Verzoening en wedergeboorte
Henk Schouten • 87 - 2011 • Uitgave: 20
Eén van de mooiste wonderen die we kennen is de geboorte van een kind. De vrucht van liefde tussen man en vrouw. Gedurende een periode van negen maanden wordt de geboorte voorbereid. Dan komt de geboorte, de eerste kreetjes worden geslaakt en na meestal een moeizame weg wordt het kindje bij moeder gelegd, haar kind. De psalmist spreekt op diepe wijze over dit wonder. ‘Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd’ ( Psalm 139:13-15).
Ouders, grootouders, broers zussen buigen zich vol dankbaarheid naar het kindje toe. De Here God wordt gedankt en Zijn zegen gebeden voor het nieuwe kostbare leven.
Dat is allemaal fantastisch. We vergeten dikwijls dat het prachtige nieuwe leventje feitelijk een leven is waarin de dood heerst. Het kindje mag groeien van baby naar peuter, van peuter naar puber, van puber naar volwassene. De volwassenen worden senioren, daarop volgt voor ieder mens het onvermijdelijke, de dood, lichamelijk en geestelijk. Er blijft niets vreugdevols over. Mogelijk wel dankbaarheid bij nabestaanden en een heel fijne herinnering, maar ook die zal uitsterven. Slechts een enkeling haalt de geschiedenisboeken en deze herinnert men zich wat langer, maar dat is niet meer op het persoonlijke vlak. De dood brengt onontkoombaar een definitieve scheiding. Het kindje dat geboren werd draagt de zonde in zich en daarmee ook het oordeel van het sterven en de dood.
Ontsnappen
Kun je aan die fatale afloop ontkomen? Is er een weg waarlangs we aan de dood kunnen ontsnappen? Hierover lopen de meningen uiteen. Sommigen stellen dat het met de dood over is en uit. Na dit leven is er niets meer. Feitelijk zijn er niet zoveel mensen die dat tot het uiterste moment volhouden. Het is het grote ontkennen, waarmee je in tijden van gezondheid en voorspoed jezelf kunt vrijwaren van lastige vragen, maar die vragen komen vroeg of laat toch.
Het is opmerkelijk dat religie iets is van alle tijden en alle plaatsen. Er is geen volk of cultuur zonder religie. Men heeft wel geprobeerd de religie uit te sluiten, maar slaagde daar nooit in. Het communisme stortte in en wat bleek, de godsdienst was levend. Het is juist de godsdienst die zich bezig houdt met de dingen die ik zojuist onder woorden bracht. Kun je aan de fatale afloop van het leven ontkomen en kun je daar zekerheid over hebben?
Er zijn religies en filosofieën te over en allemaal zoeken of beschrijven ze wegen waarlangs zielen van mensen voor tijd en eeuwigheid behouden kunnen worden. Is er zo’n religie? Is er een godsdienst die ons helpt en de zekerheid geeft dat het met het sterven niet voorbij is, maar dat er dan een andere en betere tijd aanbreekt.
Eén weg
Zo’n godsdienst is er. En omdat dit allemaal zo groot, uniek en heilig is, kan er ook maar één zo’n godsdienst zijn. Zouden er meer godsdiensten zijn die ons de weg tot het waarachtige en eeuwige leven ontsluiten, dan zouden er concurrerende goden zijn, of er is wel één God, maar die zou totaal verschillende religies ontwikkeld hebben die sterk verschillen en elkaar dikwijls heftig tegenspreken. Nee, er is maar één God en er is maar één weg tot die God.
Het is Jezus Christus die gezegd heeft “Niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Wat betekent zo’n uitspraak? We kunnen dat niet los zien van Zijn onderwijs. In Johannes 3:3 lezen we: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan’ en dan staat er in vers 6 ‘Wat uit vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.’ Misschien is dat voor ons een beetje vreemd taalgebruik, maar Jezus sprak tot een leraar van Israël, Nikodemus. Deze leraar moest weten wat er in Ezechiël geschreven staat: ‘Ik zal rein water over u sprengen en gij zult rein worden; van al uw onreinheden zal Ik u reinigen; en een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste.’ Deze totale, alles vernieuwende gebeurtenis wordt ‘wedergeboorte’ genoemd. Deze wedergeboorte is een opnieuw geboren worden. In tegenstelling echter tot de eerste geboorte is deze geboorte niet een komen in het vlees, dan zouden we de verderfelijke kwaliteiten van het vlees weer terugkrijgen, reïncarnatie is geen hoop maar vrucht van wanhoop.
Geestelijke geboorte
Deze nieuwe geboorte is geestelijk. Haar oorsprong of verwekking is door de Geest van God en haar toekomst is een hemelse. Dat lezen we gewoon in 1 Petrus 1:3,4 ‘Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus die ons heeft doen wedergeboren worden tot een levende hoop… die in de hemelen voor u is weggelegd.’
Wanneer we nu spreken over verwekking, dan is dat volop Bijbels. We lezen in Jakobus 1:18 ‘Naar Zijn raadsbesluit heeft Hij ons voorgebracht’, de Statenvertaling schrijft ‘gebaard’. Zoals er bij de geboorte van een kind ouders zijn, zo mogen we weten dat de Here God onze Vader is, die ons naar Zijn raadsbesluit heeft voortgebracht.
Water en Geest
Wanneer we terugkeren naar het onderwijs aan Nikodemus in Johannes 3, dan zien we dat de wedergeboorte in vers 5 een geboorte uit ‘water en geest’ genoemd wordt. Water heeft een reinigende werking, daarom wordt ook gesproken over het ‘bad der wedergeboorte’ (Titus 3:5). In Efeziërs 5:26 wordt echter nog iets meer gezegd, daar staat ‘door haar te reinigen door het bad met het woord.’
Water is in de Bijbel ook symbool voor het woord, dat is het woord van onze Here Jezus, die zelf het woord/logos is. De Heer zegt dit in Johannes 15:3 rechtsreeks, ‘Gij zijt rein om het woord dat Ik tot u gesproken heb.’ Het woord van onze Heer heeft een herscheppende kracht. We zijn in Christus Jezus door het ‘evangelie verwekt’ (1 Korintiërs 4:16). Het nieuwe leven, door Gods Geest verwekt maakt ons tot kinderen van God. Wat uit vlees geboren is, is vlees en wat uit de Geest geboren is, is geest.
Gelovig antwoord
Tot zover zou je kunnen denken dat dit alles je overkomt en je er zelf niet echt een verantwoording bij hebt. Het ligt anders. De Bijbel vraagt van ons geloof. ‘In Hem zijt ook gij, nadat gij het woord der waarheid, het evangelie uwer behoudenis, hebt gehoord; in Hem zijt gij, toen gij gelovig werdt, ook verzegeld met de Heilige Geest der belofte’ (Efeziërs 1:13). Aan de Romeinen schrijft Paulus, ‘Zo is dan het geloof uit het horen, en het horen door het woord van Christus’ (Romeinen 10:17).
Door geloof in het woord vindt die kostbare wedergeboorte plaats. We zijn niet langer vlees, dat sterfelijk is, maar we zijn geest. Immers wat uit de Geest geboren is, is geest.
Gelooft u dat ook?
Ds. Henk Schouten
Ouders, grootouders, broers zussen buigen zich vol dankbaarheid naar het kindje toe. De Here God wordt gedankt en Zijn zegen gebeden voor het nieuwe kostbare leven.
Dat is allemaal fantastisch. We vergeten dikwijls dat het prachtige nieuwe leventje feitelijk een leven is waarin de dood heerst. Het kindje mag groeien van baby naar peuter, van peuter naar puber, van puber naar volwassene. De volwassenen worden senioren, daarop volgt voor ieder mens het onvermijdelijke, de dood, lichamelijk en geestelijk. Er blijft niets vreugdevols over. Mogelijk wel dankbaarheid bij nabestaanden en een heel fijne herinnering, maar ook die zal uitsterven. Slechts een enkeling haalt de geschiedenisboeken en deze herinnert men zich wat langer, maar dat is niet meer op het persoonlijke vlak. De dood brengt onontkoombaar een definitieve scheiding. Het kindje dat geboren werd draagt de zonde in zich en daarmee ook het oordeel van het sterven en de dood.
Ontsnappen
Kun je aan die fatale afloop ontkomen? Is er een weg waarlangs we aan de dood kunnen ontsnappen? Hierover lopen de meningen uiteen. Sommigen stellen dat het met de dood over is en uit. Na dit leven is er niets meer. Feitelijk zijn er niet zoveel mensen die dat tot het uiterste moment volhouden. Het is het grote ontkennen, waarmee je in tijden van gezondheid en voorspoed jezelf kunt vrijwaren van lastige vragen, maar die vragen komen vroeg of laat toch.
Het is opmerkelijk dat religie iets is van alle tijden en alle plaatsen. Er is geen volk of cultuur zonder religie. Men heeft wel geprobeerd de religie uit te sluiten, maar slaagde daar nooit in. Het communisme stortte in en wat bleek, de godsdienst was levend. Het is juist de godsdienst die zich bezig houdt met de dingen die ik zojuist onder woorden bracht. Kun je aan de fatale afloop van het leven ontkomen en kun je daar zekerheid over hebben?
Er zijn religies en filosofieën te over en allemaal zoeken of beschrijven ze wegen waarlangs zielen van mensen voor tijd en eeuwigheid behouden kunnen worden. Is er zo’n religie? Is er een godsdienst die ons helpt en de zekerheid geeft dat het met het sterven niet voorbij is, maar dat er dan een andere en betere tijd aanbreekt.
Eén weg
Zo’n godsdienst is er. En omdat dit allemaal zo groot, uniek en heilig is, kan er ook maar één zo’n godsdienst zijn. Zouden er meer godsdiensten zijn die ons de weg tot het waarachtige en eeuwige leven ontsluiten, dan zouden er concurrerende goden zijn, of er is wel één God, maar die zou totaal verschillende religies ontwikkeld hebben die sterk verschillen en elkaar dikwijls heftig tegenspreken. Nee, er is maar één God en er is maar één weg tot die God.
Het is Jezus Christus die gezegd heeft “Niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Wat betekent zo’n uitspraak? We kunnen dat niet los zien van Zijn onderwijs. In Johannes 3:3 lezen we: ‘Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet binnengaan’ en dan staat er in vers 6 ‘Wat uit vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is geest.’ Misschien is dat voor ons een beetje vreemd taalgebruik, maar Jezus sprak tot een leraar van Israël, Nikodemus. Deze leraar moest weten wat er in Ezechiël geschreven staat: ‘Ik zal rein water over u sprengen en gij zult rein worden; van al uw onreinheden zal Ik u reinigen; en een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste.’ Deze totale, alles vernieuwende gebeurtenis wordt ‘wedergeboorte’ genoemd. Deze wedergeboorte is een opnieuw geboren worden. In tegenstelling echter tot de eerste geboorte is deze geboorte niet een komen in het vlees, dan zouden we de verderfelijke kwaliteiten van het vlees weer terugkrijgen, reïncarnatie is geen hoop maar vrucht van wanhoop.
Geestelijke geboorte
Deze nieuwe geboorte is geestelijk. Haar oorsprong of verwekking is door de Geest van God en haar toekomst is een hemelse. Dat lezen we gewoon in 1 Petrus 1:3,4 ‘Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus die ons heeft doen wedergeboren worden tot een levende hoop… die in de hemelen voor u is weggelegd.’
Wanneer we nu spreken over verwekking, dan is dat volop Bijbels. We lezen in Jakobus 1:18 ‘Naar Zijn raadsbesluit heeft Hij ons voorgebracht’, de Statenvertaling schrijft ‘gebaard’. Zoals er bij de geboorte van een kind ouders zijn, zo mogen we weten dat de Here God onze Vader is, die ons naar Zijn raadsbesluit heeft voortgebracht.
Water en Geest
Wanneer we terugkeren naar het onderwijs aan Nikodemus in Johannes 3, dan zien we dat de wedergeboorte in vers 5 een geboorte uit ‘water en geest’ genoemd wordt. Water heeft een reinigende werking, daarom wordt ook gesproken over het ‘bad der wedergeboorte’ (Titus 3:5). In Efeziërs 5:26 wordt echter nog iets meer gezegd, daar staat ‘door haar te reinigen door het bad met het woord.’
Water is in de Bijbel ook symbool voor het woord, dat is het woord van onze Here Jezus, die zelf het woord/logos is. De Heer zegt dit in Johannes 15:3 rechtsreeks, ‘Gij zijt rein om het woord dat Ik tot u gesproken heb.’ Het woord van onze Heer heeft een herscheppende kracht. We zijn in Christus Jezus door het ‘evangelie verwekt’ (1 Korintiërs 4:16). Het nieuwe leven, door Gods Geest verwekt maakt ons tot kinderen van God. Wat uit vlees geboren is, is vlees en wat uit de Geest geboren is, is geest.
Gelovig antwoord
Tot zover zou je kunnen denken dat dit alles je overkomt en je er zelf niet echt een verantwoording bij hebt. Het ligt anders. De Bijbel vraagt van ons geloof. ‘In Hem zijt ook gij, nadat gij het woord der waarheid, het evangelie uwer behoudenis, hebt gehoord; in Hem zijt gij, toen gij gelovig werdt, ook verzegeld met de Heilige Geest der belofte’ (Efeziërs 1:13). Aan de Romeinen schrijft Paulus, ‘Zo is dan het geloof uit het horen, en het horen door het woord van Christus’ (Romeinen 10:17).
Door geloof in het woord vindt die kostbare wedergeboorte plaats. We zijn niet langer vlees, dat sterfelijk is, maar we zijn geest. Immers wat uit de Geest geboren is, is geest.
Gelooft u dat ook?
Ds. Henk Schouten
