TSITSIT Draden ter herinnering
Gieneke van Veen-Vrolijk • 82 - 2006/07 • Uitgave: 25
Ons laatst besproken Hebreeuwse woord was tsits (bloesem, veldbloem, rozet, bloemkelkversiering). Van tsits is de opvallende term tsitsit (uitspraak: tsietsiet) afgeleid, te vertalen met: kwasten, franje, draden, snoeren. Mogelijk moet hierbij gedacht worden aan een bloemvormige verwerking.
Het woord tsitsit komt alleen voor in Num. 15:38-40 (en éénmaal in Ez. 8:3).
Het woord tsitsiet/kwastjes is belangrijk, vanwege de speciale functie die zij hadden in deze opdracht die Mozes kreeg: Spreek tot de kinderen Israëls en zeg dat zij zich tsitsit/(herinnerings)draden/kwastjes maken aan de hoeken van hun kleren en dat zij in deze tsitsit/kwastjes aan de hoek een draad van blauwpurper verwerken. Zo zullen zij voor u zijn tot tsitsit/(herinnerings)snoeren, opdat u ze ziet en al de geboden van de HERE zult gedenken en doen ... (Num. 15:38-40).
De tsitsit-opdracht luidde dat men draden - in de vorm van tsits/bloesem - aan de kledinghoeken moest bevestigen. Dit was niet bedoeld als versiering. Doel van de tsitsit/kwastjes/draden aan de kleding was: Wanneer men deze tsitsit/franje ziet, moet men alle geboden (niet een deel ervan!) van de HERE gedenken met de bedoeling deze dan ook te doen.
Op grond van deze opdracht kreeg tsitsiet de bijzondere betekenis van: gedenkkwastjes, herinneringsdraden, schouwdraden, gedenksnoeren.
De tsitsit/gedenkkwastjes dienden als voortdurende herinnering aan Gods geboden. Door de tsitsit werd de Israëliet voorgehouden, dat het niet ging om louter passief gedenken van Gods Woord, maar om actief gedenken hiervan. Dit houdt in dat men in de praktijk van het dagelijkse leven Gods Woord dan ook daadwerkelijk volgt en naar Zijn wil handelt. Zo onderwijzen de tsitsit/gedenksnoeren de weg van gehoorzaamheid aan Gods heilige Woord en onderwerping aan Zijn wil en leiding.
We ontdekken dat de tsitsit/herinneringsdraden aan de kleding een hoog geestelijke doel dienden. Dit leert ons dat Gods Woord praktisch is en de mens tegemoet komt met de tsitsit/gedenksnoeren om zo in de praktijk gehoorzaamheid aan Hem te leren. Dit geldt ook nu!
In het Jodendom heeft men het tsitsit-gebod uitgelegd als speciaal onderscheidingsteken om Gods opdrachten te gedenken. De Bijbelse tsitsit-opdracht kwam men na, door gedenkdraden te maken aan het kleed dat men droeg. De draden vormde men tot kwastjes naar een overgeleverd ritueel. Reeds in Jezus tijd kende men dit (Matt. 23:5b). Hieruit ontstond het gebruik van een speciale gebedsmantel (tallit) met tsitsit/gedenkkwasten, die wijzen op de verbondsrelatie met de HERE en die dienen als permanente herinnering aan Gods geboden.
Hebben wij onze tsitsit?
Laten wij de geestelijke bedoeling hiervan vasthouden: altijd gedenken dat wij in Gods tegenwoordigheid zijn en beseffen dat wij leven voor Zijn aangezicht. Wij hebben het Woord om te gehoorzamen. Hierbij mogen wij voortdurend zien op de overste Leidsman en Voleinder van het geloof, Jezus (Hebr. 12:1-3). Want hiertoe bent u geroepen, omdat Christus voor ons heeft geleden ons een voorbeeld nalatende, opdat u Zijn voetstappen zou volgen (1 Petr. 2:21).
Dr. Gieneke van Veen-Vrolijk
Het woord tsitsit komt alleen voor in Num. 15:38-40 (en éénmaal in Ez. 8:3).
Het woord tsitsiet/kwastjes is belangrijk, vanwege de speciale functie die zij hadden in deze opdracht die Mozes kreeg: Spreek tot de kinderen Israëls en zeg dat zij zich tsitsit/(herinnerings)draden/kwastjes maken aan de hoeken van hun kleren en dat zij in deze tsitsit/kwastjes aan de hoek een draad van blauwpurper verwerken. Zo zullen zij voor u zijn tot tsitsit/(herinnerings)snoeren, opdat u ze ziet en al de geboden van de HERE zult gedenken en doen ... (Num. 15:38-40).
De tsitsit-opdracht luidde dat men draden - in de vorm van tsits/bloesem - aan de kledinghoeken moest bevestigen. Dit was niet bedoeld als versiering. Doel van de tsitsit/kwastjes/draden aan de kleding was: Wanneer men deze tsitsit/franje ziet, moet men alle geboden (niet een deel ervan!) van de HERE gedenken met de bedoeling deze dan ook te doen.
Op grond van deze opdracht kreeg tsitsiet de bijzondere betekenis van: gedenkkwastjes, herinneringsdraden, schouwdraden, gedenksnoeren.
De tsitsit/gedenkkwastjes dienden als voortdurende herinnering aan Gods geboden. Door de tsitsit werd de Israëliet voorgehouden, dat het niet ging om louter passief gedenken van Gods Woord, maar om actief gedenken hiervan. Dit houdt in dat men in de praktijk van het dagelijkse leven Gods Woord dan ook daadwerkelijk volgt en naar Zijn wil handelt. Zo onderwijzen de tsitsit/gedenksnoeren de weg van gehoorzaamheid aan Gods heilige Woord en onderwerping aan Zijn wil en leiding.
We ontdekken dat de tsitsit/herinneringsdraden aan de kleding een hoog geestelijke doel dienden. Dit leert ons dat Gods Woord praktisch is en de mens tegemoet komt met de tsitsit/gedenksnoeren om zo in de praktijk gehoorzaamheid aan Hem te leren. Dit geldt ook nu!
In het Jodendom heeft men het tsitsit-gebod uitgelegd als speciaal onderscheidingsteken om Gods opdrachten te gedenken. De Bijbelse tsitsit-opdracht kwam men na, door gedenkdraden te maken aan het kleed dat men droeg. De draden vormde men tot kwastjes naar een overgeleverd ritueel. Reeds in Jezus tijd kende men dit (Matt. 23:5b). Hieruit ontstond het gebruik van een speciale gebedsmantel (tallit) met tsitsit/gedenkkwasten, die wijzen op de verbondsrelatie met de HERE en die dienen als permanente herinnering aan Gods geboden.
Hebben wij onze tsitsit?
Laten wij de geestelijke bedoeling hiervan vasthouden: altijd gedenken dat wij in Gods tegenwoordigheid zijn en beseffen dat wij leven voor Zijn aangezicht. Wij hebben het Woord om te gehoorzamen. Hierbij mogen wij voortdurend zien op de overste Leidsman en Voleinder van het geloof, Jezus (Hebr. 12:1-3). Want hiertoe bent u geroepen, omdat Christus voor ons heeft geleden ons een voorbeeld nalatende, opdat u Zijn voetstappen zou volgen (1 Petr. 2:21).
Dr. Gieneke van Veen-Vrolijk
