Tsur - Rots
Gieneke van Veen-Vrolijk • 81 - 2005/06 • Uitgave: 15
TSUR - Rots
In het bijbelse taalgebruik komen regelmatig beelden voor van dingen die de oudoosterse mens bekend waren en hen daarom aanspraken. Vaak zijn het beelden uit leefomgeving of natuur. Eén van die bekende oudtestamentische beelden wordt aangeduid met het Hebreeuwse woord tsur (= rots); uitspraak: tsoer.
Dit woord tsur/rots komt voor ter aanduiding van een rotsgebergte, steenrots, rotsblok, rotsbodem, rotswand, of één bepaalde rots. Zo wordt Horeb aangeduid als tsur. Wanneer het volk Israël in de woestijn opstandig naar water smacht, krijgt Mozes van God de opdracht: Zie, Ik sta daar vóór u op de tsur/rots bij Horeb en u zult op de tsur/rots slaan (Ex. 17:6).
Als natuurbeeld duidt tsur op vastheid, onwrikbaarheid, zekerheid, onveranderlijkheid. Het is begrijpelijk dat tsur/rots veel voorkomt als beeld van de Here God. Tsur/rots spreekt van Hem als een voor de vijand onneembare vesting. Tsur/rots spreekt, voor de tot God vluchtende mens, van een onwankelbaar toevluchtsoord, een eeuwig veilige schuilplaats in Hem.
Wij vinden dit beeldgebruik van tsur/rots regelmatig in de Psalmen.
Hij verhoogt mij op een tsur/rots (Ps. 27:5c). In nood mogen wij bidden: wees mij tot een sterke tsur/rots (Ps. 31:3).
Als onze tsur/rots mogen/moeten wij Hem ook loven en danken voor zijn heil en bescherming laat ons juichen voor de Rots van ons heil (Ps. 95:1).
David had onder zeer benarde omstandigheden leren zingen: Hij is mijn tsur/rots de tsur/rots van mijn kracht (Ps. 62:3, 7, 8). Hij ondervond hoe de Here redt en een vaste schuilplaats is voor wie Hem zoeken. Hij is de Levende en Hem geldt onze lofprijzing: wie is een tsur/rots behalve onze God ? en geprezen zij mijn Rots (Ps. 18:3, 32, 47).
Over Israëls en onze woestijnreis zegt de apostel Paulus, dat Christus de Rots was/is (1 Kor. 10:4b,c). Kent u uit eigen ervaring de rijke betekenis van de bekende woorden vaste Rots van mijn behoud ? Christus is de Rots van ons eeuwig heil en behoud. Schuil steeds in Hem en zing mee met de psalmist: HERE, mijn Rots en mijn Verlosser (Ps. 19:15c).
Dr. Gieneke van Veen-Vrolijk
In het bijbelse taalgebruik komen regelmatig beelden voor van dingen die de oudoosterse mens bekend waren en hen daarom aanspraken. Vaak zijn het beelden uit leefomgeving of natuur. Eén van die bekende oudtestamentische beelden wordt aangeduid met het Hebreeuwse woord tsur (= rots); uitspraak: tsoer.
Dit woord tsur/rots komt voor ter aanduiding van een rotsgebergte, steenrots, rotsblok, rotsbodem, rotswand, of één bepaalde rots. Zo wordt Horeb aangeduid als tsur. Wanneer het volk Israël in de woestijn opstandig naar water smacht, krijgt Mozes van God de opdracht: Zie, Ik sta daar vóór u op de tsur/rots bij Horeb en u zult op de tsur/rots slaan (Ex. 17:6).
Als natuurbeeld duidt tsur op vastheid, onwrikbaarheid, zekerheid, onveranderlijkheid. Het is begrijpelijk dat tsur/rots veel voorkomt als beeld van de Here God. Tsur/rots spreekt van Hem als een voor de vijand onneembare vesting. Tsur/rots spreekt, voor de tot God vluchtende mens, van een onwankelbaar toevluchtsoord, een eeuwig veilige schuilplaats in Hem.
Wij vinden dit beeldgebruik van tsur/rots regelmatig in de Psalmen.
Hij verhoogt mij op een tsur/rots (Ps. 27:5c). In nood mogen wij bidden: wees mij tot een sterke tsur/rots (Ps. 31:3).
Als onze tsur/rots mogen/moeten wij Hem ook loven en danken voor zijn heil en bescherming laat ons juichen voor de Rots van ons heil (Ps. 95:1).
David had onder zeer benarde omstandigheden leren zingen: Hij is mijn tsur/rots de tsur/rots van mijn kracht (Ps. 62:3, 7, 8). Hij ondervond hoe de Here redt en een vaste schuilplaats is voor wie Hem zoeken. Hij is de Levende en Hem geldt onze lofprijzing: wie is een tsur/rots behalve onze God ? en geprezen zij mijn Rots (Ps. 18:3, 32, 47).
Over Israëls en onze woestijnreis zegt de apostel Paulus, dat Christus de Rots was/is (1 Kor. 10:4b,c). Kent u uit eigen ervaring de rijke betekenis van de bekende woorden vaste Rots van mijn behoud ? Christus is de Rots van ons eeuwig heil en behoud. Schuil steeds in Hem en zing mee met de psalmist: HERE, mijn Rots en mijn Verlosser (Ps. 19:15c).
Dr. Gieneke van Veen-Vrolijk
