Twee boten, twee mannen

Jef de Vriese • 86 - 2010 • Uitgave: 1
Jona en Paulus varen over de Middellandse Zee, door een zware storm heen. In beide verhalen dreigen de hoofdpersonen, de zeelui en het schip te vergaan. Telkens worden de hoofdpersonen gered, zowel persoonlijk als wat hun roeping betreft.
In de levens van een ongehoorzame profeet en van een gehoorzame apostel staat telkens Gods redding centraal. Die redding is niet abstract, koel en op afstand. De situatie is levensbedreigend en compleet hopeloos. Het is geen verhaal waar je op afstand naar staat te kijken als naar een film, maar een werkelijkheid die de menselijke nietigheid en de nakende dood overweldigend schildert. God is een reddende God, heel concreet: Hij redt jou. Hij is persoonlijk en direct betrokken om in te grijpen in jouw leven.
Zodra de storm hen treft, verliest Jona alle controle. Enige tijd daarvoor had hij zijn bestemming gekozen en zich een ticket gekocht. Hij heeft veel geld en tijd geïnvesteerd om zijn eigen leven te besturen. Maar de zelfbedachte controle en investeringen zijn nietigheid wanneer God de storm los laat breken.
De storm zuivert Jona van slechte intenties en maakt hem opnieuw afhankelijk van Gods genade. De storm houdt bij Paulus de goede intenties afgestemd op de genade van God. De storm overkomt zowel diegene met goede als met minder goede bedoelingen. Stormen zijn geen bewijs van slechte intenties of van Gods oordeel. Stormen zijn altijd gelegenheden om Gods reddende genade dieper te leren kennen, zowel voor de ongelovige, de ongehoorzame gelovige als de integere gelovige.

Jef De Vriese