Visie
Kees Middelbeek • 80 - 2004/05 • Uitgave: 12
Visie
Poes valt nog net te lezen op het vieze bakje dat in de hoek van de rommelige keuken staat. Zes katten verdringen zich er onrustig omheen. De vloer is bezaaid met dozen vol oud papier en op de salontafel liggen de ongeopende rekeningen. De onmiskenbare zure geur van ooit gemorst bier en kringen op het behang vallen tussen de dode planten en vuilniszakken bijna niet op.
Opmerkelijk genoeg is, dat de bewoner van dit huis geen zwerver, maar een hardwerkende man is. Als ik mij niet vergis had hij een redelijk groot bedrijf wat er niet slecht uit zag. Zijn moeder en zus waren de wanhoop nabij en hadden een televisieprogramma gevraagd om orde te scheppen in zijn huis. Ja, we kennen allerlei programmas tegenwoordig die zich met steeds onzinnigere zaken bezig houden. Met de camera er bovenop werden bergen rommel uit het huis gesleept. Containers troep en vuil kwamen eruit. Het schoonmaakbedrijf dat was ingehuurd om te helpen had na veel schrobben en poetsen alles weer schoon. Ja, het bleef natuurlijk wel een mannenhuishouding en geld voor nieuwe meubels moest hij toch echt zelf bij elkaar brengen. Misschien kon dat wel weer met een ander programma, maar hier niet.
Waarom ruimde die man zijn huis niet zelf op en hield hij dat niet zelf schoon? Het was toch echt geen luie man. Opmerkelijk is dat zijn moeder en zus zeiden dat ze hoopte dat hij eens zou trouwen (ik had hem dan maar niet zo op tv gezet als ze dat echt wilden). Hiermee bedoelden ze natuurlijk dat hij op die manier een persoon in huis zou krijgen die orde in de chaos zou scheppen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat ze met zijn tweetjes een dubbele bende zouden maken. Het was duidelijk dat de man het werk in huis niet in zijn vingers had. Ofwel, hij zag het werk niet.
Dit is een verschijnsel dat ik nogal eens bij jonge mensen tegen kom. Op mijn werk heb ik ook wel stagiaires gehad die het werk gewoon niet zagen. Hoe komt het dat de ene persoon het werk wel en de ander het helemaal niet ziet. Toen ik onlangs door de gang liep en een bierflesje zag staan wat er al een poos stond wist ik het. Inzicht in werk heeft alles te maken met visie.
Waarom werken, lezen, lopen en fietsen wij, waarom gaan wij naar de stad, op vakantie of geven we geld uit aan een dure auto? Dat doen wij met een bepaald doel voor ogen: dat doen wij met een bepaalde visie. We zien uit naar het moment waarop we ons kunnen vermaken, ontspannen, genieten en daar werken we naartoe. We brengen onze omgeving en de factoren die daaraan bijdragen in de juiste omstandigheden om dat te bereiken. Ik wist het ineens zeker. Het flesje moest weg omdat het mijn visie van een opgeruimde gang verstoorde. Ik pakte het niet mee omdat ik zin had om te werken of zelfs maar omdat ik het wilde opruimen, maar omdat ik wist hoe die gang er zonder dat flesje uit zag. Met ander woorden ik had een visie van een opgeruimde gang. Ik geef toe, het klinkt wat dramatisch maar zo werkt het wel.
De man met zijn smerige huis kon best zijn huis schoon houden. Er mankeerde niets aan zijn handen en het is ook niet aannemelijk te maken dat hij genoot van zijn puinhoop. Het interesseerde hem alleen helemaal niets. Dat bleek er al uit, dat hij het goed vond, dat een cameraploeg mocht rondlopen in zijn bende. Mij huis is ook niet altijd netjes maar als ik bezoek krijg ruim ik altijd zoveel mogelijk op. Dat doe ik deels omdat ik het ongastvrij vind om mensen het gevoel te geven dat ze het niet waard zijn, om je huis voor op te ruimen, maar deels ook omdat ik mij ervoor zou schamen als het een rommel is. Het interesseerde de man niets wat anderen van hem vonden.
Als wij een doel en een visie hebben en de consequenties aanvaarden, kunnen we het doel bereiken. Wat is onze visie voor Gods koninkrijk? Kunnen wij zeggen dat we visie hebben voor God zonder dat we in beweging komen? Kan het zo zijn dat we de Bijbel of mooie bijbelse tijdschriften lezen als amusement, zonder doel?
Zonder visie verwildert het volk, zegt de Bijbel. Zijn we trots op onze kerk of interesseert het ons helemaal niets als de hele wereld binnen komt kijken met de camera erbij en ziet wat voor bende het is? Het verbaast mij telkens weer hoeveel werk er blijft liggen in de kerken.
Als u en ik geen werk zien voor Gods koninkrijk dan komt dat, omdat we geen zicht hebben op dat koninkrijk. En ook al zijn we er nog zo van overtuigd dat dit koninkrijk spoedig zal aanbreken, dan is het nog maar helemaal de vraag of we er oog voor zullen hebben als het er eenmaal is.
Kees Middelbeek
Poes valt nog net te lezen op het vieze bakje dat in de hoek van de rommelige keuken staat. Zes katten verdringen zich er onrustig omheen. De vloer is bezaaid met dozen vol oud papier en op de salontafel liggen de ongeopende rekeningen. De onmiskenbare zure geur van ooit gemorst bier en kringen op het behang vallen tussen de dode planten en vuilniszakken bijna niet op.
Opmerkelijk genoeg is, dat de bewoner van dit huis geen zwerver, maar een hardwerkende man is. Als ik mij niet vergis had hij een redelijk groot bedrijf wat er niet slecht uit zag. Zijn moeder en zus waren de wanhoop nabij en hadden een televisieprogramma gevraagd om orde te scheppen in zijn huis. Ja, we kennen allerlei programmas tegenwoordig die zich met steeds onzinnigere zaken bezig houden. Met de camera er bovenop werden bergen rommel uit het huis gesleept. Containers troep en vuil kwamen eruit. Het schoonmaakbedrijf dat was ingehuurd om te helpen had na veel schrobben en poetsen alles weer schoon. Ja, het bleef natuurlijk wel een mannenhuishouding en geld voor nieuwe meubels moest hij toch echt zelf bij elkaar brengen. Misschien kon dat wel weer met een ander programma, maar hier niet.
Waarom ruimde die man zijn huis niet zelf op en hield hij dat niet zelf schoon? Het was toch echt geen luie man. Opmerkelijk is dat zijn moeder en zus zeiden dat ze hoopte dat hij eens zou trouwen (ik had hem dan maar niet zo op tv gezet als ze dat echt wilden). Hiermee bedoelden ze natuurlijk dat hij op die manier een persoon in huis zou krijgen die orde in de chaos zou scheppen. Het is natuurlijk ook mogelijk dat ze met zijn tweetjes een dubbele bende zouden maken. Het was duidelijk dat de man het werk in huis niet in zijn vingers had. Ofwel, hij zag het werk niet.
Dit is een verschijnsel dat ik nogal eens bij jonge mensen tegen kom. Op mijn werk heb ik ook wel stagiaires gehad die het werk gewoon niet zagen. Hoe komt het dat de ene persoon het werk wel en de ander het helemaal niet ziet. Toen ik onlangs door de gang liep en een bierflesje zag staan wat er al een poos stond wist ik het. Inzicht in werk heeft alles te maken met visie.
Waarom werken, lezen, lopen en fietsen wij, waarom gaan wij naar de stad, op vakantie of geven we geld uit aan een dure auto? Dat doen wij met een bepaald doel voor ogen: dat doen wij met een bepaalde visie. We zien uit naar het moment waarop we ons kunnen vermaken, ontspannen, genieten en daar werken we naartoe. We brengen onze omgeving en de factoren die daaraan bijdragen in de juiste omstandigheden om dat te bereiken. Ik wist het ineens zeker. Het flesje moest weg omdat het mijn visie van een opgeruimde gang verstoorde. Ik pakte het niet mee omdat ik zin had om te werken of zelfs maar omdat ik het wilde opruimen, maar omdat ik wist hoe die gang er zonder dat flesje uit zag. Met ander woorden ik had een visie van een opgeruimde gang. Ik geef toe, het klinkt wat dramatisch maar zo werkt het wel.
De man met zijn smerige huis kon best zijn huis schoon houden. Er mankeerde niets aan zijn handen en het is ook niet aannemelijk te maken dat hij genoot van zijn puinhoop. Het interesseerde hem alleen helemaal niets. Dat bleek er al uit, dat hij het goed vond, dat een cameraploeg mocht rondlopen in zijn bende. Mij huis is ook niet altijd netjes maar als ik bezoek krijg ruim ik altijd zoveel mogelijk op. Dat doe ik deels omdat ik het ongastvrij vind om mensen het gevoel te geven dat ze het niet waard zijn, om je huis voor op te ruimen, maar deels ook omdat ik mij ervoor zou schamen als het een rommel is. Het interesseerde de man niets wat anderen van hem vonden.
Als wij een doel en een visie hebben en de consequenties aanvaarden, kunnen we het doel bereiken. Wat is onze visie voor Gods koninkrijk? Kunnen wij zeggen dat we visie hebben voor God zonder dat we in beweging komen? Kan het zo zijn dat we de Bijbel of mooie bijbelse tijdschriften lezen als amusement, zonder doel?
Zonder visie verwildert het volk, zegt de Bijbel. Zijn we trots op onze kerk of interesseert het ons helemaal niets als de hele wereld binnen komt kijken met de camera erbij en ziet wat voor bende het is? Het verbaast mij telkens weer hoeveel werk er blijft liggen in de kerken.
Als u en ik geen werk zien voor Gods koninkrijk dan komt dat, omdat we geen zicht hebben op dat koninkrijk. En ook al zijn we er nog zo van overtuigd dat dit koninkrijk spoedig zal aanbreken, dan is het nog maar helemaal de vraag of we er oog voor zullen hebben als het er eenmaal is.
Kees Middelbeek
