Spreuken 7:16-18
Els ter Welle • 88 - 2012 • Uitgave: 9
‘Met dekens heb ik mijn bed bedekt, met bonte spreien van Egyptisch linnen. Kom laten we zwelgen in minne tot de morgen toe, en genieten van liefde.’
Spreuken 7:16-18
Uit een uitgebreid onderzoek dat begin vorig jaar werd gehouden, is gebleken dat mensen die hun geloof achter zich hebben gelaten, meer genieten van seks. Zij hebben minder last van schuldgevoelens…
Helaas zijn er gelovigen die onterecht schuld ervaren op het gebied van seksualiteit. Jammer! Er is in de kerkgeschiedenis iets fout gegaan waarvan we soms nog de wrange vruchten plukken.
In de tijd waarin het Nieuwe Testament is geschreven heerste er in het Romeinse Rijk een enorme zedenverwildering. Er vonden afschuwelijke seksuele uitspattingen plaats. De gelovigen stonden echter voor een rein en monogaam leven. In hun strijd tegen dit seksuele verval vonden ze bondgenoten onder de heidenen die ook verontrust waren over de gang van zaken. Deze mensen (gnostici) verachtten het lichamelijke. Zij vonden dat men zich moest onthouden van genoegens, zoals seksualiteit, wijn, vlees en dergelijke. Omdat ze hetzelfde doel nastreefden, sloten deze heidenen een verbond met de christenen. Het heeft de kerk veel kwaad gedaan op het gebied van de seksuele moraal! Want gelovigen werden met het gnostische denken geïnfecteerd.
In 1 Timoteüs 4:3-4 stelt Paulus dit stevig aan de kaak. Hij noemt het een dwaalleer! En de gelovigen die mensen lichamelijke genoegens verbieden, noemt hij huichelachtige leugenaars. Hij zegt: ‘Alles wat God geschapen heeft is goed. Niets hoeft te worden verworpen als het onder dank wordt aangenomen.’
Toch is in de traditie van de kerk het gnostische denken over seksualiteit binnengeslopen. Kerkvaders zoals Augustinus, Thomas van Aquino, zelfs Luther en Calvijn dachten dat geslachtsgemeenschap in het huwelijk alleen goed was als het tot doel had om kinderen te krijgen. En dan moesten er geen gevoelens van wellust aan te pas komen. Want dan was seksualiteit ook in het huwelijk zonde, hoewel een vergeeflijke zonde…
Zo blijkt maar weer dat zelfs ‘de groten’ onder ons slechts ten dele kennen en het niet zo gemakkelijk is vrij te blijven van de filosofie om ons heen.
Als het gaat om buitenechtelijke seks zoals in ons vers, is het van het grootste belang om wél schuldgevoel te hebben en er vrij van te komen door je zonden aan God te belijden. Maar pas op voor onterechte schuldgevoelens! Prediker zegt tegen de getrouwde man en vrouw: ‘Geniet het leven met de vrouw / de man die gij liefhebt, al de dagen van uw ijdele leven, die Hij u geeft onder de zon, want dat is uw deel!’ (Prediker 9:9).
Els ter Welle
Spreuken 7:16-18
Uit een uitgebreid onderzoek dat begin vorig jaar werd gehouden, is gebleken dat mensen die hun geloof achter zich hebben gelaten, meer genieten van seks. Zij hebben minder last van schuldgevoelens…
Helaas zijn er gelovigen die onterecht schuld ervaren op het gebied van seksualiteit. Jammer! Er is in de kerkgeschiedenis iets fout gegaan waarvan we soms nog de wrange vruchten plukken.
In de tijd waarin het Nieuwe Testament is geschreven heerste er in het Romeinse Rijk een enorme zedenverwildering. Er vonden afschuwelijke seksuele uitspattingen plaats. De gelovigen stonden echter voor een rein en monogaam leven. In hun strijd tegen dit seksuele verval vonden ze bondgenoten onder de heidenen die ook verontrust waren over de gang van zaken. Deze mensen (gnostici) verachtten het lichamelijke. Zij vonden dat men zich moest onthouden van genoegens, zoals seksualiteit, wijn, vlees en dergelijke. Omdat ze hetzelfde doel nastreefden, sloten deze heidenen een verbond met de christenen. Het heeft de kerk veel kwaad gedaan op het gebied van de seksuele moraal! Want gelovigen werden met het gnostische denken geïnfecteerd.
In 1 Timoteüs 4:3-4 stelt Paulus dit stevig aan de kaak. Hij noemt het een dwaalleer! En de gelovigen die mensen lichamelijke genoegens verbieden, noemt hij huichelachtige leugenaars. Hij zegt: ‘Alles wat God geschapen heeft is goed. Niets hoeft te worden verworpen als het onder dank wordt aangenomen.’
Toch is in de traditie van de kerk het gnostische denken over seksualiteit binnengeslopen. Kerkvaders zoals Augustinus, Thomas van Aquino, zelfs Luther en Calvijn dachten dat geslachtsgemeenschap in het huwelijk alleen goed was als het tot doel had om kinderen te krijgen. En dan moesten er geen gevoelens van wellust aan te pas komen. Want dan was seksualiteit ook in het huwelijk zonde, hoewel een vergeeflijke zonde…
Zo blijkt maar weer dat zelfs ‘de groten’ onder ons slechts ten dele kennen en het niet zo gemakkelijk is vrij te blijven van de filosofie om ons heen.
Als het gaat om buitenechtelijke seks zoals in ons vers, is het van het grootste belang om wél schuldgevoel te hebben en er vrij van te komen door je zonden aan God te belijden. Maar pas op voor onterechte schuldgevoelens! Prediker zegt tegen de getrouwde man en vrouw: ‘Geniet het leven met de vrouw / de man die gij liefhebt, al de dagen van uw ijdele leven, die Hij u geeft onder de zon, want dat is uw deel!’ (Prediker 9:9).
Els ter Welle
