Voor Hem geen plaats in de herberg...
ds. Theo Niemeijer • 85 - 2009 • Uitgave: 25/26
De geboorte van de Here Jezus wordt door de twee apostelen Matteüs en Lucas maar heel summier beschreven. De andere apostelen Marcus en Johannes schrijven er niets over. Op geen enkele manier wordt de geboorte van de Here Jezus opgesmukt of geromantiseerd. Het gaat de apostelen om de naakte feiten, zoals het gebod van keizer Augustus tot inschrijving, de voerbak waarin Jezus werd gelegd, het bezoek van de wijzen en de kindermoord in Bethlehem, die rond de geboorte van Christus plaatsvonden.
Voor velen is de geschiedenis van de geboorte van de Here Jezus zo vertekend overgeleverd, dat het tot een soort sprookjesverhaal geworden is. Dit is de reden dat er de laatste tijd steeds meer over het ‘verhaal’ van de geboorte van Christus gesproken wordt en niet meer over de ‘geschiedenis’. De apostel begint zijn verslag heel duidelijk met de woorden: ‘en het geschiede’. Het gaat hier om waargebeurde geschiedenis, gelokaliseerd te Bethlehem, in het 4e jaar v.Chr. (onze jaartelling verschilt nl. enkele jaren t.o.v. Christus’ geboorte).
Het is een enkele zin uit het geboorteverslag van Lucas waar ik met u over na wil denken: ‘ze legde Hem in en kribbe, omdat voor hen geen plaats was in de herberg’ (Lucas 2:7).
In een kribbe…
Een kribbe is een trogvormige voerderbak voor het vee. Het was geen ruif, maar een bak die op de grond stond, of in de rotsen uitgehouwen was en waaruit al het vee (groot en klein) kon eten. Zo’n voerbak werd de ‘wieg’ waarin de Heiland gelegd werd. Driemaal gebruikt Lucas dit woord ‘kribbe’ (2:7, 12 en 16) en laat ons daarmee zien, dat we hier niet zo maar aan voorbij kunnen gaan. Er zijn drie dingen die ik over deze kribbe wil zeggen.
De kribbe, een teken van vernedering
Vanuit de hemelse heerlijkheid daalde de Here Jezus neer tot op de bodem van het menselijk bestaan. Hij werd in deze voerbak als het ware op de grond gelegd, lager kon eigenlijk niet. In Filippenzen 2:8 lezen we over Zijn vernedering, niet alleen tot mens, maar tot slaaf, ja zelfs tot een vloek aan het kruis. Omdat wij als mensen zonodig aan God gelijk wilden zijn, moest God in Christus aan de mensen gelijk worden om ons te redden voor de eeuwige dood. Hij daalde vanuit de hemel af naar zo’n laag niveau, waarin Hij ook werkelijk voor iedereen bereikbaar werd. Hij werd niet in een ruif gelegd, waar alleen giraffen bij zouden kunnen komen, maar in een voerbak, op de grond voor iedereen bereikbaar. Zo mogen we weten, dat Hij ook voor u, voor jou te vinden is. Heeft u, heb jij Hem al gevonden?
‘Gij zult Hem vinden, liggende in een kribbe’ was de aanwijzing die de engelen aan de herders gaven. Zoek Hem niet tussen intellectuele, theologisch hoogdravende redevoeringen, denk Hem niet te vinden tijdens de showachtige, spetterende bijeenkomsten, die vele gemeenten de laatste tijd organiseren. Zoek Hem in de kribbe, ‘laag bij de grond’ in alle eenvoud, dat is de plek waar je Hem echt kunt vinden!
De kribbe, een teken van armoede
De Messias werd in Israël ontvangen in een kribbe en verworpen aan het kruis. De weg van de kribbe tot aan het kruis was een weg van verwerpingen armoede. In 2 Korinthiërs 8:9 staat dat Hij om ons arm geworden is, opdat wij door Zijn armoede rijk zouden worden. Het is bekend, dat vele sekteleiders enorme rijkdommen verzamelen. Ook leiders van evangelische bewegingen kunnen er wat van! Ze weten dikwijls hun volgelingen zo te bespelen, dat deze bereid zijn om grote offers voor ‘het werk’ te brengen, terwijl ze vaak niet door hebben dat er veel in de zakken van de leiders verdwijnt!
De Here Jezus gaf een ander voorbeeld. Hij had geen eigen huis, geen eigen inkomen en at van dat wat mensen Hem gaven te eten. Hij, de Schepper van hemel en aarde, leefde hier op aarde in diepe armoede. Zijn ouders brachten een ‘armen offer’ (een paar duiven) in de tempel, toen ze Hem aan God voorstelden. Hij had zelfs geen eigen graf om Hem daarin na Zijn sterven te begraven. Zo getuigt het hele leven van de Here Jezus van armoede, waarin juist de grootste rijkdom te vinden is. Heeft Zijn armoede u ook al rijk gemaakt? Gezondheid, liefde, vreugde is voor geen enkele prijs te koop, laat staan het eeuwige leven! Ligt daar niet onze rijkdom? De kribbe nodigt ons uit om over de wezenlijke zaken van het leven na te denken en de rijkdommen van de wereld niet meer op de eerste plaats te zien.
De kribbe, een teken van voedselaanbod
De kribbe lokte het vee naar zich toe. Het was de plek om de honger te stillen. We lezen in Johannes 6:48-51 van de Here Jezus, dat Hij als het levende brood uit de hemel neergedaald is om aan de wereld het leven te geven. De Hebreeuwse naam Beth-Lechem (Bethlehem) wordt vertaald met ‘Huis van brood’. Daar in Bethlehem, in de voerbak, lag nu het voedsel voor het leven der wereld. Jezus zei hier Zelf over, dat wie van Hem gegeten heeft nooit meer honger zal krijgen. Hij is de Enige die ons leven werkelijk verzadigt.
De eindtijd wordt met de dagen van Noach vergeleken: ‘etende en drinkende’, een onverzadigbare consumptie- en genotmaatschappij. Als we ooit in een maatschappij zouden leven met deze kenmerken dan is het wel vandaag. Wat is de mens toch onverzadigbaar aan het consumeren en genieten. Door te buigen bij de kribbe in Bethlehem ontvangen we pas het werkelijke leven, waarin we echt verzadigd worden. Heeft u, heb jij je knieën al gebogen bij deze kribbe in Bethlehem? Wonderlijk genoeg hoef je daarvoor niet af te reizen naar Israël. Op de plaats waar je bent mag je neerknielen en Hem danken voor Zijn komst naar deze wereld. Je mag Hem uitnodigen in je leven te komen, waardoor je het ware leven ontvangt.
Voor Hem geen plaats…
Was het omdat het zo druk was in Bethlehem en alles nagenoeg vol was, of omdat men zijn huis niet wilde verontreinigen door een bevalling die ieder ogenblik zou kunnen beginnen… we weten het niet zeker. In Leviticus 12 en 15 kunnen we over allerlei reinigingswetten lezen die na een bevalling in acht genomen moesten worden. Alles moest gereinigd worden en de periode van reiniging duurde maar liefst veertig dagen. Dat gold ook voor het huis waar bevallen werd! Ze hielden zich nauwkeurig aan de reinigingswetten, terwijl Hij door wie de ware reiniging tot stand gebracht werd, buiten hun huis geboren moest worden?
Hij had geen plaats om geboren te worden en werd in de stal, waarschijnlijk de caravanerij van de herberg geboren (de vroegere parkeergarage).
Hij had ook geen plaats om te leven en had geen enkele rustplaats op aarde. Hij zegt in Matteüs 8:20 hierover: ‘De vossen hebben holen en de vogelen des hemels nesten, maar de Zoon des Mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen.’
Hij had geen plaats om te sterven. Aan het kruis stierf Hij tussen hemel en aarde, niet op aarde en niet in de hemel, juist om hemel en aarde bij elkaar te brengen. Door Zijn sterven aan het kruis, droeg Hij de straf voor uw zonden. Alleen door dit kruis wordt voor ons de weg naar de hemel geopend.
Heeft u de Here Jezus al gedankt voor dit geweldige offer aan het kruis? Zo leert de Bijbel ons bij de kribbe en bij het kruis te knielen om in Hem eeuwig leven te ontvangen. Als u dit nog nooit gedaan hebt, dan hoop en bid ik dat het dit jaar voor u werkelijk Kerst zal worden en zult ontdekken, dat Hij ook voor U, voor jou gekomen is. Is er bij u, bij jou wel plaats voor de Here Jezus?
ds. Theo Niemeijer
Voor velen is de geschiedenis van de geboorte van de Here Jezus zo vertekend overgeleverd, dat het tot een soort sprookjesverhaal geworden is. Dit is de reden dat er de laatste tijd steeds meer over het ‘verhaal’ van de geboorte van Christus gesproken wordt en niet meer over de ‘geschiedenis’. De apostel begint zijn verslag heel duidelijk met de woorden: ‘en het geschiede’. Het gaat hier om waargebeurde geschiedenis, gelokaliseerd te Bethlehem, in het 4e jaar v.Chr. (onze jaartelling verschilt nl. enkele jaren t.o.v. Christus’ geboorte).
Het is een enkele zin uit het geboorteverslag van Lucas waar ik met u over na wil denken: ‘ze legde Hem in en kribbe, omdat voor hen geen plaats was in de herberg’ (Lucas 2:7).
In een kribbe…
Een kribbe is een trogvormige voerderbak voor het vee. Het was geen ruif, maar een bak die op de grond stond, of in de rotsen uitgehouwen was en waaruit al het vee (groot en klein) kon eten. Zo’n voerbak werd de ‘wieg’ waarin de Heiland gelegd werd. Driemaal gebruikt Lucas dit woord ‘kribbe’ (2:7, 12 en 16) en laat ons daarmee zien, dat we hier niet zo maar aan voorbij kunnen gaan. Er zijn drie dingen die ik over deze kribbe wil zeggen.
De kribbe, een teken van vernedering
Vanuit de hemelse heerlijkheid daalde de Here Jezus neer tot op de bodem van het menselijk bestaan. Hij werd in deze voerbak als het ware op de grond gelegd, lager kon eigenlijk niet. In Filippenzen 2:8 lezen we over Zijn vernedering, niet alleen tot mens, maar tot slaaf, ja zelfs tot een vloek aan het kruis. Omdat wij als mensen zonodig aan God gelijk wilden zijn, moest God in Christus aan de mensen gelijk worden om ons te redden voor de eeuwige dood. Hij daalde vanuit de hemel af naar zo’n laag niveau, waarin Hij ook werkelijk voor iedereen bereikbaar werd. Hij werd niet in een ruif gelegd, waar alleen giraffen bij zouden kunnen komen, maar in een voerbak, op de grond voor iedereen bereikbaar. Zo mogen we weten, dat Hij ook voor u, voor jou te vinden is. Heeft u, heb jij Hem al gevonden?
‘Gij zult Hem vinden, liggende in een kribbe’ was de aanwijzing die de engelen aan de herders gaven. Zoek Hem niet tussen intellectuele, theologisch hoogdravende redevoeringen, denk Hem niet te vinden tijdens de showachtige, spetterende bijeenkomsten, die vele gemeenten de laatste tijd organiseren. Zoek Hem in de kribbe, ‘laag bij de grond’ in alle eenvoud, dat is de plek waar je Hem echt kunt vinden!
De kribbe, een teken van armoede
De Messias werd in Israël ontvangen in een kribbe en verworpen aan het kruis. De weg van de kribbe tot aan het kruis was een weg van verwerpingen armoede. In 2 Korinthiërs 8:9 staat dat Hij om ons arm geworden is, opdat wij door Zijn armoede rijk zouden worden. Het is bekend, dat vele sekteleiders enorme rijkdommen verzamelen. Ook leiders van evangelische bewegingen kunnen er wat van! Ze weten dikwijls hun volgelingen zo te bespelen, dat deze bereid zijn om grote offers voor ‘het werk’ te brengen, terwijl ze vaak niet door hebben dat er veel in de zakken van de leiders verdwijnt!
De Here Jezus gaf een ander voorbeeld. Hij had geen eigen huis, geen eigen inkomen en at van dat wat mensen Hem gaven te eten. Hij, de Schepper van hemel en aarde, leefde hier op aarde in diepe armoede. Zijn ouders brachten een ‘armen offer’ (een paar duiven) in de tempel, toen ze Hem aan God voorstelden. Hij had zelfs geen eigen graf om Hem daarin na Zijn sterven te begraven. Zo getuigt het hele leven van de Here Jezus van armoede, waarin juist de grootste rijkdom te vinden is. Heeft Zijn armoede u ook al rijk gemaakt? Gezondheid, liefde, vreugde is voor geen enkele prijs te koop, laat staan het eeuwige leven! Ligt daar niet onze rijkdom? De kribbe nodigt ons uit om over de wezenlijke zaken van het leven na te denken en de rijkdommen van de wereld niet meer op de eerste plaats te zien.
De kribbe, een teken van voedselaanbod
De kribbe lokte het vee naar zich toe. Het was de plek om de honger te stillen. We lezen in Johannes 6:48-51 van de Here Jezus, dat Hij als het levende brood uit de hemel neergedaald is om aan de wereld het leven te geven. De Hebreeuwse naam Beth-Lechem (Bethlehem) wordt vertaald met ‘Huis van brood’. Daar in Bethlehem, in de voerbak, lag nu het voedsel voor het leven der wereld. Jezus zei hier Zelf over, dat wie van Hem gegeten heeft nooit meer honger zal krijgen. Hij is de Enige die ons leven werkelijk verzadigt.
De eindtijd wordt met de dagen van Noach vergeleken: ‘etende en drinkende’, een onverzadigbare consumptie- en genotmaatschappij. Als we ooit in een maatschappij zouden leven met deze kenmerken dan is het wel vandaag. Wat is de mens toch onverzadigbaar aan het consumeren en genieten. Door te buigen bij de kribbe in Bethlehem ontvangen we pas het werkelijke leven, waarin we echt verzadigd worden. Heeft u, heb jij je knieën al gebogen bij deze kribbe in Bethlehem? Wonderlijk genoeg hoef je daarvoor niet af te reizen naar Israël. Op de plaats waar je bent mag je neerknielen en Hem danken voor Zijn komst naar deze wereld. Je mag Hem uitnodigen in je leven te komen, waardoor je het ware leven ontvangt.
Voor Hem geen plaats…
Was het omdat het zo druk was in Bethlehem en alles nagenoeg vol was, of omdat men zijn huis niet wilde verontreinigen door een bevalling die ieder ogenblik zou kunnen beginnen… we weten het niet zeker. In Leviticus 12 en 15 kunnen we over allerlei reinigingswetten lezen die na een bevalling in acht genomen moesten worden. Alles moest gereinigd worden en de periode van reiniging duurde maar liefst veertig dagen. Dat gold ook voor het huis waar bevallen werd! Ze hielden zich nauwkeurig aan de reinigingswetten, terwijl Hij door wie de ware reiniging tot stand gebracht werd, buiten hun huis geboren moest worden?
Hij had geen plaats om geboren te worden en werd in de stal, waarschijnlijk de caravanerij van de herberg geboren (de vroegere parkeergarage).
Hij had ook geen plaats om te leven en had geen enkele rustplaats op aarde. Hij zegt in Matteüs 8:20 hierover: ‘De vossen hebben holen en de vogelen des hemels nesten, maar de Zoon des Mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen.’
Hij had geen plaats om te sterven. Aan het kruis stierf Hij tussen hemel en aarde, niet op aarde en niet in de hemel, juist om hemel en aarde bij elkaar te brengen. Door Zijn sterven aan het kruis, droeg Hij de straf voor uw zonden. Alleen door dit kruis wordt voor ons de weg naar de hemel geopend.
Heeft u de Here Jezus al gedankt voor dit geweldige offer aan het kruis? Zo leert de Bijbel ons bij de kribbe en bij het kruis te knielen om in Hem eeuwig leven te ontvangen. Als u dit nog nooit gedaan hebt, dan hoop en bid ik dat het dit jaar voor u werkelijk Kerst zal worden en zult ontdekken, dat Hij ook voor U, voor jou gekomen is. Is er bij u, bij jou wel plaats voor de Here Jezus?
ds. Theo Niemeijer
