkt als communicerende vaten, het staat in verbinding met elkaar. Ons uiterlijk gedrag beïnvloedt dus ons innerlijk.
Maar! Om spreken en handelen onder controle proberen te houden zonder dat ons hart is gereinigd en bevrijd, is water naar de zee dragen. Daar lopen humanisten enorm tegen aan. Heel veel pogingen om goed te leven stranden doordat de verhoogde inspanning faalt. Natuurlijk is het belangrijk om onze menslijke mogelijkheden ten volle uit te buiten. Maar de gevallen mens kan het niet alleen. Het gaat erom hoe we van binnen zijn en van daaruit naar buiten doen. Het innerlijke en het uiterlijke leven moeten in evenwicht zijn met elkaar. Dat eist oprechtheid.
De buitenkant fatsoeneren is niet voldoende. Dat deden de Farizeeën. Ze verstonden de kunst zich goed voor te doen en hun imago op te houden. Jezus noemt hen witgepleisterde graven. Van buiten leken ze wit, maar van binnen waren ze vol onreinheid. Jezus prikte er zo doorheen. En dat doet Hij ook bij ons.
Een leven dat God welgevallig is, vergt meer dan het overnemen van een bepaalde gedragslijn. Het gaat niet zonder de innerlijke verandering door de Heilige Geest en het verlossende werk van Jezus. Het is dus niet meer moeite doen, maar u meer overgeven aan God!
Els ter Welle
