Tekens en toeschouwers
Jan van Barneveld • 79 - 2003/04 • Uitgave: 26
Uit een onderzoek in de VS, half januari dit jaar, is gebleken dat een grote meerderheid (67%) van de Amerikanen vindt, dat de Palestijnse Autoriteit (P.A.) niet voldaan heeft aan de voorwaarden die president Bush heeft verbonden aan het tot stand komen van een Palestijnse staat. Ook waren de Amerikanen tegen het verwijderen van de Israëlische nederzettingen uit Gaza en de Westbank. Velen willen dat de Amerikaanse regering stopt met de jaarlijkse steun van $ 200 miljoen aan de Palestijnen. En 55,7% gelooft dat de P.A. uit is op de uiteindelijke vernietiging van Israël. Als president Bush dit najaar opnieuw gekozen wil worden dan zal hij terdege met de uitslag van dit onderzoek rekening moeten houden. Het feit dat miljoenen Amerikaanse christenen achter Israël staan, zal een belangrijke bijdrage geleverd hebben aan de voor Israël positieve uitkomst van dit onderzoek. Wat zou het goed en bemoedigend voor Israël zijn als wij, Nederlandse gelovigen, een krachtig teken zouden neerzetten voor Israël. Zoals tijdens de eerste hoorzitting van het Internationale Gerechtshof in den Haag op de 23e februari. Uit alle delen van ons land waren velen gekomen om te demonstreren. Alle ‘Israëlorganisaties’ de Evangelische Alliantie, de Evangelische Omroep, bladen zoals Zoeklicht, de Oogst enz., zouden samen een banier moeten opheffen. Met bijvoorbeeld als tekst: ‘Israël, we houden van je en staan achter je!’ Of: ‘Israël, we bidden voor jullie’. Of: ‘De Bijbel is de routekaart naar de vrede’. Zo bemoedigen we Israël dat momenteel echt ‘een volk is dat alleen woont’ (Num.23:9) en dankbaar is voor elk gebaar van vriendschap dat tot hen komt en dat hen ook toekomt.
Valse vrede?
De vijanden van Israël zoeken krampachtig naar wegen om hun doel, de vernietiging van Israël, te bereiken. Hezbollah, met meer dan 12.000 raketten en met chemische wapens, loert, onder aansturing van Syrië, op een kans Israël een dodelijke slag toe te brengen. Israël, bang voor een escalatie aan het noordelijke front, is zeer terughoudend in de reacties op de provocaties van Hezbollah. Andere Arabische landen steunen Arafat en de P.A. terroristen met veel geld en wapens. Maar ze zijn bang voor de VS en zoeken nu de weg van een valse vrede. Prins Abdoellah van Saoedi Arabië is van plan volgende maand tijdens de topconferentie van de Arabische Liga te streven naar ‘een algehele vredesovereenkomst tussen alle Arabische staten, zonder uitzondering, en Israël’. De prijs die Israël zal moeten betalen is volledige terugtrekking uit de Westbank en Gaza en de erkenning van een Palestijnse staat. Van de drie miljoen Palestijnse ‘vluchtelingen’ zouden de Arabische landen er twee miljoen opnemen en de andere miljoen moeten zich op de Westbank vestigen. Aldus een bericht uit een dagblad van Koeweit. Ook Syrië maakte schijnbewegingen naar Israël. De dictator van Lybië, Gadaffi, is geschrokken van het Amerikaanse optreden in Irak en slaat zeer gematigde taal uit, ook tegenover Israël. Zelfs de terroristenbeweging Hamas, voor een groot deel verlamd door de Israëlische militaire acties en de veiligheidsmuur, kwam onlangs met een plan. Vanuit zijn schuilplaats liet een topman van de Hamas weten: ‘Wij accepteren een staat op de Westbank, inclusief Jeruzalem en Gaza. We stellen een bestand van tien jaar voor in ruil voor terugtrekking van Israël en een Palestijnse staat’. Een nieuwe tactiek van Hamas? In de trant van ‘land nu en moorden later’? Het is nog altijd de strijd om het hele land, te beginnen met een Palestijnse staat in Judea en Samaria, op de bergen van Israël, waarvan het Woord zegt: ‘Maar gij, bergen van Israël, zult uw takken voortbrengen en uw vruchten dragen voor mijn volk Israël, want nabij is zijn komst. Want zie, Ik kom bij u en keer Mij tot u, gij zult bewerkt en bezaaid worden. Ik zal de mensen op u talrijk maken, het ganse huis van Israël; de steden zullen weer bewoond en de puinhopen herbouwd worden’ (Eze.36:8-10). Zo zal het zijn! Het Woord van God staat boven alle menselijke plannen. ‘Amen!’ zegt u misschien. Maar dat ‘amen’ is wel, volgens Paulus, "door ons"! Onze gebeden spelen een belangrijke rol in de ontvouwing van het profetische Woord en de vervulling van Gods beloften. Wij zijn meer dan toeschouwers!
Opletten!
Tekens van onze tijd vliegen langs ons heen. Profetische scenario’s worden zichtbaar. We zien Gods machtige hand in het wereldgebeuren. Laten we ons goed realiseren dat we meer zijn dan toeschouwers die verbaasd en verwonderd zien, hoe Gods profetische Woord in onze tijd, in het wereldgebeuren zichtbaar wordt. De Gemeente van Christus speelt in de strijd om het komende Koninkrijk een hoofdrol. De machten van deze wereld proberen Israël uit te roeien. Als hen dat lukt kan de Verlosser niet komen en hebben zij gewonnen. Immers ‘De Verlosser zal uit Sion komen’ (Rom.11:26). De Here zal het werk waarmee Hij begonnen is, namelijk ‘de vervallen hut van David weer opbouwen’ (Hand.15:16) ook afmaken. De tekens van het komende Koninkrijk zijn voor ieder die het Woord van God een beetje kent, duidelijk zichtbaar. We moeten opletten, adviseert de Here Jezus ons herhaaldelijk. Opletten is meer dan ernaar kijken of ‘aandacht geven aan’. Twee voorbeelden maken dat duidelijk. ‘Let jij even op de klas’ vraagt een leraar aan een collega. Dat betekent ook ingrijpen als er iets misgaat. ‘Let jij even op de baby’ vraagt een moeder aan haar dochter. Dat betekent meer dan af en toe even kijken. Zo is het ook met ons, letten op het belangrijkste teken van deze tijd, Israël, de vijgenboom uit de eindtijdrede van het Here Jezus. Het betekent betrokkenheid, voorbede, steun. Niet alleen wat betreft de evangelieverkondiging maar ook wat Israël betreft is de Gemeente van Christus, Gods geestelijke wapen op aarde. Laten we de wapens die Hij gegeven heeft, gebed en het Woord, gebruiken in de zware en benauwende strijd die over het land en volk van Israël gejaagd wordt. Amerikaanse christenen laten zien dat onze houding en voorbede een verschil maken.
Een uitgestoken hand
Terug naar de realiteit van vandaag. Israël verwacht een oorlog met Syrië. De Islamitisch-Arabische landen veranderen van tactiek, terwijl hun doel, de vernietiging van Israël, hetzelfde blijft. De hele wereld dringt aan op een Palestijnse staat in Gods land. De strijd om Jeruzalem zal binnenkort, als het mediaoorlogje om het veiligheidshek voorbij is, weer oplaaien. Palestijnse terroristen zoeken tandenknarsend naar nieuwe openingen voor hun terreur. Vol verwachting kijken ze naar de uitspraak van het Internationale Hooggerechtshof in Den Haag, in de hoop dat daar openingen voor nieuwe terreuracties in het ‘veiligheidshek’ gemaakt zullen worden. Het doel op langere termijn van de mediaoorlog tegen Israël is de demonisering van Israël, dat snakt naar vrede en veiligheid en voortdurend moet wijken voor Amerikaanse druk, toe te geven. Nederzettingen worden ontruimd en er is zelfs een synagoge in aanbouw afgebroken door het Israëlische leger. Menselijkerwijs is er nauwelijks een weg te gaan voor Israël. De strijd is zwaar en de nood is groot. In die nood ziet Israël dat de enige vrienden die overblijven onder de bijbelgetrouwe Christenen te vinden zijn. Dinsdag, de 20e januari heeft de Knesset een commissie geïnstalleerd die de banden met die Christenen moet aanhalen. Een opmerkelijke uitgestoken hand. Laten we die hand grijpen en ‘op de bressen gaan staan, opdat Israël stand zal houden in de strijd’ (Eze.13:5). Laten we de HERE ‘geen rust gunnen, totdat Hij Jeruzalem grondvest en het tot lof stelt op aarde’ (Jes.62:6,7). Terwijl we dit doen zal de Gemeente van Christus tot zegen zijn, niet alleen voor Israël, maar ook voor ons eigen volk. Want we mogen niet vergeten dat ook ons volk in grote nood is. Tegen de Gemeente zegt Christus: ‘Gij zijt het zout der aarde’. Zout, dat smaak maakt voor de HERE, zegen is voor Israël en bederfwerend voor ons land.
Jan van Barneveld
Valse vrede?
De vijanden van Israël zoeken krampachtig naar wegen om hun doel, de vernietiging van Israël, te bereiken. Hezbollah, met meer dan 12.000 raketten en met chemische wapens, loert, onder aansturing van Syrië, op een kans Israël een dodelijke slag toe te brengen. Israël, bang voor een escalatie aan het noordelijke front, is zeer terughoudend in de reacties op de provocaties van Hezbollah. Andere Arabische landen steunen Arafat en de P.A. terroristen met veel geld en wapens. Maar ze zijn bang voor de VS en zoeken nu de weg van een valse vrede. Prins Abdoellah van Saoedi Arabië is van plan volgende maand tijdens de topconferentie van de Arabische Liga te streven naar ‘een algehele vredesovereenkomst tussen alle Arabische staten, zonder uitzondering, en Israël’. De prijs die Israël zal moeten betalen is volledige terugtrekking uit de Westbank en Gaza en de erkenning van een Palestijnse staat. Van de drie miljoen Palestijnse ‘vluchtelingen’ zouden de Arabische landen er twee miljoen opnemen en de andere miljoen moeten zich op de Westbank vestigen. Aldus een bericht uit een dagblad van Koeweit. Ook Syrië maakte schijnbewegingen naar Israël. De dictator van Lybië, Gadaffi, is geschrokken van het Amerikaanse optreden in Irak en slaat zeer gematigde taal uit, ook tegenover Israël. Zelfs de terroristenbeweging Hamas, voor een groot deel verlamd door de Israëlische militaire acties en de veiligheidsmuur, kwam onlangs met een plan. Vanuit zijn schuilplaats liet een topman van de Hamas weten: ‘Wij accepteren een staat op de Westbank, inclusief Jeruzalem en Gaza. We stellen een bestand van tien jaar voor in ruil voor terugtrekking van Israël en een Palestijnse staat’. Een nieuwe tactiek van Hamas? In de trant van ‘land nu en moorden later’? Het is nog altijd de strijd om het hele land, te beginnen met een Palestijnse staat in Judea en Samaria, op de bergen van Israël, waarvan het Woord zegt: ‘Maar gij, bergen van Israël, zult uw takken voortbrengen en uw vruchten dragen voor mijn volk Israël, want nabij is zijn komst. Want zie, Ik kom bij u en keer Mij tot u, gij zult bewerkt en bezaaid worden. Ik zal de mensen op u talrijk maken, het ganse huis van Israël; de steden zullen weer bewoond en de puinhopen herbouwd worden’ (Eze.36:8-10). Zo zal het zijn! Het Woord van God staat boven alle menselijke plannen. ‘Amen!’ zegt u misschien. Maar dat ‘amen’ is wel, volgens Paulus, "door ons"! Onze gebeden spelen een belangrijke rol in de ontvouwing van het profetische Woord en de vervulling van Gods beloften. Wij zijn meer dan toeschouwers!
Opletten!
Tekens van onze tijd vliegen langs ons heen. Profetische scenario’s worden zichtbaar. We zien Gods machtige hand in het wereldgebeuren. Laten we ons goed realiseren dat we meer zijn dan toeschouwers die verbaasd en verwonderd zien, hoe Gods profetische Woord in onze tijd, in het wereldgebeuren zichtbaar wordt. De Gemeente van Christus speelt in de strijd om het komende Koninkrijk een hoofdrol. De machten van deze wereld proberen Israël uit te roeien. Als hen dat lukt kan de Verlosser niet komen en hebben zij gewonnen. Immers ‘De Verlosser zal uit Sion komen’ (Rom.11:26). De Here zal het werk waarmee Hij begonnen is, namelijk ‘de vervallen hut van David weer opbouwen’ (Hand.15:16) ook afmaken. De tekens van het komende Koninkrijk zijn voor ieder die het Woord van God een beetje kent, duidelijk zichtbaar. We moeten opletten, adviseert de Here Jezus ons herhaaldelijk. Opletten is meer dan ernaar kijken of ‘aandacht geven aan’. Twee voorbeelden maken dat duidelijk. ‘Let jij even op de klas’ vraagt een leraar aan een collega. Dat betekent ook ingrijpen als er iets misgaat. ‘Let jij even op de baby’ vraagt een moeder aan haar dochter. Dat betekent meer dan af en toe even kijken. Zo is het ook met ons, letten op het belangrijkste teken van deze tijd, Israël, de vijgenboom uit de eindtijdrede van het Here Jezus. Het betekent betrokkenheid, voorbede, steun. Niet alleen wat betreft de evangelieverkondiging maar ook wat Israël betreft is de Gemeente van Christus, Gods geestelijke wapen op aarde. Laten we de wapens die Hij gegeven heeft, gebed en het Woord, gebruiken in de zware en benauwende strijd die over het land en volk van Israël gejaagd wordt. Amerikaanse christenen laten zien dat onze houding en voorbede een verschil maken.
Een uitgestoken hand
Terug naar de realiteit van vandaag. Israël verwacht een oorlog met Syrië. De Islamitisch-Arabische landen veranderen van tactiek, terwijl hun doel, de vernietiging van Israël, hetzelfde blijft. De hele wereld dringt aan op een Palestijnse staat in Gods land. De strijd om Jeruzalem zal binnenkort, als het mediaoorlogje om het veiligheidshek voorbij is, weer oplaaien. Palestijnse terroristen zoeken tandenknarsend naar nieuwe openingen voor hun terreur. Vol verwachting kijken ze naar de uitspraak van het Internationale Hooggerechtshof in Den Haag, in de hoop dat daar openingen voor nieuwe terreuracties in het ‘veiligheidshek’ gemaakt zullen worden. Het doel op langere termijn van de mediaoorlog tegen Israël is de demonisering van Israël, dat snakt naar vrede en veiligheid en voortdurend moet wijken voor Amerikaanse druk, toe te geven. Nederzettingen worden ontruimd en er is zelfs een synagoge in aanbouw afgebroken door het Israëlische leger. Menselijkerwijs is er nauwelijks een weg te gaan voor Israël. De strijd is zwaar en de nood is groot. In die nood ziet Israël dat de enige vrienden die overblijven onder de bijbelgetrouwe Christenen te vinden zijn. Dinsdag, de 20e januari heeft de Knesset een commissie geïnstalleerd die de banden met die Christenen moet aanhalen. Een opmerkelijke uitgestoken hand. Laten we die hand grijpen en ‘op de bressen gaan staan, opdat Israël stand zal houden in de strijd’ (Eze.13:5). Laten we de HERE ‘geen rust gunnen, totdat Hij Jeruzalem grondvest en het tot lof stelt op aarde’ (Jes.62:6,7). Terwijl we dit doen zal de Gemeente van Christus tot zegen zijn, niet alleen voor Israël, maar ook voor ons eigen volk. Want we mogen niet vergeten dat ook ons volk in grote nood is. Tegen de Gemeente zegt Christus: ‘Gij zijt het zout der aarde’. Zout, dat smaak maakt voor de HERE, zegen is voor Israël en bederfwerend voor ons land.
Jan van Barneveld
