Van de redactie - jrg. 77-22
Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 22
Bent u al aan de Euro gewend? Het is toch wel een hele stap. Hoewel er vanaf het begin van de 20' eeuw al mensen waren die aan de hand van de profetie al een Europese munt zagen aankomen is het toch wel een bijzondere ontwikkeling te noemen. Het gaat steeds harder met het herstel van het oude Romeinse rijk - een machtig Europa met de herleving van de oude goden van weleer.
Hoewel velen zich tijdens nieuwjaars redevoeringen uitspraken voor een betere wereld, minder oorlog, minder terreur, minder criminaliteit, minder dreiging op allerlei terreinen van het leven, gaan de dingen gewoon door, ook in het nieuwe jaar. Dwars daardoor heen echter bouwt de Here aan de Gemeente van Christus, door Woord en Geest. De ware Gemeente heeft niets te vrezen. Zij weet uit het Woord van de tekenen der tijden, zij herkent ze en herkent daarin tevens de voetstappen van de komende Heiland.
Die ware Gemeente van Christus kent de Heiland Zelf. Zij weet zich door Hem verlost van het oordeel, van de toorn van God, van dood en verderf. Dat te weten uit het Woord van God, dat je je eigen gemaakt hebt door het geloof, dat te ontvangen uit de hand des Heren, maakt een mens tot een ware christen. Dat gaat via de weg van bekering en wedergeboorte. Religieus is elk mens van nature. Daarom zijn er ook allerlei religies. Daar hoort een christelijke religie bij. Maar religie is niet het ware geloof zoals ons dat in de Bijbel wordt geopenbaard, ook de christelijke religie niet. Religie is iets uit de mens.
Het ware geloof ligt tussen hemelvaart en wederkomst van Christus. In die tussentijd doet God, de Heilige Geest. een werk in het hart van een mens. Dat is eigenlijk een geheimenis. Dat geschiedt in ons diepste binnenste. Het is onuitsprekelijk en eigenlijk ook onbegrijpelijk. We kunnen het niet in woorden uitleggen. Het ware christenleven is "verborgen met Christus in God" (Col. 3:3). Er wordt zoveel gepraat, getheologiseerd en gediscussieerd, maar de werkelijkheid van het ware geloof ligt op een ander niveau. Door de Heilige Geest kennen we de levende Heiland en weten we ook dat het al laat is op Gods klok. Het innerlijk getuigenis van de Geest legt accenten in de Schrift, die ons doen leven in de verwachting van de Wederkomst. Wie die verborgen omgang met de Here niet kent weet ook weinig van die dingen en zal er niet bij leven.
Simeon is zo'n mooi bijbels voorbeeld. Hij was rechtvaardig en vroom, hij verwachtte dat Gods beloften waar zouden worden - hij nam de Here letterlijk op zijn Woord. Daarom was ook de Heilige Geest op hem. Door de Geest werd hij elke dag geleid, heel concreet. Zodoende wist hij dat Jozef en Maria met het kindje Jezus op die bewuste dag in de Tempel zouden komen. Dat had de Geest hem gezegd! Daarom was hij er uitgerekend die dag ook (Luc. 2:25-27). Simeon wist hoe laat het was op Gods klok. De Schriftgeleerden en theologen wisten ook wel van de komst van de Messias, ook wel in details (Bethlehem). maar het stond buiten hun belevingswereld. Daarom gingen ze dan ook niet eens kijken (Matt. 2:4.5)!
Is het ook niet zo in onze dagen? In theorie zeggen we wel de Bijbel te geloven, maar bepaalt dat geloof ook ons leefklimaat en ons gedrag? Legt het een stempel op onze dagen en jaren, op ons hopen en ons verwachten? We krijgen deze genade voortdurend van de Here door de rijkdom van het geloof, maar we verkrijgen het uiteindelijk ook, straks als we Hem zullen zien. Nu is het christenleven nog een geheimenis, straks tastbare werkelijkheid. We mogen leven als kinderen Gods door een waar geloof, zodat we als leesbare brieven van Christus in deze wereld leven, alsof we alles al hebben. En dat hèbben we ook! Straks zullen we het ook nog volledig verkrijgen, als de Gemeente als lichaam verenigd zal worden met Christus, haar Hoofd. Dan zal alles op zijn plaats vallen. Wat zullen we verwonderd staan! Wanneer? Misschien vandaag!
Namens de redactie
FtV
Hoewel velen zich tijdens nieuwjaars redevoeringen uitspraken voor een betere wereld, minder oorlog, minder terreur, minder criminaliteit, minder dreiging op allerlei terreinen van het leven, gaan de dingen gewoon door, ook in het nieuwe jaar. Dwars daardoor heen echter bouwt de Here aan de Gemeente van Christus, door Woord en Geest. De ware Gemeente heeft niets te vrezen. Zij weet uit het Woord van de tekenen der tijden, zij herkent ze en herkent daarin tevens de voetstappen van de komende Heiland.
Die ware Gemeente van Christus kent de Heiland Zelf. Zij weet zich door Hem verlost van het oordeel, van de toorn van God, van dood en verderf. Dat te weten uit het Woord van God, dat je je eigen gemaakt hebt door het geloof, dat te ontvangen uit de hand des Heren, maakt een mens tot een ware christen. Dat gaat via de weg van bekering en wedergeboorte. Religieus is elk mens van nature. Daarom zijn er ook allerlei religies. Daar hoort een christelijke religie bij. Maar religie is niet het ware geloof zoals ons dat in de Bijbel wordt geopenbaard, ook de christelijke religie niet. Religie is iets uit de mens.
Het ware geloof ligt tussen hemelvaart en wederkomst van Christus. In die tussentijd doet God, de Heilige Geest. een werk in het hart van een mens. Dat is eigenlijk een geheimenis. Dat geschiedt in ons diepste binnenste. Het is onuitsprekelijk en eigenlijk ook onbegrijpelijk. We kunnen het niet in woorden uitleggen. Het ware christenleven is "verborgen met Christus in God" (Col. 3:3). Er wordt zoveel gepraat, getheologiseerd en gediscussieerd, maar de werkelijkheid van het ware geloof ligt op een ander niveau. Door de Heilige Geest kennen we de levende Heiland en weten we ook dat het al laat is op Gods klok. Het innerlijk getuigenis van de Geest legt accenten in de Schrift, die ons doen leven in de verwachting van de Wederkomst. Wie die verborgen omgang met de Here niet kent weet ook weinig van die dingen en zal er niet bij leven.
Simeon is zo'n mooi bijbels voorbeeld. Hij was rechtvaardig en vroom, hij verwachtte dat Gods beloften waar zouden worden - hij nam de Here letterlijk op zijn Woord. Daarom was ook de Heilige Geest op hem. Door de Geest werd hij elke dag geleid, heel concreet. Zodoende wist hij dat Jozef en Maria met het kindje Jezus op die bewuste dag in de Tempel zouden komen. Dat had de Geest hem gezegd! Daarom was hij er uitgerekend die dag ook (Luc. 2:25-27). Simeon wist hoe laat het was op Gods klok. De Schriftgeleerden en theologen wisten ook wel van de komst van de Messias, ook wel in details (Bethlehem). maar het stond buiten hun belevingswereld. Daarom gingen ze dan ook niet eens kijken (Matt. 2:4.5)!
Is het ook niet zo in onze dagen? In theorie zeggen we wel de Bijbel te geloven, maar bepaalt dat geloof ook ons leefklimaat en ons gedrag? Legt het een stempel op onze dagen en jaren, op ons hopen en ons verwachten? We krijgen deze genade voortdurend van de Here door de rijkdom van het geloof, maar we verkrijgen het uiteindelijk ook, straks als we Hem zullen zien. Nu is het christenleven nog een geheimenis, straks tastbare werkelijkheid. We mogen leven als kinderen Gods door een waar geloof, zodat we als leesbare brieven van Christus in deze wereld leven, alsof we alles al hebben. En dat hèbben we ook! Straks zullen we het ook nog volledig verkrijgen, als de Gemeente als lichaam verenigd zal worden met Christus, haar Hoofd. Dan zal alles op zijn plaats vallen. Wat zullen we verwonderd staan! Wanneer? Misschien vandaag!
Namens de redactie
FtV
