Vakantie

Jef de Vriese • 87 - 2011 • Uitgave: 14/15
Wanneer Elia op de vlucht slaat voor Izebel, heeft hij alle hoop verloren. Na veel inspanningen zit hij aan de grond. Hij is dringend toe aan ‘vakantie’.
Gods advies is heel praktisch: eet. Gezonde voeding. Voldoende slaap. Dat is nodig om tot rust te komen. God wil niet dat je je lichaam verwaarloost, maar dat je het verzorgt, zodat je bruikbaar blijft voor Zijn werk.
Elia gaat op weg naar de berg Horeb. Het lijkt ver, maar voor een geoefend wandelaar als hij was dit een makkie. Vakantie is afstand nemen van de gewone gang van zaken. Vakantie is tijd om ontspannen te wandelen en na te denken. Vakantie is echter geen ontsnapping uit de werkelijkheid, maar doelgericht op pad gaan, op weg naar een ontmoeting met God, opdat Hij Zich opnieuw aan je ziel kan openbaren.
Soms openbaart God zich in wind, aardbeving en vuur. Maar voor Elia was het tijd voor een rustige stille koelte. Die verfrissing had hij na alle drukte hard nodig. God komt hem tegemoet op een wijze die deugd doet aan zijn ziel.
Die ontmoeting blijft niet vruchteloos. God ontmoeten heeft altijd gevolgen. De ‘vakantie’ van Elia leidt tot intense intimiteit met God en tot vernieuwde prioriteiten. Hij gaat beseffen dat de God, die Hij de Here, de God der heerscharen noemt, ook werkelijk almachtig is en soeverein alles onder controle heeft. Hij komt tot inzicht dat hij niet alleen staat, maar dat God een werk doet dat geen mens kan dwarsbomen. Doelgerichte vakantie leidt tot geestelijke bruikbaarheid.
Prettige vakantie!

Jef De Vriese