Voor peuters in Noord-Korea elke dag een portie haat
Hans L.J. Keijzer • 80 - 2004/05 • Uitgave: 18
Voor peuters in Noord-Korea elke dag een portie haat
Eens een grote opwekking in Noord-Korea (1907). Nu een uiterst verdrukt en uitgemergeld volk in de greep van wanhoop en angst, achter de façade van de communistische heilsboodschap.
Een reisverslag van Hans Keijzer
Onder de weinige Nederlandse toeristen in Noord Korea was ook dit jaar een gezelschap christenen. We maakten een gebedsreis. Niet zozeer om in dit streng geïsoleerde land geloofsgenoten te ontmoeten. Dat zou hen ernstig in gevaar brengen. Wel om hun leefomgeving enigszins te leren kennen. De overheid haat elke religie die afwijkt van de verplicht opgelegde Juche-ideologie. Juche is socialisme in Koreaans gewaad. De leer van Marx, Lenin en Stalin is vervolmaakt door Kim Il Sung (1912-1994). Hij en zijn zoon en opvolger Kim Jong Il worden afgodisch vereerd. In 1300 steden staan grote bronzen beelden van hen. Daar betuigen tienduizenden deze dictators dagelijks hulde.
De stewardess in de Koreaanse Iljoesjin straalt weinig vriendelijkheid uit. Een soldaat op de luchthaven tuurt op mijn papieren en kent het woord Dutch niet. Mijn tas wordt grondig bekeken, maar men ziet een Koreaans nieuwtestamentje niet. Ze nemen de verrekijker van mijn vriend in beslag: hij mocht onderweg eens verder kijken dan waar de ons toegewezen gidsen op wijzen. In de bus naar Pyongyang heten ze ons welkom in het paradijselijke land. Inderdaad, het oogt groen en vriendelijk. Maar gemotoriseerd verkeer is er nauwelijks. Iedereen loopt, eindeloos. Soms met zware lasten: veel vrouwen boven de 40 hebben een doorgezakte rug. Enkelen fietsen. Men doet de was in beekjes langs de weg. De gids zegt dat er 20 miljoen inwoners zijn. Jaren geleden waren het er meer dan 23 miljoen. Zijn de slechte oogsten van de laatste zes jaar daar debet aan? Gaat het voedsel eerst naar het leger? Eén miljoen Noordkoreanen is soldaat. De 15 km diepe grensstrook met Zuid Korea wordt zwaar bewaakt, want Amerikaanse varkens en honden kunnen elk moment aanvallen.
Slogans
Nergens zagen we reclame, behalve voor de partij. Slagzinnen op bouwwerken, spandoeken, op verhogingen en in stenen gebeiteld langs de wegen. Rode vlaggen en portretten van vader en zoon Kim. Rond het circusgebouw waar we een magnifieke voorstelling kregen - dansten duizenden jongeren tijdens de nationale dag van de jeugd. Die bekeek ons nieuwsgierig en soms argwanend. Ook daar overal slagzinnen: Geef ons geweren en bommen! Is dàt het perspectief voor de jeugd? Vanaf de peuterleeftijd krijgt elke Noordkoreaan dagelijks een portie haat tegen Amerika en Japan ingeprent. Al 54 jaar lang. Nu ook de industrie steeds minder produceert, de stroom geregeld uitvalt, de beloofde glorierijke toekomst uitblijft en miljoenen burgers honger lijden dringt ook hier het besef door dat de mens bij slagzinnen alleen niet leven kan. Al 300.000 namen de benen, over de grensrivier, naar China.
Kerk in de heilstaat
Toeristen mogen een van de drie kerken in Pyongyang bezoeken. Het koor zingt prachtig en er liggen Bijbels - verboden om mee te nemen! De preek is vrijzinnig en politiek gelardeerd. Na de zegen volgt een sensatie: we zingen vanaf het podium Welk een Vriend is onze Jezus in het Koreaans en iemand van ons geeft een gloedvol getuigenis.
Eens was Pyongyang Het Jeruzalem van het Oosten. Langs wonderlijke wegen weten we dat er ondergronds enkele honderdduizenden gelovigen zijn. Op straat herkent iemand ons soms met een korte glimlach. In de rond 30 concentratiekampen lijden tienduizenden christenen. Ze zwoegen 16 uur per dag en sterven gemiddeld na een half jaar. Las u Zij mogen de hemel niet zien al? Doet u mee aan de gebedsactie die Open Doors in januari start voor dit land?
Gebed gevraagd
Een coordinator van het netwerk dat ondergrondse gelovigen in Noord-Korea verbindt, vraagt onze aandacht voor drie zaken. 1) Brood voor het hart. Bijbels, overige lektuur, radio etc. Steun de organisaties die hiervoor zorgen, al dan niet via Zuid-Korea en China. Richt daarvoor niet de zoveelste nieuwe Nederlandse organisatie op. 2) Bid voor de moedige herders en leraars die de kleine kuddes van levende christenen in het land durven te leiden. Waar zón gebrek aan opleiding en lektuur bestaat is het gevaar van sektevorming, valse leer, terugval en verdeeldheid levensgroot. 3) Smeek God om radikale omkeer. Bij de dictatoriale top, maar ook dat er een moderne Jona zal komen, die tot in alle uithoeken van het land de bewoners oproept tot bekering.
Hans L.J. Keijzer
Eens een grote opwekking in Noord-Korea (1907). Nu een uiterst verdrukt en uitgemergeld volk in de greep van wanhoop en angst, achter de façade van de communistische heilsboodschap.
Een reisverslag van Hans Keijzer
Onder de weinige Nederlandse toeristen in Noord Korea was ook dit jaar een gezelschap christenen. We maakten een gebedsreis. Niet zozeer om in dit streng geïsoleerde land geloofsgenoten te ontmoeten. Dat zou hen ernstig in gevaar brengen. Wel om hun leefomgeving enigszins te leren kennen. De overheid haat elke religie die afwijkt van de verplicht opgelegde Juche-ideologie. Juche is socialisme in Koreaans gewaad. De leer van Marx, Lenin en Stalin is vervolmaakt door Kim Il Sung (1912-1994). Hij en zijn zoon en opvolger Kim Jong Il worden afgodisch vereerd. In 1300 steden staan grote bronzen beelden van hen. Daar betuigen tienduizenden deze dictators dagelijks hulde.
De stewardess in de Koreaanse Iljoesjin straalt weinig vriendelijkheid uit. Een soldaat op de luchthaven tuurt op mijn papieren en kent het woord Dutch niet. Mijn tas wordt grondig bekeken, maar men ziet een Koreaans nieuwtestamentje niet. Ze nemen de verrekijker van mijn vriend in beslag: hij mocht onderweg eens verder kijken dan waar de ons toegewezen gidsen op wijzen. In de bus naar Pyongyang heten ze ons welkom in het paradijselijke land. Inderdaad, het oogt groen en vriendelijk. Maar gemotoriseerd verkeer is er nauwelijks. Iedereen loopt, eindeloos. Soms met zware lasten: veel vrouwen boven de 40 hebben een doorgezakte rug. Enkelen fietsen. Men doet de was in beekjes langs de weg. De gids zegt dat er 20 miljoen inwoners zijn. Jaren geleden waren het er meer dan 23 miljoen. Zijn de slechte oogsten van de laatste zes jaar daar debet aan? Gaat het voedsel eerst naar het leger? Eén miljoen Noordkoreanen is soldaat. De 15 km diepe grensstrook met Zuid Korea wordt zwaar bewaakt, want Amerikaanse varkens en honden kunnen elk moment aanvallen.
Slogans
Nergens zagen we reclame, behalve voor de partij. Slagzinnen op bouwwerken, spandoeken, op verhogingen en in stenen gebeiteld langs de wegen. Rode vlaggen en portretten van vader en zoon Kim. Rond het circusgebouw waar we een magnifieke voorstelling kregen - dansten duizenden jongeren tijdens de nationale dag van de jeugd. Die bekeek ons nieuwsgierig en soms argwanend. Ook daar overal slagzinnen: Geef ons geweren en bommen! Is dàt het perspectief voor de jeugd? Vanaf de peuterleeftijd krijgt elke Noordkoreaan dagelijks een portie haat tegen Amerika en Japan ingeprent. Al 54 jaar lang. Nu ook de industrie steeds minder produceert, de stroom geregeld uitvalt, de beloofde glorierijke toekomst uitblijft en miljoenen burgers honger lijden dringt ook hier het besef door dat de mens bij slagzinnen alleen niet leven kan. Al 300.000 namen de benen, over de grensrivier, naar China.
Kerk in de heilstaat
Toeristen mogen een van de drie kerken in Pyongyang bezoeken. Het koor zingt prachtig en er liggen Bijbels - verboden om mee te nemen! De preek is vrijzinnig en politiek gelardeerd. Na de zegen volgt een sensatie: we zingen vanaf het podium Welk een Vriend is onze Jezus in het Koreaans en iemand van ons geeft een gloedvol getuigenis.
Eens was Pyongyang Het Jeruzalem van het Oosten. Langs wonderlijke wegen weten we dat er ondergronds enkele honderdduizenden gelovigen zijn. Op straat herkent iemand ons soms met een korte glimlach. In de rond 30 concentratiekampen lijden tienduizenden christenen. Ze zwoegen 16 uur per dag en sterven gemiddeld na een half jaar. Las u Zij mogen de hemel niet zien al? Doet u mee aan de gebedsactie die Open Doors in januari start voor dit land?
Gebed gevraagd
Een coordinator van het netwerk dat ondergrondse gelovigen in Noord-Korea verbindt, vraagt onze aandacht voor drie zaken. 1) Brood voor het hart. Bijbels, overige lektuur, radio etc. Steun de organisaties die hiervoor zorgen, al dan niet via Zuid-Korea en China. Richt daarvoor niet de zoveelste nieuwe Nederlandse organisatie op. 2) Bid voor de moedige herders en leraars die de kleine kuddes van levende christenen in het land durven te leiden. Waar zón gebrek aan opleiding en lektuur bestaat is het gevaar van sektevorming, valse leer, terugval en verdeeldheid levensgroot. 3) Smeek God om radikale omkeer. Bij de dictatoriale top, maar ook dat er een moderne Jona zal komen, die tot in alle uithoeken van het land de bewoners oproept tot bekering.
Hans L.J. Keijzer
