Spreuken 8:22,23
Els ter Welle • 85 - 2009 • Uitgave: 7
‘De Here heeft Mij tot aanzijn geroepen als het begin van Zijn wegen, vóór zijn werken van ouds af. Van eeuwigheid aan ben ik geformeerd, van den beginne, eer de aarde bestond’
Spreuken 8:22,23
Hoofdstuk 8 steekt in grote verhevenheid uit boven alle andere hoofdstukken van Spreuken. Het zijn de mooiste verzen van het hele boek! Ze openen een venster op de hemel en de eeuwigheid. En wat zien we daar? We zien een lieflijk tafereel dat ons een volmaakt harmonieuze relatie laat zien tussen de Wijsheid en de Here en het toont ons de uitbundige vreugde die Ze samen hadden bij het scheppen van de wereld, in het bijzonder van de mens: ‘Toen was ik een troetelkind bij Hem, ik was een en al verrukking dag aan dag, te allen tijde Mij verheugend voor Zijn aangezicht, mij verheugend in de wereld van Zijn aardrijk en mijn vreugde was met de mensenkinderen’ (vers 30).
En… deze Wijsheid kan niemand anders zijn dan de Zoon van God, want de dingen die in dit hoofdstuk gezegd worden over de wijsheid, worden in het Nieuwe Testament ook over de Here Jezus gezegd.
Deze indringende verzen gaan ook over de oorsprong van de goddelijke Wijsheid, de Zoon van God. Hij was er vóór de wereld er was, vóór de oceanen, vóór de bergen en heuvelen, vóór de bewoonbare delen van de aarde, vóór de stofdeeltjes en vóór de mens (24-30).
De Zoon is het begin van de schepping Gods *, de eerstgeborene van de ganse schepping.** En dat niet alleen: Hij was ook de Schepper Zelf. Dat komt zo mooi tot uiting in Johannes 1:1-4 dat het tweelinggedeelte is van Spreuken 8: ‘In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is er geen ding geworden, dat geworden is.’
Vanaf het begin was de Zoon voorbestemd om de Schepper van de wereld te zijn. De Statenvertaling vertaalt Spreuken 8:23 als volgt: ‘Van eeuwigheid af ben ik gezalfd geweest; van den aanvang, vanaf de oudheden der aarde.’
Hij was echter niet alleen van eeuwigheid gezalfd om de Schepper, maar ook om de Verlosser van de wereld te zijn! Dat kunnen we lezen in 1 Petrus 1:17-21. Christus’ menswording, Zijn sterven en Zijn opstanding(!) waren al vóór de grondlegging van de wereld door God bepaald. Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij. Maar het is geweldig! Dank u Here Jezus!
Els ter Welle
* Op. 3:14
** Kol. 1:15
Spreuken 8:22,23
Hoofdstuk 8 steekt in grote verhevenheid uit boven alle andere hoofdstukken van Spreuken. Het zijn de mooiste verzen van het hele boek! Ze openen een venster op de hemel en de eeuwigheid. En wat zien we daar? We zien een lieflijk tafereel dat ons een volmaakt harmonieuze relatie laat zien tussen de Wijsheid en de Here en het toont ons de uitbundige vreugde die Ze samen hadden bij het scheppen van de wereld, in het bijzonder van de mens: ‘Toen was ik een troetelkind bij Hem, ik was een en al verrukking dag aan dag, te allen tijde Mij verheugend voor Zijn aangezicht, mij verheugend in de wereld van Zijn aardrijk en mijn vreugde was met de mensenkinderen’ (vers 30).
En… deze Wijsheid kan niemand anders zijn dan de Zoon van God, want de dingen die in dit hoofdstuk gezegd worden over de wijsheid, worden in het Nieuwe Testament ook over de Here Jezus gezegd.
Deze indringende verzen gaan ook over de oorsprong van de goddelijke Wijsheid, de Zoon van God. Hij was er vóór de wereld er was, vóór de oceanen, vóór de bergen en heuvelen, vóór de bewoonbare delen van de aarde, vóór de stofdeeltjes en vóór de mens (24-30).
De Zoon is het begin van de schepping Gods *, de eerstgeborene van de ganse schepping.** En dat niet alleen: Hij was ook de Schepper Zelf. Dat komt zo mooi tot uiting in Johannes 1:1-4 dat het tweelinggedeelte is van Spreuken 8: ‘In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is er geen ding geworden, dat geworden is.’
Vanaf het begin was de Zoon voorbestemd om de Schepper van de wereld te zijn. De Statenvertaling vertaalt Spreuken 8:23 als volgt: ‘Van eeuwigheid af ben ik gezalfd geweest; van den aanvang, vanaf de oudheden der aarde.’
Hij was echter niet alleen van eeuwigheid gezalfd om de Schepper, maar ook om de Verlosser van de wereld te zijn! Dat kunnen we lezen in 1 Petrus 1:17-21. Christus’ menswording, Zijn sterven en Zijn opstanding(!) waren al vóór de grondlegging van de wereld door God bepaald. Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij. Maar het is geweldig! Dank u Here Jezus!
Els ter Welle
* Op. 3:14
** Kol. 1:15
